ซูชิงเกออดยิมรับไม่ได้ว่านางสับสน ตอนนี้ แม้กระทั่งหัวใจนางก็ยังเต้นกระหน่ำ การได้ยินคำพูดอ่อนโยนเช่นนี้จากปากคนอย่างกู่ฉางเกอทำให้หัวใจนางหวั่นไหว และนางก็ยังรู้สึกหน้าแดง
แต่..นางเข้าใจว่าเก้าในสิบของคำพูดที่ออกจากปากของกู่ฉางเกอยากจะเป็นจริง
การอยู่ร่วมกับราชาก็ไม่ต่างอะไรจากการอยู่ร่วมกับเสือ(ทั้งสองสามารถฉีกเราให้เป็นชิ้นๆ ได้)
นางยังอยู่ห่างไกลจากการพิชิตใจของกู่ฉางเกอ
“ชิงเกอประทับใจที่รู้ว่าคุณชายไว้ใจชิงเกอขนาดนี้!”
ซูชิงเกอตอบ ใบหน้างามไร้ที่ติของนางฉีกยิ้มหวานขณะที่โน้มตัวเข้าหากู่ฉางเกอ
‘เจ้าประทับใจจริง หรือเจ้าไม่กล้าไม่ประทับใจ?’
กู่ฉางเกอถามด้วยรอยยิ้ม
ผู้หญิงฉลาดอย่างซูชิงเกอไม่มีทางยอมจำนนแค่เพราะที่เขาพูดหวานใส่ แต่นั่นไม่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด มีคำพูดที่ว่า’น้ำหยดลงหินทุกวัน หินยังกร่อน’
[ติ้ง!ท่านกระตุ้นเหตุการณ์โดยบังเอิญ!ค่าโชคของท่านเพิ่มขึ้น 60 แต้ม และค่าโชคชะตาท่านเพิ่มขึ้น 300 แต้ม!]
เสียงแจ้งเตือนระบบในครั้งนี้ทำให้กู่ฉางเกอแปลกใจ
โดยไม่รู้ตัว ค่าโชคเขาพุ่งทะลุ100ไปแล้ว แต่สีก็ยังไม่เปลี่ยน มันเป็นสีดำ
กู่ฉางเกออดสงสัยไม่ได้ว่ามันจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนหากเทียบกับโชคเดิมที่ 30 ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกว่าเรื่องราวชักน่าสนใจ
พูดง่ายๆ คือ ถ้าเขาสามารถเพิ่มค่าโชคลาภได้ งั้นถึงแม้เขาจะพบกับบุตรฟ้าประทานคนอื่น เขาก็จะไม่ต้องมีปัญหาในการจัดการมากเท่ากับเย่เฉิน
เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าไม่ใช่เพราะโชคลาภที่คอยปกป้องเขาไว้ กู่ฉางเกอคงตบเย่เฉินให้ตายนานไปแล้ว เขาจะไม่ต้องอ้อมค้อมแบบนี้
‘ดูเหมือนว่าข้าจะสามารถเพิ่มค่าโชคข้าได้แม้จะไม่ต้องไปยุ่งกับบุตรฟ้าประทานเหล่านั้น ตราบเท่าที่ข้าเจอกับคนที่มีโชตลาภสูง’
‘แม้มันจะดูเหมือนว่าคำพูดข้าไม่มีผลต่อชิงเกอ แต่นั่นแค่ผิวเผิน ลึกๆ ลงไป นางเริ่มยอมจำนนต่อข้าแล้ว!’
‘มันเพราะเหตุนี้ที่ทำให้ข้าโชคของข้าเพิ่มขึ้น…’
กู่ฉางเกอไม่จำเป็นต้องถามระบบในเรื่องนี้ และเขาก็เดาถูก นอกจากการปราบบุตรฟ้าประทาน ตอนนี้เขามีอีกวิธีในการรับค่าโชคและค่าโชคชะตา’การพิชิตใจพวกที่มีโชคลาภสูง!’
..
คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนพบว่าเย่เฉินหายตัวไปจากคุกใต้ดินอย่างรวดเร็ว การหลบหนีของเขาทำให้ศิษย์กับผู้อาวุโสหลายคนโกรธ แต่ไม่ช้า ความกระวนกระวายก็เติมเต็มหัวใจพวกเขา
เหนือสิ่งอื่นใด เย่เฉินได้ยั่วยุคุณชายกู่!
แต่เนื่องจากการเฝ้าระวังที่ไม่ดีของพวกเขา เย่เฉินจึงหนีไปได้
หากคุณชายกู่ต้องโทษตัดหัวพวกเขา งั้นแม้กระทั่งการตัดหมื่นหัวในดินแดนไท่เสวียนก็อาจไม่พอ
ประมุขไท่เสวียนที่ก่อนหน้าเป็นอันธพาลและเชิดต่อหน้าคนอื่นกลับตื่นตระหนกหลังรู้เรื่องนี้ ความคิดเกี่ยวกับชะตากรรพมกเวขารบกวนจิตใจเขา
“ท่านพ่อ ไม่ต้องกังวล!คุณชายกู่ไม่ตำหนิท่านหรอก”
ต่างจากเขา ซูชิงเกอนั่งโดยไม่กังวลใดๆ
ประมุขไท่เสวียนผ่อนคลายหลังได้ยินคำพูดของนาง เขาจำได้ว่าลูกสาวแสนรักของเขาได้รับความสนใจและความรักจากคุณชายกู่มากขึ้นเรื่อยๆ
“ชิงเกอ เจ้าต้องพูดถึงพ่อของเจ้าในทางที่ดีบ้างนะถ้าคุณชายกู่จะตำหนิข้าจริงๆ !”
ประมุขไท่เสวียนพูด
สีหน้าของชิงเกอไม่เปลี่ยน แต่นางกลับอยากมองบนให้พ่อนาง นางรู้สึกหมดหนทางในหัวใจ นางจะไปเปลี่ยนความคิดของคุณชายกู่ได้อย่างไรหากเขาตั้งใจจะทำอะไรจริงๆ ?
“ท่านพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วง”
ถึงกระนั้น นางก็ยังตอบปากรับคำ
ซูชิงเกอบอกได้ว่ากู่ฉางเกอตั้งใจจะปล่อยเย่เฉินไป สำหรับเหตุผล นางเองก็คาดเดาไม่ได้
…
[ในโถงประมุขศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน]
คนหลายคนยืนนิ่งไม่ขยับด้วยใบหน้าเคร่งรึมและบรรยากาศเงียบสงบรอบตัว ที่หัวแถวของฝูงชนเป็นผู้นำอย่างจ้าวเทียน ผู้อาวุโสสูงสุดหยางสวี่ ฉู่อู่จื่อ จักรพรรดิสุริยัน และเซียวฮ่าว ปรมาจารย์แห่งตระกูลเซียวโบราณ
ขุมอำนาจทั้งหมดที่มาบุกดินแดนไท่เสวียนต่างอยู่กันครบหน้า ท่ามกลางพวกเขามีชายและหญิง คนหนุ่ม คนสาว และคนชรา แต่ตอนนี้ ทั้งหมดกลับยืนนิ่งด้วยท่าทีเคารพโดยไม่ส่งเสียง
อย่าว่าแต่ส่งเสียงเลย..แค่หายใจดังพวกเขายังไม่กล้า
ขุมอำนาจเหล่านี้ผนึกกำลังกันจะเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่สุดในแดนบูรพา แต่พวกเขากลับเป็นเช่นนี้ไปแล้ว
ภายใต้การจัดเตรียมของประมุขไท่เสวียน ทุกคนมายังโถงด้วยความหวังจะพบกู่ฉางเกอ เฉพาะตอนมาถึงพวกเขาจึงได้รับข่าวว่าคุณชายกู่คือคนจากอาณาจักรเบื้องบนในตำนาน!
ข่าวนี้สะเทือนถึงหัวใจพวกเขา!
เหมือนอุกกาบาตที่บดขยี้ใส่ทะเลลึก คลื่นพายุก่อตัวในหัวใจของทุกคนและพวกเขาก็ไม่สามารถสงบอารมณ์ได้เลย
อาณาจักรเบื้องบน!
มันคือสถานที่ลึกลับและยากจะเข้าถึงสำหรับคนของแดนบูรพา แต่มันยังเป็นตัวแทนของอำนาจ
พวกเขาไม่เคยได้ยินว่ามีใครจะทะยานขึ้นาอณาจักรเบื้องบนได้มาห้าหมื่นปีแล้ว สำหรับพวกเขา คนจากอาณาจักรเบื้องบนไม่ต่างอะไรจากตำนาน
แต่ตอนนี้ พวกเขาถูกบอกว่าคุณชายจากอาณาจักรเบื้องบนลงมาอาณาจักรเบื้องล่างเพื่อหาประสบการณ์!
มันราวกับพวกเขาได้เห็นถึงการเกิดของตำนาน มันจะไม่สั่นคลอนหัวใจพวกเขาได้ไง?
มันเป็นอะไรที่ชัดเจน
‘ไม่น่าแปลกที่ประมุขไท่เสวียนจะสงบและหยิ่งขนาดนี้แม้จะเจอกับพวกเรา!ถ้านิกายเราโชคดีพอได้เจอกับคุณชาย เราก็อาจหยิ่งได้แบบเขา..’
จ้าวเทียน ฉู่อู่จื่อ เซียวฮ่าวกับคนอื่นมีความคิดแบบเดียวกันในหัว
พวกเขาอิจฉา ริษยาและเกลียดประมุขไท่เสวียน แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ดีใจที่ไม่ได้โจมตีทันที
การขึ้นสวรรค์ก็ยากแล้ว การลงมาจากสวรรค์ถือว่ายากยิ่งกว่า!
ทุกคนสามารถบอกได้ว่าต้นกำเนิดของคุณชายผู้นี้ไม่ธรรมดา เขาต้องเป็นตัวตนที่ไม่อาจยั่วยุได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!
ตอนนี้ ทุกคนต่างอยากรู้เกี่ยวกับคุณชายผู้นี้มาก และอยากเห็นหน้าตาอันสูงส่งของเขา