เจี้ยนเฟิงมองหน้าหยางเฟิงด้วยความเหลือเชื่อ
เขาจะปล่อยตนหรือ？
ไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม ？
เห็นสีหน้าเจี้ยนเฟิง หยางเฟิงก็ยิ้มเอ่ย“ไม่ต้องแปลกใจหรอก นายไม่ได้มีค่าพอให้ฉันสนใจเลยสักนิด！”
ได้ยินดังนั้น ความหยามเกียรติและศักดิ์ศรีถาโถมเข้าใส่กลางอก
หยางเฟิงไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยหรือ ！
เขาจะทักท้วง ！
เขาอยากตะโกนด่าทอ ！
ทว่าเมื่อนึกถึงฝีมืออันร้ายกาจของอีกฝ่าย เขาก็ระงับความโกรธลง
ไม่ได้พูดให้เสียเวลา เจี้ยนเฟิงรีบนำตัวเฉ่าปิงกับหวงเทียนจากไป
เขากลัวขืนอยู่ต่อไป อาจจะโดนหยางเฟิงฆ่าได้
เมื่อพวกเจี้ยนเฟิงจากไป เสือขาวก็ถามด้วยความสงสัย “ท่านแม่ทัพครับ ทำไมไม่ฆ่าพวกเขาครับ？”
หยางเฟิงยิ้มเอ่ย“นายเคยดูแมวไล่จับหนูไหม？ค่อยๆ เป็นค่อยๆไปจะสนุกกว่าเอาให้ตายทันที！”
ได้ยินดังนั้น
เสือขาวก็อดไว้อาลัยให้พวกเฉ่าปิงในใจไม่ได้
หลิวซิงกับเฟิงชิงหวูตะลึงงันไปตามๆ กัน
พวกเฉ่าปิงมาแก้แค้นอย่างอหังการ
แต่กลับโดนทางหยางเฟิงหักขาซะงั้น
“เอ่อ……”
หลิวซิงมองหายางเฟิงด้วยความกระอิดกระเอื้อน
สาเหตุที่เขาอยู่ทำงานที่นี่ เพราะไม่อยากจากผลงานที่เขาสร้างมากับมือ และอยากดูว่าหยางเฟิงจะรับมือพวกเฉ่าปิงไหวไหม？
ตอนนี้ดูจากรูปการณ์แล้ว หยางเฟิงท่าจะดุร้ายน่าดู
ไม่เพียงแต่ทำขาดเฉ่าปิงหัก กระทั่งคุณชายหวงก็ไม่ละเว้น
เท่ากับบาดหมางแก๊งเขียวและหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหวงในเวลาเดียวกัน！
หรือเขาไม่กลัวตาย？
หยางเฟิงมองพวกหลิวซิงแล้วยิ้มให้“ฉันเคยพูดแล้ว พวกนายติดตามฉัน ฉันจะปกป้องพวกนายเอง！”
หลิวซิงสูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง“วันหน้าต้องขอให้คุณเฟิงดูแลต่อแล้วครับ！”
ณ วินาทีนี้ หลิวซิงเกิดความรู้สึกอยู่ทำงานให้หยางเฟิงจากใจจริง
หยางเฟิงยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร
ส่วนเฟิงชิงหวูก็ยิ่งไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี
การเจอกันโดยบังเอิญนอกสนามบิน จะทำให้เขาเจอบุคคลแข็งแกร่งองอาจเพียงนี้
……
“เจี้ยนเฟิง คนที่นายรู้จักเป็นใครกันแน่？”
เมื่อออกจากสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์กรุ๊ป เฉ่าปิงกับหวงเทียนก็มองเจี้ยนเฟิงอย่างไม่เป็นมิตร
เจี้ยนเฟิงยิ้มขมฝาด “เขาก็คือผู้ร้ายฆ่าท่านสามตาย！”
“อะไรนะ？”
ได้ยินดังนี้ เฉ่าปิงพลันตกตะลึงพรึงเพริด
หยางเฟิงคือผู้ร้ายฆ่าท่านสาม？
เจี้ยนเฟิงอธิบาย“คนนี้ชื่อหยางเฟิง เป็นลูกเขยตระกูลเย่ในตงไห่ ห้าปีก่อนไปจากตงไห่ พึ่งกลับมาได้ไม่นาน แต่กลับมาปุ๊บก็กวาดล้างทั่วตงไห่และเมืองเอก คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เขาจะอยู่ที่หู้ไห่”
พูดมาถึงตรงนี้เขาก็ถอนหายใจเบาบาง
หยางเฟิงยังหู้ไห่ คาดว่าทั่วทั้งหู้ไห่ต้องระส่ำระสาย เกิดศึกนองเลือดแน่
“กูไม่สนว่ามันจะเป็นใคร แต่มันทำขากูหัก มันต้องชดใช้！”หวงเทียนตะโกนด้วยใบหน้าโหดเหี้ยม
เขาเป็นถึงคุณชายตระกูลหวงไม่เคยต้องทนความอัปยศอดสูเช่นนี้！
แต่กลับถูกทำขาหัก ？
หากแพร่งพรายออกไปเขาจะอยู่สู้หน้าคนในหู้ไห่ได้อย่างไร？
เจี้ยนเฟิงถอนหายใจเบาๆ“พูดไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ผมพาพวกคุณไปที่โรงพยาบาลก่อนจะดีกว่า！”
ได้ยินแบบไหน เฉ่าปิงกับหวงเทียนก็ไม่ปฏิเสธ
ขาหักแล้ว หากยังไม่รีบรักษาให้ทันท่วงที เขาก็อาจจะกลายเป็นง่อยได้ แบบนั้นต้องจบเห่แน่！
……
หัวหน้าแก๊งเขียว เฉ่าซือไห่แจกการ์ดเชิญ
ชั่วขนาดนั้น ธุรกิจเขาและธุรกิจสีเทาในเมืองหู้ไห่ล้วนสั่นสะเทือน
ปกติถึงแม้เฉ่าซือไห่จะเป็นหัวหน้าแก๊งเขียว แต่ก็ไม่เคยวางอำนาจบาตรใหญ่ เป็นคนเรียบง่ายเสมอมา