ตอนที่ 1343 แขกไม่ได้รับเชิญ (1)
เสียงที่แผ่วเบาและไร้เรี่ยวแรงดังก้องอยู่ในสุสาน ทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกเย็นวาบ เจ้าแมวดำกลัวจัดจนเป็นลมไปทันที มันหล่นลงจากไหล่ของจวินอู๋เสีย โชคดีที่จวินอู๋เสียไวพอ จึงรับมันเอาไว้ได้ทัน
เมื่อเห็นแมวดำหมดสติไปในอ้อมแขนของนาง จวินอู๋เสียก็หมดคำพูด
ตัวมันเองก็เป็นวิญญาณ แต่ดันกลัวจนเป็นลมกับแค่เสียงร้องจี๊ดเบาๆ น่าขายหน้าชะมัด
จากนั้นอิงซู่ก็พุ่งกลับมาผ่านทางเดินที่มีแสงสลัวๆ ราวสายฟ้าสีแดงอีกครั้ง
เมื่อเขามายืนอยู่ตรงหน้าจวินอู๋เสีย อิงซู่ก็ถือบางสิ่งที่ไม่สามารถระบุได้เอาไว้ในมือ
“ก็แค่เจ้าตัวเล็ก ไม่มีอะไรต้องกลัวเลย” อิงซู่พูดพลางเลิกคิ้วเมื่อเห็นเจ้าแมวดำเป็นลมไปเพราะความกลัว พร้อมกับเขย่าเจ้าตัวที่อยู่ในมือเขา
เสียงร้องแปลกๆดังขึ้นอีกครั้ง
“จี๊ด……จี๊ด……”
อิงซู่ถือสิ่งมีชีวิตขนฟูเอาไว้ในมือ ร่างของเจ้าตัวเล็กขนฟูเป็นสีของข้าวสาลีสุกปนด้วยสีทอง ขนาดของมันใหญ่พอๆกับฝ่ามือ
เจ้าก้อนขนสีข้าวสาลีที่ถูกจับเอาไว้ในมือของอิงซู่ตัวสั่นไม่หยุด
จวินอู๋เสียมองเจ้าก้อนขนนั้น แล้วมุมปากของนางก็กระตุก
ไม่ว่าจะมองยังไง เจ้าตัวเล็กขนฟูก็ดูไม่มีพิษมีภัยเลยสักนิด เจ้าแมวดำเป็นลมเพราะกลัวไปเอง นี่มันช่าง……
“นั่นตัวอะไรน่ะ?” บัวน้อยถามพลางกระพริบตาด้วยความสงสัย เขาอยากรู้เกี่ยวกับเจ้าก้อนขนตัวนั้นมาก ในเรื่องความกล้าหาญแล้ว บัวน้อยขี้ขลาดกว่าเจ้าแมวดำหลายเท่า แต่เนื่องจากตัวเขาเป็นร่างวิญญาณ เขาจึงไม่กลัว “ผี”! ในฐานะที่เป็นภูตประจำตัว “ผี” ก็เหมือนกับเขา เขาจึงไม่คิดว่าจะมีอะไรให้เขาต้องกลัว
“มันเป็นผีรึเปล่า?” บัวน้อยถามขณะจิ้มเจ้าก้อนขน พอโดนจิ้ม เจ้าก้อนขนก็ตัวสั่นทันที เสียงร้องจี๊ดอย่างน่าสงสารดังขึ้นอีกครั้ง
“น่าจะเป็นภูติประจำตัว” อิงซู่พูดขณะเอาเจ้าก้อนขนวางบนฝ่ามือแล้วโยนขึ้นไปในอากาศ
เมื่อมันพบว่าตัวเองกำลังลอยอยู่กลางอากาศ เจ้าก้อนขนก็ตกใจและยืดตัวออกทันที!
ในที่สุดจวินอู๋เสียก็สามารถมองเห็นเจ้าก้อนขนได้ชัดๆซะทีว่ามันคือตัวอะไร
“หนูแฮมสเตอร์?” จวินอู๋เสียเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ เมื่อมองไปที่สิ่งมีชีวิตที่ตกลงมาบนฝ่ามือของอิงซู่ ขาเล็กๆทั้งสี่ข้างของมันกางออก มันตัวสั่นอย่างเงียบๆ จวินอู๋เสียเริ่มสงสัยว่าตัวเองเห็นภาพหลอนรึเปล่า
เจ้าก้อนขนที่กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อไปหมดแล้วคือหนูแฮมสเตอร์เหมือนกับหนูที่นางที่เคยดูแลในร้านขายสัตว์เลี้ยงเมื่อชาติก่อนงั้นหรือ?
มันมีขนาดใหญ่กว่าหนูแฮมสเตอร์ทั่วไป แต่ก็เล็กกว่าหนูแกสบี้หลายเท่า
“หนูแฮมสเตอร์? คืออะไรหรือขอรับ?” บัวน้อยถามพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสียอย่างสงสัย ดวงตากลมโตของเขาเต็มไปด้วยคำถาม
อิงซู่ใช้นิ้วจิ้มหนูแฮมสเตอร์ที่กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อไปหมด แล้วพูดว่า “นี่น่าจะเป็นภูติประเภทหนูนรก มันคือภูติประจำตัวชนิดหนึ่งเหมือนกัน แต่ภูตประเภทนี้ไม่ได้ปรากฏตัวมานานแล้ว ในโลกวิญญาณมันก็ใกล้จะสูญพันธุ์แล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นมันที่นี่ ว่ากันว่าภูติประเภทหนูนรกจะจับคู่กับคนที่มาจากเผ่าพันธุ์พิเศษเท่านั้น แต่คนเผ่าพันธุ์นั้นก็ใกล้จะสูญพันธุ์แล้วเหมือนกัน หนูนรกพวกนี้ก็เลยหายไปพร้อมกับพวกเขาด้วย”
“เผ่าพันธุ์พิเศษ?” จวินอู๋เสียถามพลางมองไปที่อิงซู่ อาจจะเป็นเพราะโดนจวินอู๋เหยาข่มขู่เอาก่อนหน้านี้ ตอนนี้อิงซู่จึงดูเหมือนจะประพฤติตัวดีขึ้นแล้ว
อิงซู่พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เหมือนกับฮัวเหยาที่มาจากเผ่าผู้ใช้กระดูก คนจากเผ่านั้นมักจะจับคู่กับภูติที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกระดูก ขณะที่คนจากเผ่าวิญญาณก็มักจะจับคู่กับภูติประเภทจิตวิญญาณ”