ตอนที่ 48: ไม่ได้จบจากมหาลัยหญิงล้วนซะหน่อย~
หลี่หมิงฮุ่ยทำให้ทุกคนต่างตกตะลึง
เพื่อนนักเรียนทุกคนต่างก็สงสัย
“อะไรกัน! หมิงฮุ่ยนายหมายความว่ายังไงที่เจียงเฉินไม่ใช่แค่ตำรวจ?”
“ใช่ๆ บอกเราเร็วๆ สิ”
เพื่อนร่วมชั้นหญิงสี่คนต่างเร่งเขาให้พูดออกมาอย่างกระตือรือร้น!
หลี่ปู้ฟานอดไม่ได้ที่จะแอบเงี่ยหูฟังเพื่อสำรวจสถารการณ์ของศัตรู
หลิงหมิงฮุ่ยก็เริ่มอธิบายอย่างตื่นเต้น
“ฉันกับเจียงเฉินเพิ่งจะเดินทางมาจากเมืองหลวงใช่ไหม รู้ไหมรถที่เจียงเฉินขับพาฉันมาคือรถอะไร? มันคือรถแลมโบกินี่! ไม่เพียงแต่จะเป็นตำรวจเท่านั้น เขายังมีบริษัทเป็นของตัวเองด้วย!”
“ว้าว!!”
เหล่านักเรียนต่างอ้าปากค้างด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ!
“โอ้ เหลือเชื่อเลย!”
“เจียงเฉินรวยเกินไปแล้วถึงขั้นขับแลมโบกินี่ได้เลย!”
“แลมโบกินี่สุ่มแจกเงินล้าน!!”
“แม่จ๋า~ เจียงเฉินเขาจะสุดยอดเกินไปแล้ว! มันคงจะดีถ้าฉันไล่ตามเขาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยม เสียดาย!!! อ๊ะ!”
“หมิงฮุ่ย หมิงฮุ่ย! เจียงเฉินมีแฟนแล้วรึยัง?”
ทันใดนั้นคำถามเกี่ยวกับเจียงเฉินก็ถูกถามออกมา และหลี่หมิงฮุ่ยก็ตอบไม่ได้ด้วย
ในขณะนี้เองเจียงเฉินก็ได้กลับมา
เมื่อตำรวจทั้งสองคนเห็นเจียงเฉินพวกเขาก็ตกใจทันที
“สวัสดีครับเจ้าหน้าที่เจียง!”
“สวัสดีครับเจ้าหน้าที่เจียง!”
เจียงเฉินพยักหน้าให้ตำรวจทั้งสองและยิ้มอย่างแผ่วเบา “เอาล่ะ ผมสั่งจัดงานเลี้ยงให้พวกคุณไว้พวกคุณก็ไปกินเถอะทำงานมาหนักแล้ว เดี๋ยวตรงนี้ฉันจัดการเอง”
ดวงตาของตำรวจทั้งสองก็สว่างขึ้นในทันใด ของดีแบบนี้หาไม่ได้ทุกวัน!
ตำรวจทั้งสองรีบออกไปทันที!
ทุกคนช็อกอีกแล้ว!
ความแข็งแกร่งนี่มันคืออะไร?
คนที่มีความสามารถจริงๆ มักจะทำตัวให้ติดดิน!
เช่นเดียวกับเจียงเฉินเขาเคยพูดโอ้อวดว่าจำทำแบบนั้นแบบนี้ ในระหว่างที่เรื่องทั้งหมดกำลังดำเนินไปหรือไม่?
ในทางกลับกัน หลี่ปู้ฟานพูดออกมาว่าทำนั่นได้นี่ได้ แต่สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง!
แบบนี้มันจะเรียกว่าอะไรดี?
มันเป็นเรื่องตลก!
ความรู้สึกขอบคุณของหลิวหยานปรากฏขึ้นมาในใจเธอทันที เธอก้าวไปข้างหน้าแล้วจับมือเจียงเฉิน “ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆเจียงเฉิน นายช่วยเหล่าหยางประกันตัวออกมาทำให้ความทรมานของเขาลดลงไปมาจริงๆ”
หยางตงเหิงเป็นผู้ชายร่างใหญ่และเขามักจะไม่ค่อยแสดงออกอารมณ์ของเขามากนัก แต่ในดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความสุขและประหลาดใจ
นักเรียนที่ดีที่สุดในสายตาของเขาเอง ได้กลายเป็นมังกรไปแล้ว!
ในขณะที่เขานั้นพอใจอย่างถึงที่สุดเขาก็ภูมิใจและภูมิใจในตัวลูกนักเรียนของเขาคนนี้จริงๆ!
แน่นอนว่าสายตาของเขานั้นไม่ได้มองผิดไปแม้แต่น้อย!
เมื่อหยางยี่ยี่เห็นเจียงเฉินกลับมา เธอก็อดไม่ได้ที่จะวิ่งเข้าไปกอดเจียงเฉิน
กอดและเกาะเขาแน่นไม่ต่างจากลูกแมวเลยแม้แต่น้อย
“อืมมม~ พี่เจียงเฉิน นับว่าพี่กลับมาแล้วฉันคิดถึงพี่มากเลย~”
เธอเงยหน้าและเผยดวงตาที่สวยงามของเธอขึ้นมา และมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเจียงเฉินด้วยน้ำตาที่ส่องประกาย
“ขอบคุณที่ช่วยพ่อของหนู พี่ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ~ จากนี้ไปหนูจะเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของพี่ หนูจะไปทุกที่ที่พี่ไป~”
หลังจากพูดเธอก็กดตัวเองลงเข้าไปในอ้อมกอดของเจียงเฉิน
หยางตงเหิงยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ ถ้าเขาติดคุกจริงๆอย่างน้อยเขาก็มีเจียงเฉินที่อาจจะพอดูแลลูกสาวของเขาต่อไปได้
หลิวหยานไม่ได้พูดอะไรมากในครั้งนี้ ปล่อยให้พวกเขาจัดการเรื่องของหนุ่มสาวกันเอง
เธอนั้นไม่ได้จบจากมหาลัยหญิงล้วนซะหน่อย
ในฐานะคนที่เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน มีหรอที่เธอจะไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอคิดยังไงกับเจียงเฉิน?
มันไม่ใช่แค่ความรู้สึกระหว่างพี่กับน้องแน่นอน
เจียงเฉินลูบหัวหยางยี่ยี่อย่างแผ่วเบา “ก็ได้ คุณผู้ช่วยตัวน้อยแล้วในอนาคตเธอจะแต่งงานได้ยังไงกันล่ะ?”
“ไม่เป็นไร ยังไงก็ตามหนูจะตามพี่ไปทุกที่~”
หยางยี่ยี่กอดเจียงเฉินไว้ไม่ปล่อย
กลิ่นหอมของเด็กสาวของเธอมันทำให้รู้สึกดีจริงๆและร่างกายของเธอก็นุ่มนวลไม่น้อยเลยจริงๆ
อายุก็มาถึงจุดนี้แล้ว มันคงจะเป็นการโกหกเกินไปที่จะบอกว่าเขานั้นไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่เจียงเฉินก็ควบคุมตัวเองไว้ได้ดีมาก
ท้ายที่สุด เธอก็ยังเป็นเด็กและไม่เข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างเจียงเฉินปล่อยเธอเบาๆ ก่อนจะยิ้มและพูดว่า
“ออกมาด้วยกันหน่อยสิ มีอะไรจะบอก”
เจียงเฉินพาหยางยี่ยี่ออกไปจากห้องรับแขก
“ยี่ยี่ขอหมายเลขบัญชีธนาคารของเธอหน่อยสิ”
“อ่ะ~”
หยางยี่ยี่ให้หมายเลขบัญชีธนาคารอย่างเชื่อฟัง
ตอนนี้สถานการณ์มนครอบครัวเธอถือว่ายากจนมากแถมยังเป็นหนี้กว่า 100,000 หยวน และเธอก็ถือเจียงเฉินเป็นพี่ชายและเป็นญาติคนหนึ่งของเธอ
การที่จะแกล้งทำเป็นสุภาพอะไรมันก็คงจะดูปลอมเกินไป
เจียงเฉินทำการโอนเงินไป 1,000,000.00 หยวนไปให้
“ดิ๊ง~”
“บัตรธนาคารของคุณที่มีหมายเลขลงท้าย 8562 ได้รับการโอนเงินเข้า 1,500,000.00 หยวนและยอดเงินปัจจุบัน…”
โอ้พระเจ้า!
กลายเป็น 1.5 ล้าน!
พี่เจียงเฉินให้เงินฉัน 1.5 ล้าน!
เมื่อหยางยี่ยี่เห็นข้อความนี้ ดวงตาที่สวยงามของเธอก็เบิกกว้าง และเธอเกือบจะกรีดร้อง
“ใจเย็นๆ…”
โชคดีที่เจียงเฉินใช้นิ้วชี้เพื่อปิดกั้นริมฝีปากสีชมพูอ่อนของเธอไว้ทัน
“นี่สำหรับพ่อของเธอ เขาสุขภาพไม่ดีอยู่แล้วและยังต้องมาอยู่ในคุกอีก ขอฉันปักซักสองสามวันก่อนแล้วเธอก็เข้ามาที่เมืองหลวงนะ เดียวพี่จะจัดการหาทนายให้”
ตามความเข้าใจของเจียงเฉินที่มีต่อครูหยาง ถ้าเขามอบมันให้กับเขาเองโดยตรง เงินทั้งหมดจะถูกส่งกลับมาให้เขาทันที ดังนั้นเขาจึงเอามันมาให้ยี่ยี่แทน
ด้วยวิธีนี้ ครูหยางย่อมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ ในช่วงสามปีที่เขาเรียนมัธยมปลาย ความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียนคู่นี้มันใกล้ชิดจนกลายเป็นเหมือนคนในครอบครัวเดียวกันแล้ว และตอนนี้มันถึงเวลาที่จะต้องตอบแทนแล้ว
“ตกลง.”
หยางยี่ยี่พยักหน้าดวงตาทั้งสองเผยให้เห็นความใสบริสุทธิ์เหมือนกับน้ำในทะเลสาบมีระลอกคลื่นเผยให้เห็นและปรากฏแสงระยิบระยับที่แสดงถึงความรักของเธอ
……
ในเวลาเดียวกัน.
มีคนหนึ่งที่รู้สึกอิจฉาริษยา ความเกลียดชังที่ได้เห็นดอกไม้งาม วิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเจียงเฉิน แต่ตัวเองทำได้แต่กัดฟันดู!
เขากำลังรอโอกาสอยู่!
ในเวลานี้ดวงตาของเขาสว่างขึ้นทันที
โอกาสมาถึงแล้ว!
นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะทำลายชื่อเสียงของเจียงเฉิน
“ครูหยาง ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจียงเฉินเห็นเรื่องของคนหนุ่มสาวมาก่อนเป็นอันดับหนึ่ง เขาไม่รู้หรอว่าครูยังมีคดีที่ต้องสะสางอยู่?”
หลี่ปู้ฟานเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองจากความรู้สึกอยุติธรรม “ครูหยางเจียงเฉินไม่ได้สนใจครู! แต่ผมมาที่นี่ก็เพื่อมาหาทนายความมาให้ครูเพราะผมไม่วันลืมบุญคุณของครูตลอดเวลาที่ผมเรียนมัธยมปลายอยู่แตกต่างกับเจียงเฉินที่ตอนนี้ไม่ได้สนใจครูแล้ว เขามาประกันตัวครูออกมาก็เพื่อได้รับความโปรดปรานจากยี่ยี่ก็เท่านั้น”
“ผมหลี่ปู้ฟานไม่มีวันทำอะไรน่าขยะแขยงแบบนั้นแน่นอน ครูหยางนี่เป็นคำเตือนเล็กๆน้อยๆ อันนี้คือบัตรเอทีเอ็มของผมในนี้มีอยู่ 60,000 หยวนรหัสคือเลข 8 ทั้งหมด 6 ตัว!”
หลี่ปู้ฟานยื่นบัตรธนาคารของเขาออกไป
เมื่อครูหยางเห็นสิ่งนี้ เขาก็ปฏิเสธทันที: “ไม่ต้องหรอก ครูรับเงินไว้ไม่ได้หรอก”
หลี่ปู้ฟานผลักกลับ: “ครูหยาง แค่ยอมรับมันไว้ก็พอ ผมรู้ว่าครูยังต้องใช้เงินอีกมากในการพิจารณาคดี แถมตอนนี้ครูก็ยังเป็นหนี้อยู่ ถือว่าเป็นความตั้งใจเล็กๆของผมเถอะนะครับ”
หลี่ปู้ฟานยิ้ม กลยุทธ์สำเร็จ!
การแสดงในครั้งนี้ไม่เพียงถึงแสดงความชอบธรรมเท่านั้น แต่ยังกดเจียงเฉินไว้ได้อีกด้วย!
แม้ว่าเจียงเฉินจะกลับมาและให้เงินกับครูหยางเพิ่มมากขึ้น มันก็จะทำให้เขานั้นเปลี่ยนจากขาวกลายเป็นดำทันที และเป็นการตัวยืนยันเลยว่าการประกันตัวครูหยางออกมาในครั้งนี้ก็เพื่อการได้รับความสนใจจากยี่ยี่เท่านั้น
หลิวหยานที่ได้ยินก็รู้สึกแปลกๆ เธอมองออกไปข้างนอกบ้านเห็นเจียงเฉินและยี่ยี่กำลังพูดคุยหัวเราะ ทำให้คนที่ได้เห็นต่างอดรู้สึกที่จะอิจฉาไม่ได้
ถ้าสิ่งที่หลี่ปู้ฟานพูดมาเป็นความจริงเธอควรจะทำยังไงดี?
บอกว่าเจียงเฉินเป็นคนแบบนั้นจริง ๆ ฉันควรทำอย่างไร?
นอกจากนี้หยางตงเหิงก็อยู่ในระหว่างการปล่อยตัวชั่วคราวระหว่างพิจารณาคดี และการพิจารณาคดีก็จะเริ่มอีกครั้งในสัปดาห์หน้า
เงินหกหมิ่นนี้มันก็เปรียบเสมือนกับถ่านอุ่นๆท่ามกลางหิมะในฤดูหนาวเลย!
ในสถานการณ์นี้แม้ว่าจะไม่มีเงินสำหรับการขึ้นศาลครั้งต่อไปแต่เธอก็คงไม่ใส่ใจมันเท่าที่ควรแล้ว
เธอจึงรีบคว้ามันไว้และยิ้มก่อนจะเกลี้ยกล่อม “เหล่าหยาง นี่มันความปราถนาดีจากลูกศิษย์นะ ยอมรับมันเถอะ”
เขารีบคว้าบัตรธนาคารแล้วยิ้มและเกลี้ยกล่อม: “ลาวหยาง นี่เป็นความปรารถนาที่ไม่ธรรมดาสำหรับเรา ยอมรับมันเถอะ”
ปากของหลี่ปู้ฟานยิ้มออกมาอย่างเย็นชา
พระเจ้าช่วยฉันแล้ว!
บิดาคนนี้คือกุยแกที่ยังมีชีวิตอยู่ ในการวางแผนไร้ที่เปรียบ เจียงเฉินอย่างแกน่ะหรอคิดจะมาสู้กับฉัน?
ในเวลานี้เอง
หยางยี่ยี่กลับมาพร้อมกับแขนควงแขนของเจียงเฉินไว้
“แม่ครับ ทำอะไรอยู่ครับ”