ตอนที่ 225 ฉันจะพาเธอไปหาเขา เพื่อชําระบัญชีเอง!
“บอส…
เพิ่ง!”
เมื่อพนักงานรักษาความปลอดภัยเห็น เฟิงรั่วหลานเสียงของเขาสั่นเล็กน้อยออร่าที่เหมือนราชินีของเธอแข็งแกร่งมากจนเขาอดไม่ได้ที่จะกลัว
พนักงานรักษาความปลอดภัย รีบอธิบายทันที : “คุณเพิ่งนี่เป็นคําสั่งของผู้อํานวยการโจวบุคคลนี้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาฉันกําลังจะขับไล่เขาออกไปประธานเฟิงโปรดวางใจได้ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เขาเข้ามาใกล้คุณได้”
“ออกไปให้ พ้น!” เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวอย่างเย็นชา
รปภ.ไม่กล้าพูดอะไร เขารีบออกไปไม่หันหัวกลับไม่กล้ามองย้อนกลับไปเขาอาจจะตกงานได้ถ้าเขาเดินช้าลงทุกคนตกตะลึง
เพิ่ง รัวหลาน ตวาด รปภ. ให้ออกไป เกิดอะไรขึ้น?
หลังจากไล่รปภ.ออกไปแล้วเพิ่งรั่วหลานก็เดินไปหาหลินฟาน และเปลี่ยนรูปลักษณ์ของนางมารไปในทันทีพร้อมเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
ราวกับสายลม ในฤดูใบไม้ผลิโดยทั่วไปที่มีความอบอุ่น และสวยงามไปในตัว…..
หลินฟาน ได้เห็นความงามมามากมาย แต่อารมณ์ของ เพิ่ง รั่วหลาน นั้นออกจะพิเศษอย่างมากราวกับว่าเธอเป็นส่วนผสมระหว่างเทพธิดาและนางมารร้ายออร่าของเธอสามารถปรับ เปลี่ยนได้ตลอดเวลา อาจจะเป็นเพราะเธอสามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้อย่างง่ายดาย!สมควรแล้วที่เธอคู่ควรกับสมญานาม นางมาร แห่งโลกการเงินจริงๆ! เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดใน หยุนเฉิงโดยไม่มีบุคลิกทั้งสองอย่างนี้“เสี่ยวฟานเธออยู่ที่นี่มาให้พี่สาวคนนี้ดูหน่อยซิ..”เพิ่งรั่วหลานจับมือหลินฟานอย่างเสน่หา และมองหลินฟานด้วยดวงตากลมโตคู่หนึ่ง
แม้แต่ หลินฟาน ก็ยังรู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับ เธอ
“มันยังคงหล่อเหลา และน่าสนใจจริงๆ เธอดูหล่อกว่าครั้งสุดท้ายที่เราพบกันอีกเนี้ย.. ดูเหมือนว่าจะมีอะไรพิเศษๆเกิดขึ้นสินะ” เพิ่งรั่วหลานยิ้ม
หลินฟาน กล่าวว่า “พี่สาว มีคนกําลังดูเราอยู่นะนี่มันออกจะน่าคลื่นไส้เกินไปหน่อยไหม”เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า“เธอจะกลัวอะไร ฉันแค่ชื่นชมน้องชายของฉันเองไม่ต้องพูดถึงสิ่งที่ฉันกําลังพูด ล้วนแต่เป็นความจริงทั้งนั้น”
เมื่อมองดูการสนทนาระหว่างทั้งสอง คนรอบข้างก็ตกตะลึงไปแล้วนี่อะไร?
พวกเขาเป็น พี่น้อง กันจริงๆ เหรอ?
โจว จื่อห่าว ตระหนักได้ว่าเขาอาจได้ทําเรื่องที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ไปแล้วเขาไม่สามารถบังคับห้ามเหงื่อไม่ให้ไหลออกมาและร่างกายของเขาสั่นตั้งแต่ขาไปจนถึงไหล่นี่เขาหาบ้าอะไร!
เด็กคนนี้ เป็นน้องชายของคุณเพิ่งจริงๆ และ.. เขา.. ต้องการขับไล่น้องชายของคุณเพิ่งออกไปเมื่อกี้!
โจว จื่อห่าว เกือบจะร้องไห่ในตอนนี้
“คุณเฟิง ฉันขอโทษ เขาเพิ่งพูดว่าเป็นน้องชายของคุณแต่ฉันดูไม่เหมือนเลย แค่…
โจว จื่อห่าว ริเริ่มอธิบายโดยพยายามทําให้เธอเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก้อนหน้านี้กับเฟิงรั่วหลาน
แต่เขายังพูดไม่ถึงไหน และเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่โจวจื่อห่าวกําลังจะพูด ใบหน้าของเฟิงรั่วหลานก็เย็นชาขึ้นในทันที : “เสื้อผ้าของน้องชายของฉันดูออกจะเรียบง่ายไปเล็กน้อยแล้วมันเกิดอะไรขึ้น.. หรือมันทําให้คุณขุ่นเคือง?”
นางมารร้าย ในโลกการเงินคนนี้ หายไปไหนแล้ว? เห็นได้ชัดว่านางเป็นคนบ้าที่คอยปกป้องน้องชาย!
โจว จื่อห่าว เหงื่อตก : “ไม่ ไม่ ฉันไม่ได้หมายถึงสิ่งนี้ ที่ฉันหมายถึงก็คือฉันทําเพื่อประโยชน์ของคุณเพิ่งฉันกังวลว่าจะมีใครมาคิดร้ายต่อ คุณเพิ่ง…”
เพิ่ง รั่วหลานพูดอย่างเย็นชา : “นี่มันออกจะน่าขํายิ่งกว่าไหม? น้องชายของฉัน คิดจะทําร้ายฉันได้ยังไง!”
โจว จื่อห่าว กล่าวว่า “ไม่ ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นน้องชายของคุณ ฉันคิดว่าเขาเป็นคนไม่ดีคุณเพิ่งโปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”
โจว จื่อหาว เกือบจะคุกเข่าลง
เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า “คุณกังวลว่าเขาจะทําร้ายฉันหรือไม่? นี่เป็นมาตรฐานของคุณ.. ในการตัดสินว่าใครเป็นคนไม่ดีหรือไม่?หรือมันเป็นเพราะเสื้อผ้าที่เขาใส่แค่เพียงเพราะ.. เสื้อผ้าโทรมๆนี้คุณถึงกับสงสัยว่าเขามีเจตนาไม่ดีและด้วยมาตรฐานของคุณนี้แล้วถ้าคนเลวที่ใส่เสื้อผ้าแบบเดียวกับคุณและถ้ามันมาแตะต้องฉันคุณจะไม่ปล่อยมันไปงั้นเหรอ?”
ตุบ!
โจว จื่อห่าว คุกเข่าลง และเลิกอธิบาย
เพราะเขารู้ว่า เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพูดอะไรออกไป เพื่อเอาชนะ เจิ่งรั่วหลานได้ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องคุกเข่าลง
ยิ่งไปกว่านั้นคําพูดของเพิ่งรั่วหลานนั้นสมเหตุสมผลมากจนเขาพูดอะไรไม่ออกเลยหลินฟานถูกตัดสินว่าเป็นคนไม่ดีจากเสื้อผ้าของเขานี่เป็นเพราะเขาดูถูกคนอื่น และด้วยเหตุนี้ไม่มีค่าอธิบายอื่นใด
“ฉันผิดไปแล้ว ท่านประธานยกโทษให้ฉันด้วย” โจว จื่อห่าว ร้องขอความเมตตา
เฟิง รั่วหลาน กล่าวว่า: “ฉันจะบอกคุณเสี่ยวฟานไม่ใช่แค่น้องชายของฉันแต่เขายังเป็นผู้มีพระคุณของฉันด้วย”
ย้อนกลับไปในตอนนั้น หลินฟาน เป็นวีรบุรุษที่ช่วยสาวงาม และเขาได้ช่วยเธอขับไล่ชายลามกอะไร?
โจว จื่อห่าว ตกใจมาก ผู้มีพระคุณของ คุณเพิ่ง?
นี่หรือคือ ลวดที่เกี่ยวพันตัวเขาอยู่เต็มตัวเขาไปหมด ในตอนนี้?
โจว จื่อห่าว รู้สึกว่าเขาไม่เข้าใจ โลกอีกต่อไป
เพิ่ง รั่วหลาน พูดอย่างเย็นชา “ทําไมคุณ ถึงไม่ขอโทษน้องชายของฉันคุณไม่อยากทํางานนี้แลัวใชไหม?”
นี่คือจังหวะของการถูกไล่ออก โจวจื่อห่าวตกใจมากในที่สุดเขาก็ได้งานนี้ และตอนนี้เขาไม่อยากเสียมันไป
โจว จื่อห่าว ร้องไห้ : “ฉันขอโทษ ฉันตาบอด ฉันขอโทษคุณ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”
คนรอบข้างมองหน้ากัน บางคนหน้าแดงตบหน้า
ก่อนหน้านี้พวกเขาล้อเลียน หลินฟาน โดยบอกว่า คุณมีตา แต่ไม่รู้จักภูเขาไท่ซานแม้แต่ผู้อํานวยการโจว เขาก็ยังไม่รู้จัก
แต่.. ตอนนี้…….
ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าต่อหน้า หลินฟาน ผู้อํานวยการโจว เป็นอะไรได้
“เสี่ยวฟาน คนผู้นี้อยู่ในมือเธอ” เพิ่ง รั่วหลานกล่าว
หลินฟาน หัวเราะ แล้วพูดว่า : “นี่มันออกจะไม่ดีเลย เขาเป็นลูกน้องของพี่สาวและควรได้รับการดูแลจากพี่สาวของผม ไม่ใช่เหรอ?”
เพิ่ง รั่วหลานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เอาล่ะโจวจื่อห่าวมีตําแหน่งว่างในสาขาแอฟริกันของบริษัทเราคุณเก็บของแล้วไปแอฟริกาซะ”
อะไรนะ?
โจว จื่อห่าว ตัวสั่น ราวกับถูกฟ้าผ่า
“ท่านประธาน อย่า ฉันไม่อยากไปแอฟริกา ท่านประธานเมตตาฉันด้วย!” โจว จื่อห่าวน้ำตา
ไหล เขาร้องไห้หนักมากเขาไม่อยากไปแอฟริกาแม้ว่าเขาจะถูกฆ่าตายก็ตาม
เพิ่ง รั่วหลาน พูดอย่างเฉยเมย : “ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรฉันไม่ต้องการให้น้องชายของฉันพบคุณอีกครั้งและส่งผลต่ออารมณ์ของเขาดังนั้นอยู่ห่าง ๆ ไว้
ทุกคนเหงื่อออก
เพิ่ง รั่วหลาน เป็นคนบ้าที่ปกป้องน้องชายของเธอจริงๆและเธอย้ายโจวจื่อห่าวไปแอฟริกาเพราะเธอไม่ต้องการให้น้องชายของเธอเห็นหน้าโจวจื่อห่าวอีกซึ่งมันอาจจะส่งผลต่ออารมณ์
ของน้องชายของเธอ!
หลังจากจัดการกับโจวจื่อห่าวแล้วเพิ่งรั่วหลานและหลินฟาน ก็ขึ้นลิฟต์ไป
“เสี่ยวฟาน เธอคิดว่าเธอพอใจกับวิธีจัดการกับมันหรือไม่?”เพิ่งรั่วหลานถามเสียงเบาหลินฟาน:“ผมว่ามันก็ค่อนข้างดีพี่ชายคนนี้ดูถูกคนจนเขาเลยต้องไปแอฟริกาเพื่อปรับปรุง
ตัวของเขาใหม่”
บทสนทนาระหว่างสองพี่น้อง ขณะเข้าไปในลิฟต์
ทุกคนส่งเสียงคํารามภายในประธานรักน้องชายของเธอมากเกินไปหน่อยไหม?ตอนนี้ทุกคนอิจฉาหลินฟานมากเกินไปที่มีพี่สาวที่ดีเช่นนี้!
โจว จื่อหาว ร้องไห้ และเป็นลมไปแล้ว
บนชั้น 30 ของอาคารหลงเหิง สํานักงานของ เฟิง รั่วหลาน
เพิ่ง รั่วหลาน มองออกไปนอกหน้าต่าง
“เสี่ยวฟานอาคารโจวเถียนเป็นของเธอแล้วหรือ”เพิ่งรั่วหลานชี้ไปที่อาคารโจวเถียนที่อยู่อีกฟากของแม่น้ำ
“ครับ” หลินฟาน พยักหน้า
เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวว่า : “สิ่งที่ปรากฏบนอินเทอร์เน็ตเป็นความจริง งั้นเหรอ?เธอมีลุงที่ชื่อหลินเป่ยซวนที่มอบความมั่งคั่งมหาศาลให้กับเธอ”
หลินฟาน กล่าวว่า “มันเป็นเรื่องจริง”
เพิ่ง รั่วหลาน ยิ้ม : “มันคาดเดาไม่ได้จริงๆ ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเธอเธอยังเป็นเด็กยากจนที่
ส่งอาหารอยู่เลย ครั้งนี้ฉันกับเห็นเธอ ดูรวยกว่าฉันด้วยซ้ํา”
หลินฟาน พูดไม่ออก นี่เป็นครั้งแรกที่เขา และเพิ่งรั่วหลานได้พบกัน… แต่ในความทรงจําที่ถูกปรับเปลี่ยนของเพิ่งรั่วหลานพวกเขาได้พบกัน นับครั้งไม่ถ้วน
“ก็แค่ว่าฉัน อาจจะไม่รู้อะไรบางอย่าง”เพิ่งรั่วหลานกล่าว
หลินฟาน พูดว่า “มีอะไร งั้นเหรอ?”
เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวว่า “ฉันเคยบอกว่าฉันจะให้เงินคุณ และแนะนําเธอให้รู้จักกับงานที่ดีแต่เธอปฏิเสธฉันเธอค่อนข้างจะยากจนมากในตอนนั้นและเธอบอกเสมอว่าจะหาเงินด้วยมือของเธอเองท่าไมเธอถึงยอมรับทรัพย์สินของลุงของเธอตอนนี้ได้?”
นี่.. ที่เธอกล่าว ว่าเป็นปัญหาเล็กน้อย
หลินฟานกล่าวอย่างลึกลับ“มีเหตุผลสําหรับเรื่องนี้ และผมจะบอกมันกับพี่สาวในอนาคต”
เพิ่ง รั่วหลานพูดอย่างโกรธเคือง “เธอคิดมีความคิดที่จะปิดบังพี่สาวคนนี้งั้นเหรอ?”เธอหันมายิ้ม:“ยังไงก็เถอะเธออยากจะสร้างกลุ่มล้านล้านไม่ใช่เหรอในอนาคตเธอจะใช้บ้านของพี่สาวคนนี้ก็ได้นะไม่ว่าเธอจะขอความช่วยเหลืออะไรก็ตามพี่สาวคนนี้ก็พร้อมที่จะช่วยเธอ”
เธอพร้อมที่จะปกป้องน้องชายคนนี้จริงๆเธอเป็นนางมารในโลกการเงินและเธอจะสามารถช่วยหลินฟานได้ในทุกๆเรื่องอย่างแน่นอน
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพยักหน้า : “ขอบคุณครับ”
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของ หลินฟาน ก็ดังขึ้น และ จาง ต้าฟู เองที่โทรเข้ามา ว่า : “เจ้านายไม่ดีแล้วคนของหลิวจินชานรังควานตัวแทนจําหน่ายรายอื่นๆ!ตอนนี้ตัวแทนจําหน่ายจํานวนมากต่างเรียกร้องขอยุติความร่วมมือกับเราเจ้านายคุณรีบมาทางนี้”
หลินฟาน ขมวดคิ้ว : “เข้าใจแล้ว ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”
เขาวางสาย หลินฟานกล่าวขอโทษ“พี่สาวผมไม่สามารถไปทานอาหารกลางวันกับพี่ได้แล้ว”
เพิ่งรั่วหลานถามด้วยความสงสัย“เกิดอะไรขึ้น?”หลินฟานเล่าเกี่ยวกับหลิวจินชาน
เพิ่งรั่วหลานยิ้มเยาะ :“หลิวจินชานกล้าที่จะรังแกเธอไปกันเถอะพี่สาวคนนี้จะพาเธอไป
หาเขา เพื่อชําระบัญชีเอง!”
หลินฟานตกตะลึงใช่ไหมเพิ่งรั่วหลานดูเหมือนจะรู้จักหลิวจินชาน?