ตอนที่ 229 ว่ายน้ำกับพี่สาวที่ร่ำรวยที่สุดในคฤหาสน์พันล้าน
วิลล่าขนาดใหญ่ที่สวยงามพร้อมสวนหลังบ้านและสระว่ายน้ำที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ที่รวบรวมผู้มีชื่อเสียงของระดับเศรษฐีในหยุนเฉิง อย่างน้อยก็มูลค่ากว่า 1000 ล้าน
นี่คือบ้านของเฟิงรั่วหลาน
โดยปกติมีเพียงเพิ่งรั่วหลาน เท่านั้นที่อาศัยอยู่ที่นี่คนเดียวและยังมีแม่บ้านแก่ๆที่รับผิดชอบดูแลบ้านรวมทั้งชีวิตประจําวันและอาหารการกินของเพิ่งรั่วหลาน
ตามข้อมูลที่ระบบให้มาแม่บ้านคนนี้ชื่อป้าฉุยเธอดูแลเพิ่งรั่วหลานมาตั้งแต่เด็กเจ้านายและคนรับใช้ทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีเพิ่ง รั่วหลานชอบอยู่อย่างอิสระและพาป้าฉุยมาช่วยในเรื่องงานบ้าน. .
เมื่อทั้งสองเข้าไปในบ้านป้าฉุยก็เข้ามาทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
“คุณหนู คุณกลับมาแล้วคุณชายฟานล่ะ”ป้าฉุยยิ้ม
คุณชายฟานนี่คือชื่อที่ป้าฉุยเรียกสําหรับหลินฟานเพราะหลินฟานเป็นน้องชายของเฟิงรั่วหลานแม้ว่าเขาจะไม่ใช่น้องชายที่มาจากสายเลือดแต่เพิ่งรั่วหลานนั้นมีเรื่องฉาวโฉ่ในเรื่องการปกป้องน้องชายของเธอและป้าฉุยก็ปฏิบัติต่อหลินฟานเหมือนเพิ่งรั่วหลาน เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันและเขาเป็นนายน้อยของเธอ
หลินฟานเหงื่อตกระบบนี้ดีมากดีเกินไปไม่เพียงแต่เปลี่ยนความทรงจําของเฟิงรั่วหลานแต่ยังเปลี่ยนความทรงจําของป้าฉุยและมีคนไม่กี่คนที่ถูกเปลี่ยนความทรงจําไปเพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า“ป้าฉุย เสี่ยวฟานมาทานอาหารวันนี้ป้าช่วยทําอาหารอร่อยๆให้หน่อยได้ไหมค่ะ”
ป้าฉุยพูดอย่างมีความสุข : “ตกลงป้าจะไปเตรียมมันเดี๋ยวนี้”
ป้าฉุย รีบเขาไปในครัว ทําอาหารด้วยตนเอง
เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า:“เสี่ยวฟานเราไม่สามารถกินอาหารได้ในเร็วๆนี้ถ้าอย่างนั้นเธอสามารถมาว่ายน้ำกับฉันได้ไหมเธอไม่ได้ว่ายน้ำกับฉันมานานแล้วด้วย”ว่ายน้ำ?
ระบบนี้ ไม่ได้ให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเขาในเรื่องนี้ อาจเป็นหน่วยความจําที่ระบบตั้งค่าแบบสุ่มไว้สําหรับเฟิงรั่วหลานหรือไม่?
“ได้ครับ มันก็ร้อนมากจริงๆแต่ผมยังไม่ได้หยิบเอาชุดว่ายน้ำมาด้วย…” หลินฟานกล่าวเพิ่งรั่วหลานยิ้มและพูดว่า“ไม่เป็นไรแค่นั่งดูฉันว่ายน้ำก็พอฉันเพิ่งซื้อชุดว่ายน้ำมาใหม่และยังไม่ได้ใส่เลยรอฉันก่อนนะ”
เฟิง รั่วหลาน วิ่งเข้าไปในห้อง
ไม่กี่นาทีต่อมา
เพิ่ง รั่วหลานออกมาเธอเปลี่ยนชุดว่ายน้ำของเธอเรียบร้อย
ชุดว่ายน้ำนี้ ดูเปิดเผยเล็กน้อยแสดงให้เห็นรูปร่างของเจิ่งรั่วหลาน ได้อย่างสมบูรณ์แบบเผยให้เห็นขายาวสีขาวราวหิมะของเพิ่งรั่วหลานรวมถึงไหล่สีขาวราวกับหิมะผิวที่ขาวเหมือนหิมะ…นี้..
หลินฟานกําลังนั่งดื่มน้ำอยู่แต่เมื่อเขาเห็นฉากนี้เขาเกือบจะพ่นน้ำออกมาเต็มปาก
วู้วว! พี่สาวฉันสวยเกินไป หุ่นเธอร้อนแรงเกินไปเธอเซ็กซี่มาก!
หลินฟาน ทํางานหนักมากเพื่อที่จะกลั้นเลือดกําเดาไม่ให้ไหล
ต้องบอกว่า รางวัลของระบบนั้น ทรงพลังเกินไป ที่มอบพี่สาวที่สมบูรณ์แบบแบบนี้มาให้เขา“เป็นยังไงบ้างดูดีไหม?”เฟิงรั่วหลานหมุนร่างของเธอแล้วถามด้วยรอยยิ้ม
หลินฟาน กล่าวว่า“มันสวยมากพี่สาวไปว่ายน้ำเถอะ”
เมื่อมองต่อไปเขากลัวว่าเลือดกําเดาของเขาจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้
ทั้งสองจึงมาที่สระว่ายน้ำ ในสวนหลังบ้าน
เฟิง รั่วหลาน ลงไปในสระทันที และเริ่มว่ายน้ำ
หลินฟาน กําลังนั่งบนเก้าอี้ข้างสระว่ายน้ำดูเธอว่ายน้ำเธอที่อยู่ในน้ำที่เป็นเหมือนท้องฟ้าสีครามและผิวสีขาวราวกับหิมะของเธอก็ปรากฏขึ้นราวกับนางเงือกที่เฝ้าหลอกล้อชายหนุ่มให้ติดอยู่ในบ่วง
หลินฟานถอนหายใจในใจของเขาว่าพี่สาวที่ร่ำรวยที่สุดคนนี้เป็นคนที่ทําให้เขาตกตะลึงไปจริงๆและเขาไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกับเธอในอนาคต…น่าเสียดายที่พี่สาวที่ร่ำรวยที่สุดคนนี้ปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นน้องชายและเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะ…
“เสี่ยวฟานน้ำเย็นมากเธอไม่คิดจะลงมาจริงๆหรือ?”เพิ่งรั่วหลานหัวเราะ
หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่ผมไม่มีชุดว่ายน้ำ”
เพิ่งรั่วหลานหัวเราะคิกคัก:“เธอเป็นผู้ชายนะเธอต้องการชุดว่ายน้ำไปทําไมแค่ถอดเสื้อและสวมกางเกงขาสั้นแค่นี้?เธอยังจะอายต่อหน้าพี่สาวของเธออยู่หรือเปล่า”
หลินฟาน รู้สึกอับอายจริงๆเขาไม่เคยอยู่คนเดียวในสระกับผู้หญิง
แต่การล้อเล่นของเฟิงรั่วหลานทําให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้
“ก็ได้งั้นผมจะลงไปด้วย”
หลินฟาน กล่าวจบ ลุกขึ้นเดินไปที่สระน้ำแล้วถอดเสื้อออก
ทันใดนั้นกล้ามเนื้อที่ดูแข็งแรงก็เผยออกมาบรรยากาศในตอนนี้ เต็มไปด้วยฮอร์โมนของผู้ชายเพิ่งรั่วหลานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจของตัวเธอในดวงตาของเธอร่างของเสี่ยวฟานนั้น สมบูรณ์แบบเกินไปมันเข้ากันได้ดีกับใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา “เสี่ยวฟานของฉันหล่อมากฉันไม่รู้จริงๆว่าผู้หญิงคนไหนจะถูกพิชิตเธอลงในอนาคต”เพิ่งรั่วหลานถอนหายใจในใจ
ในที่สุด หลินฟาน ก็เหลือแค่กางเกงขาสั้นและกระโดดลงไปในสระ
ระเบิดน้ำให้กระจายตัวออกไปบอกได้คําเดียวว่าหล่อมาก!
และในที่สุดเขาก็มีพี่สาวที่สวยจนน่าเหลือเชื่ออยู่ในสระหลินฟานรู้สึกสบายจนไม่อยากตื่นเขาสามารถใช้เวลาหนึ่งวันในสระกับเพิ่งรั่วหลานได้ทั้งวันในวันนี้เพิ่งรั่วหลานกําลังว่ายน้ำขณะคุยกับ หลินฟาน
“เสี่ยวฟานเธอจะจัดการกับเจียจั่วเจิ้นอย่างไร”เพิ่งรั่วหลาน ถาม
หลินฟานส่ายหัวและพูดว่า“ผมยังไม่รู้
เมื่อพูดถึงเจียจิ่วเจิ้นหลินฟานรู้สึกปวดหัวแท้จริงแล้วเจียจั่วเจิ้น นี้ ดูไม่ค่อยพอใจเขา
เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเจียจั่วเจิ้นเพียงเล็กน้อยเขาเป็นคนใจแคบแม้ว่าเราจะจัดการกับหลิวจินชานไปแล้ว เขาจะไม่หยุดเพียงแค่นั้นทําไมเธอไม่ลองให้ฉันพูดคุยกับเขาดูล่ะ”
หลินฟาน รีบพูดว่า“ไม่จําเป็นพี่สาวผมจะจัดการกับคนๆนี้เอง”
เพิ่ง รั่วหลานรักเขามากแต่เขาไม่ต้องการที่จะให้มันเกี่ยวข้องกับ เพิ่งรั่วหลานถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับเจียจิ่วเจิ้นได้เขาอาจจะข้อ เพิ่งรั่วหลานให้ช่วยพูดเรื่องนี้
เฟิงรั่วหลานกล่าวว่า : “ถ้าเธอต้องการเธอสามารถมาหาฉันได้ตลอดเวลาฉันยังมีความสัมพันธ์บางอย่างในโลกการเมืองและบางทีฉันสามารถช่วยเธอขอความเมตตาได้นะ”
หลินฟานกล่าวว่า“ผมรู้
เพิ่งรั่วหลานใช้ความสัมพันธ์ทางการเมืองเพื่อช่วยหลินฟานขอความเมตตา?
ดูเหมือนว่าภูมิหลังของเจียจั่วเจิ้นนั้นใหญ่ไม่ใช่น้อย
อย่างไรก็ตามหลินฟานไม่ได้ตั้งใจจะขอความเมตตาจากเจียจั่วเจิ้นผู้ชายคนนี้ที่มายั่วยุเขา เขาจะขอความเมตตาได้อย่างไรเจีย จั่วเจิ้นต้องคุกเข่าและขอร้องให้เขายกโทษให้เท่านั้น
เห็นได้ชัด ว่าเรื่องนี้ อยู่นอกเหนือความสามารถของเพิ่งรั่วหลาน และคนบ้าที่พร้อมจะปกป้องน้องชายอย่างเธอก็ท่าอะไรไม่ถูก
ท้ายที่สุดทั้งสองก็เบื่อที่จะเล่นน้ำเพิ่ง รั่วหลาน ขึ้นฝั่งก่อน
“มาเถอะ เสี่ยวฟาน” เพิ่งรั่วหลานเอนกายลงข้างสระน้ำและยื่นมือให้หลินฟาน
หลินฟาน มองดู และเห็น เพิ่ง รั่วหลาน ที่เปียกไปทั่วร่างกายของเธอพร้อมกับชุดว่ายน้ำที่เปียกชื้นกดทับร่างกายของเธอ
หลินฟาน เกือบจะมีเลือดกําเดาไหลอีกครั้ง
หลินฟาน เอื้อมมือออกไปจับมือเฟิงรั่วหลานและขึ้นฝั่ง
ทันใดนั้นเพิ่งรั่วหลานก็ลื่นกรีดร้องและล้มลงกับพื้น
ตาของหลินฟานว่องไวมือของเขาก็ว่องไวเช่นกันเขาเอื้อมมือออกไปและโอบเอวของเฟิง รั่วหลานไว้
ทั้งสอง ล้มลงกับพื้น
หลินฟานอยู่ด้านล่างเพิ่งรั่วหลานอยู่ที่ด้านบนหลินฟานใช้มือของเขาจับเอวของเพิ่งรั่วหลานเพื่อป้องกันไม่ให้เธอได้รับบาดเจ็บ
เมื่อเฟิงรั่วหลานกลับมารู้สึกตัวเธอก็รู้ว่าเธอกําลังนอนอยู่บนหน้าอกที่แข็งแกร่งของหลินฟานแล้วและหลินฟานไม่ได้สวมเสื้อ และตัวเธอเองก็สวมชุดว่ายน้ำ…
เพิ่งรั่วหลานอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นตึกตัก ตึกตักเสี่ยวฟานอบอุ่น
เกินไป และเธอรู้สึกปลอดภัยมาก…
“พี่สาว โอเคไหม” หลินฟาน ถาม
เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวว่า:“ไม่เป็นไรโชคดีที่มีเธออยู่”
หลินฟาน กล่าวว่า“ไม่เป็นไร”
ดวงตาของทั้งสองสบกันและดูเหมือนจะมีร่องรอยของความแปลกประหลาดในดวงตาของทั้งสองคนและพวกเขาก็รู้สึกว่าหัวใจของอีกฝ่ายเต้นเร็วขึ้น
เมื่อบรรยากาศมันช่างคลุมเครือ
“คุณหนู คุณชายฟานได้เวลาทานข้าวแล้ว”ป้าฉุยก็ออกมาเรียก
ป้าฉุย ไม่เห็นเหตุการณ์ของทั้งสองคน
ทั้งสองแยกจากกันอย่างรวดเร็ว และลุกขึ้นจากพื้น
“ฉัน.. ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสี่ยวฟานคุณไปทานข้าวก่อน”เพิ่งรั่วหลานรีบเดินกลับเข้าไปในบ้าน
หลินฟาน มองไปที่ด้านหลังของเธอนึกถึงฉากนั้นในตอนนี้รู้สึกอธิบายไม่ถูกเล็กน้อยจากนั้นจึงหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวม
เมื่อป้าฉุยเห็นเธอก็ส่ายหัวและบ่นว่า“เด็กคนนี้…ทําตัวเป็นน้องชายจริงๆเมื่อไหร่จะเข้าใจถึงจิตใจของหญิงสาวนะ…”