“เดี๋ยวก่อน เจ้าหมายถึงอะไรที่ข้าหักหน้าเจ้า ข้ายังไม่ได้ไปสัมผัสเจ้าเลยนะ!”
หยวนกล่าวด้วยสีหน้างุนงง
“ถ้าจะโกหกก็โกหกให้ดีกว่านี้จะดีกว่า!”
“ข้าไม่ได้หมายถึงแบบนั้น! เจ้ากำลังล้อเลียนข้าอยู่หรือเปล่า ห้ะ?!!”
ดู๋ไฮ่กระทืบเท้าด้วยความโกรธ
“เพราะเจ้า ชื่อเสียงข้าจึงพังทลาย! เจ้าทำให้ข้าอับอายต่อหน้าท่านหญิงซวน ข้าจะไม่อภัยให้เจ้าแม้ว่าเจ้าจะตาย!”
“ช่างเป็นอะไรที่น่าขำจริงๆ เจ้าจะฆ่าใครสักคนเพียงเพราะเขาทำให้เจ้าอับอาย งั้นเจ้าไม่ต้องฆ่าทุกคนในอนาคตเลยหรอ ถ้าเป็นแบบนี้ก็เป็นชีวิตที่ลำบากนะ”
หยวนส่ายหัว และเขาไม่เข้าใจความคิดของคนประเภทนี้เลย
“แล้วยังไง! ข้าฆ่าคนไปแล้วมากมาย เพราะมายุ่งกับข้า และมันก็ทำให้อนาคตของข้าง่ายขึ้นเท่านั้น! นี่คือโลกของผู้ที่แข็งแกร่ง ผู้อ่อนแอไม่มีสิทธิ์พูด!!”
หยวนขมวดคิ้ว และพูดว่า
“ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะอยู่ในโลกแบบไหนของเจ้า แต่วันนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นเจ้าควรจะปล่อยข้าไปก่อนที่ข้าจะโกรธ”
“ฮ่าๆๆๆ!”
พี่น้องดู๋หัวเราะออกมาหลังจากฟังคำพูดของหยวน
“ถ้าเจ้าโกรธ แล้วจะเป็นยังไงหรอ?”
“เจ้าจะทำอะไรพวกเรางั้นหรอ?!”
“เจ้าจะทำอะไรพวกเราได้ เจ้าก็แค่นักรบวิญญาณตัวคนเดียว แต่พวกเรามีสองคน และยังมีปรมาจารย์วิญญาณอีกหนึ่งคน!”
“ฮ่าๆๆ! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าจะทำให้ข้าหัวเราะได้ขนาดนี้!”
“อืม…เนื่องจากเจ้าทำให้ข้ามีความสุขมาก ข้าจะทำให้เจ้าตายอย่างรวดเร็วและไม่ทรมานละกันนะ”
พี่น้องดู๋ชี้ดาบไปทางหยวน
“…”
หยวนมองไปที่พี่น้องดู๋อย่างเงียบๆ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมก่อนที่ออร่าของเขาจะค่อยๆคมชัดขึ้นเรื่อยๆราวกับดาบเล่มหนึ่ง
เมื่อปรมาจารย์วิญญาณเห็นดังนั้น ก็ขมวดคิ้ว และพูดกับพี่น้องดู๋
“อย่าประมาทเขา เขาเปล่งออร่าอันทรงพลังที่ไม่เหมาะกับระดับของเขาออกมา เขาอาจจะมีความแข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับผู้ที่อยู่เหนือระดับเขาได้!”
“ถ้าเขาสามารถสู้กับคนที่อยู่เหนือระดับตัวเองได้ ข้าก็ทำได้เหมือนกัน”
ดู๋ใบ๋เย้ยหยัน
“เจ้ากำลังดูถูกพวกเราหรือเปล่า แม้เจ้าจะอยู่ในระดับปรมาจารย์วิญญาณ แต่เจ้าก็เป็นเพียงผู้พิทักษ์ที่ครอบครัวของข้าจ้างมาเท่านั้น!”
ในขณะเดียวกันฝั่งตรงข้าม หยวนถามเสี่ยวฮัว
“เธอคิดว่าพี่จะชนะสองคนนั้นได้ไหม?”
“พวกเขาทั้งสองเป็นนักรบวิญญาณระดับห้า แต่ก็ไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับพี่หยวนนะ”
“นั่นคือสิ่งที่พี่อยากได้ยิน”
หยวนพยักหน้าก่อนดึงดาบตัวเองออกมา
“โอ้ เจ้ามีอาวุธระดับวิญญาณขั้นสูงสุดด้วยหรอ ข้าเดาว่าเจ้าคงไม่ได้หลงเข้าไปในห้อง VIP โดยบังเอิญจริงๆสินะ!”
“อย่างไรก็ตามน่าเสียดายที่ดาบเจ้าก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อยู่ดี!”
จากนั้นพี่น้องดู๋ก็หันดาบใส่หยวน และดึงดาบวิญญาณขั้นสูงสุดออกมาสองเล่มในไม่กี่วินาที
“ข้าเตือนเจ้าสองคนเป็นครั้งสุดท้าย! อย่าบังคับให้ข้าต้องทำ!”
หยวนตะโกนใส่พวกเขาพร้อมจับดาบในมือแน่น
“แกพล่ามเข้าไปเถอะ ดู๋ไบ๋!”
ดู๋ไบ๋พยักหน้า และทั้งสองก็เริ่มวิ่งเข้าไปหาหยวน
“น่าสนุกดีนี่!”
รอยยิ้มกว้างปรากฏบนหน้าของหยวนขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า
ครู่ต่อมาทั้งสามคนได้ปะทะกัน และหยวนใช้ดาบของเขาอย่างเชี่ยวชาญโดยกันการโจมตีจากดาบของเขาทั้งสองในครั้งเดียว
“มาดูกันว่าเจ้าจะทนมันได้นานแค่ไหนกัน!”
พี่น้องเริ่มปล่อยการโตมดีด้วยดาบใส่หยวน
เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง!
อย่างไรก็ตามหยวนเบี่ยงเบนการโจมตีของพวกเขา และป้องกันจากการโจมตีของเขาได้อย่างสมบูรณ์
‘นี่มันยากกว่าที่คิดไว้มาก ถ้าฉันต้องการจะชนะการต่อสู้นี้ ฉันต้องเป็นฝ่ายรุก’
หลังจากอยู่ในฝ่ายป้องกันการโจมตีอีกสองสามครั้ง หยวนก็ก้าวไปข้างหน้า และเริ่มโจมตีกลับ พี่น้องดู๋แทบจะกันไว้ไม่อยู่
‘มีพลังอะไรขนาดนี้!’
‘เขาไม่ใช่คนธรรมดา!’
พี่น้องดู๋เริ่มเหงื่อตกหลังจากได้ลิ้มรสการฟาดดาบของหยวนเพียงไม่กี่ครั้ง
ในขณะเดียวกันเสี่ยวฮัวก็ไม่ได้สนใจการต่อสู้ของเขาเลย เธอจ้องไปที่ปรมาจารย์วิญญาณตลอดเวลา ในขณะที่เธอพร้อมจะฆ่าเขาหากเขาพยายามแทรกแทรงการต่อสู้ของหยวน
‘ไอ้สารเลวนี่เป็นใครกัน!! มันอยู่ในตระกูลไหน? คิดว่าจะสามารถต่อสู้กับพี่น้องดู๋ด้วยตัวเองงั้นหรอ! แล้วทำไมดูเหมือนว่าเขาจะเอาชนะพวกพี่น้องดู๋ได้อย่างช้าๆด้วยละ’
ปรมาจารย์วิญญาณเฝ้ามองการต่อสู้ด้วยสายตาที่เบิกกว้าง และเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ เขาเริ่มกังวลว่าพวกพี่น้องดู๋อาจจะคิดผิด ที่มาต่อสู้กับหยวน
“…”
ยิ่งปรมาจารย์วิญญาณเฝ้าดูการต่อสู้ของหยวนนานเท่าไร เขาก็ยิ่งตกใจและกังวลมากขึ้น
‘ชายหนุ่มคนนี้เป็นอัจฉริยะ! เขาไม่เพียงแต่ต่อสู้เท่านั้น แต่เขายังแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเขาต่อสู้! เขาเป็นสัตว์ประหลาด ข้าไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อ่ไปได้อีก ไม่เช่นนั้นพี่น้องตระกูลดู๋ทั้งสองจะเกิดอันตรายได้!’
ปรมาจารย์วิญญาณเตรียมจะเข้าไปขัดขวางการต่อสู้ แต่ทันใดนั้นเขาได้สังเกตเห็นแรงกดดันมหาศาลที่อยู่ไม่ไกลเกินไป ทำให้สายตาเขาเปลี่ยนไปที่ร่างเล็กๆที่อยู่ห่างไปไม่กี่เมตร และกำลังจ้องมองมาที่เขา
‘สาวน้อยคนนั้น เธอก็เป็นผู้เชี่ยวชาญเหมือนกับข้า!’
หลังของปรมาจารย์วิญญาณเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อทันที หลังจากที่รู้เรื่องนี้ ใครๆก็คิดว่าเธอเป็นน้องสาวของหยวน แต่ใครจะคิดว่าเธอเป็นผู้ปกพิทักษของเขาแทน! มันน่าตกใจจริงๆ!
และเขามั่นใจว่าฐานการฝึกพลังของเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนนี้น่ากลัวกว่าของเขามาก แม้แต่ปรมาจารย์วิญญาณก็ไม่สามารถปลดปล่อยแรงกดดันที่มองไม่เห็นออกมาได้อย่างน่าสะพรึงกลัวแบบนี้
แต่เขาก็ไม่สามารถยืนอยู่เฉยๆ และมองดูสองพี่น้องตายได้ เพราะพ่อแม่ของเขาจะฆ่าเขาอย่างแน่นอน หากเขาล้มเหลวในการปกป้องลูกของพวกเขา