ตอนที่ 188 อนาคตของเขา ชีวิตของเธอ (3)
“ถูกแล้ว นายทำตัวเองบาดเจ็บพอๆ กับที่ทำให้ศัตรูของนายเจ็บไปด้วย ทำไมถึงทำอย่างนั้นล่ะ” อันซย่าซย่าถอนใจ “ฟังนะ นายไปมีเรื่องกับคนอื่นก็เลยบาดเจ็บ ลืมเรื่องคนอื่นไปก่อน นายเองน่ะไม่เจ็บหรือ”
เขาเบ้ปาก ฉีเหยียนซีคิดว่าจะอธิบายให้เธอฟังดีไหม แต่แล้วหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ไม่ดีกว่า
เขาไม่ได้มีเรื่องกับใคร มันเป็นการลงโทษทุบตีจากตาแก่ของเขาฝ่ายเดียวต่างหาก
คนเดียวที่เขาไม่สามารถสู้กลับได้
หลังจากการลงโทษครั้งนั้นเขาก็ตกเป็นผู้ร้าย อย่างกับว่าทุกอย่างล้วนเป็นความผิดของเขา
ไม่มีใครเอ่ยปากถามเขาสักคำว่า “เจ็บไหม”
เขาเบี่ยงหน้าหนีอย่างไม่สบายใจนัก “มันไม่เจ็บเลยสักนิด ฉันเป็นลูกผู้ชายและฉันก็รับไหว!”
อันซย่าซย่ากลอกตาเบะปาก “โอเค…ก็แล้วแต่”
เธอกลับไปอ่านหนังสือต่อ และฉีเหยียนซีก็อดไม่ได้ที่จะมองตามเธอไป เขาพยายามอย่างหนักที่จะหาเรื่องคุยกับเธอ และหลังจากที่อึกอักอยู่หลายครั้ง ในที่สุดเขาก็กระแอมออกมา พยายามจะเรียกร้องความสนใจจากเธอ
“นี่ ฉันพนันเลยว่าฉีซย่าคงถูกขยี้เละเมื่อไม่มีฉันร่วมทีมบาสเกตบอลสินะ” คิ้วเข้มๆ ของฉีเหยียนซีกระตุกเล็กน้อยขณะที่เขาแอบโทษตัวเองในใจ
เขาจำได้ดีว่าอันซย่าซย่าพูดไม่หยุดเลยเรื่องความหวังที่จะได้เห็นฉีซย่าชนะการแข่งขัน
เขาฝึกซ้อมอย่างหนักทุกวันพร้อมกับความคิดว่ามีเธอคอยส่งให้กำลังใจเขา
แต่แล้วเขาก็ไม่ได้ลงเล่นเพราะขามาเกิดบาดเจ็บ อันซย่าซย่าคงจะเสียใจมากที่ฉีซย่าแพ้การแข่งขัน
เขาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเวลาอยู่ใกล้ๆ เธอ ก่อนนี้เขาได้วางแผนเอาไว้หมดแล้วว่าจะแกล้งเธอ ทรมานเธอและทำให้เธอร้องไห้อย่างไร แต่แล้วแค่เพียงคำพูดไม่กี่คำจากปากเธอ เขาก็ใจอ่อน
“พวกเราชนะนะ! เซิ่งอี่เจ๋อนำทีมแล้วพวกเราก็สยบเฉินเจียงลงได้!” อันซย่าซย่าแอ่นอกอย่างภาคภูมิใจ “ฉีเหยียนซี นายต้องรีบหายไวๆ นะ ถ้ามีพวกนายสองคนเล่นด้วยกันแล้วละก็ พวกเราน่าจะได้เข้าไปถึงรอบชิงเลยละ!”
ใบหน้าของฉีเหยียนซีนิ่งสนิท เธอกำลังพูดเล่นกับใคร เขาเล่นเข้าคู่กับเซิ่งอี่เจ๋อเนี่ยนะ ไม่มีทาง
แต่พูดก็พูดเถอะ เจ้าหมอนั่นขโมยซีนเขาอีกแล้ว แม่งเอ๊ย!
“ฮึ แล้วไง อย่างกับฉันแคร์” เขาร้องหึแบบคนปากกับใจไม่ตรงกัน
อันซย่าซย่ากลอกตามองบนและขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด
เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจเขาอีก ฉีเหยียนซีก็หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาแล้วแกล้งทำเป็นง่วนอยู่กับการเล่นเกม
แต่เมื่อมีเธออยู่ใกล้ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่เกี่ยวกับเธอก็ดูน่าเบื่อไปหมด ฉีเหยียนซีกดเปิดเว็บเพจหนึ่งขึ้นมาดูแล้วกดรีเฟรชหน้าจอซ้ำๆ ไม่รู้เลยว่าทำไปเพื่ออะไร
อยู่ๆ ทันใดนั้นเองข่าวด่วนชิ้นหนึ่งก็ดึงความสนใจเขา
[กัปตันวงชื่อดังเปิดตัวรักของเขาแล้ว เขาจูบคนรักราวกับไม่มีคนอื่นอยู่ใกล้ๆ]
เขากดเปิดอ่านแล้วก็รู้สึกเหมือนเลือดจับตัวกันเป็นก้อน
มันกลายเป็น…ภาพถ่ายของเซิ่งอี่เจ๋อกำลังจูบกับอันซย่าซย่า…
เฮอะ บอกว่าไม่ได้คบกัน แต่ทั้งคู่ก็จูบกันแล้วและเธอยังกล้าปฏิเสธอีก!
เขากราดสายคมกริบไปมองอันซย่าซย่าก่อนพูดจาอย่างร้ายกาจ “อันซย่าซย่า เธอนี่เล่นตัวเก่งจังเลยนะ อย่ามาแกล้งทำเป็นใสซื่อเลย ฉันรู้ดีว่าเธอแอบซ่อนเซิ่งอี่เจ๋อเอาไว้ในใจ”
อันซย่าซย่าเจ็บใจกับคำพูดที่จู่ๆ ก็ถูกโพล่งออกมา เธอตอบโต้กลับโดยไม่คิด “ฉีเหยียนซี นายเป็นโรคกลัวน้ำหรือยังไง เลิกพยายามไล่กัดทุกคนที่เดินผ่านเสียที! ทำไมอยู่ๆ นายถึงมาพูดจาว่าร้ายฉัน”
“รู้ด้วยเหรอว่าฉันว่าร้ายเธอ” ฉีเหยียนซีเย้ยเยาะ ก่อนจะโยนแท็บเล็ตมาทางเธอ “นี่ไงล่ะหลักฐาน”
หญิงสาวลนลานรับมันไว้ได้ทัน พ่อนายน้อยลูกคนรวยนี่! นี่มันแท็บเล็ตราคาแพงเชียวนะที่โยนมา! ระวังหน่อยสิ!
แต่แล้วเธอก็รู้สึกเหมือนโลกถล่มลงมาต่อหน้าเธอเมื่อได้อ่านข่าวนั้น
ถึงแม้รูปถ่ายจะเบลอ และเธอแทบจะจำหน้าตัวเองไม่ได้ แต่รูปของคนที่กำลังจูบกันอยู่นั้นก็เป็นเซิ่งอี่เจ๋อและเธอเอง!
ตอนที่ 189 อนาคตของเขา ชีวิตของเธอ (4)
ในหัวของเธอรู้สึกเหมือนกับคอมพิวเตอร์ที่กำลังรวนแล้วทุกอย่างก็ว่างเปล่า
หญิงสาวเลื่อนหน้าจอลงมาโดยไม่คิด เธอเห็นคอมเมนต์ที่เต็มไปด้วยคำพูดถากถาง—
“อ๊ายยย! ไอดอลของฉันไปจูบกับหญิงอื่นได้ยังไง!”
“นังตัวดี! ไปลงนรกซะ! หล่อนเป็นใครถึงมาจูบบอสอี่เจ๋อ!”
“ยัยน่าขยะแขยง! หล่อนไม่คู่ควรกับกัปตันอี่เจ๋อเลย!”
“ตามสืบซิว่าหล่อนเป็นใคร! ให้หล่อนได้รู้ฤทธิ์ของแฟนๆ ชาวสตาร์รีไนต์บ้าง!”
การแสดงอารมณ์ที่หยาบคายและการดูถูกเหยียดหยามมีทุกประเภท ไล่เรื่อยไปจนถึงบรรพบุรุษของเธอเลย นั่นทำให้อันซย่าซย่าเกิดความกังวลใจ
ยิ่งเป็นวงการบันเทิงที่กำลังเข้าสู่ยุคที่เรียกว่า “การบริโภคความสวยงามของผู้ชาย” ด้วยแล้ว
มีข่าวมากมายที่ดาราชายนั้นสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ แต่ฝ่ายหญิงมักเป็นฝ่ายที่ถูกตำหนิเสมอ
เหล่าไอดอลที่ประกาศเรื่องความรักของพวกเขาได้รับการปฏิบัติในลักษณะที่คล้ายกัน แฟนเพลงบางคนก็แสดงความยินดีด้วย แต่บ่อยครั้งมากๆ ที่แฟนสาวของพวกเขามักจะถูกทำร้าย
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เรากำลังพูดถึงแฟนสาวของเซิ่งอี่เจ๋อผู้โด่งดังสุดๆ เหล่าแฟนเพลงของเขาขึ้นชื่อเรื่องความก้าวร้าวและตอนนี้เมื่อเห็นว่าไอดอลของพวกเธอกำลังจูบผู้หญิงคนอื่น พวกเธอจะยังสงบสติอารมณ์อยู่ได้อย่างไร
ใบหน้าของอันซย่าซย่าซีดเผือดไร้สีสันใดๆ และเธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าแท็บเล็ตหล่นลงพื้นตั้งแต่เมื่อไหร่
มันเป็นความผิดของเธอหรือไร เธอทำอะไรผิดไปโลกทั้งโลกถึงได้โจมตีเธอแบบนี้
“เลิกแสดงละครเสียที คนทั้งโลกรู้หมดแล้วว่าเธอเป็นแฟนเซิ่งอี่เจ๋อ อยากหัวเราะก็เชิญตามสบายเลย!” ฉีเหยียนซีช่างมีปากคอเราะรายเสียจริงๆ “แม่จอมเจ้าเล่ห์ เธอทำกับฉันแบบนี้เองน่ะเหรอ ฉันเกลียดผู้หญิงแบบเธอเป็นที่สุด!”
อันซย่าซย่าทึ้งชายเสื้อด้วยท่าทางงงงัน
เซิ่งอี่เจ๋อเป็นฝ่ายจูบเธอก่อน แต่เธอกลับเป็นคนที่ถูกเหยียดหยาม…
หญิงสาวกัดริมฝีปากล่าง สีสันต่างๆ เหือดหายไปจากใบหน้า มือเท้าทั้งหมดเย็นเฉียบ เลือดแผ่นปราดเข้าสู่สมองเธอจนปวดจี๊ด จากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็หวนกลับมาหาเธอ ทำให้หญิงสาวรู้สึกคลื่นไส้
ฉีเหยียนซีอยากจะพูดจาดูถูกเธออีก แต่เซิ่งอี่เจ๋อกลับมาพอดี เมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของอันซย่าซย่าเขาก็ขมวดคิ้วพลางโบกมือไปมาต่อหน้าเธอ “ซย่าซย่า เกิดอะไรขึ้น”
อันซย่าซย่ามองจ้องไปในอากาศอันว่างเปล่าราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น
เซิ่งอี่เจ๋อมองไปรอบๆ และเห็นแท็บเล็ตเครื่องหนึ่งตกอยู่ที่พื้น
เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วคิ้วทั้งคู่ก็ขมวดเข้าหากันแน่น
ให้ตายสิ! มีคนถ่ายรูปเอาไว้!
ใบหน้าเคร่งเครียดจัด เขาจับมืออันซย่าซย่าไว้ “เดี๋ยวฉันพากลับบ้านนะ ช่วงสองสามวันนี้ก็อย่าเพิ่งออกไปไหนแล้วกัน แล้วก็ไม่ต้องอ่านข่าวออนไลน์อะไรทั้งนั้น อันซย่าซย่าไว้ใจฉันนะ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง”
อันซย่าซย่าพยักหน้า ขอบตาเริ่มแดงก่ำ
ฉีเหยียนซีร้องไล่หลังทั้งคู่มา “นายช่างดีต่อแฟนนายเหลือเกินนะ พวกแฟนเพลงจะพากันเศร้าขนาดไหนกัน”
“แล้วมันเกี่ยวข้องกับนายตรงไหน” เซิ่งอี่เจ๋อตอบกลับอย่างบึ้งตึง ซึ่งทำให้ฉีเหยียนซีนิ่งเงียบไปในทันที
เมื่อเซิ่งอี่เจ๋อจากไปพร้อมกับอันซย่าซย่า ฉีเหยียนซีก็ถูกทิ้งไว้ลำพังกับความโกรธที่ถูกเคี่ยวกรำโดยไม่มีใครให้ระบาย
ระหว่างทางกลับบ้าน อันซย่าซย่าได้ยินเซิ่งอี่เจ๋อรับโทรศัพท์หลายสาย
บางสายโทรมาจากบริษัทตัวแทน บางสายมาจากเจ้เคอ และบางสายก็มาจากตระกูลเซิ่ง
เขารับสายทั้งหมดด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อชายหนุ่มมองมาทางอันซย่าซย่า
เขาไม่สนใจเลยหากต้องสูญเสียฐานแฟนเพลงหรือข่าวอื้อฉาวและการซุบซิบนินทา
ทว่าเขาไม่ต้องการให้อันซย่าซย่าต้องได้รับผลกระทบนี้
จุดเริ่มต้นความผิดคือตัวเขาเอง ทว่าในท้ายที่สุดเธอกลับเป็นฝ่ายที่ได้รับความเจ็บปวด
เขาเอื้อมแขนเรียวยาวออกไป พยายามจะรั้งเธอเข้ามากอด ทว่าเธอกลับผงะหนีเขาด้วยความว้าวุ่นใจราวกับว่าเธอเกรงกลัวสัมผัสจากเขา
เซิ่งอี่เจ๋อชะงักและครู่ต่อมาก็รั้งมือกลับมา
เมื่อทั้งคู่กลับถึงบ้าน เจ้เคอก็มานั่งรออยู่ในร้านกาแฟเรียบร้อยแล้ว
หล่อนถอดแว่นกันแดดออก ก่อนพูดด้วยใบหน้าบึ้งตึง “เซิ่งอี่เจ๋อ ขอเวลาเราสักนาที ฉันจำเป็นต้องคุยกับหนูอันเป็นการส่วนตัว”