“…” สีหน้าของเขามืดมนในชั่วพริบตา
ราวกับทามทอย คาดเดาได้ถึงสีหน้าของเขาในตอนนี้ พูดติดตลก “โธ่เอ๊ยๆ ฉันรู้ข่าวการหย่าของนายจากการค้นหายอดนิยมโดยไม่คาดคิด เป็นไงบ้าง ความรู้สึกที่โดนสวมเขามันดีไหม?”
“…ไปให้พ้น”
“ฮาๆ มายมิ้นท์เป็นผู้หญิงที่ดี นายมันไม่รู้จักเห็นคุณค่า เธออดทนกับความดื้อรั้นของนายมาหกปี ถ้าเป็นคนอื่นคงทิ้งนายไปนานแล้ว”
เปปเปอร์ไม่ชอบใจ “ฉันไม่ได้ชอบเธอ”
“ใช่ๆ นายชอบส้มเปรี้ยวคนนั้นใช่ไหม?”
ทามทอยเคยเจอส้มเปรี้ยวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
ต่างพูดว่าคนอยู่ในสนามจะมองไม่ทะลุ แต่คนนอกสนามจะมองได้ทะลุปรุโปร่ง เขาแค่มองก็ดูออกว่าคุณหนูตระกูลภักดีพิศุทธิ์นั้นเรื่องเยอะ
แต่เปปเปอร์…
ทามทอยกลับมีความประทับใจต่อมายมิ้นท์มาก เธอเพรียบพร้อมต่อเปปเปอร์ แถมยังดูแลตระกูลนวบดินทร์เป็นระเบียบเรียบร้อย อดทนต่อความยากลำบากและเสียงวิพากษ์วิจารณ์ น่าเสียดาย
เปปเปอร์หน้าบึ้งเล็กน้อย “นายแค่โทรมาเพื่อถากถางฉัน?”
“ฉันน่ะ แค่จะมาบอกนายว่า เมียเก่าของนายใช้เงินจำนวนมากเหมาทั้งชั้นของโกลเด้นทาวน์ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ถูกเธอเชิญไปร่วมงานเลี้ยง เอาล่ะไม่คุยแล้ว ฉันจะไปดูเต้น”
ปลายสายวางไป
เปปเปอร์มองมือถือด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นจึงยุ่งกับเอกสารต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่ในเวลาต่อมา ผู้ช่วยเหมันตร์ก็เข้ามาอย่างกะทันหัน “คุณผู้ชาย ท่านย่า กลับมาแล้วครับ”
…
ภายในโกลเด้นทาวน์
การที่มายมิ้นท์เชิญทามทอยมา แท้จริงแล้วมีจุดประสงค์
น้อยคนมากที่รู้ว่าทามทอยเป็นลูกชายคนที่สองของรองนายกเทศมนตรี อุตสาหกรรมหลักของเขาอยู่ต่างประเทศ การกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อเซ็นสัญญากับเทนเดอร์กรุ๊ป
อย่างไรเสียผู้คนในบอร์ดบริหารของเทนเดอร์กรุ๊ปก็ดูถูกดาวดวงใหม่ที่ค่อยๆ ถือกำเนิดขึ้น เอาแต่ปิดประตูใส่
เธอรู้ว่า โอกาสของตนเองมาถึงแล้ว
มายมิ้นท์ถือแก้วเหล้า เดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม “คุณทามทอย ไม่เจอกันปีหนึ่ง คุณยังหล่อไม่เปลี่ยนเลย”
ทามทอยมีหางตาแหลมชี้ มีเสน่ห์เฉพาะตัว และมีรอยยิ้มบนใบหน้าโดยกำเนิด “เป็นคุณมายมิ้นท์ที่ทำให้ผมตะลึงมากกว่า ยากจะจินตนาการถึงความสวยเซ็กซี่ตรงหน้า ผู้หญิงที่สง่างามละเอียดอ่อนเป็นคนเดียวกับคนเมื่อสองปีก่อน”
มายมิ้นท์โยกแก้วเหล้า รอยยิ้มที่มุมปากไม่ลดลง “คนเราเปลี่ยนกันได้ ต้องมองไปข้างหน้าจริงไหม?”
ทามทอยจงใจขยับเข้าไปใกล้เธอ ลดเสียงลง พูดติดตลก “ความจริงแล้วผมไม่เข้าใจคุณมายมิ้นท์รู้ดีว่าผมคือเพื่อนสนิทของเปปเปอร์ ทำไมยังเชิญผมมา? หรือว่าคุณมายมิ้นท์หลงใหลภาพลักษณ์ภายนอกเท่ๆ ของผม?”
มายมิ้นท์รู้ว่าผู้ชายคนนี้ชอบพูดเล่น จึงไม่โกรธ แต่ถือโอกาสขยับเข้าไปใกล้หูของฝ่ายชาย
พูดประโยคหนึ่งออกมาเบาๆ สีหน้าของทามทอยจริงจังในพริบตา
เขาใช้แววตาที่ซับซ้อนมองเธอ “คุณเป็นผู้หญิงฉลาดแบบนี้ เปปเปอร์เจ้านั่นจะต้องเสียใจแน่นอน”
รอยยิ้มมุมปากของมายมิ้นท์จืดจางลง “เขาเป็นอดีตไปแล้ว จะพูดถึงเขาทำไม”
“ก็จริงนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะดีเป็นที่หนึ่งของโลก! ถ้างั้นคุณมายมิ้นท์คนสวย เต้นกับผมได้ไหมครับ?” ทามทอยยิ้มแก้มปริต่อ เพิ่งจะยื่นแขนออกไป ก็ถูกเสียงหนึ่งขัดจังหวะ
ราเม็งก้าวเท้ายาวๆ เข้ามา ถือแก้วน้ำผลไม้ ไม่มองทามทอยเลยสักนิดเดียว แลกกับแก้วเหล้าในมือของมายมิ้นท์ทันที “พี่ครับ ดื่มมาเดี๋ยวจะปวดหัว”
สิ่งที่ทำให้ทามทอยประหลาดใจคือ ไม่คาดคิดว่ามายมิ้นท์จะไม่ปฏิเสธเลยสักนิด รับแก้วน้ำผลไม้มาโดยปริยาย
เขาหันไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง ชะงักงันไป
ชายหนุ่มคนนี้หน้าตาดี บุคลิกยอดเยี่ยม คู่ควรกับการเป็นนายแบบยอดนิยมที่มีชื่อเสียงมาก
ดี…
ดูเหมือนเขาจะคาดการณ์ความน่าเวทนาของเปปเปอร์ในภายภาคหน้าได้