ตอนที่ 1355 หรือนี่จะเป็นความฝัน (1)
การที่เห็นบรรยากาศและท่าทางของคนคนหนึ่งเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในทันที ไม่ใช่สถานการณ์ที่จวินอู๋เสียเคยเห็นบ่อยนัก และถึงแม้ว่าบรรยากาศจะเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงได้ แต่ “เด็กหญิง” ตรงหน้ากำลังทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ
แค่เพียงพริบตา คนตรงหน้านางก็ไม่ใช่เด็กหญิงใสซื่อไร้เดียงสาอีกต่อไป แต่เป็นเด็กหนุ่มที่มีสายตาคมกริบซึ่งเปล่งรังสีฆ่าฟันออกมาจากทั่วทั้งร่าง!
เสียงพื้นสั่นสะเทือนดังกึกก้องรุนแรงขึ้น และเสียงกระแทกก็ดังไปทั่วทุกหนแห่ง
หนูนรกที่อยู่บนไหล่ของ “เด็กหญิง” กระโจนลงมาในช่วงเวลาเดียวกันกับที่หน้ากากโลหะย้ายตำแหน่ง ร่างเล็กๆขนาดเท่าฝ่ามือของมันเปลี่ยนเป็นเสือเขี้ยวดาบสีทองขณะที่มันลงสู่พื้น
“ใครมันบังอาจสร้างความเสียหายให้สุสานจักรพรรดิแห่งความมืด!” เสียงที่นุ่มนวลสงบเสงี่ยมของเด็กหญิงพลันเปลี่ยนเป็นเสียงที่ดังชัดเจนของเด็กหนุ่ม ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย รังสีฆ่าฟันเปล่งออกมาจากร่างอย่างน่ากลัว!
เสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้น!!!
หลังคาของห้องโถงที่จวินอู๋เสียอยู่พลันเกิดรูขนาดใหญ่ขึ้น!
เศษหินแตกร่วงหล่นลงมาพร้อมกับฝุ่นละอองขนาดใหญ่ พวกมันหล่นลงบนสมบัติที่ปกคลุมพื้นห้องโถง ก่อให้เกิดเสียงกริ๊งๆขึ้น
เมฆฝุ่นขนาดใหญ่ลอยฟุ้งบดบังสายตาของจวินอู๋เสีย นางจึงเห็นเพียงร่างเบลอๆผ่านช่องขนาดใหญ่บนเพดาน
ก่อนที่นางจะมองออกว่าเป็นใคร เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆนางก็กระโจนขึ้นไปทันที โดยมีหมอกสีดำหลงเหลืออยู่ตรงจุดที่เขาเคยยืน
“คนที่ทำลายสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดต้องตาย!”
เสียงที่ดุดันเหี้ยมเกรียมดังขึ้น เด็กหนุ่มพุ่งผ่านเมฆฝุ่น กระโจนขึ้นไปบนช่องขนาดใหญ่นั้น พร้อมด้วยหนูนรกที่แปลงร่างเป็นเสือเขี้ยวดาบพุ่งตามหลังเขาขึ้นไป!
ในขณะที่ฝ่าฝุ่นผงเข้าไป และกำลังจะเข้าโจมตีผู้บุกรุกนั้นเอง ร่างที่สง่างามสูงส่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา!
พอเห็นชายหนุ่มรูปหล่อเคลื่อนไหวต้านสายลม เท้าของเขาเหยียบอยู่บนอากาศ สายลมแรงพัดเส้นผมสีดำยาวของเขาไปทางด้านหลัง ใบหน้าที่งดงามไร้ที่ติของเขาแสดงออกถึงความเกรี้ยวกราด
ในทันทีนั้นเอง เด็กหนุ่มก็รู้สึกว่าเลือดในกายทั้งหมดกลายเป็นน้ำแข็ง แววตาโหดเหี้ยมน่ากลัวของเขาหายไป เขายืนเบิกตากว้างอ้าปากค้างมองชายหนุ่มผู้หล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้า
“จักร……”
ก่อนที่คำพูดจะหลุดออกจากปากเด็กหนุ่ม เงาดำก็พุ่งเข้าใส่เขากลางอากาศ พวกเขาร่วงกลับลงไปในห้องโถงด้านล่าง!
ทันใดนั้น สมบัติจำนวนมากก็กระเด็นขึ้นไปจากแรงกระแทกครั้งใหญ่ และตกลงมาเหมือนห่าฝนโปรยปรายไปทั่ว
พวกของเฉียวฉู่ที่ยืนอยู่บนหลังคาของห้องโถงมองไปยังร่างที่เย่เหม่ยพุ่งเข้าชนอย่างโหดเหี้ยมด้วยความสับสนงุนงง ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกระทันกันเกินไป พวกเขายังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น
“นั่น……มีคนอยู่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดจริงๆหรือ?” เฉียวฉู่พูดพลางชะเง้อคอมองลงไป แต่เนื่องจากเมฆฝุ่นหนาเกินไป เขาจึงมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเลย
ตอนที่จวินอู๋เสียบังเอิญตกลงไปในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด พวกเฉียวฉู่ต่างตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก ในตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้เห็นพลังอันน่าสะพรึงกลัวของจวินอู๋เหยาอีกครั้ง
ชายผู้ที่มักจะมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าเสมอนั้น พอร่างของจวินอู๋เสียหายไปจากสายตา รอยยิ้มทั้งหมดก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ออร่าที่เปล่งออกมาร่างกายของเขาก็ทำให้พวกของเฉียวฉู่แทบหายใจไม่ออก