“ดูเหมือนเจ้าจะมีความสามารถบางอย่างนะ”

แมงมุมปีศาจแสดงรอยยิ้มพิลึก และพูดต่อว่า

“แต่ยังไงเจ้าก็ไม่สามารถเอาชนะข้าได้หรอก ถ้านั่นคือพลังทั้งหมดของเจ้า”

“เจ้าพูดมากเกินไปแล้วสำหรับเจ้าที่เป็นมอนสเตอร์!”

หยวนพูดและรีบวิ่งไปที่แมงมุมปีศาจอีกครั้ง

“กล้าดียังไง!”

แมงมุมปีศาจกวาดขาไปที่หยวนที่หลบได้อย่างง่ายดาย

‘อย่างที่เสี่ยวฮัวพูด แม้ว่ามันจะแข็งแกร่ง แต่ความเร็วของมันช้ามากเมื่อเทียบกับผู้ฝึกพลังที่เคยต่อสู้มาแล้ว!’

หยวนรู้สึกโล่งใจที่สามารถหลบการโจมดีของแมงมุมปีศาจได้อย่างไม่มีปัญหา

“ดาบตัดโลหิต!”

หยวนเปิดทักษะดาบอีกครั้งและเล็งไปที่หน้าของแมงมุมปีศาจโดยตรงแทน

“ถ้าข้าตัดขาเจ้าไม่ได้ งั้นข้าก็จะโจมตีที่หน้าของเจ้าแทน!”

เคล้ง!

แมงมุมปีศาจใช้ขาสองข้างเพื่อป้องกันใบหน้าของมัน

“ฮ่าๆๆ เจ้าลืมแล้วหรอ ว่าข้ามีแปดขา? ตายซะเถอะ!!”

หลังจากสกัดการโจมตีของหยวน แมงมุมปีศาจก็เปิดปากและพ่นของเหลวสีเขียวใส่เขา

ดวงตาของหยวนเบิกกว้างเมื่อมองเห็นของเหลวสีเขียวมาทางใบหน้าของเขา เพราะเขาไม่ทันระวังความเคลื่อนไหวของมัน

หลังจากหลบจากการพ่นพิษมาแล้ว หยวนก็แยกตัวออกจากแมงมุมปีศาจและยกดาบขึ้นในท่าทางที่พิเศษกว่าเดิม

“ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะโค่นเจ้าไม่ได้!”

หยวนหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหลับตา

“เจ้ากล้าหลับตาในระหว่างการต่อสู้ได้ยังไงกัน!”

แมงมุมปีศาจตะโกนด้วยความโกรธและเริ่มวิ่งไปหาหยวนด้วยออร่าที่รุนแรง

อย่างไรก็ตามหยวนยังคงสงบและเขาค่อยๆลืมตาขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีต่อมา ดวงตาสีดำของเขากลายเป็นสีทอง

เมื่อแมงมุมปีศาจเห็นดวงตาสีทองของหยวน มันก็หยุดวิ่งทันที และจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่หรี่ลง มันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่เป็นลางร้ายมาจากหยวน

‘นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันใช้ทักษะนี้ แต่ฉันรู้สึกได้เลยว่ามันสามารถเอาชนะแมงมุมปีศาจได้’

หยวนรู้สึกมั่นใจอย่างมาก ในตอนนี้ประสาทสัมผัสทั้งหมดของหยวนก็ชัดขึ้นราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างในตัวของเขาได้ตื่นขึ้น

“โอ้? พี่หยวนในที่สุดก็ได้ใช้เทคนิคนั้น!”

เสี่ยวฮัวเฝ้ามองหยวนด้วยความกระตือรือร้น

ทันใดนั้นร่างของหยวนก็ระเบิดด้วยพลังวิญญาณอันยิ่งใหญ่ และรัศมีแห่งสวรรค์ ดาบของเขาเปล่งประกายด้วยแสงสีทองสว่าง และค่อยๆหนามากจนมองไม่เห็นใบดาบอีกต่อไป ราวกลับว่ามันกลายเป็นเสาแห่งแสง

หลังจากยกดาบขึ้นสู่สวรรค์ หยวนก็เหวี่ยงมันในแนวตั้งราวกับว่าต้องการแยกทะเล และแยกสวรรค์ออกจากกัน

“ดาบแยกสวรรค์!”

ลำแสงสีทองพุ่งออกมาจากดาบแล้วพุ่งไปที่แมงมุมปีศาจ ถ้าใครมองใกล้ๆ พวกเขาจะสามารถเห็นภาพของมังกรในแสงสีทอง

แมงมุมปีศาจมองดูลำแสงสีทองที่บินตรงมาหามันด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง มันต้องการที่จะหลบ แต่ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้มันไม่สามารถที่จะขยับร่างกายของมันได้ ราวกับมีโซ่ที่มองไม่เห็นล้อมตัวมันอยู่

ทันใดนั้นแมงมุมปีศาจก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างก่อนที่มันจะค่อยๆหันหัวไปเห็นร่างเล็กๆที่ยืนอยู่ห่างไปไม่กี่เมตร และเมื่อมันเห็นรอยยิ้มที่แทบจะสังเกตไม่ได้บนใบหน้าของเสี่ยวฮัว มันก็รู้ได้ทันที่ว่าทำไมมันถึงขยับตัวไม่ได้ มันคำรามเสียงดัง

“อ๊าาาาาาาาาา! ไอ้พวกมนุษย์!!!”

เมื่อแสงสีทองมาถึงแมงมุมปีศาจ ในที่สุดมันก็ทำลายร่างของแมงมุมปีศาจจนไม่เหลือชิ้นของสิ่งมีชีวิตเลย

อย่างไรก็ตามแสงสีทองไม่ได้หยุดลงแม้ว่าแมงมุมปีศาจจะถูกกำจัดไปแล้ว แต่ยังตรงต่อไปจนสุดถ้ำ

ตู้ม!

ทั้งถ้ำสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงขณะที่การฟาดของหยวนทำให้เกิดโพรงขนาดใหญ่ในถ้ำ

มีการประกาศสองครั้งปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าทำให้ผู้เล่นทุกคนได้เห็นประกาศนั้น

ในขณะเดียวกันภายในถ้ำแห่งความเงียบของแมงมุมปีศาจ หยวนจ้องมองไปที่ช่องโหว่ในถ้ำอย่างเงียบๆ ดูเหมือนว่าเขาจะประหลาดใจกับความสามารถของ ดาบแยกสวรรค์

“เป็นไปตามที่คิดไว้เลย ทักษะระดับเทพนี้ ความสามารถของมันสามารถทำให้กำแพงทะลุไปได้เลยแฮะ”

หยวนพึมพำด้วยเสียงที่งุนงง

ต่อมาเสี่ยวฮัวก็เข้ามาหาหยวนพร้อมกับสิ่งของสองชิ้นในมือของเธอ และกล่าวว่า

“พี่หยวนแมงมุมปีศาจทิ้งแกนและถุงพิษเอาไว้”

“โอ้ ขอบคุณมาก”

หยวนรับแกนมอนสเตอร์มาโดยไม่ลังเล แต่หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ถุงพิษด้วยสีหน้ากังวล

“เสี่ยวฮัวพี่จะสามารถถือสิ่งนั้นได้โดยที่ไม่เป็นไรหรอ?”

“ใช่แล้ว พิษอยู่ในถุง ดังนั้นพี่จะไม่โดนพิษของมัน”

เธอพยักหน้าตอบรับให้หยวนหายกังวล

“เราออกไปจากที่นี่กันเถอะ”

หยวนบอกเสี่ยวฮัว หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกจากถ้ำ และไม่กี่นาทีต่อมาพวกเขาก็ถึงทางออก

“เจ้า! เกิดอะไรขึ้น! ลูกสาวข้าอยู่ไหน!”

เมื่อชายวัยกลางคนเห็นหยวน ก็ตกใจอย่างมาก ทำไมเขายังมีชีวิตอยู่? เกิดอะไรขึ้นกับแมงมุมปีศาจ?

เมื่อเห็นชายวัยกลางคน หยวนก็ขมวดคิ้วทันที และพูดว่า

“ท่านกล้าโกหกข้า และหลอกให้เราเข้าไปข้างในได้ยังไง! ท่านไม่ต้องการจะช่วยลูกสาวของท่านงั้นหรอ!”

ชายวัยกลางคนคุกเข่าลงทันที

“ข้าขอโทษ! ข้าไม่มีทางเลือก เพราะแมงมุมปีศาจเอาตัวลูกสาวข้าไป และบอกว่าให้ข้านำมนุษย์สิบคนมาแลก แล้วมันจะปล่อยลูกสาวของข้า!”

หยวนส่ายหัว และพูดว่า

“เหมือนกับที่ท่านโกหกข้า แมงมุมปีศาจก็โกหกท่านเช่นกัน มันไม่เคยอยากจะรักษาคำพูดกับท่าน และมันก็กินลูกสาวของท่านไปตั้งแต่วันที่สองแล้ว”

“ไม่! เป็นไปไม่ได้!”

ชายวัยกลางคนมองด้วยความไม่เชื่อ และขอร้องหยวนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“ได้โปรด! ลูกสาวข้าต้องอยู่ที่ไหนสักแห่ง!”

“ข้าไม่ได้อะไรจากการโกหกนี่ ถ้าท่านไม่เชื่อ ท่านสามารถเข้าไปหาดูข้างในได้ เพราะข้าได้ฆ่าแมงมุมปีศาจไปแล้ว ดังนั้นท่านไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ…”

ก่อนที่หยวนจะพูดจบชายวัยกลางคนก็รีบลุกแล้วเข้าไปในถ้ำทันที