ตอนที่ 240 ไป!
ซุน ต้าจินขอให้หลินฟานเสิร์ฟไวน์ให้แก่เขาโดยปฏิบัติกับหลิน ฟานไม่ต่างกับพนักงานเสิร์ฟและทัศนคติของเขาก็ดูแย่มาก
นี้
สิ่งนี้ ทําให้ผู้ที่รู้ถึงตัวตนของหลินฟานรู้สึกว่าซุนต้าจินอาจจะเตะโดนแผ่นเหล็กเข้าในครั้ง
อย่างไรก็ตามทัศนคติของหลินฟานยังสงบหัวเราะและยิ้ม กล่าวว่า “ผมขอโทษด้วยคุณเรียกหาคนผิดแล้วผมไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟ”
ในการเข้าร่วมในโอกาสดังกล่าวเดิมทีหลินฟานวางแผนที่จะสวมชุดที่ดูดีกว่านี้แต่นั้นก็เท่านั้นเขามีเรื่องที่จะต้องไปจัดการเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับน้องสาวของเขาดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลากลับไปที่วิลล่า เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและนั้นจึงทําให้เขาถูกเข้าใจผิดทั้งหมดเป็นเพราะเสื้อผ้าตราบใดที่อีกฝ่ายไม่มากเรื่องเกินไปเขาก็ขี้เกียจเกินไปที่จะดูแล
ซุน ต้าจิน กล่าวว่า“ไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟ? แม้ว่าคุณจะไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟคุณก็ยังเป็นแค่คนรับใช้เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?!”
ขณะที่เขาพูดซุนต้าจินก็รูดซิการ์และดึงมันออกมาตัวหนึ่งประมาณราคาอยู่ที่ 258,000หยวน
หลินฟาน ขมวดคิ้ว คนคนนี้ดูหยิ่งเกินไปแม้ว่าจะเป็นว่าผู้คนจะเป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาก็ตามแต่พวกเขาก็มีศักดิ์ศรี..
หลินฟานกล่าวว่า “ผมขอโทษ ผมก็ไม่ใช่คนรับใช้เหมือนกันคืนนี้ผมมาเป็นแขกเหมือนคุณ” “อะไรนะ?” ซุนต้าจินมองหลินฟาน ขึ้นลงด้วยท่าทางไม่เชื่อ “คุณเป็นแขก?”
“ซุน ต้าจิน คุณกําลังพูดถึงเรื่องอะไรฉันได้ยินคุณพูดเสียงดังมาถึงข้างนอก”
เสียงผู้หญิงดังไล่หลังเข้ามา
เห็นหญิงสาวที่งดงาม เดินเข้ามา
หญิงสาวดูยังเด็กมาก มีใบหน้าเหมือนดั่งนางฟ้าแต่ออร่าของเธอนั้นกลับแข็งแกร่งมากภายใต้ชุดราตรีนี้เธอดูเหมือนดั่งราชินี และทุกคนก็ประหลาดใจ
“คือเธอ!”
“เพิ่ง รั่วหลาน!”
“พระเจ้า ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงนางมารแห่งโลกการเงิน!”
“เธอมา!”
มีเสียงอุทานดังขึ้นและทันทีที่เพิ่งรั่วหลานปรากฏตัวเธอก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้ชมดึงดูดความสนใจของทุกคนไป
สวยงามมาก เธอที่เป็นผู้หญิงที่รวยที่สุดในหยุนเฉิงและดูโดดเด่นมากเป็นเพียงหญิงสาวที่เพอร์เฟ็กต์ที่สุด… ในงานวันนี้
หลินฟาน รู้สึกทึ่งกับ พี่สาวที่ร่ำรวยที่สุดของเขาด้วยวันนี้เขาได้เห็น เฟิง รั่วหลาน ทั้ง 3 ด้านหญิงสาวที่ดูแข็งแกร่งในชุดทํางาน ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีเสน่ห์ในเสื้อผ้าที่ดูสดใส และตอนนี้ เป็น ดั่งราชินี ในชุดราตรี มันพร่างพรายไปหมด ราวกับ ดาราหญิงที่โด่งดัง
เมื่อ ซุน ต้าจิน เห็น เพิ่ง รั่วหลาน เขาก็ดูตกใจ และสงบลง
“สวัสดี คุณเพิ่ง ดีจริงๆ” ซุน ต้าจิน รีบวิ่งไปหา เพิ่ง รั่วหลาน และกล่าวทักทาย เธอด้วยความ เคารพ จากคนที่ดูเย่อหยิ่งกลับกลายเป็น หมาปั๊ก?
เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวว่า “คุณยังไม่ได้ตอบคําถามของฉัน”
ซุน ต้าจิน ยิ้ม และกล่าวว่า “ไม่มีอะไร ฉันแค่ขอให้คนใช้ช่วยเอาไวน์มาให้ ผลก็คือ เด็กคนนี้ ไม่ให้ความร่วมมือ มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย และช่างดูไร้สาระ คุณเพิ่งอย่าไปสนใจเลย”ใช้?”
เพิ่ง รั่วหลานยื่นมือออกไป และชี้ไปที่ หลินฟาน : “หมายความว่าน้องชายของฉัน เป็นคนรับ
ซุน ต้าจิน ตกใจมาก จนซิการ์ในมือของเขาตกลงมา : “น้องชาย?”
คนรอบข้างก็ตกตะลึงเช่นกัน
นี่อะไร?
หลินฟาน เป็นน้องชายของ เพิ่ง รั่วหลาน?
เพิ่ง รั่วหลาน ยิ้ม และพูดว่า “ให้ฉันแนะนํา หลินฟาน เขาเป็นน้องชายของฉัน ซุน ต้าจิน คุณ เก่งมาก คุณขอให้น้องชายของฉัน ช่วยหาไวน์ ให้คุณ?”
ตุบ!
ขาของ ซุน ต้าจิน อ่อนลง และเขาก็คุกเข่าลง
บ้าอะไร!
เด็กคนนี้ ที่ใส่เสื้อผ้าเน่าๆ นี้ เป็นน้องชายของ เพิ่ง รั่วหลาน! และเขาก็พูดจาหยาบคาย กับ น้องชายของ เพิ่ง รั่วหลาน!
น..นี่ เป็นการดูหมิ่นพระบรมเดชานุภาพในสมัยโบราณเช่นเดียวกับการดูหมิ่นเจ้าชาย และพระ
เชษฐาของพระราชินีในสมัยโบราณซึ่งเป็นอาชญากรรมร้ายแรง ที่ถึงขั้นถูกตัดศีรษะ
บริษัทหลักทรัพย์ จงไท่ ของเขา ต่อหน้ากลุ่ม หลงเหิง ของ เฟิง รั่วหลาน เป็นได้เพียงกุ้งตัว เล็กๆ และเพียง เพิ่ง รั่วหลาน ขยับนิ้วของเธอเบาๆ บริษัทของเขาก็จะกลายเป็นขี้เถ้าได้ในพริบตา
“ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขา คือน้องชายของคุณ ถ้ารู้ ฉันคงไม่กล้า ต่อให้ฉันมีความกล้า กว่านี้ สัก 10 เท่า ฉันก็ไม่กล้า คุณเฟิง โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!” ซุน ต๋าจิน ขอความเมตตา แทบ จะร้องไห้
เพิ่ง รั่วหลานมองขึ้น และโบกมือให้พนักงานเสิร์ฟที่อยู่ใกล้ๆ เข้ามา
พนักงานเสิร์ฟรีบมาในทันที
เฟิง รั่วหลาน หยิบไวน์หนึ่งแก้ว จากถาด
“คุณต้องการเครื่องดื่มใช่ไหม ฉันจะเอามันมาให้คุณเอง เอาสิ ดื่มเลย”
เพิ่งรั่วหลานกล่าวและเทถ้วยในมือของเธอลงบนหัวของซุนต้าจินไวน์แดงถูกเทลงบนศีรษะและไหลลงบนใบหน้าของซุนต้าจิน สาดกระจายไปทั่วร่างกายของเขาและเขาดูอับอายมาก
ซุน ต้าจิน ตัวสั่น และเขาไม่กล้าผายลมอะไรออกไป
หลังจากเทไวน์ลงไปจนหมดแก้วแล้วเพิ่งรั่วหลานก็วางแก้วไวน์กลับลงไปบนถาดแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า“คราวหน้าบริษัทของคุณไม่จําเป็นต้องเปิดอีกต่อไป”
“ไม่มีอีกแล้วฉันจะไปจากที่นี่ตอนนี้ในทันที”ซุนต้าจินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและรีบวิ่งหนีไปด้วยความสิ้นหวัง
ทุกคนมองหน้ากันมันรุนแรงเกินไปฉากนี้ดูน่าเกรงขามมาก เช่นกัน และเพิ่งรั่วหลานดูเกรี้ยวกราดมากเกินกว่าจะแสดงการปกป้องน้องชายของเธอได้แล้วนี่ใครจะกล้าดูหมิ่นหลินฟานในอนาคต หากใครได้เห็นฉากนี้ด้วยตาของตัวเอง? หลินฟานมีพี่สาวแบบนี้เขาสามารถเดินไปได้ทุกทีในหยุนเฉิงด้วยซ้ำ
ยิ่งไปกว่านั้น หลินฟานเองก็ไม่ธรรมดาประธานบริษัทที่มีมูลค่าทางตลาดกว่า 90 พันล้านก็เพียงพอแล้วที่จะเป็นที่เคารพนับถือต่อผู้คน
แค่ตัวของหลินฟาน ก็เก่งอยู่แล้ว นี่ยังเป็นน้องชายของเพิ่งรั่วหลานบุตรสาวของตระกูลเฟิงหากเอกลักษณ์นี้กระจายออกไปจะทําให้หลินฟานโด่งดังอีกครั้งและราคาหุ้นของเทียนต้าแอร์ไลน์ จะต้องเพิ่มขึ้น
แม้ว่าทุกคนจะไม่รู้ว่า ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดใน หยุนเฉิง มีน้องชายจริง ๆ ก็ตาม
แต่มันเป็นดั่งตราประทับของเพิ่งรั่วหลานและเธอกล่าวต่อหน้าทุกคนกระทั่งเธอดูแลคนที่พูดไม่สุภาพกับหลินฟานทุกคนจึงอดไม่ได้ที่จะไม่เชื่อ…
หลังจากส่งซุนต้าจินออกไปแล้วเพิ่งรั่วหลานก็เข้ามาหาหลินฟานและพูดด้วยรอยยิ้มว่า“เสี่ยวฟานอย่าให้ซุนต้าจินคนนี้ส่งผลต่ออารมณ์ของเธอถ้าเธอคิดว่ามันยังไม่เพียงพอพี่สาวของเธอคนนี้จะปิดบริษัทหลักทรัพย์จงไท่ลงในวันพรุ่งนี้แล้วส่งซุนต้าจินไปแอฟริกา”หลินฟานเหงื่อตกพี่สาวของฉันคนนี้โหดร้ายมากเธอจะส่งคนไปแอฟริกาทุกครั้งเลยหรือไม่?
“ไม่เป็นไรสินค้ามือสองเช่นนี้ไม่สามารถส่งผลต่ออารมณ์ของผมได้แต่พี่สาวของผมส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของผมโดยตรงจริงๆ” หลินฟานยิ้มแล้วพูดต่อ“คืนนี้พี่สาวผมสวยมากผมรู้สึกดีขึ้นทันทีเลยเมื่อเห็นหน้าพี่”
เพิ่งรั่วหลานหัวเราะเบาๆ:“เมื่อไหร่ที่ปากเล็กๆของเธอมันช่างหวานขนาดนี้ฮะ?”ระหว่างพูดเธอดูมีความสุขมากเหมือนดั่งได้กินขนมหวาน..
หลินฟานค่อนข้างบ้าคลั่งไปด้วยรอยยิ้มของเธอหากมองย้อนกลับไปมันดูสวยงามมากราวกับมันคือไป่เม่ยเฉิงลิ่วกงเฟยไต้ที่ไม่มีสีและแม้ว่าพี่สาวของเขาจะไม่ได้มองย้อนกลับมาและยิ้ม แต่ด้วยรอยยิ้มนี้ความงามตามธรรมชาตินั้นช่างยากที่จะยอมแพ้
“ฮิฮิ คุณเพิ่ง ช่างแข็งแกร่งมากในตอนนี้”
ทันใดนั้น ชายในชุดสูทก็เข้ามาพร้อมกับแชมเปญหนึ่งแก้ว
ชายในชุดสูทคนนี้อายุ 50 ปีสูงและผอมและดูธรรมดายิ่งแต่เขาสวมชุดสูทแบรนด์เนมและมีผิวขาวซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นเศรษฐีที่ได้รับการดูแลอย่างดีหลินฟาน ขมวดคิ้ว นี่คือใคร?
มีผู้คนจํานวนมากจนเกินไป ที่จะทําให้เกิดปัญหาในคืนนี้
เมื่อเห็นชายวัยกลางคนคนนี้ใบหน้าของเฟิงรั่วหลานก็เย็นชาลง : “ไม่ใช่เรื่องของคุณคุณไม่เห็นว่าฉันกําลังคุยกับน้องชายของฉันงั้นเหรอแล้วเห็นว่าฉันต้องการให้คุณเข้าร่วมหรือไม่”ชายวัยกลางคนหัวเราะ:“น้องชาย?ทําไมฉันไม่เคยได้ยินว่าคุณมีน้องชายอาจจะเป็นเพราะใบหน้าขาวๆเล็กๆนี้ที่คุณยกมันขึ้นหรือคุณจะปฏิเสธฉัน ว่าไม่ใช่เพราะหน้าขาวเล็กๆนี้จริงๆ”
เพิ่ง รั่วหลานพูดอย่างโกรธเคือง“อย่าพูดไร้สาระ!”ชายวัยกลางคนยิ้มและมองไปที่หลินฟาน:“หนุ่มน้อยความสัมพันธ์ของคุณกับคุณเฟิงเป็นอย่างไรบ้างให้ฉันแนะนําตัวเองก่อน ฉันชื่อจางจิงประธานบริษัทหัวซินและเป็นคนที่วิ่งไล่ตามเธอมาก่อนคุณเพิ่งแต่น่าเสียดายที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานหลังจากไล่ตามเธอมาเป็นเวลาหนึ่งปีเธอก็ปฏิเสธฉันอย่างไร้ความปราณีหากคุณเป็นคนที่คิดจะไล่ตามเธอและถามหาความรักจากเธอฉันแนะนําให้คุณคิดมันให้ดีและเลิกล้มมันไปซะเถอะ”
[ลิ่วกงเฟยไต้ ไม่มีสี] / [EZ] – ประโยคนี้มาจากบทกวีของไป่ จูอี้ หรือ จี้ เจียน “บทเพลงแห่งความเสียใจชั่วนิรันดร์ (KE)”ความหมาย กล่าวเล่าเกี่ยวกับเรื่องนางสนมและนางสนมของพระราชวังทั้งหกซึ่งถูกบดบังจะกล่าวเรื่องราวสั้นๆให้ฟังนะครับາ
ฮ่องเต้ถังหมิงหวงผู้ชอบความงามและหลังจากที่ได้เป็นจักรพรรดิ เขาก็มองหาผู้หญิงที่สวยๆมาหลายปีแล้วแต่เขาก็ไม่พบกระทั่งครอบครัวหยางมีลูกสาวคนหนึ่งซึ่งเพิ่งโตและมีเสน่ห์มากๆเธอถูกเลี้ยงดูภายในห้องหับส่วนตัวที่แสนจะลึกลับและคนนอกก็ไม่มีใครรู้จักความงามของเธอเลยความงามโดยธรรมชาติช่างมีเสน่ห์มาก และจนกระทั่งมันเป็นเรื่องยากสําหรับเธอที่จะถูกกลบฝังไม่ให้คนบนโลกพบเจอและแล้วมันก็ใช้เวลาไม่นานสําหรับเธอที่จะกลายเป็นนางสนมข้างฮ่องเต้ถังหมิงหวงเมื่อเธอมองย้อนกลับไปและยิ้มเธอเต็มไปด้วยการแสดงออกและดูมีเสน่ห์ที่แตกต่างกันนางสนมและนางสนมของพระราชวังทั้งหกจึงถูกบดบังไปด้วยรอยยิ้ม อันมีเสน่ห์ของเธอคนนี้… จบ!ครับ