ฮ่อหยุนเฉิงเม้มริมฝีปากแน่นไม่ปริปากเอ่ยคำใดออกมา ใบหน้าคมจ้องมองไปยังซูฉิงด้วยความไม่สบอารมณ์
ถังรั่วอิงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นจึงเริ่มมีอาการน้ำตาซึม ฝ่ามือน้อยกอบกุมมือหนาของฮ่อหยุนเฉิงไว้ ในเวลานี้เธอรู้สึกอ่อนแอเป็นอย่างมาก เสียงเธอที่เอื้อนเอ่ยพูดกับซูฉิงนั้นแฝงไปด้วยความสั่นเครือ
“ซูฉิง ฉันไม่ได้โกรธแค้นหรือคิดจะทำร้ายอะไรเธอเลย แต่ทำไมเธอถึงต้องพูดแบบนี้กับฉัน ทำไมเธอต้องเข้ามาทำลายความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เฉิง เธอก็รู้อยู่แก่ใจดีว่าคนที่พี่เฉิงรักคือฉัน เขาเคยพูดว่าเขาจะแต่งงานกับฉัน”
“เธอต่างหากล่ะที่เข้ามาเป็นมือที่สาม ทำไมเธอต้องเอาแต่โทษฉันอยู่ทุกครั้ง?”
ในตอนนี้ถังรั่วอิงแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว เธอส่งสายตาเว้าวอนไปยังฮ่อหยุนเฉิงเพื่อขอความช่วยเหลือ
ซูฉิงยกสองแขนแนบไว้กลางลำตัว สายตาคมจ้องเล็งไปยังสองร่างตรงหน้าพลางคิดขบขันในคำพูดที่หญิงสาวคนนั้นเอ่ยออกมา “เธอคิดว่าถ้าฮ่อหยุนเฉิงชอบเธอจริงๆ เธอก็จะได้เป็นนายหญิงของตระกูลฮ่อยังงั้นเหรอ? ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ คนที่คุณปู่ชอบพอและจะยกยอให้เป็นหลานสะใภ้คือฉันเพียงคนเดียวเท่านั้น ส่วนเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนหนึ่งเท่านั้นแหละ!”
ซูฉิงเอ่ยถ้อยคำเชือดเฉือนเหล่านั้นไปยังถังรั่วอิง ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความโมโห มองดูแล้วช่างแตกต่างกับสีหน้าปกติที่มักจะนิ่งขรึมของเธอเป็นอย่างมาก
ซึ่งถือเป็นเรื่องน้อยมากที่เธอจะแสดงอาการไม่พอใจเช่นนี้กับหญิงสาวคนอื่นๆ
“นี่เธอ!”
ถังรั่วอิงเบิกตาโพลงที่แฝงไปด้วยความคุกรุ่นส่งไปยังซูฉิง แต่ริมฝีปากบางหาได้เอื้อนเอ่ยคำใดออกมามากนัก ทันใดนั้นขาทั้งสองข้างของเธอก็เริ่มอ่อนแรงลง ใบหน้าขาวเริ่มซีดลง
ฝ่ามือของเธอดึงรั้งกระดุมเสื้อของฮ่อหยุนเฉิงเหมือนพยายามหาหลักยึด ร่างทั้งร่างโถมตัวลงในอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิงอย่างเต็มแรง
“ถังถัง!”
ฮ่อหยุนเฉิงตกใจเป็นอย่างมาก เขารีบประคองร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของถังรั่วอิงไปยังโซฟา
ชายหนุ่มหันกลับมามองซูฉิงด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความนิ่ง และเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว “ซูฉิง สะใจเธอหรือยัง! ถังถังเพิ่งจะออกมาจากโรงพยาบาล เธอช่วยอย่ามาทำตัววุ่นวายอะไรแบบนี้ได้ไหม?！”
ถังรั่วอิงเหลือบไปมองฮ่อหยุนเฉิงด้วยความทึ่งปนสะใจ เพราะเธอไม่คาดคิดว่าฮ่อหยุนเฉิงจะกล้าพูดจาแบบนี้กับซูฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงทะเลาะกับซูฉิงเพราะเรื่องของเธอ อีกไม่นานซูฉิงคงจะพ้นสภาพจากการเป็นนายหญิงของตระกูลฮ่อเป็นแน่
ดวงตาคมสวยของซูฉิงจ้องมองไปยังฮ่อหยุนเฉิงด้วยความผิดหวัง เธอไม่คิดว่าผู้ชายตรงหน้าจะออกโรงปกป้องผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นขนาดนี้ “ฮ่อหยุนเฉิง นายบอกว่าฉันทำตัววุ่นวายยังงั้นเหรอ? ดูแล้วเธอคงจะสำคัญกับนายมากสินะ แต่นายอย่าลืมว่าผู้หญิงที่คุณปู่ต้องการให้เป็นภรรยาของนายคือฉัน ถ้าฉันไม่ยอมวางมือใครหน้าไหนก็อย่าหวัง!”
ซูฉิงชี้มือไปยังถังรั่วอิงพลางพูดออกมาด้วยความโกรธ “เธออย่าหวังว่าจะได้เข้ามาอยู่ในบ้านตระกูลฮ่อ!”
ฮ่อหยุนเฉิงปัดมือของซูฉิงลง ในการกระทำของหญิงสาวนั้นเขาดูออกว่าซูฉิงกำลังโกรธมากๆ “เธอต้องเคารพและทำตัวดีๆกับถังถังซักหน่อย อย่ามาทำตัววุ่นวายไร้เหตุผลที่นี่อีก ส่วนเรื่องของเธอกับฉันมันจบลงไปแล้ว เราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ฉันจะไปคุยกับคุณปู่ให้รับถังถังกลับไป ”
“นาย!” เมื่อซูฉิงได้ฟังคำพูดจากปากของเขา เธอกลับไม่อยากจะเชื่อมันด้วยซ้ำ เธอแหงนหน้าขึ้นไปสบตากับฮ่อหยุนเฉิง เพ่งสายตามองชายตรงหน้าด้วยความสงสัย และเหลือบสายตาไปมองร่างบางของถังรั่วอิงที่นั่งอยู่บนโซฟา
ซูฉิงพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ทุกอย่าง ริมฝีบางขบเม้มแน่นเข้าหากัน “ได้ ฮ่อหยุนเฉิง ถ้านายต้องการแบบนี้ แต่ฉันบอกไว้เลยนะว่าตราบใดที่คุณปู่ยังชอบพอฉันอยู่ ฉันก็ยังถือว่ามีศักดิ์เป็นนายหญิงของตระกูลฮ่อ เรื่องนายกับผู้หญิงคนนั้นอย่าหวังว่ามันจะสมหวัง”
“มันเป็นเรื่องของคนสองคน เธอไม่ต้องมาเป็นกังวลหรอก” ฮ่อหยุนเฉิงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ด้านซูฉิงเมื่อได้ฟังก็ลอบส่งสายตาจ้องเขม็งไปยังถังรั่วอิงแล้วเดินจากไปด้วยความเดือดดาล
“พี่เฉิง”
ถังรั่งอิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา พลางส่งสายตาวิตกกังวลไปยังฮ่อหยุนเฉิง “ซูฉิงจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
“เธอไม่ต้องสนใจหรอก” ยามเมื่อเห็นร่างไร้เรี่ยวแรงของถังรั่วอิง ชายหนุ่มจึงพยายามสะกดกลั้นอารมณ์พลุกพล่านทั้งหมดและตอบกลับหญิงสาวไปด้วยน้ำเสียงนิ่ง
“สิ่งที่เธอควรทำคือพักรักษาตัวอยู่ที่นี่อย่างสบายใจก็พอ”
เมื่อซูฉิงออกเดินทางไปจากเมืองใหม่สุ่ยเยว่ ใบหน้าสวยอดที่จะเผยรอยยิ้มแห่งชัยชนะออกมาไม่ได้
การกระทำที่ไม่มีเหตุผลเมื่อสักครู่ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพียงแผนที่ทำให้ถังรั่วอิงตายใจและเชื่อสนิทใจว่าเธอและฮ่อหยุนเฉิงนั้นขาดกันอย่างสิ้นเชิง แผนการทั้งหมดนี้ทำเพื่อเสาะหาคนบงการและอยู่เบื้องหลังถังรั่งอิง
……
“ไป๋หลาน การเปิดงาน” พ่าหวังเปี๋ยจี “ถูกจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้แล้ว ทางที่ดีนายควรใช้โอกาสในการจัดงานนี้ลงมือจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ฉันอยากให้ซูฉิงขายขี้หน้า และไม่กล้าที่จะไปคบค้าสมาคมกับใครได้อีก”
ทางด้านสวีหว่านเอ๋อร์กับไป๋หลานกำลังนั่งดื่มกาแฟอย่างสบายใจอยู่บริเวณริมระเบียงบ้านตระกูลไป๋ สวีหว่านเอ๋อร์วางแก้วกาแฟในมือลงแล้วจึงรีบไปรายงานไป๋หลานทันที
ขณะนี้สวีหว่านเอ๋อร์กำลังมุ่งหน้าไปหาไป๋หลานเพื่อบอกกล่าวเรื่องราวที่ตนได้รับแจ้งมา
เมื่อไป๋หลานได้ฟังก็พยักหน้าและเผยรอยยิ้มดีอกดีใจออกมา “สวีหว่านเอ๋อร์ เรื่องนี้วางใจเถอะ ฉันจัดการติดต่อทุกอย่างไว้หมดแล้ว”
“ติดต่อทุกอย่างไว้หมดแล้ว?” สวีหว่านเอ๋อร์ขมวดคิ้วด้วยความฉงนและสงสัยในคำพูดของคนตรงหน้า
“ใช่” ไป๋หลานตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ฉันติดต่อกับ Ling แล้ว เขาเป็นผู้ก่อการร้ายทางโลกไซเบอร์ที่มีชื่อเสียงมากๆ ฉันให้เขาจัดการนำข้อมูลทุกอย่างเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ภายใน ตอนที่พวกมันเปิดพิธีการแน่นอนว่ามันต้องเปิดวิดิโอหรือข้อมูลต่างๆให้ทุกคนดู เมื่อถึงเวลานั้นพวกมันเละเป็นโจ๊กแน่”
สวีหว่านเอ๋อร์ยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจเมื่อได้รับรู้ถึงแผนการ “งั้นเรื่องนี้ก็คงต้องพึ่งนายแล้ว ไม่ว่าอย่างไรฉันจะต้องได้เห็นซูฉิงอับอายขายขี้หน้าให้ได้”
เมื่อสวีหว่านเอ๋อร์จากไป ไป๋หลานได้ต่อสายโทรศัพท์หา Ling ทันที “เรื่องที่ฉันมอบหมายให้นายไปทำ นายดำเนินการเสร็จสิ้นแล้วใช่ไหม?”
“วางใจได้”เสียงของอีกฝ่ายที่ไป๋หลานได้ยินก็ยังคงเป็นเสียงปริศนาที่ใช้เครื่องแปลเสียงเพื่อหลีกเลี่ยงตัวตนที่แท้จริงของตนเอง “ฉันจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”
“ดีมาก” ไป๋หลานยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจเมื่อได้ฟังคำตอบ “ถ้าเรื่องนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี นายจะได้รับผลตอบแทนอย่างดีเลยล่ะ ฉันยังมีอีกเรื่องหนึ่งให้นายช่วย…”
อพาร์ตเมนต์
การเปิดพิธีการจะเริ่มขึ้นในอีกไม่นาน ซูฉิงนั่งเคาะแป้นพิมพ์เพื่อตรวจทานข้อมูลและวิดิโอต่างๆสำหรับเผยแพร่ลงบนเว็บไซต์บริษัทในวันพรุ่งนี้ ในขณะที่เธอกำลังตรวจทานข้อมูลไปเรื่อยๆ เธอกลับพบความผิดปกติเธอเกิดขึ้นบนหน้าเว็บเพจของเธอ บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ปรากฏตัวเลขและอักษรแปลกประหลาดมากมายอย่างเรื่อยๆ
ดูเหมือนว่าข้อมูลและวิดิโอที่เตรียมไว้สำหรับงานวันพรุ่งนี้จะโดนผู้ไม่หวังดีแฮกข้อมูลซะแล้วล่ะ
ซูฉิงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ คิ้วสวยเริ่มตึงขมวด สำหรับฝีมือการแฮกข้อมูลของฝ่ายนั้นถือได้ว่าเป็นระดับมืออาชีพ แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็สามารถแก้เกมจากฝ่ายผู้ไม่หวังดีได้อย่างแน่นอน
แต่ในตอนนี้เธอกลับยังไม่คิดดำเนินการแก้ไขหรือบล็อกการแฮกข้อมูลของผู้ร้ายไซเบอร์ท่านนี้
ซูฉิงรู้ดีว่าเธอมีศัตรูอยู่มากมายและคนที่อยากจะเห็นเธออับอายขายขี้หน้าในงานวันพรุ่งนี้ก็มีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน แต่ถึงขนาดที่จ้างคนเข้ามาเจาะข้อมูลโปรแกรมนั้นถือว่าไม่ธรรมดาแน่นอน
ซูฉิงนั่งนิ่งและใช้ความคิดอยู่เพียงชั่วครู่ เธอตัดสินใจปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ลง และต่อสายหาแอนโธนี่ทันที
“พี่เอด้า มีธุระสำคัญอะไรหรือเปล่า? ”
“ตอนนี้เว็บไซต์ของบริษัทถูกผู้ไม่หวังดีแฮกข้อมูลเข้ามา คลิปและข้อมูลที่ต้องเปิดใช้ในงานวันพรุ่งนี้ถูกเปลี่ยนเป็นรหัสตัวเลขแปลกๆเต็มไปหมด”
เมื่อแอนโธนี่ได้ฟังก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก “มันเป็นแบบนั้นไปได้อย่างไร? แต่ฝีมือระดับพี่เอด้าคงจะสามารถปลดล็อกการแฮกพวกนั้นได้ไม่ใช่เหรอ? หรือว่ามีเรื่องอะไรที่พี่อยากให้ผมทำให้อีก?”
“เรื่องปลดล็อกไอ้รหัสบ้าๆนั่นฉันแก้ไขได้สบายมาก แต่ฉันแค่คิดว่ามันคงยังไม่ถึงเวลา…” ซูฉิงเผยรอยยิ้มนิ่งออกมาวูบหนึ่ง “นายช่วยค้นหาข้อมูลคนที่คิดไม่ซื่อและต้องการจะแทงข้างหลังพวกเราให้ฉันหน่อย ฉันขอข้อมูลพวกนั้นก่อนเที่ยงคืนวันนี้นะ”
“ได้ เดี๋ยวผมจัดการให้”
แอนโธนี่ตอบรับคำสั่งของซูฉิงและจึงวางสายไป