ตอนที่ 153

Taming Master

ทวีปกลางนั้นกว้างขวางอย่างไม่น่าเชื่อ

และถึงแม้ว่ามันอาจจะเป็นที่โล่ง แต่มันก็เป็นภูเขาที่ว่างเปล่าและไม่มีเจ้าของ

อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่เหมือนกับว่ามีฐานที่ว่างเปล่าจำนวนมากเช่นกัน

นี่เป็นเพราะหากข้อกำหนดบางอย่างไม่ได้ปฏิบัติตามในตอนเริ่มต้น จากนั้นคะแนนฐานก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นและไม่มีสถานที่มากมายที่ตรงกับจำนวนประชากรและจำนวนทรัพยากรซึ่งเป็นหนึ่งในข้อกำหนด

ในปัจจุบันจำนวนของฐานที่มีอยู่ในทวีปตอนกลางมีประมาณ 50 ฐานที่เกิดขึ้น โดยมีพื้นที่ส่วนกลางเป็นจุดอ้างอิง

ในความเป็นจริงในกรณีของกิลด์โลตัสซึ่งเพิ่งจะติดอันดับใน 100 อันดับแรกการยึดฐานและการบำรุงรักษาก็ถือว่าเป็นงานที่ยากอย่างไม่น่าเชื่อ

“จินซุง มันคงจะดีกว่าไหมถ้าเรามาดูครั้งหน้า หลังจากที่จำนวนฐานเพิ่มขึ้นเล็กน้อยแล้ว?”

เมื่อเฮิร์ซถาม เอียนส่ายหน้า

“มันจะสายเกินไป เมื่อถึงจุดนั้นช่องว่างระหว่างกิลด์ระดับท็อปกับเราอาจจะกว้างมาก”

ตามที่เฮิร์ซพูด เมื่อเวลาผ่านไปจำนวนฐานของกิลด์ก็จะเพิ่มขึ้น

เนื่องจากเมื่อฐานที่มีอยู่พัฒนาขึ้น ความหนาแน่นของประชากรจะเพิ่มขึ้นตามธรรมชาติและเมื่อทรัพยากรมีอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ มันก็ยังมีอิทธิพลต่อสภาพแวดล้อม

อย่างไรก็ตาม เอียนไม่มีความคิดที่จะรอถึงตอนนั้น

เนื่องจากเขาคิดว่าพวกเขารอนานพอแล้ว

และไม่มีแม้แต่การรับประกันว่าพวกเขาจะสามารถยึดฐานได้อย่างง่ายดายเพียงเพราะพวกเขารอจนถึงตอนนั้น

‘ถ้าเราสามารถอยู่ได้นาน คงไม่มีโอกาสที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว’

หากพวกเขาเพิ่มฐานของพวกเขาในทวีปกลาง พวกเขาจะสามารถเลื่อนขั้นระดับของเมืองโลตัสในทวีปทางตอนเหนือเป็นเมืองขนาดใหญ่

จากหลายมุมมอง ฐานในทวีปกลางมีน่าดึงดูดอย่างไม่น่าเชื่อ

ฟิโอลันถามเอียน

“นี่คือสถานที่ที่หายคิดไว้หรอ?”

เอียนพยักหน้า

“มีฐานที่ดีอยู่ใกล้กับทัพหน้าซึ่งทั้งสองอาณาจักรเผชิญหน้ากัน”

ตาทั้งสองของฟิโอลันเบิกโพลงเมื่อได้ยินคำเหล่านั้น

“ห้ะ? นั่นไม่ได้อยู่ใกล้กับด้านหน้ามากเกินไปเหรอ? หากผิดพลาดเราต้องถูกนำเข้าไปในการต่อสู้ขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นระหว่างกองทัพทั้งสองอาณาจักร จากนั้นเราจะกลายเป็นเถ้าถ่าน…”

อย่างไรก็ตามเอียนก็คิดถึงส่วนนี้มากพอ เขาก็พยักหน้าอย่างตรงไปตรงมาขณะที่เขาพูด

“ความเสี่ยงสูงแน่นอน อย่างไรก็ตามมันก็มีข้อได้เปรียบเช่นกัน”

เฮิร์ซถาม

“ผลดีคืออะไร?”

“อย่างแรก เนื่องจากความเสี่ยงที่ฟิโอลันเพิ่งพูดถึงทำให้อัตราการแข่งขันของกิลด์นั้นต่ำอย่างมาก แม้ไททั่นหรือกิลด์ดาร์ครูน่าอาจจะไม่ต้องการที่จะใช้พลังการต่อสู้เพื่อยึดครองฐานที่ไม่แน่นอน ด้วยเหตุนี้เราจึงจำเป็นต้องต้านทหารของอาณาจักรไคม่อน”

ฟิโอลันพยักหน้าอย่างช้าๆ

“นายได้ที่ตรงนั้นอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามด้วยข้อได้เปรียบแบบนั้น ไม่ใช่ว่ามันยังขาดข้อดีอยู่ดีอยู่หรอ? เพราะถ้าเราถูกโจมตีโดยทหารของอาณาจักรบ่อยครั้งมันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยแม้แต่ในการพัฒนาฐาน มันจะลดลงเป็นเถ้าถ่านตลอดเวลา ดังนั้นจะมีเวลาสำหรับพืชที่จะเติบโตและสำหรับประชากรที่จะเพิ่มขึ้นหรอ?”

เฮิร์ซเห็นด้วยกับคำพูดของฟิโอลันขณะที่เขาพยักหน้า

“ถูกต้อง เราอาจสูญเสียทรัพยากรไปโดยใช่เหตุเพราะถ้าเราไม่มีทรัพยากรมันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างกองทหาร”

ความกังวลของคนสองคนนั้นจริงจังมาก

มันไม่ได้จบเพียงเพราะพวกเขาครอบครองฐาน

หลังจากครอบครองพวกเขาจำเป็นต้องบำรุงรักษาและเพื่อสร้างมูลค่าที่สูงกว่าค่าใช้จ่ายที่พวกเขาลงทุน พวกเขาต้องการรับประกันความมั่นคง

อย่างไรก็ตามเอียนมีแผน

เอียนพูดอย่างช้าๆ

“เราเพียงแค่ต้องจัดหาทรัพยากรด้วยคะแนนพิเศษ”

การดำรงอยู่ของเสาการค้าแห่งสงครามที่เขาพบ ต้องขอบคุณบักค์ที่ทำให้เอียนมีความคิดเช่นนั้น

เฮิร์ซและฟิโอลันที่ไม่รู้เกี่ยวกับเสาการค้าแห่งสงครามแสดงสีหน้างุนงงและเฮิร์ซถาม

“นายจะจัดหาทรัพยากรด้วยคะแนนพิเศษยังไง? นายพบวิธีที่จะใช้คะแนนพิเศษแล้วหรอ?”

เอียนพยักหน้า

“ใช่ ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่”

และเอียนก็อธิบายความเป็นไปได้ของเสาการค้าแห่งสงครามกับทั้งสองคน

ฟิโอลันที่ได้ยินคำอธิบายทั้งหมดก็พยักหน้า

“แน่นอนว่ามันเป็นกลยุทธ์ที่ควรลอง ถ้าหากมีการจัดหาคะแนนพิเศษมากกว่าการบริโภคอาหาร”

เอียนพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ

“ถูกต้อง ส่วนนั้นเป็นประเด็นสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อย่างไรก็ตามจากการต้านทหารของอาณาจักรไคม่อาในแนวหน้าอยู่ตลอดเวลา ฉันคิดว่าเราจะไม่ขาดคะแนนพิเศษ”

จากประสบการณ์ของเอียน คะแนนพิเศษจำนวนมากสามารถหาได้จากฆ่าผู้เล่นหรือ NPC ที่เป็นพันธมิตรกับอาณาจักรศัตรูมากกว่ามอนสเตอร์ธรรมดา

เพราะอย่างนั้น เขาจึงพูดอย่างมั่นใจ

“อืมม…”

ทั้งสามคนที่พบทิศทางว่าควรไปที่ไหนต่อไป เริ่มสร้างแผนอย่างละเอียด

หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกกลุ่มที่สองของกิลด์ซึ่งเข้าร่วมกับกองทัพอาณาจักรลัสเปลและประสบความสำเร็จในการเข้าสู่ทวีปกลาง ทุกคนมาถึงและด้วยพลังการต่อสู้ของพวกเขาทั้งหมดกิลด์โลตัสก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ

จุดหมายของพวกเขาคือฐานที่อยู่ทัพหน้า

 

* * *

 

“โซลิน เธอรู้จักธงนี้ไหม?”

ขณะมองไปที่กลุ่มของผู้เล่นค่อนข้างใหญ่เคลื่อนไหวด้านล่างหุบเขา อิลาฮันแสดงสีหน้างุนงง

เพราะถ้ามันเป็นกิลด์ที่สามารถเข้ามาในทวีปกลางได้ในตอนนี้ มันก็เป็นกิลด์อันดับต้นๆ แต่มันเป็นสัญลักษณ์ของกิลด์ที่เขาเคยเห็นเป็นครั้งแรก

“ฉันก็… ไม่แน่ใจค่ะหัวหน้า สิ่งที่ฉันแน่ใจคือไม่มีกิลด์ใน 20 อันดับแรกที่มีธงอย่างนั้นค่ะ”

ธงที่โซลินและอิลาฮันมองนั้นไม่ใช่ธงอื่นใดนอกจากธงของโลตัส

และกิลด์โลตัสก็เกิดขึ้นที่ฐานในแนวหน้าและอยู่ในกระบวนการครอบครอง

อิลาฮันแสดงสีหน้าสนใจ

“เปิดรายชื่อกิลด์เลยตอนนี้และหาพวกมัน อย่างน้อยถ้าพวกเขาอยู่ในอันดับ 30 เธออาจจะหามันได้ทันที”

“รับทราบค่ะ หัวหน้า”

อย่างไรก็ตาม โซลินหาสัญลักษณ์ของกิลด์โลตัสค่อนข้างนาน

นี่เป็นเพราะอันดับของกิลด์โลตัสคืออันดับที่ 100

“เอ่อ… หัวหน้าคะ”

“มีอะไร?”

“สัญลักษณ์กิลด์นั่น… มันเป็นสัญลักษณ์ของกิลด์ที่เรียกว่ากิลด์โลตัสค่ะ”

ตาทั้งสองของอิลาฮันเบิกโพลง

“โลตัส?”

“ค่ะ หัวหน้า”

“นี่เป็นครั้งแรกแน่นอนที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับพวกมัน”

“นั่นก็ช่วยไม่ได้ค่ะ เนื่องจากพวกเขาในปัจจุบันอยู่อันดับที่ 107 ในอันดับกิลด์”

“…”

อิลาฮันแสดงสีหน้างุนงง แน่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เบะปาก

เขาเพิ่มความสนใจมากขึ้น

“เราลองโจมตีพวกมันมั้ย? เธอคิดว่ายังไงโซลิน?”

ในปัจจุบันพลังการต่อสู้หลักของกิลด์ดาร์ครูน่านั้นออกมาปกป้องฐานของตัวเอง แต่อิลาฮันคิดว่าพวกเขาสามารถกำจัดกิลด์อันดับที่ 107 ได้อย่างง่ายดายแม้แต่กับปาร์ตี้สอดแนมของพวกเขา

และนั่นก็ไม่ใช่ความคิดที่ไม่ถูกต้องเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม โซลินส่ายหน้า

“ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะควบคุมตัวเองในตอนนี้ค่ะ หัวหน้า”

อิลาฮันแสยะยิ้ม

“เพราะว่ากองทัพของราชวงศ์ลัสเปลอยู่ด้านหลังของพวกมันงั้นหรอ?”

In ในทิศทางที่อิลาฮันชี้ไป กองทัพอาณาจักรถูกส่งไปประจำการและโซลินพยักหน้า

“ถูกต้องค่ะ ในการยั่วยุอย่างน้อยที่สุด มันอาจเป็นการต่อสู้ขนาดใหญ่สำหรับตอนนี้ ฉันคิดว่ามันจะเป็นการดีกว่าที่จะระแวดระวังจนกว่าเราจะสร้างฐานที่ปลอดภัยอย่างสมบูรณ์แบบ”

อิลาฮันยิ้มขณะที่เขาพยักหน้า

ความคิดของเขาก็ไม่ได้แตกต่างจากเธอเช่นกัน

“แต่ว่าเนื่องจากไม่มีประโยชน์ใดๆ แม้ว่าเราจะขโมยฐานนั้นไปเพราะมันจะเป็นฐานกลางสนามรบ… ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นหัวหน้ากิลด์ แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาคงจะไร้ความสามารถหรือเป็นแค่เห็บ…”

อย่างไรก็ตามแตกต่างจากอิลฮานผู้เดาะลิ้นของเขา ดวงตาของโซลินก็เปล่งประกาย

‘ถ้าเป็นกิลด์อันดับที่ 100 มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะได้รับฐานที่เหมาะสม ดังนั้นพวกเขาอาจจะจงใจใช่ไหม? อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกเขาทำอย่างนั้นจริงๆแล้วจะไม่มีอะไรที่พวกเขาจะได้รับจากที่นั่น’

อิลาฮันเรียกโซลินที่กำลังคิดต่างๆนาๆ

“โซลิน”

“ค่ะ หัวหน้า”

“เนื่องจากดูเหมือนว่ามันจะไม่มีเหตุผลสักนิดที่เราจะเข้าไปยุ่งกับตัวเราเองแล้ว เราจะทดสอบหน้ากากของมาเจนต้าในช่วงโอกาสนี้ไหม?”

เมื่ออิลาฮันพูดคำที่ไม่คาดคิด ตาทั้งสองของโซลินเบิกโพลง

“คุณวางแผนที่จะใช้นักรับทะเลทรายหรอคะ?”

อิลาฮันพยักหน้า

“ถูกต้อง ถ้ามันเป็นไปตามแผนของฉัน ดูเหมือนว่าเราจะสามารถจัดการพวกมันให้เป็นเถ้าถ่านด้วยเพียงนักรบทะเลทราย”

“ฉันคิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดีค่ะ หัวหน้า”

โซลินยิ้มอย่างสดในขณะที่เธอก้มหัว

เธอก็อยากจะเห็นพลังของ ‘นักรบทะเลทราย’ ที่กลายเป็นพลังการต่อสู้ใหม่ของพวกเขา

 

* * *

 

  • ‘จอกศักดิ์สิทธิ์ของโฮลดรีม’ ถูกใช้งาน
  • น้ำศักดิ์สิทธิ์ด้วยพลังแห่งราชาโฮลดรีมทำให้พื้นดินแห้งแล้งอุดมสมบูรณ์
  • เวลาที่ใช้ในการยึดฐานลดลงอย่างมาก
  • เวลาที่เหลือจนกว่าจะยึดครองฐาน : 05:24:33

 

ในขณะที่ดูข้อความที่โผล่ขึ้นมาทีหลัง เอียนก็ยิ้มด้วยความพอใจ

“มันเป็นโบราณวัตถุที่น่าทึ่งอย่างมาก”

และในทางกลับกัน เขาก็ยังผิดหวัง

‘ถ้ากิลด์ของพวกเราแข็งเลแกร่งเท่ากับกิลด์ในอันดับที่ 10 เราอาจจะสามารถครอบครองฐานสักสามสี่ฐานเพิ่มเติมผ่านจอกศักดิ์สิทธิ์…’

ถึงกระนั้นความจริงที่ว่าจอกศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ไปอยู่ในมือของอาณาจักรศัตรูก็ถือว่าเป็นการโล่งอกได้อย่างแท้จริง

เอียนหันความสนใจไปหาบุ๊กค์ที่กำลังเล่นอยู่ข้างๆเขา

“บุ๊กค์ แกจะได้ใช้ชีวิตแบบว่างงานแล้วนะ”

บุ๊กค์-?

“แกจะว่างงานเมื่อเร็วๆนี้ เนื่องจากฉันไม่ค่อยไปต่อสู้ใกล้ชิดนั่นแหละ”

บุ๊กค์พยักหน้าด้วยสีหน้ามีความสุข

บุ๊กค์- บู๊-บุ๊กค์-!

“พี่ขอโทษนะ ฉันจะหางานให้แกเร็วไป… รอสักหน่อยนะบุ๊กค์ ฉันจะหางานให้แกเร็วๆนี้”

ด้วยสายตาที่สั่นไหว บุ๊กค์ส่ายหัวอย่างรุนแรง

บุ๊กค์- บู๊-บุ๊กค์-!

บักค์ที่มองพวกเขาอยู่ได้เรียกเอียน

 

  • เจ้านายครับ

 

“ว่าไงบักค์”

 

  • ท่านรู้จักบุ๊กค์มากแค่ไหน?

 

“หืมมม…?”

เอียนซึ่งตกตะลึงสักครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำถามที่ไม่คาดคิด เกาหลังหัวขณะที่เขาตอบ

“อืม… ปกติแล้วเขาเป็นเต่าหัวโตที่ส่งเสียงแปลกประหลาดมั้ง?”

บุ๊กค์ที่โกรธเมื่อตอบอย่างนั้นพุ่งเข้าหาเอียน

บุ๊กค์- บู๊-บุ๊กค์-!

บุ๊กค์โขกหัวใส่คางของเอียนด้วยจิตวิญญาณที่ขุ่นเคือง แต่ไม่มีทางที่จะได้รับความเสียหาย

เอียนผู้แสยะยิ้มได้ถามบักค์

“บักค์ นายรู้จักเกี่ยวกับมันหรอ?”

บักค์พยักหน้า

 

  • ข้าก็ไม่แน่ใจในตัวเอง แต่เพราะเขาเป็นพี่น้องสายพันธ์เดียวกัน ก็จะมีอย่างสองอย่างที่ข้ารู้

 

ตาของเอียนส่องประกาย

“โอ้ พวกนั้นคืออะไรล่ะ?”

บักค์พูดต่อ

 

  • ข้าเป็นสายพันธุ์ของทะเลทราย แต่บุ๊กค์เป็นสายพันธ์ของอเวจี เพื่อให้สายพันธุ์ของอเวจีกลายเป็นมังกรเต่า ข้ารู้ว่ามีสองวิธี

 

เมื่อได้ยินคำพูดว่า ‘มังกรเต่า’ อาการของเอียนได้เปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์

‘ถ้ามันกลายเป็นมังกรเต่า เขาอาจจะกำลังพูกถึงการวิวัฒนาการใช่ไหม?’

เอียนรีบถามบักค์อีกครั้ง

“วิธีอะไรหรอ? รีบบอกฉันสิ ฉันต้องการที่จะวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วและบังคับเขา”

จ้อง-

บุ๊กค์จ้องไปที่เอียน แต่เอียนไม่ได้เกรงกลัว

บักค์พูดต่อ

 

  • วิธีแรกคือการได้รับซินตะมานิของมังกรเต่าและใช้แบบที่ข้าวิวัฒนาการ อย่างไรก็ตาม หากว่าท่านใช้ซินตะมานิของมังกรเต่าเพื่อวิวัฒนาการ ท่านจะไม่สามารถวิวัฒนาการได้ต่อ

 

“การขึ้นสู่สวรรค์…?”

 

  • ถูกต้อง เพื่อการขึ้นสู่สวรรค์ ท่านต้องประสบความสําเร็จโดยไม่ใช้พลังของซินตะมานิช่วย นี่เป็นเพราะว่าสามารถวิวัฒนาการโดยใช้ซินตะมานิได้ครั้งเดียว แต่ในกรณีที่ท่านใช้ซินตะมานิเมื่อวิวัฒนาการ จากนั้นท่านจะไม่สามารถใช้มันเพื่อการขึ้นสู่สวรรค์ไปได้

 

อย่างไรก็ตาม เอียนแสดงสีหน้างุนงง

นี่เป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าอะไรคือ ‘การขึ้นสู่สวรรค์’

“อะไรคือการขึ้นสู่สวรรค์? จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อขึ้นสู่สวรรค์?”

เมื่อเอียนถาม บักค์ตอบอย่างช้าๆ

 

  • เนื่องจากนี่เป็นเรื่องราวที่สืบทอดกันมาในตำนาน ข้าไม่รู้ด้วยตัวเองอย่างแน่นอน แต่ข้าได้ยินมาว่ามังกรเต่าที่ประสบความสำเร็จในการขึ้นสู่สวรรค์จะกลายเป็นราชาแห่งมังกรเต่าและสิ่งมีชีวิตเหมือนพระเจ้า ถ้าบุ๊กค์สายพันธุ์ของอเวจีได้ประสบความสำเร็จในการขึ้นสู่สวรรค์ฉันคิดว่าเขาจะกลายเป็นมังกรน้ำที่จะสามารถใช้พลังน้ำได้อย่างอิสระ

 

“โอ้…!”

เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ถึงแม้ว่าเขาฟังบักค์โดยไม่เข้าใจจริงๆ เอียนก็รู้สึกได้ถึงระดับที่เหลือเชื่อและปากของเขาก็อ้าปากค้าง

บุ๊กค์?

ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ บุ๊กค์ผู้ที่ไม่สนใจในตอนแรกก็เริ่มสนใจคำพูดของบักค์ขึ้นเล็กน้อย

“ถ้างั้นบอกฉันมาว่าวิธีที่ทำให้บุ๊กค์สามารถกลายเป็นมังกรเต่าโดยไม่ใช่ซินตามานิทำยังไง?”

เมื่อเอียนซักไซร้ บักค์พูดอีกครั้ง

 

  • เจ้านาย อย่างไรก็ตาม ท่านจำไอเทมที่เรียกว่า ‘จิตวิญญาณของเต่า’ ที่ข้าให้ท่านได้ไหม?

 

เอียนพยักหน้าทันที

นี่เป็นเพราะจิตวิญญาณของเต่าเป็นเครื่องรางที่เขาติดไว้กับบุ๊กค์และใช้งานได้ดี

“ได้สิ แน่นอนว่าฉันจำได้”

 

  • ท่านสามารถเรียกจิตวิญญาณของเต่าว่า ‘แก่นแท้แห่งพลังงาน’ ที่ข้าเคยทำมาตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา ถ้าท่านรวบรวมจิตวิญญาณของเต่าเหล่านี้ทั้งหมดสามอันและหาสถานที่ที่เรียกว่า ‘แท่นบูชาแห่งน้ำ’ จากนั้นบุ๊กค์จะสามารถกลายเป็นมังกรเต่าได้

 

การแสดงออกของเอียนรุนแรงขึ้นเล็กน้อย

นี่เป็นเพราะถ้าเขาบอกว่าเขาต้องการที่เพิ่มเลเวลหรือทำเควสต์ จากนั้นเขาจะวิวัฒนาการบุ๊กค์ได้ แต่เขาก็ไม่มีความคิดที่จะได้รับไอเทมที่เรียกว่าจิตวิญญาณของเต่า

“ที่ไหนที่สามารถได้รับจิตวิญญาณของเต่าได้?”

บักค์จ้องไปที่บุ๊กค์ขณะที่เขาตอบกลับ

 

  • บุ๊กค์สามารถสร้างมันด้วยตัวเขาเองหรือเขาต้องหาเต่าที่สายพันธุ์เดียวกันที่มีของสืบทอดเหมือนกับข้าและรับมันมา

 

เอียนจ้องไปที่บุ๊กค์

“เฮ้ บุ๊กค์ แกมีของสืบทอดไหม?”

บุ๊กค์แสดงสีหน้าตกใจครู่หนึ่ง

บุ๊กค์-?

เอียนซึ่งรู้สึกถึงอะไรบางอย่างนั้น เริ่มกดดันบุ๊กค์

“เฮ้ ถ้าแกมีอยู่รีบเอามันออกมา เขาพูดว่าแกสามารถวิวัฒนาการได้ แกจะสามารถกลายเป็นเต่าที่เท่ห์เหมือนกับบักค์”

อย่างไรก็ตาม บุ๊กค์แสดงสีหน้าเศร้าโศกขณะส่ายหัว

อย่างไรก็ตามจากนั้น เขาพบกับสมาชิกกิลด์วิ่งอย่างเร่งรีบมากจากที่ไกลๆ

“เอียน มีปัญหาใหญ่แล้ว!”

“ว่าไงนะ?”

“นักรบทะเลทรายปรากฎขึ้นมาจากทางตะวันออก!”

เอียนหันไปมองทิศทางที่สมาชิกกิลด์ชี้ไปทางนั้นและมีนักรบทะเลทรายหลายสิบคนกำลังมุ่งหน้าไปยังฐาน

เอียนแสดงท่าทางที่รุนแรงขึ้นเล็กน้อย