เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 270 ผมไม่สน
เอริกหัวเราะ “ตกลง ต่อจากนี้ไปผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวนาธาเนียลอีก ผมได้ยินมาว่าพี่คนโตกำลังพยายามที่จะชวนมาร์คให้ไปทำงานกับเขา คุณรู้ไหมว่ามาร์คปฏิเสธไป? ไหน ๆ ภรรยาของมาร์คก็อยู่ที่นี้แล้ว ถ้าเช่นนั้น ผมจะบอกให้พ่อรู้ไว้ว่า พวกคุณไม่มีวันได้ร่วมงานกับ มาร์ค เทรมอนต์ หรอก ตราบใดที่ผมยังอยู่มันจะไม่มีวันนั้น! กำไรอาจเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับมาร์คแต่ไม่ได้สำคัญกว่าเพื่อนแน่นอน! ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็เชิญลองดูได้เลย!”
คุณนาธาเนียลจ้องมองไปที่เอริคก่อนที่จะจ้องไปที่แอเรียน ไม่มีใครบอกได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ในที่สุดเขาก็จากไปอย่างเงียบ ๆ
แอเรียนถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอรู้สึกกลัวจริง ๆ เธอไม่เพียงแต่กลัวว่าคุณนาธาเนียลจะทุบตีเอริกเท่านั้น แต่เธอกลัวว่าเขาจะทุบตีเธอด้วยเช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่เธอพูดถึงมาร์คในตอนแรก ดูเหมือนว่าชื่อของมาร์คจะมีประสิทธิภาพมาก ยิ่งกว่านั้นคุณนาธาเนียลดูเหมือนจะไม่รู้ว่าเอริกเป็นเพื่อนที่ดีของมาร์ค ในทางหนึ่งเธอก็ยืนหยัดเพื่อเอริกด้วยเช่นกัน
หลังจากคุณนาธาเนียลจากไปเอริกก็ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้และคลายเน็คไท “ตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรเลย ชายชราคนนั้นอนุญาตให้ผมนำผลกำไรที่ได้รับระหว่างการบริหารงานที่นี้ไปเพื่อโน้มน้าวให้ผมถอย นี่ถือเป็นค่าธรรมเนียมสำหรับความพยายามของผม อย่างไรก็ตาม ผมไม่สามารถนำเงินทุนของบริษัทออกมาได้แม้แต่สตางค์เดียว แต่ไม่เป็นไร ผมสามารถใช้เงินจำนวนเล็กน้อยนั้นเป็นทุนในการเริ่มต้นบริษัทใหม่เล็ก ๆ และเริ่มต้นใหม่ได้ ผมปฏิเสธจะตายด้วยน้ำมือของครอบครัวนาธาเนียล!”
แอเรียนถอนหายใจ “ฉันไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในครอบครัวของคุณและฉันไม่ควรข้ามไปที่ข้อสรุปใด ๆ อย่างไรก็ตาม จากการสังเกตของฉัน พวกเขาล้ำเส้นไปแล้ว เป็นความคิดที่ดีที่คุณจะออกมาและลงมือด้วยตนเอง อย่างน้อยคุณก็ไม่ต้องฟังพ่อคุณอีกต่อไป เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำให้คุณมอบบริษัทของตัวเองให้พี่น้องของคุณด้วยซ้ำ”
เอริกยิ้มอย่างขมขื่น “เขาสามารถทำอะไรแบบนั้นได้จริง ๆ เขาอาจจะใช้คำพูดว่าเขาเป็นคนให้ชีวิตผม ดังนั้นเขาจึงต้องการให้ผมตอบแทนเขา แค่คิดก็ทำให้ผมกลัวแล้ว รู้ไหมทำไมเขาถึงเกลียดผมมาก? เป็นเพราะแม่ของผมมีชู้เธอจึงฆ่าตัวตายก่อนที่เขาจะลงโทษเธอ ด้วยเหตุนี้เขาจึงระบายความเกลียดชังทั้งหมดที่ผม ทุกสิ่งที่ผมทำจะขัดใจเขา ผมเป็นคนเดียวในบรรดาพี่น้องของผมที่มีหน้ามีตาดีกว่าเพื่อน แต่เขากลับเกลียดผมมากที่สุด เป็นเพราะผมหน้าเหมือนแม่ มันไม่ไร้สาระไปหน่อยเหรอ?”
แอเรียนเม้มริมฝีปากของเธอ “ฉันคิดว่าเขาเป็นคนโรคจิต ฉันหวังว่าเขาจะไม่เสียใจกับเรื่องนี้อีกในอนาคต หากคุณต้องการเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองฉันไม่รังเกียจที่จะเป็นพนักงานคนแรกของคุณ คุณก็รู้ว่าเงินไม่ใช่สิ่งที่สำคัญสำหรับฉัน”
เอริกเหลือบมองไปที่ทางเข้าประตูและลดเสียงลงขณะที่เขาพูดว่า “ลิลลี่ หัวหน้าแผนกถูกส่งมาที่ไกลด์โดยชายชราของผม ผมรู้เรื่องนี้มานานแล้วจึงคุยกับเธอ ตอนนี้เธอทำงานให้ผมแล้ว ไม่อย่างนั้นชายชราของผมคงรู้เรื่องมิตรภาพของผมกับมาร์คนานแล้ว ผมเดาว่าถ้าชายชรารู้เขาคงจะยับยั้งตัวเองและใช้ผมสร้างความสัมพันธ์กับมาร์ค เขาคงจะเสียใจที่เขาไม่ได้ปฏิบัติตนกับคุณให้ดีกว่านี้ ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเขาจะมีสิ่งที่ต้องพิจารณาเมื่อกลับถึงบ้าน อย่างไรก็ตามผมไม่สนใจหรอก”
แอเรียนยิ้ม “ลองไปคิดดู คุณไม่ใช่เด็กแล้วนะ ไม่ว่าจะทำอะไรควรมีแผน ฉันจะสนับสนุนคุณในทุกสิ่งที่คุณทำ ฉันจะกลับไปทำงาน คุณควรจะจัดการเรื่องของคุณให้ดีขึ้น ทุกคนในบริษัทอยากรู้ว่าคุณสบายดี พวกเขาเป็นห่วงคุณ”
เอริกพยักหน้ารับ
พอแอเรียนออกมาจากห้องทำงานเอริกทุกคนต่างมารุมเธอ “ว่าไงบ้าง?”
เธอยิ้มและตอบว่า “ไม่มีอะไรหรอก แต่บริษัท… อาจจะถูกบริหารโดยพี่ชายคนที่สองของเอริกในไม่ช้า เขาเป็นลูกชายที่โง่เขลา ไร้ความสามารถ และหลงตัวเองที่สุดของครอบครัว บริษัทจะต้องล่มสลายในไม่ช้าก็เร็ว เอริกกำลังเตรียมก่อตั้งบริษัทของตัวเอง คุณควรตัดสินใจให้ดีโดยเร็วว่าคุณต้องการจะอยู่หรือไป”
ทั้งบริษัทอยู่ในความโกลาหล
ลิลลี่ไม่ได้เข้าร่วมในการอภิปรายและตั้งหน้าตั้งตาทำงานของเธอ อนาคตของเธอสำคัญที่สุดสำหรับเธอและการอยู่ในธุรกิจของครอบครัวนาธาเนียลอาจเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเธอด้วย เหตุผลเดียวที่เธอช่วยรักษาความลับของเอริกก็เนื่องมาจากเธอเชื่อว่าคน ๆ หนึ่งควรจะถ่อมตัวเป็นเมื่อถูกขังอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำ ไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดอย่างไรกันแน่