มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 279
“1902! ใช่แล้วห้องนี้แหละ!”
เมื่อเฮลี่เห็นมัน เธอก็ผลักประตูเปิดออก
“เจสลิน พวกเรามาที่นี่เพื่อเยี่ยมเธอ!”
“อลิซ! เฮลี่! พวกเธออยู่นี่แล้ว!” เจสลินกำลังกินกล้วยในเวลานี้ เธอดีใจเมื่อเธอเห็นว่าอลิซและเฮลี่อยูที่นี่
ขั้นตอนต่อไปนั้นธรรมดามาก พวกเธอเริ่มถามเจสลินเกี่ยวกับอาการของเธอ
สุดท้าย พวกเธอกำลังพูดเกี่ยวกับสาเหตุและผล!
“อะไรนะ? เจอรัลด์ช่วยเธอไว้เหรอ? แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ ถ้างั้น?” อลิซยืนขึ้นทันทีขณะที่เธออุทานออกมาด้วยความแปลกใจ
ทุกคนต่างก็ตกใจ หากใครจะรู้สึกไวเป็นพิเศษกับคำว่า ‘เจอรัลด์’ ก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากอลิซ
หลังจากอลิซกลับมาที่หอพักเมื่อวาน เธอไม่คิดถึงสิลาหรือเรื่องอื่นใด ทั้งหมดที่เธอคิดได้ก็คือเจอรัลด์คนเดียว
หัวใจของเธอบอบบช้ำอย่างรุนแรง และเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเล็กน้อย
เธอจะทำอย่างไรถ้าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง?!
เอาตามตรง อลิซมีความต้องการจะออกจากหอพักของเธอไป และรีบไปที่หอพักของเจอรัลด์ก่อนที่เธอจะโอบเจอรัลด์ไว้ในอ้อมแขนของเธอและบอกเขาว่าเธอเสียใจ เธอจะพยายามชดเชยหลาย ๆ สิ่งกับเขา และเธอจะปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีในอนาคต
เธออยากจะเรียกร้องทุกอย่างจริง ๆ
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดดูแล้ว เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าหากเจอรัลด์ไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดล่ะ? นี่เป็นเพราะตอนนี้เจอรัลด์เป็นคนที่น่าสับสนมากจริง ๆ !
โอ้! เธอไม่ต้องการจะพูดอะไรอีกต่อไปแล้ว!
พูดง่าย ๆ อลิซรู้สึกยุ่งเหยิง และอึดอัดยิ่งกว่าที่เคยเป็น
เช่นนั้น ทันทีที่เธอได้ยินเกี่ยวกับเจอรัลด์ เธอจึงต้องการจะพบกับเขาทันทีเพื่อที่เธอจะสามารถถามเขาเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ และทำให้สิ่งต่าง ๆ ชัดเจนอีกครั้งและเป็นครั้งสุดท้าย ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทั้งคู่ก็ได้ขาดการติดต่อกันไปแล้วหลังจากครั้งที่แล้ว
“อลิซ เธอโอเคไหม? ทำไมเธอถึงมีปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้?”
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
“โอ้! โอ้! ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่ได้เจอไอ้เศษสวะนั่นมานานขนาดนี้แล้ว ฉันแค่รู้สึกโกรธนิดหน่อยเมื่อได้ยินชื่อเขา!”
อลิซมีท่าทางที่เฉยเมยบนใบหน้าของเธอ เธอก็เป็นคนที่หัวแหลมมากเช่นกัน และเธอไม่ได้เปิดเผยอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้
“ฮึ่ม! ถูกต้อง! ฉันก็เหมือนกัน! ฉันโกรธมากที่เจอรัลด์ปฏิบัติกับเธอแบบนั้นจริง ๆ!” เฮลี่ก็ตอบกลับเช่นกัน
เจสลินรีบถามขึ้นมา “เฮ้! เฮ้! พวกเธอกำลังพูดถึงอะไร? ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจว่าพวกเธอกำลังพูดถึงอะไรกันอยู่เลยล่ะ? ทำไมเจอรัลด์ถึงเป็นไอ้เศษสวะ?”
“เจสลิน เธอกำลังแกล้งเล่น หรือเธอสูญเสียความทรงจำจริงกันแน่?” เฮลี่และคนอื่น ๆ ถามอย่างเป็นห่วง
หลังจากนั้น พวกเธอก็เล่าให้เจสลินฟังเกี่ยวกับทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้นมาก่อน
“อ่า? ฉันไม่เชื่อหรอก ฉันไม่เชื่อว่าเจอรัลด์จะคบกับคนอื่น!” เจสลินกล่าวขณะที่เธอส่ายหัวอย่างแรง
สำหรับอลิซที่ถามเจสลินว่าเธอจำได้ไหมว่าเจย์เดนเป็นใคร เจสลินก็เพียงแค่ส่ายหัวของเธอ
นอกจากนี้ เจสลินไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอรู้สึกรังเกียจนิด ๆ จริง ๆ เมื่อเธอได้ยินชื่อเจย์เดน
สิ่งที่แปลกยิ่งกว่าก็คือความจริงที่ว่าเธอรู้สึกจริง ๆ ราวกับว่าเธอกำลังโน้มน้าวตัวเองว่าเจอรัลด์คือคนที่เธอกำลังไล่ตามอยู่ณ ตอนนี้
มันแปลกอย่างแท้จริง
เมื่อทุกคนตระหนักได้ว่าเจสลินไม่ต้องการจะพูดถึงเรื่องต่าง ๆ ที่ได้เกิดขึ้นไปก่อนหน้านี้ ทุกคนจึงหยุดพูดถึงเรื่องนี้กัน
สำหรับอลิซ เธอยังเป็นคนฉลาดมากเช่นกัน เธอสามารถบอกได้เลยว่าเจสลินดูเหมือนจะรู้สึกรักเจอรัลด์มากในตอนนี้
นี่เป็นเพราะเธอไม่สามารถหยุดตัวเองไม่ให้พูดถึงเจอรัลด์ได้ในทุก ๆ ประโยคที่เธอพูด เธอยังถามทุกคนด้วยซ้ำว่าพวกเธอรู้หรือไม่ว่าเจอรัลด์นั้นจริง ๆ แล้วค่อนข้างเป็นคนหล่อ
อลิซยังรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยด้วยในเวลานี้
มันรู้สึกราวกับว่าบางคนกำลังโม้ถึงว่าแฟนหนุ่มของเธอนั้นหล่อแค่ไหนและเธออยากจะคบกับแฟนของเธออย่างไรต่อหน้าคนอื่น ๆ
แต่อย่างไรก็ตาม ความจริงที่น่ากังวลก็คือเจอรัลด์ไม่ใช่แม้แต่แฟนของอลิซด้วยซ้ำไปในตอนนี้!
“เห้อ ทำไมเจอรัลด์ยังไม่มานะ? เขาบอกว่าเขาจะไปซื้อแอปเปิ้ล เขาไม่ควรจะกลับมานานแล้วหรอกหรือ?”
เจสลินรู้สึกราวกับว่าเธอคิดถึงเจอรัลด์แล้วในตอนนี้ เช่นนั้น เธอจึงพยายามจะโทรหาเขา
อนิจา โทรศัพท์ของเจอรัลด์ปิดเครื่องไปแล้ว
เกิดอะไรขึ้น?
ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่!
ความจริงแล้ว นี่เป็นเพราะโทรศัพท์ของเจอรัลด์แตกเป็นเสี่ยง ๆ ไปแล้วหลังจากตกลงบนพื้น
ย้อนกลับไปเมื่อสามวินาทีที่แล้วในตอนท้ายของเจอรัลด์
หลังจากลงไปชั้นล่าง เจอรัลด์ก็ไปที่ร้านขายผลไม้
หลังจากการซื้อแอปเปิ้ล เขาเตรียมจะชำระเงินโดยใช้คิวอาร์โค้ดของเขา
ในเวลานี้เอง ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างเขาได้ชนแขนของเขาโดยไม่ตั้งใจ