ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 286
รูปถ่ายที่มองไม่ชัดโชว์บนหน้าจอโทรศัพท์ มันเป็นรูปของฮาร์วีย์และเอลล่าตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกันในคืนนั้น และมันถูกแอบถ่ายโดยคนอื่น
ฮาร์วีย์ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นเขาก็นึกถึงแซ็ค อาจเป็นแซ็คที่ถ่ายภาพนั้นและส่งให้แมนดี้
“คุณมีอะไรจะพูดอีก? ความจริงอยู่ตรงหน้าเราแล้ว คุณยังปฏิเสธอีกงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์เงียบและเขาไม่ได้ปฏิเสธ เมื่อเห็นแบบนั้นแมนดี้ก็ผิดหวัง
เหตุผลที่เธอให้ฮาร์วีย์ดูโทรศัพท์ก็เพื่อให้เขามีโอกาสอธิบายตัวเอง แต่ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไร
“ที่รัก มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด…” ฮาร์วีย์ถอนหายใจและพูด
“แล้วมันคืออะไร? บอกฉันสิ!” แมนดี้พูดอย่างเย็นชา
เขาเลี้ยงมื้อค่ำเอลล่า และขอให้เธอช่วยเขารักษาน้องสาวของดาริโอ แต่ปัญหาคือมันซับซ้อนเกินไปถ้าเขาต้องการอธิบายเรื่องนี้น มันเกี่ยวข้องกับด้านมืดของสังคม และมีหลายสิ่งหลายอย่างที่แมนดี้ไม่เคยสัมผัสด้วย ถ้าเขาบอกให้เธอรู้ว่าเขาติดต่อกับพวกนักเลงพวกนั้น เขาก็ไม่รู้ว่าเหตุการณ์หลังจากนี้เป็นอย่างไร
“แมนดี้ ผมยังไม่สามารถบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ในตอนนี้ แต่ผมกับเอลล่าเป็นแค่เพื่อนกัน และเราไม่มีความสัมพันธ์แบบอื่น…” คำอธิบายของฮาร์วีย์ฟังดูไม่สมเหตุสมผล
ลิเลียนแย่งโทรศัพท์มาและมองไปที่มัน นาทีต่อมาเธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยสีหน้าดุร้าย “ไอ้สารเลว! ฮาร์วีย์ นายจะพาผู้หญิงคนอื่นไปทานอาหารที่ร้านระดับไฮเอนด์ได้ยังไง นายได้เงินมาจากไหน? นายขโมยเงินจากที่บ้านงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์พูดอย่างช่วยไม่ได้ “ผมต้องทำอย่างนั้นเลยเหรอ? ตอนนี้ผมทำงานแล้ว!”
“ฮาร์วีย์ นายคิดว่าเราจะเชื่อนายไหม มันเป็นร้านอาหารเดอะเวสเทิร์นที่ชั้นบนสุดของโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ใช่ไหม? นานคิดว่าร้านอาหารเป็นสวนสัตว์งั้นหรือ? มันเหมือนกับว่าใคร ๆ ก็สามารถไปที่นั่นได้งั้นหรือ? อย่าคิดว่าเราโง่เหมือนนาย!”
ในตอนนั้นลิเลียนต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อกำจัดฮาร์วีย์ ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับครอบครัวของเธอ และฮาร์วีย์ต้องใช้หนี้แปดแสนดอลลาร์เพียงลำพัง และออกไปจากตระกูลซิมเมอร์
ฮาร์วีย์ไม่อยากยุ่งกับลิเลียน เพราะการมีอยู่ของเธอมีแต่จะทำให้เรื่องต่าง ๆ แย่ลง
เขามองไปที่แมนดี้และถามเธอว่า “คุณเชื่อใจฉันไหม?”
แมนดี้หายใจเข้าลึก ๆ เธอจำได้ว่าตอนนั้นเอลล่ามองฮาร์วีย์อย่างไร มีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่เข้าใจอาการแบบนั้น นอกจากนี้พวกเขายังไปที่โรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ ในคืนนั้นฮาร์วีย์ถึงบ้านเกือบเที่ยงคืน เธอจะเชื่อเขาได้อย่างไร?
“คุณไม่อยากบอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คุณต้องการให้ฉันเชื่อคุณอย่างไร?” แมนดี้ขมวดคิ้วลึก
ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “ที่รัก ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาจริง ๆ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ผมจะบอกคุณทุกอย่าง โอเคไหม?”
“นายจะมาบอกความจริงกับเราเมื่อผู้หญิงคนนั้นตั้งท้องลูกนอกสมรสของนายแล้วงั้นเหรอ?” ลิเลียนถามเขา
ฮาร์วีย์รู้สึกลิ้นพันกันในทันที เขาไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ปัญหาคือตอนนี้พวกเขามีรูปถ่าย เขาไปทานอาหารกับเอลล่านั่นยิ่งทำให้ความเข้าใจผิดระหว่างพวกเขาเลวร้ายลงอย่างมากในตอนนี้
“ทำไม? ตอนนี้นายไม่สามารถพูดอะไรได้เลยใช่ไหม? ฉันจี้ใจดำนายหรือไง?” ลิเลียนถาม
ฮาร์วีย์ถอนหายใจและพูดว่า “คุณแม่ คุณแม่รู้ดีว่าผมทำตัวยังไงตลอดสามปีที่ผ่านมา แม้ว่าคุณแม่จะต้องการไล่ผมออกจากซิมเมอร์ แต่คุณแม่ก็ไม่ควรมากล่าวโทษผมแบบผิด ๆ แบบนี้”
เมื่อเห็นแววตาของฮาร์วีย์ ลิเลียนก็ใจอ่อนในทันที แต่ในไม่ช้าเธอก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “นายจะทำมันอีกครั้งอย่างแน่นอนถ้านายลองได้ไม่ซื่อสัตย์กับลูกสาวฉันแลัว ลูกต้องคิดให้ดีนะแมนดี้!”
“แมนดี้ ผมไม่ได้ทำอะไรอย่างผิดกับคุณ ผมสาบานกับพระเจ้า!” ฮาร์วีย์จับจ้องไปที่แมนดี้และพูดด้วยความจริงใจ
“ก็ได้ คุณสาบานกับพระเจ้าได้ในแบบที่คุณต้องการ เมื่อไหร่ที่คุณสามารถอธิบายทุกอย่างให้ฉันเข้าใจได้อย่างชัดเจน วันนั้นคุณค่อยกลับไปนอนที่ห้องได้!” แมนดี้จับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้เอ่ยถึงการหย่าร้างอีกเลย
ฮาร์วีย์ทำอะไรไม่ถูก เขาไม่ต้องการให้แมนดี้รู้เรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพวกอันธพาลเพราะมันจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใด ๆ กับเธอ
ในที่สุดความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีขึ้น แต่ถ้าเขาต้องนอนห้องทำงานต่อไปอีกสองสามปีเพราะเหตุการณ์นั้น เขาจะต้องรอนานแค่ไหนที่จะสามารถทำตัวเหมือนคู่รักทั่วไปกับเธอได้?
ดูเหมือนว่าเขาจำเป็นต้องคิดหาวิธีแก้ไขปัญหานั้น
“แมนดี้ นี่เป็นโอกาสดีที่ลูกจะหย่ากับเขาและกำจัดขยะไร้ค่านี้ให้พ้นทาง อย่าบอกนะว่าจะยกโทษให้เขาแบบนั้น ถ้าลูกกังวลว่าคุณปู่อาจไม่เห็นด้วย แม่จะไปคุยกับเขาด้วยตนเอง!” ลิเลียนพูดทันทีที่เธอเดินตามแมนดี้ไปที่ห้องนอน
“ตอนนี้เขาอาจจะนอนกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว ผู้หญิงพวกนั้นสกปรกมาก ลูกยังต้องการผู้ชายแบบนี้อีกเหรอ?
“เขากล้ามากจะทำเรื่องแบบนั้น ในอนาคตเขาอาจจะทำอย่างอื่นอีก ไม่มีความแตกต่างกันมากนักระหว่างการทรยศครั้งเดียวและการทรยศหลาย ๆ ครั้ง!”