ตอนที่ 261 หลินฟาน มีความสุขที่จะได้กิน?
ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยคิดว่าหลินฟานจงใจและแสร้งทําเป็นจ่ายเงินให้กับ เพิ่งรั่วหลานในท้ายที่สุดหลินฟานก็ดูเหมือนคนจนและเงินของเขาเป็นเพียงเงินค่าขนมที่เพิ่งรั่วหลานมอบให้เขาเท่านั้น
แต่ในเวลานี้ผู้จัดการร้านกลับมาและจ๋าหลินฟานได้อย่างรวดเร็ว และเขาที่ซื้อทั้งถนนในสายถนนสุดหรูในวันนั้น
ทุกคนตกใจมากที่ได้ยินว่าหลินฟานใช้เงินไป 100 ล้านเพื่อซื้อสินค้าฟุ่มเฟือยทั้งถนน“ฉันก็เคยได้ยินเรื่องนี้เหมือนกันพระเจ้า นั่นใช่เขาหรือเปล่า”
“ปรากฎว่า เขารวยมาก!”
“ฉันจ่าเขาได้ เรื่องนี้อยู่ในการค้นหาที่ร้อนแรงและเขาก็คือหลิน ฟาน!”
ผู้คนรอบๆเริ่มพูดคุยกันและเมื่อพวกเขารู้ว่าหลินฟานเป็นทรราชหนุ่มดวงตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นหลินฟาน
ฟานเสี่ยวเสวี่ยตกตะลึงหลินฟานยังคงมีสถิติที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้?
สําหรับสาวๆที่ชอบชอปปิ้งที่รอชายหนุ่มที่สามารถซื้อทั้งซอยได้ แต่ก็ไม่มีใครรอไหวเพราะหากคิดให้ดีๆใครกันที่สามารถจะซื้อของทั้งซอยได้?และหากมีคนซื้อได้จริงๆคนคนนั้นสมควรต้องมีเงินมาก!
และหลินฟานผู้นี้ได้ตอบสนองถึงค่าถามเหล่านี้ได้?
ซื้อสินค้าหรูทั้งถนน!
พระเจ้า!นี่เป็นเพียงการแสดงหรือเปล่าแค่คิดเกี่ยวกับมันก็ทําให้หัวใจของฟ่านเสี่ยวเสวี่ย เต้นเร็วขึ้นและการหายใจของเธอก็ข้นขึ้น…
“หลินฟาน คุณซื้อของฟุ่มเฟือยทั้งถนนจริงๆเหรอ?”ฟ่านเสี่ยวเสวี่ย ถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา…
หลินฟาน ถอนหายใจ และกล่าวว่า“อย่าไปพูดถึงมันมันหุนหันพลันแล่นผมมันหุนหันพลันแล่นไปจริงๆ”
จริงๆ แล้วหลินฟานเสียใจในภายหลังเขาใช้เงิน 100 ล้านเพื่อซื้อของทั้งถนนเพียงชั่วครู่เดียวและนี่มันหุนหันพลันแล่นเกินไปจริงๆ เขาไม่สามารถใช้ของฟุ่มเฟือยมากมายได้เขาทําได้แค่ให้คนอื่นเป็นของขวัญ …
เฟิงรั่วหลานยิ้มและกล่าวว่า“เสี่ยวเสวี่ยเธอคงยังไม่รู้จักเขา เพราะเธออยู่ในต่างประเทศนี่เป็นเรื่องจริงเสี่ยวฟานค่อนข้างเอาแต่ใจมากในตอนนั้นแน่นอนว่าเงินเพียงเล็กน้อยนี้ไม่มีประโยชน์สําหรับเขา”
เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนก็เหงื่อตกอย่างเย็นชา
บ้าอะไร!
เธอบอกว่านี่ เงินน้อย?
นั่นคือ 100 ล้านหยวนนะ!
มีกี่คนที่ไม่สามารถทําเงิน 100 ล้านหยวนได้ในชีวิตแต่สําหรับ หลินฟานนี่เป็นเงินเพียงเล็กน้อย!
ฟาน เสี่ยวเสวี่ยตกตะลึงและเธอก็พูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง
หลินฟาน กล่าวว่า “พี่สาวทั้งสองคนยังต้องการซื้อของอยู่ไหม ถ้าไม่ งั้น เราไปกันเถอะ”
เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า:“ฉันไม่มีอะไรจะซื้อ”
แน่นอนฟานเสี่ยวเสวี่ยจะไม่ซื้อมันอีกต่อไปบัตรเครดิตของเธอหมดแล้ว
ดังนั้น ทั้งสามจึงออกจากห้างไป
เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอกฟานเสี่ยวเสวี่ยก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งดึงเพิ่งรั่วหลานออกมาและถามอย่างเคร่งขรึมว่า“หลานหลาน หลินฟานนี้เกี่ยวข้องกับคุณอย่างไรเขารวยจริงๆหรือ?”
เพิ่งรั่วหลานตกตะลึงครู่หนึ่งเธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเธอกําลังคิดว่าฟานเสี่ยวเสวี่ยคิดว่าเงินของหลินฟานมาจากเธองั้นเหรอ?
เฟิง รั่วหลาน กล่าวว่า “เธอเข้าใจผิด …”
35
เธอกําลังจะอธิบายแต่เมื่อมีเสียงกริ่งดังขึ้นและมีคนโทรหาฟาน เสี่ยวเสวี่ย
ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ยหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดรับสายแล้วพูดว่า : “เฮ้ที่รัก… ตอนนี้ฉันอยู่กับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันและนี่ฉันจะบอกเธอว่าเป็นหลานหลาน… เรามาทานอาหารเย็นด้วยกันได้ๆฉันจะบอกเธอ”
หลังจากวางสายฟ่านเสี่ยวเสวี่ยก็พูดว่า“นี่แฟนฉันเองหลานหลาน วันนี้ไปกินข้าวเย็นด้วยกันไหม”
เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวอย่างมีความสุข:“เสี่ยวเสวี่ยเธอมีแฟนแล้วทําไมเธอถึงไม่บอกฉันล่ะ?”ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยดูมีความสุขมาก:“ฉันเพิ่งจะนึกถึงเรื่องนี้และเร็วๆนี้ฉันคิดว่าจะแนะนําให้เธอรู้จัก หลังจากที่ฉันกลับมาที่ประเทศจีน”
เพิ่ง รั่วหลานซุบซิบว่า:“แฟนของเธอเป็นคนแบบไหนกัน?”
ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยกล่าวว่า“ถ้าเธอได้เห็นเธอจะรู้”
เฟิงรั่วหลาน พูดด้วยรอยยิ้ม:“เอาล่ะไปหาอะไรกินกันเถอะดูเหมือนว่ามื้อนี้ฉันยังนึกไม่ออกบอกฉันทีว่าจะกินที่ไหน”
ฟาน เสี่ยวเสวี่ย กล่าวว่า“โรงแรมแกรนด์ไฮแอท”
เพิ่งรั่วหลานหันศีรษะไปที่หลินฟานและพูดว่า“เสี่ยวฟานเธอจะไปกับเราไหม”หลินฟานพูดอย่างมีความสุขว่า : “โอเคผมมีความสุขมากที่ได้ทานอาหารที่นั้นกับพี่สาว”อาหารที่โรงแรมแกรนด์ไฮแอทนั้นอร่อยมากวันนั้นเขาไปกินที่นั่นและโรงแรมแกรนด์ไฮ แอท ก็เป็นคนชวนให้เขาไปๆ
ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยเหลือบมองหลินฟานอย่างดูถูกและตามที่คาดไว้เธอเป็นคนใจอ่อนสุดๆนี่ดูสิมากินอาหารฟรีและลองดูหน้าเขาสิว่ามีความสุขขนาดไหน…อาคารโจวเถียน
เมื่อตกกลางคืน ทั้งตึกจะสว่างไสวเป็นเวลาตลอดทั้งคืนและชั้นหนึ่งถึงชั้นหกของอาคารโจวเถียนดูมีชีวิตชีวามาก
โรงแรมแกรนด์ไฮแอทธุรกิจที่นี่ออกจะดีมากๆหามีใครคิดจะคิดที่นี่จะต้องจองที่นั่งก่อนล่วงหน้าไม่งั้นอาจต้องรอนานถึงจะได้ที่นั่ง
เมื่อเข้าไปในร้านอาหารฟ่านเสี่ยวเสวี่ยคุยโวว่า“แฟนของฉันเป็นแขก VIP ของที่นี่หากเขาต้องการจองที่นั่งเขาจะสามารถจองที่นั่งดีๆได้ตลอดเวลาอีกสักพักเราจะไปกินข้าวห้องส่วนตัวกัน”
หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า“ห้องส่วนตัว”
ฟานเสี่ยวเสวี่ยเหลือบไปที่หลินฟานอย่างดูถูกเหยียดหยาม แกมันเป็นคนต้มน้ำมี
คุณสมบัติอะไรที่จะพูด!
ที่หน้าประตูพนักงานเสิร์ฟกล่าวทักทายพวกเขาและถามว่า“ยินดีต้อนรับครับพวกท่านมากันกี่คนครับมีการจองไว้ล่วงหน้าหรือไม่”
เสงี่ย
ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ย กล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า:“ได้จองไว้แล้ว ในนาม คุณโรบินสัน”
จู่ๆ บริกรก็แสดงความเคารพ : “กลายเป็นคุณโรบินสัน คุณผู้หญิง โปรดรอสักครู่”
พนักงานเสิร์ฟวิ่งเข้ามาและในไม่ช้าก็เห็นชายวัยกลางคนในชุดสูทเดินเข้ามาหาฟานเสี่ยว
“สวัสดีฉันเป็นผู้จัดการการเงินของที่นี่ขอถามนามสกุลของคุณ และคุณโรบินสันเป็นอะไรกับคุณ”ชายวัยกลางคนถามอย่างสุภาพไป..
ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า“นามสกุลของฉันคือฟ่าน และเป็นแฟนของเขา”ผู้จัดการเฉียนยิ้มและพูดว่า“กลายเป็นคุณฟานนั้นเองและสองท่านนี้…”
ผู้จัดการเฉียนมองไปที่เพิ่งรั่วหลานและหลินฟานทันใดนั้นการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยน
โอ้ย นี่มันเรื่องจริง!ความงามนี้ เป็นของผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงเพิ่งรั่วหลาน!
เขาไม่รู้ว่าใครคือฟ่านเสี่ยวเสวี่ยแต่เพิ่งรั่วหลานเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงและเธอก็โด่งดังมากหลายคนรู้จักเธอดีแม้ว่าโรงแรมแกรนด์ไฮแอทจะเป็นร้านอาหารระดับไฮเอนด์
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ช่างเป็นเกียรติจริงๆ
และอีกคน ในสายตาของผู้จัดการเฉียนนั้นยอดเยี่ยมยิ่งกว่ายิ่งกว่าเพิ่งรั่วหลานหลิน ฟาน!
จริงๆ แล้ว มันคือหลินฟาน!
และอาคารโจวเถียนแห่งนี้คือ…
เมื่อสองวันก่อนเพื่อที่จะได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ หลินฟาน ผู้จัดการเฉียนได้เชิญหลินฟาน
ไปทานอาหารที่แกรนด์ไฮแอท…
ต่อหน้า หลินฟาน ผู้จัดการเฉียนตกตะลึง และกําลังจะโค้งคํานับให้หลินฟาน
หลินพ่านส่ายหัวโบกมือไม่ให้ทักทายเขา
ผู้จัดการเฉียนเข้าใจได้แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทําไม แต่หลินฟานชี้ให้เห็นสิ่งนี้เขาทําได้เพียงทําตามที่เขาต้องการ และแสร้งทําเป็นไม่รู้จัก หลินฟาน และเพิ่งรั่วหลานสิ่งนี้ทําให้เขาถึงกับแอบเช็ดเหงื่อที่เย็นเยียบของเขาอย่างลับๆ
“ฉันจะรีบจัดเตรียมห้องให้สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีโปรดตามผมมา”ผู้จัดการเฉียนกล่าวด้วยความเคารพแม้ว่าเขาจะพูดไม่ชัดเจนแต่ความเคารพของเขาในตอนนี้ เป็นเพราะหลินฟาน นอกจากนี้เขายังพบว่าคุณหลินไม่ต้องการให้เขาทําตัวสุภาพดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยให้เขาพูดสวัสดีออกไป
ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ย คิดว่าเธอมีใบหน้าเยอะ ดังนั้น เธอจึงเงยหน้าขึ้น และเดินไปข้างหน้าอย่างภาคภูมิใจ
หลินฟาน และเพิ่ง รั่วหลานก็เดินตามมาและในไม่ช้าก็มาถึงห้องหนึ่ง
ก่อนที่แฟนของฟ่านเสี่ยวเสวี่ยจะมาถึงพวกเขาทั้งสามก็นั่งลงก่อน
ผู้จัดการเฉียน พาพวกเขามาส่งแล้วรีบจากไป..
“เสี่ยวเสวี่ยแฟนของเธอชื่อโรบินสันเหรอฟังดูเหมือนคนต่างชาติ?” เจิ่งรั่วหลานกล่าว
หลินฟานกล่าวว่า“ไม่จําเป็นต้องคิดให้มากอาจเป็นมารต่างด้าวจอมปลอมนามสกุลของเขาอาจจะเป็นหลัวชื่อของเขาอาจจะเป็น บินสันพี่สาวของผมลืมเสวี่ยเฮนรี่ไปแล้วหรือ
[คนต้มน้ำ] – เป็นคําเสียดสีหรือคําเหยียดชนชั้นเพราะคนต้มน้ำในร้านอาหารจีนหรือในเหลาอาหารคนต้มน้ำจะมีหน้าที่ต่ำต้อยที่สุด ทั้งล้างจานเตรียมน้ำนั้นนี้จุกจิกไปหมดแต่เป็นงานรับใช้ก็ประมาณนั้นครับและบางครั้งจะใช้คํานี้เสียดสีบุคคลที่ไม่ได้ ระทําสิ่งใด หรือช่วยกระทําในสิ่งใดเป็นพวกคนต้มน้ำหรือก็คือรอเสิร์ฟรอกิน
ประมาณนั้นครับ