ลูกธนูลูกที่สองพุ่งเข้ามาในเวลาต่อเนื่อง .. นาหลันฮงวูยื่นมืออกไปจับลูกธนูอันคมกริบด้วยมือขวาของเขาคว้าลูกธนูไว้ได้
แกร่ก!
นาหลันฮงวูจับลูกธนูแน่นและหักมันทิ้ง .. อย่างไรก็ตามดาบสีดำเฉือนผ่านความมืดและเม็ดฝนแทงเข้าที่หลังของเขา
“เทคนิคค้อนบล็อค!” ความแข็งแกร่งในการฝึกฝนของนาหลันฮงวูนั้นสูงมากการสั่งสมประสบการณ์ของเขานั้นมากมายจนร่างกายเคลื่อนไหวโดยไม่ต้องคิดทันทีที่สัมผัสได้ถึงการจู่โจม
เทคนิคนี้ไม่ได้ซับซ้อนมาก มันถูกใช้ในช่วงเวลาที่พอดิบพอดีีมันจึงออกมาสมบูรณ์แบบอย่างไม่น่าเชื่อ เขาใช้แขนบล็อคดาบเหมือนกับโซ่เหล็กในขณะที่หมัดของเขากระแทกลงกลางร่างของคู่ต่อสู้!
ศัตรูไม่มีทางเลือกนอกจากถอนดาบและล่าถอย ไม่เช่นนั้นกำปั้นที่เต็มไปด้วยพลังภายใจจะบดขยี้หน้าอกเขาจนเป็นจุน
การโจมตีและการล่าถอยเกิดขึ้นภายในพริบตา
นาหลันฮงวูสังเกตได้ว่าศัตรูของเขาคนนี้สวมชุดทั้งตัวเป็นสีดำพร้อมหน้ากากผีที่ดูดุร้ายและถือดาบยาวสีดำแกะสลักลวดลายจนมีเอกลักษณ์เฉพาะ
“นี่มัน ..” เมื่อหันไปเห็นดาบเล่มนี้นาหลันฮงวูตัวสั่นไหวเล็กน้อย!
ในเวลาเดียวกันศัตรูของเขาโบกมือราวกับเรียกกำลังเสริม ไม่นานพื้นที่ตรงนั้นก็เต็มไปด้วยทหารในชุดเกราะรุมล้อมพวกเขา
ฉากนี้ดูเหมือนกับเมื่อสองร้อยปีที่แล้ว ..
ขณะเดียวกันจีวูยูที่กำลังนั่งอยู่ในร้านค้าเล็กๆ ห่างออกไปสองสามกิโลเพื่อดูภารกิจเนื่องจากนี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในแผนการของเขา
ร้านนี้ไม่มีใครอื่นนอกจาก เขาและพลทหาร
“ฝ่าบาท! เหยื่อของเราติดกับแล้ว!” ชายชุดดำคนหนึ่งรายงาน
“เยี่ยม!” จีวูยูพยักหน้า “ทำตามแผน”
“แผนนี้จะสร้างความเสียหายต่อนาหลันฮงวูมากหรือไม่?” ชายวัยกลางคนเอ่ยถาม “จะกำจัดเขานั้นไม่ง่ายเลย”
“ไม่ต้องกังวล!” จีวูยูตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ข้าอ่านประวัติเกี่ยวกับเขาในวัยเด็กมามากมาย ข้าแน่ใจว่านาหลันฮงวูมีปัญหาด้านจิตใจ!”
“ข้าขอให้ชางกวนหยวนสวมหน้ากากและสร้างบรรยากาศเดียวกันเพื่อรบกวนจิตใจของนาหลัยฮงวู จะได้ง่ายต่อการกำจัดเขาในเวลาที่จิตใจอ่อนแอ!”
“ผู้ติดตามของนาหลันฮงวูแข็งแกร่งไม่เบา”
จีวูยูพูดด้วยเสียงมั่นใจ “คนที่ข้าส่งไปนั้นก็แข็งแกร่งเช่นกัน ข้าคิดว่าอย่างมากผู้ติดตามเขาก็คงจะจัดการได้แค่คนสองคน”
“ดี” ชายชุดดำกล่าว “นี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนการของเรามันจะล้มเหลวไม่ได้!”
– ภูเขาเรือนจำ –
“ท่านอาจารย์ .. มันมากันหลายคน” ผู้เฒ่าฟูขมวดคิ้ว “ข้านับและพบว่ามีอย่างน้อยเจ็ดคน สำหรับคนนั้นที่สวมหน้ากากข้าตรวจสอบแล้วไม่พบออร่าออกจากร่างกายแต่สัมผัสได้ว่าเขาแข็งแกร่งไม่แพ้กัน!”
ถ้าในอดีตนาหลันฮงวูคงจะมีข้อสงสัยในใจมากมายและมันจะรบกวนใจอย่างมากถือเป็นการเปิดโอกาสให้ศัตรูของเขาเอาชนะได้!
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้มีอำนาจทั้งเจ็ดเผลอๆ อาจเป็นถึงนักรบชั้นยอด .. พวกเขาอาจตายที่นี่
แต่ตอนนี้สิ่งรบกวนใจของพวกเขาส่วนใหญ่ .. ถูกจัดการลบออกไปเป็นที่เรียบร้อย
“เจ้าสามารถจัดการได้มากแค่ไหน?” นาหลันฮงวูถาม
ผู้เฒ่าฟูชูขึ้นมาสี่นิ้วและเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งรวมเป็นห้า
การแสดงของผู้คนรอบข้างเงียบเฉียบ .. อย่างไรก็ตามไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใครนี่นาหลันฮงวูหัวหน้าครอบครัวเชียวนะ เขาเดินทางมาจนถึงปลายอาณาจขักรนักรบแล้วจะต้องเกรงกลัวอะไรอีก
ผู้เฒ่าฟูเอามือไขว้หลังพร้อมมุ่งหน้าไปหาศัตรู .. ข้างๆ เขาคือนาหลันฮงวูที่ยืนมือออกไปหาศัตรูพร้อมพูดว่า “ขอดาบให้ข้าหน่อย!”
ชางกวนหยวนหลุดปากเตือนเขาไปว่า “เข้าไม่ควรคิดว่าข้าจะเป็นพวกเดียวกับเจ้า ข้าคือฟูเป่ยไห่”
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากยกดาบสีดำและทำท่าพร้อมต่อสู้ จู่ๆ ชางหยวนกวนเรื่องรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง ..
ณ ร้านค้าเล็กๆ ที่ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตร
“มันถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องกำจัดหัวหน้าครอบครัวนาหลัน!” จีวูยูพูดพลางยกแก้วไวน์
“อย่าลืมเจ้าเด็กอัจฉริยะรุ่นเด็กของครอบครัวนาหลัน ถ้าเราปล่อยให้หล่อนหนีไปมันจะต้องสร้างปัญหาให้เราในอนาคตแน่!”
“ใช่!” ชายชุดดำเสริม
ณ คาเฟ่อินเตอร์เน็ต
นาหลันหมิงสื่อยืนถือหยกสื่อวานไว้ในมือ
[ใช่! ข้ารู้สึกว่ามีสถานะการแปลกๆ พวกเจ้าต้องกำชับยามให้ป้องกันอย่างดี]
[มีอะไรเกิดขึ้นในบ้านหรอ?]
[ข้าอยู่ที่คาเฟ่ หากพวกเขากล้ามาทีี่นี่ข้าจะบอกเจ้าของว่ามีีคนพยายามสร้างปัญหา]
[ไม่ต้องกลัว!]
“นาหลัน เกิดอะไรขึ้น!?” หลันยันถามอย่างกระวนกระวาย
“อย่างที่ข้าคาดไว้ ไปเล่น Diablo Act V กันเถอะ” นาหลันขมวดคิ้วตอบกลับ
ณ ภูเขาเรือนจำ
“เราทุกคนต่างคนต่างอยู่มาตลอด .. แต่ข้าอยากจัดการเจ้ามานานแล้ว”
พวกเขาทุกคนปลดปล่อยออร่ารอบตัวออกมาอย่างน่ากลัว
พลังภายในที่รุนแรงแผ่กระจายไปทั่วพื้นทีี่ .. เม็ดฝนที่ตกลงมาก็เช่นกันมันกระจายตัวออกเมื่อกระทบกำพลังภายใน
ธรรมชาติรอบๆ ตัวเริ่มผัดแรงขึ้นด้วยพลังจากร่างกายของนักรบหลายคนรวมตัวกัน .. สายฟ้ายังต้องสยบเมื่อเจอกันพลังเช่นนี้
พลังภายในถูกดูดเข้าไปในดาบ .. ดาบของพวกเขาแข็งแกร่งมากหากมันมีชีวิตโดยปราศจากการบังคับป่านนี้มันคงทำลายภูเขาลูกนี้ไปแล้ว
อย่างไรก็ตามพวกเขาเริ่มรวมพลังกัน .. ขณะเดีียวกันพวกเขาโจมตีโดยการปาอาวุธออกไปข้างหน้า
ขณะเดียวกันผู้เฒ่าฟูตอบโต้กลับด้วยการหยิบกิ่งไม้แล้วปาออกไป ..กิ่งไม้พุ่งออกไปข้างหน้าราวกับว่ามันคือดาบ!
กองกำลังที่รวมตัวกันถูกกิ่งไม้กระแทกอย่างรุนแรง จนพวกเขาเซเข้าหากัน
ปัง! แผ่นดินสะเทือนสร้างรอยร้าวบนพื้น
แม้พวกเขาจะรวมพลังกัน แต่เมื่อถฦูกโจมตีีด้วยเทคนิคและความแข็งแกร่งอันรุนแรง .. ก็ทำให้พวกเขาเซอย่างไม่ทันตั้งตัว ภายใต้หน้ากากร่างกายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บ
“เจ้า! เจ้าไม่ใช่ผู้นำของอาณาจักรนักรบ!” มีคนตะโกนออกมาด้วยเสียงแห่งความโกรธ