ตอนที่ 269 ลุง ลองดูสิ..
ฮวงเหมาชี้ไปที่หลินฟานและเฮอเฉิน: “นั่นคือผู้มาใหม่สองคนนั้น!”
ใบหน้าของหัวหน้าหม่าทรุดลง : “คุณสองคนกล้าหาญมาก กล้าที่จะสร้างปัญหาในเวิร์กชอปของฉันคุณอยากทํางานไหมถ้าไม่อยากท่าก็ออกไปจากที่นี่ซะ!”
เฮอเฉินก้มศีรษะลงและดูเหมือนจะกลัวหัวหน้าหม่าเล็กน้อยอันที่จริงหัวหน้าหม่านั้นค่อนข้างดุร้ายแถมเขายังเป็นคนหัวอ่อนอีกด้วย ดังนั้นพนักงานชั้นล่างจึงไม่กล้ายั่วยวนเขา
หลินฟานสงบสติอารมณ์และพูดว่า“เราไม่ได้มาสร้างปัญหาเจ้าผมสีเหลืองคนนี้ต่างหากที่สร้างปัญหาขึ้นมาก่อนในฐานะหัวหน้า หัวหน้าหม่าควรจะยุติธรรมแค่ขอให้เขาจัดการและการเรียกเก็บเงินชดเชย
หลินฟาน สวมหมวกทรงสูงบนหัวของหัวหน้าหม่า และต่อหน้าทุกคน หัวหน้าหม่า ไม่เก่งเรื่องการเลือกปฏิบัติ…“ไอไอ!”
หัวหน้าหม่าเคลียร์คอของเขาเล็กน้อยหันไปหาฮวงเหมาและพูดว่า “มันเกิดอะไรขึ้น?” ฮวงเหมา กล่าวว่า : “เฮอเฉินคนนี้ท่าช้าเกินไป ฉันแค่ตําหนิเขาแค่สองสามคําเขาไม่พอใจและตอบโต้ฉันมา!”
หัวหน้าหม่า จ้องไปที่เฮอเฉินและพูดอย่างเยาะเย้ย“อย่างนั้นหรือ ทําช้ามาก?”
ทุกคนมองดูเขา เฮอเฉิน ดูกลัวเล็กน้อย และพยักหน้า:“จริง ๆ แล้วฉันช้าเพียงนิดหน่อยแต่…”
หัวหน้าหม่า ไม่อนุญาติให้พูดต่อและพูดว่า“ทําช้า นี่คุณคิดจะมาอ้างเหตุผลกับฉันงั้นเหรอฉันบอกให้เขามาสอนคุณนี่เขาก็เป็นเหมือนครูของคุณถ้านักเรียนทําไม่ดีครูก็ควรตําหนิไปเล็กน้อย ไม่ได้เลยงั้นเหรอ..แล้วตอนนี้ทําไมคุณถึงไม่เต็มใจที่จะทําตามความคาดหวังของเขากัน!”
“ฉัน…” เฮอเฉิน ตะลึงงันจนพูดไม่ออกเขาช่างดูเป็นคนโง่ขี้อาย ผอมบางและหน้าแดงเฮ้อ…จริงๆ เลย…
หลินฟานหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “คุณคิดผิดไปไหม แม้ว่าลุงจะช้า แต่เขาก็ฝึกฝนอย่างหนักและลุงก็ไม่ปฏิเสธที่จะให้คนอื่นสอนเขา แต่ไอ้เจ้าผมสีเหลืองนี้ทํามากเกินไปนะสิคําพูดของเขาเต็มไปด้วยคําดูถูกและทําให้ลุงเขาขุ่นเคืองสรุปคือลุงตอบโต้แล้วฮวงเหมาก็ผลักลุงจนล้มลงกับพื้นหัวหน้าหม่าไม่คิดว่าพฤติกรรมของฮวงเหมาถูกใช่หรือไม่อ๋อ.. ถ้าอย่างนั้น
โรงงานของคุณก็ไร้มนุษยธรรมเกินไปหน่อยแล้วไหม”
ใบหน้าของหัวหน้าหม่า ทรุดลง เขาเหลือบมองทุกคนแล้วพูดว่า “ที่เขาพูดจริงหรือไม่?ใครในกลุ่มพวกคุณที่เห็นมัน?”
ดวงตาที่ดุร้ายกวาดมองไปทั่วและทุกคนก็ก้มหัวลงทุกที่ที่สายตาของเขาไปถึง…
ไม่มีใครพูด
แม้ว่าสิ่งที่ หลินฟานพูดจะเป็นความจริง แต่ก็ไม่มีใครกล้าช่วยเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดรักงานของตนและไม่มีใครยอมตกงานเพื่อคนที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างไรก็ตามการล่วงละเมิดหัวหน้าหม่านั้นใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีและนั้นอาจเป็นตัวนําพาให้พวกเขาลาจากงานนี้ไป…
เมื่อเห็นสิ่งนี้ช่วงเวลาแห่งการสิ้นหวังก็ฉายชัดในดวงตาของเฮอเฉินและในเวลาเดียวกันเขารู้สึกขอบคุณหลินฟานมากขึ้นเรื่อย ๆ คนเดียวในกลุ่มผู้ชมที่เต็มใจช่วยเขาคือหลินฟานหลินฟานไม่กลัวที่จะทําร้ายหัวหน้าหม่าและเขาก็ปกป้องตัวเองอยู่เสมอมันหายากจริงๆ คนเช่นนี้และเฮอเฉินรู้สึกประทับใจมาก…
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบหัวหน้าหม่าก็เยาะเย้ย“คุณเห็นแต่พวกเขาไม่เห็นแล้วสิ่งนี่แสดงว่าอะไร?”
หลินฟานยิ้ม และพูดว่า“พวกเขาไม่พูดเพียงเพราะพวกเขากลัวที่จะทําร้ายคุณแต่ความจริงก็คือความจริงและมันจะไม่เปลี่ยนแปลงเพียงเพราะพวกเขาไม่กล้ายืนขึ้นมาหรอกนะ”หัวหน้าหม่าพูดอย่างเย็นชา : “ถ้าคุณไม่สามารถแสดงหลักฐานได้คุณก็แค่จัดฉากว่า คุณเป็นคนดี! ดียิ่ง!ฉันจะจัดการกับเฮอเฉินก่อนแล้วฉันจะจัดการกับคุณในภายหลัง!”หัวหน้าหม่า หันไปถามฮวงเหมาว่า “ในหนึ่งนาทีเฮอเฉินสามารถทําได้เท่าไหร่?”ฮวงเหมากล่าวว่า : “ประมาณ 7 หรือมากกว่านั้น”
หัวหน้าหม่าสายหัว และกล่าวว่า “นี่มันช้าเกินไปและมันไม่ผ่านเลย!จํานวนคนโดยเฉลี่ยมากกว่า 10 คน! เฮอเฉินคุณช้ามากและทัศนคติของคุณไม่ดีพอนี่ยังอยากทํางานที่นี่อีกเห รอ?”
เฮอเฉิน กล่าวว่า : “ฉันขอโทษ ก่อนหน้านี้ฉันช้ามาก…”
หัวหน้าหม่าไม่ฟังเขา เขาขึ้นเสียงและหัวเราะ : “ทุกคนอาจไม่รู้ว่าเฮอเฉินคนนี้เป็นใครฉันเพิ่งรู้ว่าเขาเคยจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศจีนด้วยวุฒิปริญญาเอกคุณ
ได้ยินถูกแล้วเขาจบปริญญาเอก……
ทุกคนประหลาดใจ
“บ้า เขาเป็น ดร. เหรอ”
“ปริญญาเอก จากมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด?”
“เป็นไปได้อย่างไรที่คุณอ่านผิดมาหรือเปล่า ดร. มาที่นี่เพื่อทํางานอย่างเรา”
“ใช่ ดร. ควรจะทํางานดีๆ ไม่ใช่หรือ?”
มีการพูดคุยกันมากมายและพวกเขาไม่เชื่อสิ่งที่หัวหน้าหม่าพูด อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่คนที่จบ ดร. มาทํางานที่สายการผลิต
เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้เฮอเฉินก็ก้มหน้าลงทั้งอับอายและน่าอึดอัดมากใบหน้าของเขา
เปลี่ยนเป็นสีแดงและเขาแทบรอไม่ไหวที่จะค้นหารอยร้าวที่จะเจาะเข้าไป
หัวหน้าหม่าหัวเราะและพูดว่า“ใช่เขาจบดร.ทําไมคุณถึงมาอยู่กับเราคุณเป็นถึงดร. คุณ คงจะล้มเหลวมากเกินไปสินะเกิดอะไรขึ้นกับคุณคุณบอกทุกคนในที่นี่ได้ไหม”
เฮอเฉิน : “…”
เขาก้มศีรษะลง และไม่พูดอะไร
หัวหน้าหม่า พูดว่า : “ทําไมมันพูดยากนักหรือไง? แล้วฉันจะช่วยคุณพูดมันเอง ดร.คนนี้ เขาเคยท่าจรวดแต่ด้วยความผิดพลาดของเขาจรวดจึงล้มเหลวในการยิงและเขาก็สู้คดีนี้ด้วยตนเองจนมันพ่ายแพ้และบริษัทของเขาก็ล้มละลายเขาถูกจับจําคุก 1 ปีฐานทุบตีคนและนั้นทําให้เขาไม่มีงานไม่มีรายได้และไม่มีใครกล้าใช้เขาเขาเลยมาทํางานในโรงงานแห่งนี้เฮ้.. คุณ ดร.ฉันพูดถูกไหม?”
เฮอเฉิน ยังคงก้มหน้าแต่กําหมัดแน่นดูเหมือนว่าเขาจะทนทุกข์ทรมานอย่างสุดจะพรรณนาจากคําบอกเล่าของหัวหน้าหม่า..
ทันใดนั้นราวกับว่าเขารวบรวมความกล้าจู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ฉันไม่ได้ทุบตีใคร!หัวหน้าหม่ารู้สึกยินดียิ่ง และพูดว่า:“ไม่งั้นเหรอแต่ศาลตัดสินแล้วเป็นไปได้ไหมว่าคุณไม่ได้ทํา?ฉันเคยเห็นกระบวนการทั้งหมดของคดีของคุณมาก่อนแล้วนะ”
ดูเหมือนว่าเฮอเฉินจะพูดไม่ได้อีกและก้มหน้าลงอีกครั้ง
ทุกคนต่างมองหน้ากัน
“มันกลับกลายเป็นเช่นนี้ ไม่แปลกใจเลย!”
“นั่นคือสิ่งที่เขาท่า!”
“ดูเหมือนเขาจะเป็นคนอารมณ์รุนแรงไม่น่าแปลกใจเลยที่เขากล้าที่จะโต้กลับในวันนี้
หัวหน้าหม่า พูดอีกครั้ง : “คุณ ดร. อย่าลืมไปสิ พวกคุณ ขอให้ฉันให้โอกาสและฉันก็ให้
โอกาสแล้ว ถ้าคุณไม่ทะนุถนอมมันเอง มันก็น่าเสียดายแย่”
หลินฟาน หัวเราะ แล้วพูดว่า “ดังนั้น หัวหน้าหม่า จะกําจัดเขาเพราะเขาทําช้าแล้วถ้าเขาผ่าน
การประเมินล่ะ”
หัวหน้าหม่า เยาะเย้ย : “คุณมีความคิดเห็นอื่นอีกไหมฮะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ให้โอกาสเขาทําได้เพียง 7 ชิ้น ใน 1 นาทีเท่านั้น เขาจะผ่านการประเมินไปได้อย่างไร”
หลินฟาน กล่าวว่า “ก่อนหน้านี้เขาช้า บางทีอาจไม่ใช่ปัญหาของเขาหรือบางทีฮวงเหมาอาจสอนไม่ได้ ก็ได้
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฮวงเหมา ก็โกรธ และพูดอย่างโกรธเคือง “เขาโง่ แล้วนี้ยังจะมาโทษฉัน?” ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขารู้ ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ หลินฟาน เขาคงจะรีบไปต่อสู้กับ หลินฟาน ใน ตอนนี้ไปแล้ว…
หลินฟาน กล่าวว่า “หัวหน้าหม่าคุณอาจให้โอกาสเฮอเฉินท่าการประเมินคุณสามารถมาประเมินด้วยตนเองได้ถ้าเฮอเฉินยังช้า คุณสามารถไล่เขาออกไปได้ฉันเชื่อว่าจะไม่มีใครไม่พอใจในเรื่องนี้อย่างแน่นอน…”
หัวหน้าหม่า กล่าวว่า : “ฉันไม่ใช่คนไร้เหตุผลโอเคคุณเกลี้ยกล่อมฉันได๋เฮอเฉินถ้าคุณทําได้มากกว่า 10 ใน 1 นาทีฉันจะปล่อยคุณชั่วคราวแต่ถ้าคุณทํามันไม่ได้ออกไปจากที่นี่ซะ!” หลินฟานพยักหน้าให้เฮอเฉินและพูดสนับสนุนเขาว่า“ลุงลองดูสิ”
เฮอเฉิน เดินเข้าไปที่สายการผลิต
เวลา เริ่มต้นขึ้น!
เฮอเฉิน ขยับมืออย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นเพียงครู่หนึ่ง
หมายเลขบนเคาน์เตอร์ แสดงผลคือ 25!
เงียบกันหมด
ทุกคนตกตะลึง
หลินฟาน มองไปที่ เฮอเฉิน และยิ้มเล็กน้อย : “แล้วฉันได้ยินมาว่าสถิติสูงสุด ก่อนหน้านี้คือ
คุณหัวหน้าหม่าที่ทําได้ 20 ชิ้น ใน 1 นาที ใช่ไหม”