ท้ายที่สุดก็ไม่ต้องสงสัย ไม่มีใครเต็มใจที่จะเสนอราคาหนึ่งล้านเหรียญจักรวาลเพื่อซื้อเหล็กหยางโลหิต ดังนั้นผู้จัดการถานหมิงจึงได้ประกาศครั้งสุดท้ายและขายเหล็กหยางโลหิตนี้ให้กับเซี่ยปิง
สำหรับบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาลนั้น นี่ถือว่าเป็นผลกำไรของพวกเขา เดิมทีการที่สามารถขายได้ในราคาสองแสนเหรียญจักรวาลนั้น ตอนนี้ไม่คาดคิดว่าราคาจะพุ่งสูงขึ้นไปถึงหนึ่งล้านเหรียญจักรวาล นี่มันช่างเป็นเนื้อพายที่ตกลงมาจากท้องฟ้าก็ว่าได้
“เอาล่ะ เริ่มประมูลสินค้าที่สอง”
ผู้จัดการถานหมิงใช้จังหวะที่ผู้คนกำลังคึกคะนองนี้ในการพูดออกมาทันที “นี่คือสมุนไพรวิญญาณพันปี หญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยม เติบโตเฉพาะในสภาพแวดล้อมที่หนาวเหน็บอย่างถึงที่สุด พลังงานของมันนั้นน่าอัศจรรย์ สามารถประหยัดระยะเวลาบ่มเพาะของยอดฝีมือในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ไปได้ถึงสิบปี”
“นี่คือสมุนไพรวิญญาณที่หายาก หายากอย่างมาก โดยเฉพาะนักวิทยายุทธที่มีความสามารถศักดิ์สิทธิ์ธาตุน้ำแข็งนั้น นี่เป็นสินค้าที่เหมาะสมกับท่านมาก หากไม่ได้ขาดแคลนกำลังทรัพย์จะต้องทำการประมูลสินค้าชิ้นนี้ให้ได้ โอกาสเช่นนี้หาไม่ได้อีกแล้ว ราคาเริ่มต้นการประมูลอยู่ที่ห้าแสนเหรียญจักรวาล”
ทันใดนั้นก็มีผู้คุ้มกันคนหนึ่งที่ได้นำหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมขึ้นมาวางไว้บนแท่นทันที ผู้คนจำนวนมากต่างก็เห็นได้ถึงแสงประกายที่เจิดจ้าออกมา สมุนไพรวิญญาณนี้มีลักษณะคล้ายคลึงกับคริสตัลอย่างมาก
ทันทีที่หญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนี้ปรากฏขึ้นมา ก็มีออร่าความเย็นที่เอ่อล้นออกมาในทันที ทำให้ผู้คนที่นั่งอยู่ใกล้กับแท่นนั้นรู้สึกหนาวเย็น เหมือนกับว่าตกลงไปอยู่ในถ้ำน้ำแข็งก็ว่าได้
“หญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยม ไม่คาดคิดว่าจะมีสมุนไพรวิญญาณที่หายากเช่นนี้ปรากฏขึ้นมา”
“ข้าเป็นผู้ที่บ่มเพาะความสามารถศักดิ์สิทธิ์ฝ่ามือน้ำแข็ง บังเอิญต้องการหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนี่พอดี มันจะช่วยเพิ่มพลังอำนาจน้ำแข็งของข้าได้เป็นอย่างมาก หญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนี้เป็นสิ่งที่ข้าโหยหามานาน”
“นี่เป็นสมุนไพรวิญญาณที่ยอดเยี่ยมจริงๆ นี่คือสมุนไพรวิญญาณที่มีคุณประโยชน์อย่างมาก สามารถที่จะนำมากลั่นกรองเป็นเม็ดยาได้หลายประเภทเช่นกัน”
ผู้คนจำนวนมากต่างก็พูดคุยกันถึงสมุนไพรวิญญาณนี้ด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม โดยเฉพาะนักวิทยายุทธบางคนที่มีความสามารถศักดิ์สิทธิ์ธาตุน้ำแข็งนั้น พวกเขาต่างก็มองดูสมุนไพรวิญญาณนี้ด้วยสายตาที่เป็นประกายไฟ ปรารถนาที่จะกระโจนเข้าไปแย่งชิงสมุนไพรวิญญาณนี้มาทันที
ทว่าในตอนนี้ เซี่ยปิงเริ่มพูดขึ้นมา “หญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยม เป็นสมุนไพรวิญญาณที่ดีๆ ข้าต้องการ สองล้านเหรียญจักรวาล!”
คำประกาศเช่นนี้ ทำให้ผู้ชมที่อยู่รอบๆช็อกไปตามๆกัน!
แต่ละคนต่างก็เงยหน้ามองออกไป มองไปที่ห้องวีไอพีที่เซี่ยปิงกำลังนั่งอยู่ พวกเขาต่างก็มีสีหน้าที่ประหลาดใจ
“เวรเอ๊ย เจ้าบัดซบนี่ ไม่คิดที่จะให้คนอื่นๆแข่งขันกันประมูลเลยหรือ?!”
“ถึงแม้ว่าหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนั้นจะเป็นสมุนไพรวิญญาณที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ทว่ามีที่ไหนที่มูลค่าของมันจะไปถึงสองล้านเหรียญจักรวาล”
“นี่มันเป็นการเพิ่มราคาขึ้นมาสี่เท่าอย่างกะทันหัน เจ้าบัดซบนี่ช่างเสียสติจริงๆ สามารถใช้เงินทิ้งขว้างได้อย่างง่ายดายเช่นนี้หรือ?!”
“ล้ำเส้นเกินไป อันที่จริงเจ้านี่เป็นลูกไม่เอาไหนของตระกูลใดกัน วันนี้มาเพื่อล้างผลาญทรัพย์สินของตระกูลตนเองหรือ? สองล้านเหรียญจักวาล สามารถที่จะซื้อสมุนไพรวิญญาณที่ดีกว่าหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมได้มากมาย ทำไมถึงต้องมาแสดงความโง่เขลาของตนเองที่นี่”
กลุ่มผู้คนต่างก็กัดฟันอย่างแน่น ก่อนหน้านี้ที่เจ้านี่ได้ซื้อเหล็กหยางโลหิตนั้นพวกเขาก็รู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก ตอนนี้กลับประมูลหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมไปอีก ช่างไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย
“หนวกหู! หากไม่มีเงินก็ไม่ต้องมาประมูล!”
ได้ยินคำเหล่านี้ เซี่ยปิงก็ตะโกนออกมาทันที “ข้าร่ำรวย หากข้าต้องการอะไรก็ต้องได้ แน่จริงพวกเจ้าก็ควักเงินมาประมูลแข่งกับข้า หากไม่เต็มใจยอมรับการเสนอราคาของข้า ก็เสนอราคาขึ้นมาเดี๋ยวนี้”
“เงินสองล้านเหรียญจักรวาลนั้น เป็นเพียงแค่เงินค่าขนมของข้า หากพวกเจ้าไม่มีเงินก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเป่าประกาศออกมาให้ตนเองดูแย่เช่นนี้”
เขาแสดงท่าทางที่ยโสโอหังออกมาอย่างมาก ยโสโอหังอย่างที่ไม่สนใจใคร เป็นเหมือนกับการกราดปืนกลใส่ผู้คนที่อยู่รอบๆก็ว่าได้
อะไรนะ?!
ผู้คนที่อยู่รอบๆซึ่งได้ยินคำเหล่านี้ แต่ละคนต่างก็โมโหอย่างมาก หากที่นี่ไม่ได้เป็นบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาลที่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ทุกหนแห่งนั้น พวกเขาก็ปรารถนาที่จะกระโจนเข้าไปอัดเซี่ยปิงอย่างป่าเถื่อนทันที
“ยโสโอหังเกินไป อันที่จริงเจ้าบัดซบนี่เป็นนายน้อยของตระกูลใดกัน”
“หากร่ำรวยก็สามารถที่จะหยิ่งผยองได้เช่นนี้หรือ สามารถที่จะดูถูกดูแคลนผู้อื่นได้เช่นนี้หรือ?”
“ใครกันในที่นี้ที่จะไม่ใช่ผู้มีอิทธิพลระดับสูง ใครกันที่จะไม่ใช่ผู้อาวุโสของนิกายที่ยิ่งใหญ่ ใครกันที่จะไม่ใช่ขุนนางศักดินาหรือว่าตระกูลราชวงศ์ ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กนี่จะกล้าพูดจาเหยียดหยามพวกเรา เขาคิดว่าตนเองเป็นใครกัน”
“อ๊าก ข้าไม่สามารถที่จะอดทนอดกลั้นได้อีกแล้ว ข้าต้องการที่จะสังหารเจ้าบัดซบนี่จริงๆ!”
ผู้คนต่างก็กัดฟันอย่างแน่น แทบที่จะไม่สามารถยับยั้งความโมโหของตนเองได้
“พวกเจ้าจะส่งเสียงร้องอะไรออกมาอีก ทำไมถึงไม่มีใครเสนอราคาแข่งกับข้า แน่จริงก็เสนอราคามา โอ้อวดว่าตนเองมีอำนาจและอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ ทว่าพอเอาเข้าจริงแล้วพวกเจ้าก็ดีแต่พูดอย่างนั้นหรือ?!”
เซี่ยปิงพูดจาดูถูกเหยียดหยามอย่างต่อเนื่อง
ผู้คนจำนวนมากก็โมโหจนจมูกแดงขึ้นมา ทว่าถึงแม้ว่าพวกเขาจะโมโหแค่ไหน ก็ไม่สามารถที่จะสูญเสียเหตุผลไปได้ เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วเงินสองล้านเหรียญจักรวาลนั้นเป็นจำนวนเงินที่มากเกินไป
หลังจากที่คิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบ พวกเขาก็รู้ว่าตนเองไม่สามารถที่จะแข่งประมูลกับเจ้านี่ได้
เพราะว่าท้ายที่สุดแล้ว หากเจ้าบัดซบนี่ล้มเลิกการเสนอราคาอย่างกะทันหันนั้น จากนั้นพวกเขาก็ต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนหลายล้านเหรียญจักรวาลเพื่อซื้อหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนี่ ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นจริงๆ พวกเขาก็คงจะเผชิญกับความสูญเสียอย่างมหาศาล
พวกเขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นคนโง่เขลาคนนั้น
อย่างรวดเร็ว เพราะว่าไม่มีใครที่เสนอราคาอีก ดังนั้นหญ้าน้ำแข็งแปดเหลี่ยมนี้จึงตกเป็นของเซี่ยปิงในราคาสองล้านเหรียญจักรวาล
“เอาล่ะ ต่อไปเป็นการประมูลสินค้าชิ้นที่สาม”
ในช่วงเวลานี้ผู้จัดการถานหมิงก็ตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด ดูเหมือนว่างานประมูลครั้งนี้จะได้รับเงินมามากกว่างานประมูลครั้งที่ผ่านๆมาทั้งหมด การที่มีตัวสร้างปัญหาอยู่ที่นี่ จะทำให้ราคาประมูลพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน
“สินค้านี้เป็นสินค้าที่ลึกลับอย่างมาก เป็นสิ่งที่นักผจญภัยคนหนึ่งได้ครอบครองมาจากสถานที่ลึกลับแห่งหนึ่งในส่วนลึกของจักรวาล มันคือลูกปัด ไม่รู้ว่าสร้างมาจากวัสดุอะไร ทว่ามีความทนทานอย่างมากและมีความแข็งจนอยู่ในจุดที่น่าอัศจรรย์ เป็นไปได้ว่าครั้งหนึ่งอาจจะเคยเป็นสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นสูง”
“ทว่าเพราะว่าสงคราม วิญญาณของสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้จึงถูกสังหารไป เหลือเพียงแค่เปลือกนอกที่ว่างเปล่า คุณภาพของมันจึงตกลงจนอยู่ในระดับสิ่งประดิษฐ์สมบัติขั้นสุดยอด หากใครสามารถที่จะฟื้นฟูวิญญาณของสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ได้ ก็สามารถที่จะเพิ่มระดับของมันกลายเป็นสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นสูงได้อย่างกะทันหัน เมื่อถึงเวลานั้นก็จะได้รับผลประโยชน์ไปอย่างมหาศาล ซึ่งราคาเริ่มต้นการประมูลของมันก็อยู่ที่แปดแสนเหรียญจักรวาล”
ในช่วงเวลานี้ ก็มีลูกปัดสีดำที่ถูกวางไว้บนแท่นทันที ทว่ามันนั้นมีจุดด่างพร้อยอยู่ มีรอยแตกร้าวนับสิบที่ปรากฏอยู่ รอบๆนั้นมีออร่าที่แปลกประหลาดแผ่ออกมาและมีลวดลายโบราณที่จารึกไว้
เห็นได้ชัดว่าลูกปัดนี้ได้ผ่านประสบการณ์การต่อสู้ที่ดุเดือดมา ส่งผลให้มันมีร่องรอยความเสียหายที่ร้ายแรงเช่นนี้
“อะไรนะ? วิญญาณของสิ่งประดิษฐ์ถูกสังหารไป นี่มันจะไปมีประโยชน์อะไรอีก”
“บริษัทจัดงานประมูลต้องการเงินจนเสียสติไปแล้วหรือ? สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์นี่จะไปมีประโยชน์ใช้งานอะไรกัน”
“พูดถูก การที่วิญญาณของสิ่งประดิษฐ์ถูกสังหารไปนั้น พลังอำนาจส่วนใหญ่ของมันก็ได้หายไป หลงเหลือเพียงแค่เปลือกของสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ ถึงแม้ว่าจะมีโอกาสที่จะสามารถฟื้นฟูวิญญาณของมันกลับมาได้ ทว่านี่ก็เป็นโอกาสหนึ่งในล้านเท่านั้น เสมือนกับการซื้อล็อตเตอรี่และถูกรางวัลที่หนึ่งก็ว่าได้”
“แปดแสนเหรียญจักรวาลอย่างนั้นหรือ? นี่มันไม่แพงเกินไปหรือ? แม้แต่เงินแปดหมื่นเหรียญจักรวาลก็ต้องคิดแล้วคิดอีก”
ผู้คนจำนวนมากต่างก็ส่ายหัว คิดว่าสมบัติชิ้นนี้มีราคาที่แพงเกินไป ในความเป็นจริงลูกปัดสีดำนี้ก็เคยถูกประมูลมาแล้วหลายครั้งโดยบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาล ทว่าก็ล้มเหลวทุกครั้งเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ก็ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ยอมล้มเลิกในการขายมัน ยังนำออกมาประมูล หวังว่าจะมีคนหน้ามืดตามัวซื้อมันไป
“หืมม? นี่มันคืออะไรกัน?!”
เซี่ยปิงมีสายตาเป็นประกาย ดวงตาอีกานรกทองคำของเขาเริ่มที่จะไหลเวียน กลุ่มของเปลวไฟลุกโชนขึ้นมา พลังอำนาจที่ลึกลับของมันแผ่ออกมา
เมื่อเขาเห็นลูกปัดสีดำนี้ ดวงตาอีกานรกทองคำของเขาก็เหมือนว่าจะเกิดปฏิกิริยาขึ้นมา รู้สึกได้ถึงออร่าความโกลาหลของลูกปัดนี้
“ไม่คาดคิดว่าจะทำให้ดวงตาอีกานรกทองคำมีปฏิกิริยาเช่นนี้ได้ หรือว่าลูกปัดสีดำนี่จะเป็นสมบัติที่พิเศษบางอย่าง?” เซี่ยปิงมีสายตาเป็นประกายและตัดสินใจในทันที ถึงอย่างไรเงินแปดแสนเหรียญจักรวาลนั้นก็ไม่ได้ถือว่ามากสำหรับเขา