บทที่ 352 ลอบสังหาร

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 352 ลอบสังหาร
“ท่านปู่!”

ทันที่ที่ลงจากรถ หลิวหรูยู่ก็วิ่งโถมเข้าไป

จนกระทั่งได้เห็นสีหน้าที่มีราศีของอานกั๋ว เธอถึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

แต่ก็ไม่วายที่จะพูดด้วยความเป็นห่วง:”ท่านปู่ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหมคะ?”

อานกั๋วหัวเราะเสียงดัง และพูดขึ้นว่า:”ปู่จะเป็นอะไรไปได้”

“สบายมาก กินอิ่มนอนอุ่นทุกวัน”

“มีแต่เรานี่เเหล่ะ นังหนู ปู่ได้ยินเรื่องก่อนหน้านี้แล้ว หนูคงลำบากแย่เลย”

หลิวหรูยู่รีบพูดขึ้นทันที:”มันผ่านไปหมดแล้วค่ะ”

อานกั๋วพูดอย่างจริงจัง:”แต่ปู่ขอตำหนิหนูหน่อย”

“ต่อไปถ้าเจอเรื่องแบบนี้อีก จะต้องบอกปู่ทันที และอย่าแบกรับไว้คนเดียว”

“เข้าใจไหม”

หลิวหรู่ยู่ยิ้มและพูดว่า:”เข้าใจแล้วค่ะ”

อานกั๋วเหลือบมองฉินเทียนด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้น:”ไปพักก่อนเถอะ ปู่กับคุณฉินเทียนมีเรื่องต้องคุยกันนิดหน่อย”

หลิวหรูยู่ทำหน้าบึ้งและพูดขึ้น:”คุณปู่ ธุระที่คุณปู่คุยกับเขา แม้แต่หนูก็อยู่ฟังไม่ได้แล้ว”

“ทำไมคะ หรือว่าในสายตาของผู้ใหญ่อย่างคุณปู่ เห็นคนนอกอย่างเขา สำคัญกว่าหนูหรืออย่างไรคะ?”

อานกั๋วหัวเราะและพูดว่า:”คนนอกคนในอะไรกัน ครั้งนี้คุณฉินช่วยหนูมากขนาดนี้ หนูได้ขอบคุณเขาดีๆ แล้วหรือยัง?”

“อย่าให้คุณฉินมาว่าพวกเราได้ว่าเป็นคนไม่มีมารยาท”

หลิวหรูยู่บ่นพึมพำแล้วพูดว่า:”ไม่มีมารยาทก็ไม่มีมารยาท!”

จากนั้น ชำเลืองมองไปที่ฉินเทียน แล้วเดินสะบัดเอวออกไป

“เฮ้ย……”ฉินเทียนถูกมองจนรู้สึกเสียววาบในใจ และรีบพูดขึ้นว่า:”นายท่าน หาผมมีเรื่องอะไรเหรอครับ?”

อานกั๋วหัวเราะและกล่าวขึ้นว่า:”ไม่มีเรื่องอะไรแต่อย่างใด เป็นเรื่องนังหนูนี่เหล่ะ ตาแก่อย่างฉัน อยากจะขอบคุณต่อหน้าคุณฉินเพียงแค่นั้น!”

“คุณฉิน ผมดูแล้ว ต่อไปผมยกนังหนูให้คุณดีกว่า”

“มีคุณปกป้องเธอ ผมเองก็วางใจ”

ฉินเทียนแสยะปากเล็กน้อยและพูดขึ้นว่า:”นายท่าน ท่านอย่าล้อผมเล่นสิครับ”

“ผมช่วยดาราใหญ่ให้เรื่องจบลง เพราะเขาเป็นพรีเซนเตอร์ผลิตภัณฑ์ของผม”

“ถ้าเธอล้ม ผลิตภัณฑ์ของเราก็สูญเสียไปในพริบตาเหมือนกัน”

อานกั๋วหัวเราะและพูดว่า:”ได้ๆ คุณมีเหตุผล”

“เรื่องของหนุ่มสาว และผมเองก็ไม่เข้าใจ เช่นนั้นต่อไปผมก็จะไม่ถามอีก”

“อย่างไรก็ตาม ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับนังหนูคนนี้ ผมหาคุณก็ถูกแล้ว”

ฉินเทียนหน้าดำคร่ำเครียดเป็นสาย

ทำไมอยู่ดีๆ ถึงเอางานให้ฉันเฉย?

เขาเห็นจุยเฟิงที่ยืนอยู่ข้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดีปรีดา

ยังมีราชาบู๊หูปิน ก็ขยิบตาขมวดคิ้วอย่างมีเล่ห์นัย

เขาอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยเสียงขุ่นเคืองว่า:”เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่โต แต่นายท่านไม่เล่นอินเตอร์เน็ต ก็เลยไม่รู้เท่านั้นเอง”

“พวกคุณก็ไม่รู้อย่างนั้นเหรอ?”

“ถ้าหรูยู่ไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยว พวกคุณก็จะไม่ยุ่งจริงๆ หรือ?”

“แบบนั้นไม่สมกับเป็นลูกผู้ชายเลย!”

หูปินกระแอมหนึ่งที และพูดอย่างจริงจัง:”คุณฉิน ฟังที่ผมพูดก่อน!”

“เมื่อทราบเรื่องนี้แล้ว ผมเป็นคนแรกที่ออกมาและต้องการจะแก้ไขเรื่องนี้ให้จบแทนคุณหนู”

“แต่ว่า คุณหนูบอกผมว่า เบื้องหลังของเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับตระกูลจ้าว และถ้าผมกล้าบอกนายท่าน เธอจะไม่ปล่อยผมไว้”

“ผมหูปินต่อให้ต้องสู้สุดชีวิต ก็ไม่มีทางปล่อยให้สัตว์เดรัจฉานของตระกูลจ้าว รังแกคุณหนูเช่นแบบนี้แน่”

“ผมจะสู้กันจนตกตายไปด้วยกัน”

ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา:”ใช่เหรอ?

“ทำไมผมไม่ยักจะเห็นคุณยื่นมือเข้าช่วยเลยเหล่ะ”

หูปินหัวเราะแห้งๆ และกล่าวว่า:”เพราะจุยเฟิงบอกกับผมประโยคหนึ่ง”

จุยเฟิง?

ฉินเทียนพูดขึ้นด้วยความสงสัยว่า:”นายนั่นบอกอะไรคุณ?”

จุยเฟิงพูดเสียงดังทันทีว่า:”คุณหู คุณจะมาขายผมไม่ได้นะ”

หูปินหัวเราะฮ่าๆ ยกใหญ่ และกล่าวขึ้นว่า:”พี่จุยเฟิงบอกว่า ให้เราคอยสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ”

“เขาพูดว่า คุณจะไม่เพิกเฉยแน่นอน แค่คุณลงมือ เรื่องพวกนี้มันไม่ใช่ปัญหา พวกเราอยู่สบายเถิด”

ฉินเทียนกัดฟันพูดขึ้น:”จุยเฟิงไอ้ตัวดี นายกลับกล้าประเมินฉัน!”

“ฉันจะฆ่านาย”

พูดพลางพุ่งไปทางจุยเฟิง

“พี่เทียนไว้ชีวิตด้วยเถอะ!”

“ผมผิดไปแล้ว!”จุยเฟิงวิ่งไปพลางตะโกนร้องขอความช่วยเหลือไป

อานกั๋วถึงกับหัวเราะจนน้ำตาไหล เมื่อเห็นพวกหนุ่มๆ ครึกครื้นร่าเริงเช่นนี้

“พอแล้ว พอแล้ว”

“ท้ายสุด ถือว่าเป็นความผิดของตาแก่อย่างฉันทั้งหมดเอง”

“คุณฉิน คืนนี้ผมจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้คุณ ถือว่าเป็นการแสดงการขอโทษ ผมจะรินเหล้าให้คุณด้วยตัวเอง คุณจะว่าอย่างไร?”

ฉินเทียนยิ้มอย่างโกรธเคือง กล่าวขึ้นว่า:”ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ครับ”

“ผมละทิ้งความโทสะนี้ไปไม่ได้”

พูดพลางจ้องมองไปที่จุยเฟิงอย่างแรงอีกครั้ง

จุยเฟิงยิ้มแสยะ และกล่าวว่า:”พี่เทียน คนเก่งก็ต้องทำเยอะหน่อยสิ”

“ถ้าเราลงมือทำ ท่านจะสามารถแก้ไขได้ดีขนาดนี้หรือ?”

“เร่งซื้อขายบริษัทก่อนตระกูลจ้าว และสกัดกั้นจ้าวซวี่ กลยุทธ์ปิดฟ้าข้ามทะเล และลอบตีเฉินชัง อันนี้มันดีเสียเหลือเกิน”

“กลับไปอยู่ในครรภ์เลยไป!”

“อย่ามาประจบสอพลออั๊ว!”

“นายท่าน เรียกผมมา ใช่เกี่ยวข้องกับตระกูลจ้าวหรือไม่?”

เมื่อได้ยินฉินเทียนพูดเรื่องสำคัญ สีหน้าของทุกคน เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นมาทันที

อานกั๋วพยักหน้าและกล่าวว่า:”หูปิน เอาข่าวที่นายได้รับมาบอกให้คุณฉินหน่อย”

หูปินกวาดสายตาไปรอบๆ จากนั้นเดินไปปิดประตู

ฉินเทียนแอบตกใจ มันร้ายแรงขนาดนี้เชียวหรือ?

“เราได้รับข่าวมาว่า คืนนี้จะมีคนมาลอบสังหารนายท่าน”

“สถานที่คือชานเมืองเสินหลงกวาน

ห๋า?

ฉินเทียนขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าข้อมูลที่อยู่ในนี้มีมากเกินไป ต้องไม่ใช่การลอบสังหารง่ายๆ เท่านั้นแน่

“รู้แม้กระทั่งตำแหน่งลอบสังหารอย่างชัดเจน ถ้าเป็นเช่นนี้ แสดงว่าฝ่ายตรงข้ามรู้ไทม์ไลน์ของนายท่านอย่างแจ่มแจ้งอย่างนั้นเหรอ?”

“ใช่”

“ข่าวนี้ มีแต่คนในตระกูลอันเท่านั้นที่รู้”

“ดังนั้นรอบตัวเรามีหนอนบ่อนไส้”

ฉินเทียนครุ่นคิดสักพัก และพูดขึ้นว่า:”เรื่องการลอบสังหาร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นฝีมือของตระกูลจ้าว”

“จ้าวซวี่พึ่งจะถูกผมต่อยจนฟันร่วงไปหลายซี่ไปเมื่อคืน คิดไม่ถึงว่าจะลงมืออีกครั้งเร็วขนาดนี้”

“ว่าแต่ พวกนั้นไม่รู้หรือว่าข้างกายนายท่านมีคนวิปริตอย่างจุยเฟิงหรือ?”

“มีจุยเฟิงอยู่ทนโท่ พวกนั้นยังกล้ามาลอบสังหาร นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายหรอกหรือ?”

จุยเฟิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม:”ผมได้รับหนังสือท้าดวล”

“คืนนี้ฉันจะรับคำท้าของดาบพิฆาตซีเป่ยที่หาดหินกระจาย”

ดาบพิฆาตซีเป่ย?

ท่าทางของฉินเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารู้สึกว่าชื่อนี้คุ้นหูยิ่งนัก

แต่คิดไปคิดมา ก็เหมือนจะจำไม่ได้

คงเป็นเพราะอ่อนไหวกับ”ซีเป่ย”สองคำนี้เกินไป

เพื่อปกปิดความเก้อเขิน เขารีบพูดขึ้นว่า:”ดังนั้นการท้าทายของดาบพิฆาตซีเป่ย เป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่งของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น”

“จุดประสงค์ เพื่อจะได้ล่อให้จุยเฟิงออกห่างจากนายท่าน”

หูปินพยักหน้า:”พวกเราก็คิดแบบนี้เหมือนกัน”

อานกั๋วยิ้มและพูดว่า:”สิ่งที่ฉันสนใจมันไม่ใช่เรื่องพวกนี้ แต่เป็นคนที่ส่งข่าวมาให้พวกเรา”

“คุณฉิน คุณอาจไม่รู้ว่า ข่าวที่ต้องการมาลอบสังหารผมนั้น มาจากเมืองหยุนชวน โดยมีคนอาสามาบอกพวกเราเอง”

“คุณพูดว่าอะไรนะ?”ฉินเทียนตกตะลึงอย่างจัง

ตระกูลอันมีหนอนบ่อนไส้ และอย่าบอกนะว่าตระกูลจ้าวที่เมืองหยุนชวนก็มีหนอนบ่อนไส้เหมือนกันอย่างนั้นเหรอ?

ถ้าอย่างนั้นการลอบสังหารครั้งนี้ ตกลงว่าเป็นเรื่องจริงหรือหลอกกันแน่?

แล้วฝ่ายตรงข้ามต้องการทำอะไร?

แบบนี้มันก็สุกแล้วสิ

“พวกคุณคิดจะทำอย่างไรต่อ”เขาถามด้วยรอยยิ้มขมขื่น

หูปินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า:”ผมคิดว่า เพื่อรักษาเป็นความลับ ให้นายท่านยกเลิกการเดินทางไปเสินหลงกวานคืนนี้ก่อน”

“จนกว่าเรื่องนี้จะได้รับการตรวจสอบอย่างชัดเจน ควรเก็บตัวและงดการออกไปข้างนอก เพื่อจะได้ทำการคุ้มครองอย่างดีได้”