ตอนที่ 97 มนุษย์เราด้อยกว่าสุนัข

ระบบอัพเกรดเทพชาย

ตอนที่ 97 มนุษย์เราด้อยกว่าสุนัข

 

หมาปาวายุสามารถคาดการณ์อนาคตของตัวเองได้ เมื่อมันได้เผชิญหน้ากับเจ้านายเช่นนี้หมาปาเช่นมันคงหมดหวังแล้ว

 

“อาว้วว! อย่าโยน! ข้าตายแน่ถ้าข้าถูกโยนอีกครั้ง!” หมาปาวายุรีบกล่าว

 

เมื่อหลิงเซียวได้ยินดังนั้นก็มองไปที่หมาปาวายุและกล่าวว่า “ตอนนี้เจ้ายินดีที่จะเป็นหวังไฉแล้วใช่ไหม?”

 

“ข้า ข้าคือหวังไฉ!” หมาปาวายุกล่าวอย่างอับอายอย่างหาที่เปรียบมิได้

 

หลิงเซียวได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจและกล่าวว่า “หวังไฉ ขอมือ”

 

หลิงเซียวพูดพร้อมกับยื่นมือออกไป

 

หมาปาวายุ ไม่สิ ตอนนี้ควรจะเรียกมันว่าหวังไฉ

 

หวังไฉอยากจะร่ําไห้ คือหมาป่าโอเค? ทําไมเจ้าถึงปฏิบัติต่อข้าเหมือนกับข้าเป็นสุนัข?

 

หลิงเซียวจ้องไปที่มัน หวังไฉวางกรงเล็บหมาป่าของมันลงบนฝ่ามือของหลิงเซียวอย่างหมดแรง

 

ซูเหยาและคนอื่นๆเห็นดังนั้นพวกเขาก็มองไปที่หลิงเซียวด้วยความสับสนนี้

 

นี้มันไม่สมเหตุสมผลเลย!

 

แค่โยนหมาปาวายุไปมาก็สามารถปราบหมาปาวายุขั้นนักรบวิญญาณระดับ 3 ได้อย่างนั้นหรือ? นี่คงไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?

 

เมื่อทั้งห้าคนเห็นดังนั้น พวกเขาก็รู้สึกตามืดบอด

 

หมาปาวายุที่สามารถไล่พวกเขาทั้งห้าจนหนีหัวซุกหัวซุน หลิงเซียวที่ได้พบกับมันเพียงแค่สองนาที ก็สามารถปราบมันจนกลายเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณได้…

 

นี่ทําให้พวกเขาเริ่มสงสัยขึ้นมาว่าบางทีพวกเขาอาจจะไม่เหมาะสมกับเส้นทางของศิลปะการต่อสู้?

 

เหล่าคนดูในห้องถ่ายทอดสดต่างพากันตกตะลึง

 

” พระเจ้า! ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที่ว่าทําไมหลิงเซียวถึงได้แข็งแกร่งขนา

 

“วิชาควบคุมสัตว์วิญญาณหม่างฝู สมคําร่ําลือ!”

 

“ออนไลน์แล้ว! ออนไลน์แล้ว! สาวสวยสุดเซ็กซี่อันดับหนึ่งในเซิฟเวอร์จีนออนไลน์แล้ว! น้องเซ็กซี่, จักรพรรดิออนไลน์, มัวรออะไรอยู่?”

 

” พี่ชายเม้นต์บน มาโปรโมทอะไรตอนนี้ นั่นมันคาสิโนรอยัลมาเก๊หรือไง?”

 

“ดูเหมือนว่าพวกคุณสองคนจะเปิดเผยบางสิ่งบางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ”

 

“…”

 

เมื่อเห็นว่าหมาปาวายุให้ความร่วมมือเช่นนี้ ความหวาดระแวดระวังในใจของพวกเขาจึงลดน้อยลง

 

แต่มันก็เท่านั้น นี่ยังไม่เพียงพอที่จะทําให้หลิงเชียวรู้สึกวางใจได้อย่างแท้จริง

 

ทันใดนั้นหลิงเซียวก็มีความคิด

 

หลิงเซียวคํารามเสียงต่ําว่า ” พลิกสมุทร!”

 

พลังจิตวิญญาณสีฟ้าห้าสายพุ่งออกมาจากร่างของหลิงเซียวและเปลี่ยนเป็นวงแหวนสีฟ้าเข้าไปสวมอยู่บนคอและแขนขาของหวังไฉ

 

หวังไฉคิดในใจว่า เดิมทีเมื่อมีโอกาสมันอาจจะหลบหนีไปได้

 

แต่ตอนนี้มันยอมรับแล้ว มันไม่สามารถหลบหนีไปได้!

 

มันกลัวว่าหลิงเซียวจะระเบิดพลังจิตวิญญาณที่ห่อหุ้มร่างของมันอยู่จนบาดเจ็บสาหัส

 

ซูเหยาและคนอื่นๆ ตกตะลึง พลังจิตวิญญาณสามารถใช้แบบนี้ได้ด้วยหรือ? หลิงเซียวคืออัจฉริยะ!

 

ทั้ง 5 คนมองหน้ากัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขามองออกว่านี่คือทักษะวิญญาณ

 

แต่การใช้วิธีนี้มันเกินความคาดหมายของพวกเขาจริงๆ

 

ทักษะการต่อสู้จิตวิญญาณ สามารถใช้แบบนี้ได้ด้วย?

 

หลิงเซียวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เขาตบหลังของหวังไฉเบาๆและกล่าวว่า “หวังไฉมีหัวหมูขนเหล็กอยู่ตรงนั้น เจ้าไปกินเถอะ”

 

เมื่อหลิงเซียวพูดจบ ดวงตาของหวังไฉก็สว่างขึ้นทันที

 

มันไม่เคยคิดเลยว่าเจ้านายราคาถูกของมัน จะเชื่อถือได้จริงๆ

 

” อาว้วว!” หวังไฉ ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น และถูไถตัวของมันกับขากางเกงของหลิงเซียว

 

จากนั้นมันก็วิ่งไปที่หัวหมูขนเหล็กและเริ่มแทะ

 

เมื่อทั้งห้าคนเห็นฉากนี้ หัวใจของพวกเขาก็ยิ่งซีดเผือด

 

นี่มันการแข่งขันบ้าบออะไรกัน! อาหารของพวกมันเร็วร้ายยิ่งกว่าหมาปาซะอีก!

 

หรือนี้อาจกล่าวได้ว่ามนุษย์เราด้อยกว่าสุนัข

 

หลิงเซียวไม่รู้ เพราะคําพูดของหลิงเซียว ทําให้จิตใจที่อ่อนแอของทั้ง 5 คนได้รับผลกระทบอย่างใหญ่หลวง

 

หลิงเซียวมองไปยังกลุ่มทั้งห้าและดวงตาของเขาก็เป็นประกายในทันที

 

เพราะเขาเห็นว่ามีน้องสาวสองคนอยู่ในทีมนี้