กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 404

เจฟฟรีย์หยิบการ์ดขึ้นมาและขมวดคิ้วทันทีที่เขามองไปที่การ์ดใบนั้น

อย่างแรก รูปแบบของการ์ดใบนี้ดีมาก! มันดีกว่าบัตรสมาชิกซิลเวอร์ของเขามาก!

แต่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับระดับสมาชิกสูงสุดของ กลอเรียส คลับ มาก่อนเลย! เห็นได้ชัดว่ามีระดับสมาชิกเพียงสี่ระดับเท่านั้น!

เจฟฟรีย์มีคำตอบอยู่ในใจ – ชาร์ลีปลอมการ์ดอย่างแน่นอน!

ไอ้ขี้แพ้ตัวเหม็นคนนี้ช่างกล้านัก! เขากล้าปลอมบัตรสมาชิกคลับของตระกูลมัวร์ได้อย่างไร! นี่มันเปรียบเสมือนกับการที่เขาปลอมเช็คธนาคารเลยนะ!

ดังนั้น เขาจึงกอดอกอย่างเย่อหยิ่ง และตะโกนกลับไปว่า “เพื่อน นายควรจะขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ และไสหัวออกไปจากที่นี่ตอนนี้ดีกว่านะ! อย่าให้ถึงกับที่ฉันต้องโทรหาคุณลุงออสก้าร์ พ่อบ้านของตระกูลมัวร์เลย นายรู้ไหมว่าฉันมีความสัมพันธ์แบบไหนกับคุณลุงออสก้าร์? เขากับพ่อของฉันเป็นเพื่อนสนิทกัน รู้ไว้ซะ!”

จริง ๆ แล้วพ่อของเจฟฟรีย์ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับลุงออสก้าร์เลย พวกเขาเพียงมาจากบ้านเกิดเดียวกัน และรู้จักกันเป็นการส่วนตัวมานานแล้วแค่นั้น

ออสก้าร์ทำงานให้กับตระกูลมัวร์มาเป็นเวลาหลายปี และได้รับเกียรติจนเป็นที่เคารพนับถือในตระกูลมัวร์ กล่าวได้ว่านอกเหนือจากบุคคลสำคัญในตระกูลมัวร์แล้ว เขาเองยังเป็นหนึ่งในสมาชิกชาวต่างชาติที่มีอำนาจและอิทธิพลมากที่สุด มีสถานะที่มีเกียรติสูงสุดในตระกูลอีกคนหนึ่งด้วย

ในแง่ของสถานะและเกียรติยศ เขาแข็งแกร่งกว่าราชาแห่งยมโลกอย่าง ดอน อัลเบิร์ต โรดส์ มาก

ชื่อเสียงอันเลื่อลือของ ดอน อัลเบิร์ต ทำให้เขาเป็นที่น่ากลัวและไม่เหมือนใครในที่สาธารณะ แต่ออสก้าร์นั้นแตกต่างออกไป เขาเป็นตัวแทนของตระกูลมัวร์ในหลายต่อหลายครั้ง

ดังนั้น เจฟฟรีย์มักจะพูดถึงออสก้าร์ โดยอ้างอิงความยิ่งใหญ่และอำนาจของออสก้าร์ และทำให้ผู้คนต่างหวาดกลัว

เมื่อชาร์ลีได้ยินว่าเขารู้จักออสก้าร์ เขาก็หัวเราะคิกคักและพูดไปว่า “โอ้ ผมลืมบอกคุณไป ว่าคุณจัสมิน มัวร์ นั้นเองที่เป็นคนมอบบัตร ซูพรีม วีไอพี นี้ให้กับผมเอง คุณไม่ได้ถามว่าใครเป็นคนตั้งชื่อให้ผมหรอกเหรอ? แท้จริงแล้ว คนนั้นคือคุณมัวร์น่ะครับ”

“ให้ตายเถอะ!” เจฟฟรีย์เหน็บแนม “คุณมัวร์เป็นคนตั้งชื่อนี้ให้นาย – นายคาดหวังให้ฉันเชื่อเรื่องนั้นจริง ๆ หรือ? นายคิดว่านายสามารถคุยโม้เหมือนจะไม่มีวันพรุ่งนี้ได้หรือไง? ให้ฉันสอนบทเรียนนายสำหรับเป็นไอ้ขี้แพ้สักเล็กน้อยนะ บางครั้งการคุยโม้โอ้อวดอาจฆ่านายได้ นายรู้ตัวบ้างไหม?”

ชาร์ลีถามกลับอย่างสงสัย “ทำไมครับ? มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอครับ?”

“ไอ้เลวเอ้ย… ” เจฟฟรีย์พูดอย่างเบื่อหน่ายพร้อมสาปแช่ง “นายคิดว่ามันน่าตลกหรือยังไง? นายกำลังดูหมิ่นคุณมัวร์! ถ้าเธอรู้ นายจะต้องตายอย่างแน่นอน!”

ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ “ผมคิดว่าคุณเป็นคนที่ดูหมิ่นคุณมัวร์มากกว่านะครับ”

เวนดี้โน้มตัวไปหาเจฟฟรีย์และพูดว่า “เจฟฟรีย์อย่าเสียเวลาไปกับไอ้ขี้แพ้คนนี้เลยค่ะ แค่โทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย แล้วบอกว่าเมื่อกี้เขาพูดอะไร ฉันพนันได้เลยว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย จะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ แน่! จากนั้นโทรหาคุณลุงออสก้าร์และขอให้เขาสอนบทเรียนแก่ไอ้ขี้แพ้คนนี้ ทำลายเขาให้เขาได้สูญเสียความเป็นชายไปตลอดกาลไปเลยค่ะ!”

เธอคิดว่าชาร์ลี ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับความอ่อนแอของเคนเน็ธอย่างแน่นอน เขาต้องทำอะไรบางอย่างที่ชั่วร้ายกับเคนเน็ธ เธอไม่พอใจเขามากสำหรับเรื่องนี้ และหวังว่าจะมีใครทำลายเขาได้เช่นกัน

เจฟฟรีย์แตะมือเวนดี้เบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่ต้องห่วงที่รัก ตอนนี้ผมจะโทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และอัดเขาให้ย่อยยับไปเลย!”

จากนั้น เขาก็ตะโกนว่า “รปภ.ๆ อยู่ไหน? มาทางนี้ด่วน! มีคนแอบอ้างเป็นสมาชิกของคลับแห่งนี้ และยังทำให้คุณมัวร์เสื่อมเสียชื่อเสียงอีก!”

เสียงที่ดูเคร่งขรึมและแหบพร่าดังขึ้นทันที “ใครทำอะไรเสียงดัง? เกิดอะไรขึ้น?”

ชาร์ลีเงยหน้าขึ้นและเห็นออสก้าร์กำลังเดินมาทางพวกเขา!