“หัวหน้า .. เดี๋ยวข้าจะไปตามหาหน่วยลาดตระเวน ซูโมดูตื่นตระหนกเมืองเจอคนเหล่านี้กำลังล้อมรอบพวกเขา “ข้าจำได้ว่าหน่วยลาดตระเวนเพิ่งผ่านไปเมื่อกี้!”
“ทุกคน! ช่วยพวกเราด้วย!” ซูโมตะโกนร้อง
คนสี่คนยืนล้อมรอบฟางฉีและซูโม พวกเขายืนหยุดดูพลางหัวเราะเยาะเย้ “พวกเจ้ามาใหม่รึ?”
หน่วยลาดตระเวนที่เดินกลับมาอีกครั้งกำลังมองสถานการณ์ตรงหน้า “เกิดอะไรขึ้น?”
“เหล่าปีศาจดำกำลังทำธุรกิจ!” ชายสวมผ้าคลุมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงลึกลับ
“โอ้!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหรือหน่วยลาดตระเวนทำหน้าอ๋อแล้วกล่าวว่า “เอ่อ .. โปรดทำต่อไป”
จากนั้นพวกเขาเลือกที่จะเดินหันไปทางซ้าย
“เฮ้!” ซูโมเบิกตาโพลง “อย่าไป!”
“เกิดอะไรขึ้นกับเมืองนี้หรอ?” ผู้เฝ้าชมเกิดคำถาม รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังจะเกิดเรื่องราวในเร็วๆ นี้
ผู้ปลูกฝังหัวโล้นยิ้มเยาะอย่างชั่วร้าย “ตะโกนต่อไปสิ ถ้าทำได้!”
ฟางฉีเหลือบมองไปที่ผู้ปลูกฝังชุดดำและถามว่า “แน่ใจนะว่าพวกเขาจะไม่กลับมา?”
“แล้วเจ้าคิดว่าไงละ?”
“จัดการ” ชายชุดคลุมสีดำที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ปลูกฝังหัวโล้นพูดขึ้น “พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเมตตาพวกเขา!”
อีกด้านหนึ่ง ซูโมกำลังถูกล้อมรอบไปด้วยผู้ปลูกฝังอีกสองคน .. ข้าจะถูกฆ่าหรือไม่ ซูโมรู้สึกหมดหวัง ข้าไม่ควรอยู่ในเมืองนี้ ..
“เจ้าเด็กน้อยเข้าใจหรือยังละทีนี่?” ผู้ปลูกฝังหัวโล้นยกกำปั้นของเขาและพ่นคำพูดเย้ยหยัน “ไร้ประโยชน์ที่จะร้องขอ เพราะยังไงข้าก็จะจัดการกับพวกเจ้า! ..” เขาตั้งใจพุ่งหมัดของเขาที่เต็มไปด้วยสาระทางจิตวิญญาณ!
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคและส่งหมัด เสียงโห่ร้องดังขึ้น! .. ดาบแทงเข้าที่มือของเขาแล้วตรึงเขาไว้กับผนัง
จากนั้นดาบสองสามสี่และเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ บินออกมาอย่างรวดเร็วและตรึงพวกมันไว้กับผนังกำแพงก่อนที่พวกเขาจะตอบโต้!
“เทคนิคดาบนับไม่ถ้วนของเจ้าของร้านมาถึงขั้นนี้แล้ว!”
“เขาสามารถควบคุมพลังดาบได้ตามต้องการและจัดการกับศัตรูทั้งสี่หน่อได้ทันที!”
“เจ้าเด็กคนนี้ยอดเยี่ยมมาก!” ผู้คนที่รับชมการถ่ายทอดสดชื่นชมด้วยความประหลาดใจ!
พลังดาบเล็กๆ ได้ขยายออกเป็นวงกว้าง มันลอยค้างอยู่บนอากาศ
“หะ หัวหน้า!” ซูโมเองก็ประหลาดใจไม่น้อยที่เห็นฉากนี้ หัวหน้าของเขาแข็งแกร่งมาก!
“ข้าคือหลี่หวงซวนจากกลุ่มปีศาจดำ ข้า .. ขอละ!” ชายชุดคลุมดำดูเหมือนจะร้องขอกับฟางฉี หลังจากที่เห็นว่าฟางฉีไม่ได้อ่อนแออย่างที่คิด
อย่างไรก็ตามไม่มีใครเห็นท่าทางของวิญญาณนักฆ่าในสายตาของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว .. ขณะเดียวกันซูโมเองขยี้ตาและเห็นริ้วรอยของหมอกสีดำกำลังก่อตัวจากเท้าชายชุดดำ
“หัวหน้า! ระวังพื้น!”
“เอ่อ!” วงกลมสายฟ้าพุ่งขึ้นจากใต้เท้าฟางฉี!
สายฟ้าฟาด!
เมฆหมอกสีดำจางๆ ที่ลอยจากพื้นหดตัวลงเมื่อปะทะเข้ากับสายฟ้าของฟางฉี เขากระโดดขึ้นดาบเพื่อหลบ
“เอาละ นี่คือทั้งหมดของการถ่ายทอดสดในวันนี้!” ฟางฉีปิดการถ่ายทอดสดขณะที่อยู่บนดาบ
“เฮ้! เขาปิดการถ่ายทอดสด!?”
“การต่อสู้ยังไม่จบ!”
“ประท้วง!” ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหน้าหน้าจอยักษ์บ่นอุบ
“ซุ่มโจมตี?”
ฟางฉีหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบแล้วยกนิ้วให้พวกเขา “ข้าจะปล่อยให้พวกเจ้ารอดหนึ่งคนเพื่อนำสารกลับไปที่กลุ่มปีศาจดำ เพื่อบอกพวกเขาว่า หากพวกเขายินดีที่จะท้าทายและสร้างปัญหาให้กับสมาคมเกมเชื่อมต่อสวรรค์ก็เชิญมา!”
เขาเหลือบมองที่พวกมัน “มีใครอยากทำมั้ย?”
“หยิ่งผยอง!” ชายชุดคลุมสีดำเย้ยหยัน “เจ้าคิดหรอว่าจะหยุดข้าได้!” เขากำลังจะสร้างแสงสว่างเพื่อพาตัวเองหนีไป แต่กลับถูกม่านพลังงานดาบกั้นไว้เสียก่อน!
หากมองลงมาจากท้องฟ้าจะเห็นได้ว่าพลังงานดาบจำนวนมากได้สร้างลวดลายราวกับกลุ่มไทเก๊กที่ใหญ่มากพอจะควบคุมพื้นที่นี้
ฟางฉีที่คีบบุหรี่และพ่นคงันออกจากปากเขาเอ่ยว่า “เจ้าพูดอะไร?”
“ข้า .. ข้าจะย้อนกลับไปและนำข่าวไปบอก!” เหงื่อเย็นจัดไหลลงมาที่หน้าผากของเขา แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขา แต่เขาสัมผัสได้ว่าไม่มีทางใดเลยที่จะหลบหนีไปได้ พลังของเขาถูกปิดกั้นด้วยพลังงานดาบ
ไม่มีทางหนีรอด .. มันอะไรกัน?
ชายผู้นี้เป็นใคร เขาดูจะอยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ ทำไมถึงทรงพลังได้เพียงนี้!
น่ากลัวที่สุด!
“เจ้า!?” ฟางฉีทวนซ้ำ “ตกลง งั้นเจ้าละกัน!”
พลังงานดาบหลายเล่มบินแยกตัวจากกันและพุ่งเข้าหาเขา .. เสียงกรีดร้องโหยหวนพร้อมเลือดกระเซ็นออกมา
“ข้าจะฝากชายหัวโล้นไปบอกแทนละกัน” ฟางฉีเหลือบมองไปที่ชายผู้ถูกตรึงแขนอยู่ตรงผนัง
“หะ หัวหน้า ..” ระหว่างทางกลับร้าน ซูโมยังคงหวาดกลัวไม่น้อย “ท่าน .. ไม่ได้ปล่อยให้ชายชุดคลุมสีดำไปหรอกหรอ?”
ฟางฉีโยนก้นบุหรี่ทิ้งและขยี้ด้วยเท้าของเขา “เราไม่ควรปล่อยให้คนที่มีเล่ห์เหลี่ยมนั่นมีชีวิตอยู่!”
“แหม ..” ฟางฉีเคาะหัวซูโม “เจ้านี่ช่างตาดี!”
…
ณ หน้าร้านสาขาสอง รวนหนิงมองดูฟางฉีและซูโมเดินกลับมา “พวกเจ้ากลับมาแล้ว!”
เธอชี้ไปที่ร้านของเธอและพูดด้วยความไม่พอใจนัก “เจ้าลืมปิดประตูตอนออกไป โชคดีที่ข้าเฝ้าจับตามองให้ มิฉะนั้นนะ ป่านนี้พวกเจ้าสูญเสียทุกอย่างไปหมดละ! โอ้ ว่าแต่พวกเจ้าเข้าร่วมกับอะไรหรือ?”
ฟางฉีหยิบสัญลักษณ์รูปกระบี่สังหารมังกรออกมา “สมาคมเกมเชื่อมต่อสวรรค์!”
“สมาคมอะไร!?” รวนหนิงทำตาโต
ฟางฉีแขวนเหรียญโทเค็นไว้ที่ประตู “สมาคมเกมเชื่อมต่อสวรรค์!”
“ชื่อแปลกมาก! ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!” รวนหนิงทำหน้าประหลาดใจ “เจ้าแน่ใจแล้วหรือว่าไม่ได้ถูกหลอก! เจ้าเข้าร่วมกองกำลังขนาดเล็กหรอ?”
ซูโมตอบงุ่มง่าม “ศิษย์พี่รวน .. มันเป็นสมาคมที่หัวหน้าสร้างขึ้นเอง ..”
“เขาสร้างเองหรอ!?” กรามรวนหนิงค้าง
ข้าบอกให้เจ้าเข้าร่วมกองกำลังหรือสมาคมเพื่อปกป้องตัวเอง แต่เจ้าดันสร้างมันขึ้นมาเองงั้นหรอ!?
นี่เจ้าโง่หรือโง่!
“ไม่ต้องแปลกใจหรอก!” ฟางฉีนั่งลงในร้าน “ข้าฆ่าบางคนในกลุ่มปีศาจดำเพื่อสร้างอำนาจ พวกเขาเลือกที่จะท้าทายและแอบปล้นข้า สงสัยจะเบื่อกับการมีชีวิตอยู่ละมั้ง!”
“อะไรนะ!?” รวนหนิงอึ้งแล้วอึ้งอีก “เจ้าเอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้ฆ่าคนจากกลุ่มปีศาจดำ!?”
ซูโมรายงานเหตุการณ์ทั้งหมด “หัวหน้าปล่อยหนึ่งในนั้นให้นำสารไปบอกกลุ่มใหญ่ พวกเรายินดีต้อนรับหากพวกเขาคิดจะกลับมาท้าทายและสร้างปัญหาให้สมาคมของเรา!”
“เฮ้ .. ปีศาจดำนี่แข็งแกร่งมากหรอ?”
“พวกเจ้าเสร็จแน่!” รวนหนิงทำหน้าหมดหวัง “จากนี้ไปข้าจะไม่รู้จักพวกเจ้าอีก ลาละ!”
“ถึงเจ้าจะรู้จักหรือไม่รู้จักยังไงข้าก็ไม่ให้ส่วนลดหรอก!” ฟางฉีตะโกนขณะที่เธอเดินดุ่มออกจากร้านไป
รวนหนิงสะดุดจนเกือบลม “ใครจะไปกล้าเล่นร้านเกมเจ้า ไม่เห็นมีใครสักคน!”
“นี่ท่าน .. ร้านค้าของท่านทำอะไรหรือ?” ห่อนที่รวนหนิงจะเดินถึงร้านหรือบ่นอะไรมากไปกว่านี้ เธอเห็นผู้ฝึกฝนประมาณสี่คนเดินไปหน้าร้านและมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เอ่อ .. มันดูแปลกๆ”
รวนหนิงปิดปากทันทีเธอไม่ต้องการจะพูดถึงร้านของฟางฉีเท่าไรนักในเวลานี้
เธอเดาว่าคงมีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะกล้าเข้าร้านนี้!