ตอนที่ 1398 หน้ากากภูติไม้ (1)
พวกคนพิษแข็งแกร่งราวปีศาจสำหรับทหารธรรมดาทั่วไป แต่พอมาอยู่ต่อหน้าผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงที่แท้จริง ก็อ่อนแอซะจนไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้แม้แต่หมัดเดียว เมื่อมีพวกของจวินอู๋เสียมาร่วมต่อสู้ สถานการณ์การรบก็เปลี่ยนไปทันที พวกคนพิษที่ดุร้ายก็ถูกปราบจนยากที่จะหยิ่งผยองได้
ร่างของจวินอู๋เสียพุ่งผ่านกลุ่มคนพิษ เท้าข้างหนึ่งเตะส่งคนพิษกระเด็นออกไป สายตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่เยือกเย็น
พวกคนพิษไม่มีความสามารถในการคิด การโจมตีของพวกเขาเป็นไปตามสัญชาตญาณ พวกเขาไม่มีความกลัว และไม่รู้ว่าความกลัวคืออะไร เมื่อเจอกับการโจมตีที่น่ากลัวของนาง พวกเขาไม่เพียงไม่ถอยกลับเท่านั้น แต่ยังพุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องและดุร้าย ตอนนั้นเอง ดวงตาของจวินอู๋เสียก็ทอแสงวาวอย่างหงุดหงิด
สัตว์ป่าจะมีสัญชาตญาณในการปกป้องตัวเอง แต่คนพิษพวกนี้เป็นเพียงหุ่นเชิดในอุ้งมือของผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เท่านั้น ไม่มีจิตสำนึก ไม่มีจิตวิญญาณ
จวินอู๋เสียใช้เท้าเตะพื้นที่ด้านล่าง!
ร่างเพรียวบางของนางลอยขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นนางก็ยกมือขึ้นและถอดตุ้มหูที่เป็นหน้ากากภูติไม้ออก ใช้ปลายแหลมของเข็มทิ่มนิ้วตัวเอง เลือดสีแดงไหลลงมาตามเข็มสีเงินเปื้อนตุ้มหู
จวินอู๋เสียสะบัดมือโยนตุ้มหูเปื้อนเลือดขึ้นไปในอากาศภายใต้แสงอาทิตย์ ตุ้มหูเล็กๆสะท้อนแสงเป็นประกายเหนือกองทัพคนพิษ
ตุ้มหูเล็กๆนั้นไม่สามารถดึงดูดความสนใจจากกองทัพคนพิษได้เลยแม้แต่น้อย พวกเขายังส่งเสียงคำรามต่อไปโดยไม่รู้ตัวเลยว่าฝันร้ายที่สุดกำลังจะมาถึงตัวแล้ว
ตุ้มหูนั้นตกลงบนพื้นอย่างเงียบๆ หยดเลือดที่เปื้อนบนตุ้มหูค่อยๆถูกดูดเข้าไปข้างใน ทันใดนั้นก็ปรากฏเส้นสีเงินขึ้นบนพื้นผิวตุ้มหูเล็กๆนั้น มันส่องแสงเป็นจังหวะท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย!
เส้นสีเงินดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมา มันเลื้อยออกจากตุ้มหูเข้าสู่พื้นดิน ตุ้มหูเป็นเหมือนเมล็ดพืช และเส้นสีเงินเป็นรากที่งอกออกมาและชอนไชลงในพื้นดินอย่างเงียบๆ!
เสียงตูมดังขึ้นกึกก้องไปทั่วทั้งสนามรบ!
พื้นตรงหน้าเหล่าทหารของแคว้นฉูเริ่มมีรอยปริแตก พื้นดินสั่นสะเทือนเหมือนเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงที่ใต้เท้าของพวกเขา!
ภายในกองทัพคนพิษ พื้นดินที่พวกเขายืนอยู่เริ่มแยกออก พื้นดินและก้อนหินที่แตกออกสั่นสะเทือนและกระเด็นกระดอนขึ้นไปอย่างน่ากลัว!
เกิดรอยแตกนับไม่ถ้วนบนพื้นดิน เถาวัลย์สีเขียวยื่นออกมาจากใต้ดิน ทะลุผิวดินขึ้นมา ทำให้แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ!
เถาวัลย์พวกนั้นหนาพอๆกับเอวของผู้ชายที่โตแล้วสามคน พวกมันบิดและหมุนไปมาขณะที่ทะลุพื้นออกมาทั่วบริเวณที่กองทัพคนพิษอยู่!
ผู้ครองแคว้นฉูที่ยืนอยู่ในค่ายใหญ่ของกองทัพแคว้นฉูเกือบล้มลงกับพื้นจากแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงใต้เท้า เขาพยายามทรงตัวขณะที่พื้นดินสะเทือนเลื่อนลั่น เสียงโลหะปะทะกันดังกลบทุกอย่าง!
ตรงหน้าคือภาพที่เขาจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต!
เถาวัลย์หนาและแข็งแรงราวกับพืชปีศาจที่เบ่งบานอยู่ในพื้นดิน ตั้งแต่วินาทีแรกที่พวกมันทะลุพื้นดินขึ้นมา พวกมันก็รวมตัวกันอย่างหนาแน่นท่ามกลางกองทัพคนพิษ เถาวัลย์พวกนี้หนาและแข็งแรงมาก ขนาดที่พวกคนพิษที่แข็งแกร่งมากและมีหนังหนาฟันแทงไม่เข้า ก็ยังไม่สามารถทำลายเถาวัลย์พวกนี้ได้เลยสักนิด!
เถาวัลย์ขนาดใหญ่หมุนวนไปมาท่ามกลางกองทัพคนพิษ ห่อหุ้มพวกคนพิษที่กำลังคำรามให้อยู่ในวงล้อมของมัน และพวกมันก็ค่อยๆปิด เถาวัลย์ขนาดเล็กที่อยู่ชั้นนอกก็ม้วนตัวเข้าหากัน ถักทอสอดประสานกันเป็นชั้นๆจนกลายเป็นตาข่ายเถาวัลย์ที่หนาแน่นห่อหุ้มพวกคนพิษที่อยู่ภายในจนมิด!