แดนนิรมิตเทพ บทที่ 422
ในแววตาหยู่เหวินเยว่ฉายแววความแปลกประหลาดขึ้น โฆษณาประเภทนี้สามารถพูดได้ว่ามีอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่งในประเทศหัวเซี่ย โดยทั่วไปแล้วทางการจะไม่ถามไถ่ คนของอย.พวกนี้ช่างชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน มาคุมเรื่องของคำโฆษณาเนี่ยนะ? อีกอย่างนี่ก็ไม่ได้อยู่ในการควบคุมของพวกเขาซะหน่อย
เหม่ยหวา กรุ๊ปก็รู้จักคนของทางการอยู่บ้าง ดังนั้นกับการควบคุมที่เกินขอบเขตของผู้นำคนนี้ ท่าทีของหยู่เหวินเยว่ก็เปลี่ยนเป็นเฉยเมยไปบ้าง
“ผู้นำท่านนี้ เรื่องคำโฆษณา ฉันจำได้ว่าดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาหรอกมั้ง?”
คนๆนั้นสีหน้าชั่วร้าย ยิ้มเย้ยเสียงหนึ่ง “จริงอยู่ที่เรื่องของการเผยแพร่โฆษณาไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเรา แต่เราสงสัยว่าส่วนผสมของหอเซียงหม่าน จะมีสารที่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ ตอนนี้ผมจะนำตัวอย่างกลับไปทดสอบ ในระหว่างการตรวจสอบหอเซียงหม่านจะปิดกิจการชั่วคราว!”
หยู่เหวินเยว่สีหน้าเคร่งขรึม เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ได้เตรียมการมาแล้ว
“ผู้นำคนนี้ พวกคุณจะสงสัยก็ดี ตรวจสอบก็ช่าง ล้วนเป็นสิทธิ์ของพวกคุณ แต่ว่าหยุดกิจการชั่วคราวดูเหมือนว่าจะเกินไปหล่ะมั้ง? เอกสารที่พวกเราควรจัดการไม่น้อยไปเลยสักอย่าง ด้วยสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของพวกคุณเพียงลำพัง ยังไม่มีสิทธิ์ที่จะให้พวกเราหยุดกิจการชั่วคราวได้”
ในเมื่อเข้าใจจุดประสงค์ของคนเหล่านี้แล้ว หยู่เหวินเยว่ก็ไม่จำเป็นต้องแสดงสีหน้าดีต่อพวกเขา
เจ้าหน้าที่ทางการที่หนีบกระเป๋าหัวเราะเยาะเสียงหนึ่ง ราวกับรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหยู่เหวินเยว่จะพูดแบบนี้ “ผมจะพูดใบรับรองอย่างหนึ่ง หากว่าพวกคุณมี งั้นผมจะหันหลังแล้วจากไปเลย พวกคุณก็ดำเนินกิจการต่อไป แต่ถ้าหากว่าไม่มี ก็หยุดกิจการอย่างผ่าเผย ไม่งั้นก็อย่าได้โทษที่ผมไม่เกรงใจ!”
หยู่เหวินเยว่ขมวดคิ้ว ความคิดในสมองพลันหมุนไปอย่างร้อนรน แต่ว่าอุตสาหกรรมทั้งหมดภายใต้เหม่ยหวากรุ๊ป ล้วนได้รับการอนุมัติผ่านกระบวนการที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว หยู่เหวินเยว่ไม่เชื่อว่าจะพลาดเอกสารรับรองอะไร
“ตกลง ฉันสัญญากับคุณ แต่ฉันมีคำขอด้วย พวกเราทำธุรกิจอาหาร หากว่าเป็นเอกสารที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจอาหาร ก็ไม่อยู่ในขอบเขตที่คุณพูด”
ผู้นำสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาที่หนีบกระเป๋ากล่าวอย่างเย็นชาว่า “ธุรกิจอาหาร? หืม รักษาทุกโรคก็เป็นธุรกิจอาหารด้วย? ที่ผมขอกับพวกคุณก็คือใบรับรองแพทย์ ถ้าหากไม่มี งั้นพวกคุณใช้นามรักษาทุกโรค ก็คือรักษาโรคไม่มีใบอนุญาต!”
“พฤติกรรมแบบนี้ผิดกฎหมายเธอน่าจะรู้สินะ?”
ใบหน้าของหยู่เหวินเยว่หมองลง แม้จะรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามพูดจาไร้เหตุผล แต่กลับไม่สามารถแก้ต่างได้ อย่างไรการโฆษณาว่ารักษาทุกโรคก็เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของรักษาโรคไม่มีใบอนุญาตคนหนึ่งจริงๆ หากว่าพวกเขาใช้ข้ออ้างนี้สร้างปัญหา เหม่ยหวา กรุ๊ปทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น
แต่ว่าเรื่องนี้สามารถทำให้เป็นเรื่องใหญ่หรือเล็ก ได้ ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ก็จะถูกหาว่าเป็นแพทย์ที่ไม่มีใบอนุญาตคนหนึ่ง แต่ว่าถ้าเรื่องเล็กก็บอกว่าเป็นโฆษณาที่เกินจริงประโยคหนึ่ง เปลี่ยนแล้วก็จบเรื่อง
หยู่เหวินเยว่ฝืนตัวเองให้ยิ้มออกมาอีกครั้ง “ผู้นำท่านนี้ คุณล้อเล่นไปแล้ว พวกเราเปิดร้านอาหาร ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับรักษาโรคไม่มีใบอนุญาต? ถ้าหากว่าคำโฆษณาประโยคนั้นเกินจริงไปหน่อย พวกเราจะรีบเปลี่ยนทันที! ”
เมื่อเห็นว่าการหยู่เหวินเยว่โอนอ่อน ผู้นำคนนี้ก็ยิ่งได้ใจ หัวเราะเยาะอย่างเย็นชาแล้วกล่าวว่า “ตอนนี้อยากจะเปลี่ยนแล้วหรือ? สายไปแล้ว!”
“พวกนายสองคนไปเก็บตัวอย่างชุดหนึ่งกลับไปตรวจสอบ พวกนายสองคนไปติดข้อความปิดร้านที่หน้าประตู ก่อนที่การทดสอบจะผ่านเกณฑ์ เหม่ยหวา กรุ๊ปจะหยุดกิจการทั้งหมดชั่วคราว!”
เจ้าหน้าที่ทางการหลายคนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งไปที่ครัวด้านหลังเพื่อเก็บตัวอย่าง อีกกลุ่มหนึ่งไปที่หน้าประตูติดข้อความปิดร้าน
ผู้นำที่หนีบกระเป๋ามองหยู่เหวินเยว่อย่างเคร่งขรึม “ให้เวลาเธอสิบนาที ปิดอุปกรณ์ในร้านทันทีและออกจากที่นี่ไป”
หยู่เหวินเยว่สีหน้าหม่นหมอง ในใจโมโหเดือดดาล แต่ว่าในที่สุดคนอ่อนกว่าไม่สามารถสู้คนที่แข็งแกร่งกว่าได้
“ทุกคน จากไปกันเดี๋ยวนี้ หยุดพักเป็นเวลาสามวัน แล้วรอการแจ้งจากฉัน” หยู่เหวินเยว่สั่งการอย่างเด็ดขาดด้วยท่าทีที่สง่า
หลังจากออกไปแล้ว หยู่เหวินเยว่ก็รีบรายงานยังหลี่ซู่เฟินอย่างรวดเร็วในทันที……
ฉากแบบเดียวกันนี้ เกิดขึ้นในอีกหลายสาขาของหอเซียงหม่าน ในเวลาหนึ่งวัน หอเซียงหม่านทั้งหมดในเมืองฮ่านหยาง ได้รับคำสั่งให้หยุดกิจการชั่วคราวกันหมด
ข่าวคราวถูกส่งกลับไปที่ระดับสูงของเหม่ยหวา กรุ๊ป และทั้งเหม่ยหวา กรุ๊ปก็ตกตะลึงกันหมด