ยักษ์สวรรค์แปลงกาย?!

เซี่ยปิงหรี่ตามอง นี่คือความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของกู่ชีไหลผู้นำบริษัทไจแอน สามารถที่จะเปลี่ยนร่างกลายเป็นยักษ์ได้อย่างกะทันหัน มีพลังอำนาจและความเร็วของยักษ์ ทรงอำนาจยิ่งกว่าในร่างมนุษย์ถึงหลายเท่า

ยิ่งไปกว่านั้นผิวหนังของเขาก็มีอักขระโบราณที่ลึกลับมากมายปรากฏขึ้นมา ต่อให้ตอนนี้จะไม่ได้สวมสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ใดๆ ทว่าก็ยังคงมีพลังป้องกันที่น่าสะพรึงกลัว

ครั้งหนึ่งในอดีตกู่ชีไหลได้พึ่งพาความสามารถศักดิ์สิทธิ์ยักสวรรค์แปลงกายนี้ เปลี่ยนกลายเป็นยักษ์โบราณ สังหารราชันปีศาจไปจำนวนนับไม่ถ้วน หมัดที่ประเคนออกมานั้น สามารถที่จะบดทำลายภูเขาสูงหนึ่งกิโลเมตรได้ภายในพริบตา

แม้แต่ในจักรวาลที่กว้างใหญ่ไพศาล กู่ชีไหลที่อยู่ในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์นี้ ก็เป็นผู้บ่มเพาะที่ทรงอำนาจอย่างมาก

“เข้ามา!”

กู่ชีไหลระเบิดเสียงคำรามออกมา นี่คือการคำรามของยักษ์ที่โมโห เป็นเหมือนกับเสียงสายฟ้าฟาดก็ว่าได้ ทำให้พื้นที่ในระยะสิบกิโลเมตรสั่นสะเทือน แม้แต่ราชันที่อยู่ห่างออกไปก็ยังคงรู้สึกปวดแก้วหู เลือดและพลังฉีภายในร่างกายพลุ่งพล่าน

ทันใดนั้นหมัดของยักษ์ที่สูงถึง30เมตรก็ได้ประเคนออกไป ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีพลังอำนาจที่มหาศาลปะทุออกมา เหมือนกับว่าแม้แต่แม่น้ำที่ยิ่งใหญ่ก็ต้องระเหยหายไปอย่างกะทันหันโดยพลังหมัดนี้

ทันใดนั้นเซี่ยปิงก็ได้เคลื่อนไหวเช่นกัน ทว่าไม่ใช่การเคลื่อนไหวแบบปกติธรรมดา เป็นเพียงแค่การชี้นิ้วออกมาเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นก็ไขว้มืออีกข้างไว้ข้างหลัง ไม่ได้ขยับเขยื้อนแม้แต่ก้าวเดียวด้วยซ้ำ

ตึบ!

นิ้วนี้ได้อัดเข้าไปกับหมัดยักษ์ ทันใดนั้นทั้งสองพลังอำนาจก็ปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงที่เหมือนกับการระเบิดของระเบิดนิวเคลียร์ได้ดังขึ้นมา กระแสพลังฉีสั่นสะท้าน ทำให้ทั่วทั้งเกาะสั่นไหว

ราชันที่อยู่รอบๆต่างก็ช็อกไปตามๆกัน เพราะว่าภาพที่พวกเขาเห็นนี้อยู่เหนือจินตนาการจริงๆ

เดิมทีนิ้วที่เปราะบางเมื่อเทียบกับหมัดของยักษ์ที่สูง30เมตรนั้น ไม่ว่าใครมองดูสถานการณ์นี้ก็ต้องคิดว่านิ้วนั้นจะต้องหักโดยพลังหมัดของยักษ์อย่างแน่นอน ถูกบดขยี้เหมือนกับการตบยุงก็ว่าได้

ทว่านิ้วนี้กลับเป็นเหมือนเสาหลักที่ค้ำจุนสวรรค์ไว้ ต้านทานหมัดของยักษ์กู่ชีไหลไว้ ต่อให้กู่ชีไหลจะใช้พลังอำนาจทั้งหมดออกมา ก็ไม่สามารถที่จะทำให้เซี่ยปิงถอยหลังไปแม้แต่ครึ่งก้าว

เห็นเพียงแค่ว่าตอนนี้กู่ชีไหลมีใบหน้าที่แดงก่ำขึ้นมา กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างกายกำลังปูดพอง เส้นเลือดผุดขึ้นมาที่หน้าผากอย่างกะทันหัน อักขระที่ผิวหนังเหมือนกับว่าจะโลดแล่นไปตามร่างกายเหมือนกับเป็นมังกรน้ำก็ว่าได้ เลือดเดือดระอุ ทั่วทั้งร่างกายมีไอร้อนแผ่ออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาใช้พยายามมากแค่ไหนกับการโจมตีนี้

ทว่าเซี่ยปิงก็ยังคงไม่ได้ขยับเขยื้อนแม้แต่ก้าวเดียว

“แม่เจ้า เพียงแค่นิ้วเดียวก็สามารถที่จะต้านทานหมัดยักษ์ของท่านผู้นำได้ นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไป พลังอำนาจของเจ้าเซี่ยปิงแข็งแกร่งถึงขั้นไหนกัน นี่เขาเป็นเทพเจ้าในร่างมนุษย์หรือ?”

ราชันมนุษย์อดใจที่จะตะโกนออกมาไม่ได้

“พวกเราลงมือ!”

ในช่วงเวลานี้ซุนหยางเต๋าและราชันไร้เทียมทานคนอื่นๆก็ทนดูต่อไปไม่ได้เช่นกัน ตอนนี้พวกเขานั้นได้เห็นถึงพลังอำนาจที่แท้จริงของเซี่ยปิง เห็นได้ชัดว่าการต่อสู้หนึ่งต่อหนึ่งนั้นไม่สามารถที่จะต่อกรกับเซี่ยปิงได้อย่างแน่นอน หากเป็นเช่นนี้ต่อไปกู่ชีไหลจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

การที่พวกเขาราชันไร้เทียมทานทั้งเก้าร่วมมือกัน แต่กลับพ่ายแพ้ไปโดยคนๆเดียวนั้น หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป พวกเขาจะต้องกลายเป็นที่หัวเราะเยาะ เรื่องเช่นนี้พวกเขาไม่อนุญาตให้เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน

ปัง!

ภายในพริบตา ซุนหยางเต๋าก็ได้ดึงดาบยาวออกมาจากร่างกาย ฟันออกไปสู่เซี่ยปิง แสดงทักษะเพลงดาบความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเขา– ดาบราตรีนิรันดร์!

ทันใดนั้นทั่วทั้งท้องฟ้าก็เหมือนว่าจะกลายเป็นความมืดมิด ดาบยาวนี้ได้ฟันออกไป แสงดาบสีขาวที่น่าสะพรึงกลัวได้พุ่งออกไป เป็นเหมือนกับแสงอรุณที่ทะลวงผ่านท้องฟ้าในยามค่ำคืนก็ว่าได้ มีพลังการเจาะทะลวงที่ไร้ที่ติ

ในอดีตเมื่อนานมาแล้ว เขาได้พึ่งพาเพลงดาบความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ ดาบที่ฟันออกไป สามารถที่จะสังหารราชันได้อย่างกะทันหัน บ่อยครั้งที่ราชันปีศาจเหล่านั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เห็นเพียงแค่แสงอรุณที่ผ่านม่านตาของตนเองไปเท่านั้น จากนั้นก็ล้มลงไป ศีรษะลอยกระเด็นออกมา เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งบริเวณ

“เป็นทักษะเพลงดาบที่ยอดเยี่ยมจริงๆ”

เซี่ยปิงขมวดคิ้ว เพลงดาบความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้มีความน่าสะพรึงกลัวจริงๆ ความเร็วนั้นก็รวดเร็วอย่างสุดขีด อีกทั้งยังเป็นทักษะการวาดดาบระดับสุดยอด สามารถที่จะปลิดชีวิตของศัตรูได้อย่างกะทันหัน เรียกได้ว่าเป็นดาบแสงอรุณ เพียงแค่ศัตรูเห็นแสงที่ปรากฏขึ้นมาพริบตาเดียวนั้น ก็หมายความว่าตนเองได้ตายไปแล้ว

น่าเสียดายที่ต่อหน้าดวงตาอีกานรกทองคำของเขานั้น มันยังคงดูเชื่องช้าอย่างมาก

เซี่ยปิงชี้นิ้วออกไป พลังงานฉีที่น่าสะพรึงกลัวได้ปะทุออกมา ยิงเข้าไปที่ดาบแสงสีขาวนี้อย่างแม่นยำ

ปัง!

ดาบแสงสีขาวนี้ถูกทำลายจนแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างกะทันหัน แม้แต่พลังอำนาจก็ยังไม่ได้สิ้นสุดลง บนอากาศมีคลื่นผันผวนที่น่าสะพรึงกลัวถ่ายทอดออกมา เป็นเหมือนกับระรอกคลื่นก็ว่าได้

อะไรกัน?!

ซุนหยางเต๋าเกิดความหวาดกลัวขึ้นมาทันที ทว่าพลังอำนาจนี้รวดเร็วเกินไป รวดเร็วเกินไปจริงๆ สำหรับเขานั้นมันรวดเร็วจนไม่สามารถที่จะตอบสนองได้ ตึบ เขาถูกอัดเข้าไปอย่างกะทันหัน ทั่วทั้งร่างกายกระเด็นปลิวออกไปราวกับเป็นลูกบอลยาง

เสียงปังดังขึ้นมา เขาได้ไถลออกไปไกล เกิดรอยขีดยาวออกไปนับสิบกิโลเมตร อัดเข้ากับกำแพงลูกแก้วที่อยู่ห่างออกไป แม้แต่กำแพงนี้ก็ปรากฏเป็นรอยแตกขึ้นมา เศษแก้วแตกกระจายออกไป

ดาบยาวในมือของเขาก็ได้ตกลงไปที่พื้น มือของเขาสั่นสะเทือนและด้านชาจากแรงปะทะนั้น เลือดไหลออกมาทั่วทั้งร่างกาย

“กำเนิดโลกแห่งต้นไม้!”

หลิวอู๋มิ่งก็ได้เคลื่อนไหวเช่นกัน ในมือของเขามีคทาสีเขียว คทานี้ก็มีอัญมนีสีเขียวเม็ดใหญ่อยู่ เหมือนกับว่ามีพลังชีวิตที่ไร้ที่สิ้นสุด

ตึบ คทานี้ได้ปักลงไปที่พื้น พลังเวทมนตร์ทั่วทั้งร่างกายของเขาได้หลั่งไหลเข้าไป

ทันใดนั้นพื้นที่ในระยะสิบกิโลเมตรก็เปลี่ยนแปลงไปราวกับฟ้ากับเหวโดยที่มีร่างกายของเขาเป็นจุดศูนย์กลาง ต้นไม้ขนาดใหญ่จำนวนมากได้ผุดขึ้นมาจากพื้นดินโดยตรงและเติบโตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ภายในพริบตา สถานที่แห่งนี้ก็เปลี่ยนกลายเป็นผืนป่าที่เขียวชอุ่ม เป็นเหมือนกับเป็นโลกของต้นไม้ก็ว่าได้ ยิ่งไปกว่านั้นต้นไม้แต่ละต้นก็ดูเหมือนจะมีชีวิต เหมือนกับเป็นต้นไม้กินคน

ซู่ ซู่ ซู่!!!

กิ่งก้านกวัดแกว่งอย่างบ้าคลั่ง ยืดออกไปอย่างรวดเร็ว เหมือนกับเป็นหนวดของปลาหมึกก็ว่าได้ ต้องการที่จะรัดตัวเซี่ยปิง เมื่อใดที่จับได้ เซี่ยปิงจะไม่สามารถหลบหนีไปไหนได้อีก

เดิมทีด้วยความสามารถศักดิ์สิทธิ์กำเนิดโลกแห่งต้นไม้นี้ หลิวอู๋มิ่งก็ได้ห้อมล้อมราชันปีศาจหลายร้อยตัวไว้อย่างกะทันหัน ทำให้ราชันปีศาจเหล่านั้นไม่สามารถที่จะหลบหนีไปได้ ส่งผลภูเขาหมื่นปีศาจเผชิญกับความสูญเสียที่ร้ายแรง

“ทักษะธาตุไม้อย่างนั้นรึ? มีพลังชีวิตที่ทรงอำนาจทีเดียว ทว่าก็น่าเสียดายที่มันเปล่าประโยชน์ต่อหน้าข้า”

เซี่ยปิงไหลเวียนทักษะจักรพรรดิพงไพรออกมา ร่างกายของเขามีออร่าของจักรพรรดิแห่งผืนป่าที่แผ่ออกมา เป็นเหมือนกับผู้ปกครองของไม้ก็ว่าได้ รูนความสามารถศักดิ์สิทธิ์สีเขียวได้ลอยขึ้นไปบนอากาศ

ต้นไม้ที่อยู่รอบๆรู้สึกได้ถึงแรงกดดันบางอย่าง พวกมันเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับผู้ปกครองของตนเอง พลังอำนาจของพวกมันเป็นเหมือนกับน้ำแข็งที่ละลายหายไปในเปลวไฟก็ว่าได้ หายไปอย่างรดเร็ว นี่เป็นเหมือนกับการที่กษัตริย์ต้องการให้ขุนนางตาย ขุนนางก็จะต้องตาย

“จับเขาไว้!”

เซี่ยปิงโบกมือออกไป ควบคุมต้นไม้ทั้งหมดในพื้นที่ระยะสิบกิโลเมตรทันที หนำซ้ำยังควบคุมพลังอำนาจของต้นไม้แต่ละต้นเพื่อโจมตีหลิวอู๋มิ่ง

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

หลิวอู๋มิ่งตกใจอย่างมาก เขาได้มีชีวิตอยู่มานานกว่าพันปี ทว่าก็ไม่เคยพบเจอเรื่องเช่นนี้มาก่อน เห็นได้ชัดว่าต้นไม้เหล่านี้เป็นสิ่งที่เขาอัญเชิญออกมา ทว่าตอนนี้กลับกลายเป็นอาวุธของเซี่ยปิงเพื่อใช้จัดการกับตนเอง ช่างเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย

ทว่าไม่ทันรอให้หลิวอู๋มิ่งได้เข้าใจว่าท้ายที่สุดแล้วเกิดอะไรขึ้น ต้นไม้เหล่านี้ก็เป็นเหมือนกับเถาวัลย์ เข้าไปรัดร่างกายของหลิวอู๋มิ่งอย่างกะทันหัน

ปัง หลิวอู๋มิ่งดิ้นรนอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่สามารถที่จะขัดขืนได้ ถูกรัดอยู่กลางอากาศ แขนขาทั้งสองข้างมีกิ่งก้านนับไม่ถ้วนที่พันรอบอยู่ เหมือนกับถูกมัดโดยโซ่ตรวนก็ว่าได้ ไม่สามารถที่จะขยับเขยื้อนได้แม้แต่นิดเดียว