ตอนที่ 309 หากเขาเป็นชาวนา งั้นพวกเราก็เป็นขอทาน
กั๋วหยี่ร์สงสัยว่าเฉินเจิ้นเฟิงไม่ได้บอกให้เขาจงใจสร้างปัญหาให้กับหลินต้าเหว่ยและเขาก็ได้ทําตามที่เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวแต่แล้วทําไมเฉินเจิ้นเฟิงถึงตอบแทนเขาเช่นนี้
แต่สิ่งที่เฉินเจิ้นเฟิงบอกให้เขาทําเขาก็ไม่กล้าที่จะไม่ทํามันเช่นกัน
ถั่วหยี่ร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยิ้ม:“ฉันแค่อยากจะตรวจสอบให้ชัดเจนกว่านี้อีกหน่อยแต่ผลรายงานการตรวจสอบเดิมก็เพียงพอแล้ว”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม:“หมอกั่วคุณต้องดูแลผู้เฒ่าหลินอย่างดีและต้องไม่มีอะไรผิดพลาดต้องรักษาผู้เฒ่าหลินให้ดีที่สุด!”
ถั่วหยี่ร์ปาดเหงื่อที่เย็นเยียบแล้วพูดว่า“ฉันเข้าใจแล้ว”
หลังจากนั้นกั้วหยี่ร์ช่วยพาหลินต้าเหว่ยไปที่ห้องตรวจและเริ่มสั่งยาเขาไม่กล้าล้าช้าและใช้วิธีการรักษาที่ดีที่สุด
“ผู้เฒ่าหลินคุณต้องพักผ่อนให้มากๆและกินยาให้ตรงเวลาพรุ่งนี้ฉันจะมาดูคุณอีกครั้ง”กั๋วหยี่ร์เตือนเขาแล้วเขาก็ออกไป
“ผู้เฒ่าหลินคุณหลินถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันก็ขอตัวก่อน”เฉินเจิ้นเฟิง หัวเราะด้วยรอยยิ้มเฉินเจิ้นเฟิงและถั่วหยี่ร์ออกไป
ใบหน้าของกั๋วหยี่ร์แดง และบวม และเขาพูดอย่างหดหู่ว่า : “เลาเฉินเกิดอะไรขึ้น คุณไม่ใช่ บอกให้ฉันสร้างปัญหาให้กับพวกเขาหรอกเหรอ?”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“ตอนแรกฉันต้องการจะบอกให้คุณรู้ก่อนล่วงหน้าแต่ใครจะไปรู้ว่าคุณจะมาด้วยตัวเองแบบนี้แล้วฉันก็ไม่มีเวลาจะบอกคุณยิ่งกับคนเหล่านี้แล้วเราไม่สามารถทําให้พวกเขาขุ่นเคืองได!”
กั๋ว หยี่ร์ รีบกล่าวว่า :“ทําให้ขุ่นเคืองไม่ได้?พวกเขาไม่ใช่มาจากชนบทเหรอ?”
เฉิน เจิ้นเฟิงกล่าวว่า“ตอนแรกฉันก็คิดเช่นนั้นจนถึงตอนนี้… แล้วคุณรู้หรือไม่ว่าชายชราคนนั่นเป็นใคร?”
ถั่วหยี่ร์จําได้ว่ามีคนอื่นอีกในห้องนอกเหนือจากหลินฟานและหลิน ต้าเหว่ย“ฉันไม่รู้”กั๋วหยี่ร์ส่ายหัว
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า “บุคคลนี้ชื่อซ่งหรงเหมาและเขาเป็นประธานหอการค้าหยุนเฉิง!” กั๋วหยี่รตกตะลึง:“ประธานหอการค้า! แล้วเขามาที่นี่ทําไม?”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“ที่สําคัญกว่านั้นถ้าคุณมาเร็วกว่านี้คุณจะได้เห็นเหล่าผู้นํามากมายในแวดวงธุรกิจของหยุนเฉิงที่ได้มาเยี่ยมหลินต้าเหว่ย”
ถั่วหยี่ร์ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น:“อะไรนะ?บ้าจริงฉันเองก็เพิ่งได้ยินจากเพื่อนร่วมงานพูดถึงกลุ่มผู้นําธุรกิจได้มาที่โรงพยาบาลของเราในวันนี้และบอกว่าพวกเขากําลังจะไปเยี่ยมคนป่วยฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องโกหกแต่มันกลับเป็นเรื่องจริง?”
เอง”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า : “หากนั่นยังบอกว่าเป็นเรื่องโกหกแต่ฉันได้เห็นฉากนี้ด้วยตาของฉัน
ถั่ว หยี่ร์ กล่าวด้วยความประหลาดใจว่า:“แล้วทําไมถึงมีคนระดับนั้นมาเยี่ยมเขาได้กันหรือเขาไม่ใช่ชาวนา?”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“ถ้าเขาเป็นชาวนาเราก็ขอทานแล้ว”
“สุดยอดมาก เขาเป็นใครกันแน่?”กั่วหยี่ร์กล่าว
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“คุณเคยได้ยินชื่อของหลินเป่ยซวนไหม?”
ถั่วหยีร์คิดอยู่ครู่หนึ่ง : “หลินเป่ยซวน?เมื่อเร็วๆนี้ในหยุนเฉิงฉันได้ยินมาว่าคุณหลินมหาเศรษฐีลึกลับที่ได้เข้าซื้อหยุนติงวิลล่าไปรู้สึกว่าจะชื่อหลินเป่ยซวนด้วย
เฉิน เจิ้นเฟิง กล่าวเบาๆ ว่า : “ถูกแล้วหลินต้าเหว่ยคนนี้ก็คือหลิน เป่ยซวน”
“อะไรนะ?”
กั๋ว หยี่ร์ รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก:“เขาคือหลินเป่ยซว เป็นไปได้อย่างไรเลาเฉินคุณพูดเล่นอะไร?”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“มันเป็นเรื่องจริงนอกจากหลินเป่ยซวนที่ทําให้ผู้นําจํานวนมากเข้ามาเยี่ยมได้แล้วใครล่ะที่สามารถให้ประธานหอการค้ามากับเขาได้!”
กั๋วหยี่ร์ยิ่งตกใจเข้าไปอีกทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมา และพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา:“ถ้าพูดแบบนั้นก็พ่อหนุ่มคนนั้น คือพระเจ้าหนุ่มหลินฟาน..หรือไม่?”
เฉินเจิ้นเฟิงกล่าวว่า“วันนี้มูลค่าตลาดของบริษัทหลินฟานพุ่งเกิน 100 พันล้านไปแล้วและเขาได้เข้าร่วมสโมสรแสนล้านแล้วเช่นกันและในตอนนี้เขาได้ถือบัตรทองของสโมสรแสนล้าน
เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว คุณพูดได้อีกไหมว่าเราสามารถจ่ายมันได้?”
กั่วหยีร์เสียเหงื่อเย็นอย่างมากเขาพูดวนซ้ำๆว่า:“ฉันไม่สามารถจ่ายมันได้ฉันไม่สามารถจ่ายได้…”
บัตรทองของสโมสรแสนล้านมีสิทธิในการรักษาในโรงพยาบาลแห่งนี้และเพลิดเพลินกับบริการทางการแพทย์ที่ดีที่สุดแม้แต่ คณบดีก็ยังต้องคํานับ!
ไม่มีทาง สมาชิกของสโมสรแสนล้าน ล้วนแต่เป็นผู้นําของกลุ่มแสนล้านหรือมีบริษัทที่มีมูลค่าตลาดถึง 1 แสนล้าน!
ว่ากันว่าสโมสรแสนล้านมีข้อตกลงกับกระทรวงสาธารณสุขและสโมสรแสนล้านจะลงทุนด้วยเงินมหาศาลในทุกๆปีเพื่อให้ทุนทางการแพทย์
อาจกล่าวได้ว่าสโมสรแสนล้านเป็นสปอนเซอร์หลักของโรงพยาบาล
ในฐานะขาทองคําก็จะเพลิดเพลินกับบริการที่ดีที่สุดนั้นก็สมเหตุสมผลแล้ว
การทําให้สมาชิกหนึ่งในสโมสรแสนล้านขุ่นเคืองนั้นคือการทําร้ายผู้สนับสนุนของโรงพยาบาลและมันจะเป็นการยากสําหรับพวกเขาที่จะเข้าทํางานที่นี่อีกและอุตสาหกรรมทั้งหมดก็จะถูกแบบภายในไม่กี่นาที
เรื่องแบบนี้ ถ้าไม่โง่พอ แล้วจะมีหมอที่ไหนกล้ากัน…
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้กั๋วหยี่ร์ก็รู้สึกโชคดีเล็กน้อยโชคดีที่เฉินเจิ้นเฟิงได้หยุดเขาและเขาก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับหลินฟานไม่เช่นนั้นผลที่ตามมา มันจะเป็นหายนะสําหรับเขา
ถั่วหยี่ร์คิดเกี่ยวกับมันและเกิดอาการกลัวจนเหงื่อไหลออกมาอย่างเย็นชา: “เลาเฉินขอบคุณที่คุณได้ตบเตือนสติฉัน”
เฉิน เจิ้นเฟิง รู้สึกขมขื่นในใจถูกต้องเขาตบเพื่อช่วยให้กั่วหยี่ร์ รอดจากภัยพิบัติแต่เขาก็คิดถึงตัวเองเช่นกัน และก่อนหน้านี้เขาก็ทําให้หลินฟานขุ่นเคืองไปแล้วเมื่อคิดเรื่องนี้เฉินเจิ้นเฟิงรู้สึกเสียใจไปถึงลําไส้ใหญ่ของเขาห้องวีไอพี
ซ่งหรงเหมาก็จากไปหลังจากกล่าวลาหลินต้าเหว่ย
ที่เหลืออยู่ภายในห้อง คือ หลันฟาน, หลิน ตําเหว่ย และจ้าว เจียอี้
ในที่สุด หลินต้าเหว่ยก็อดกลั้นความอยากรู้เอาไว้ไม่ได้ “เสี่ยวฟานนี่เกิดอะไรขึ้นทําไมวันนี้ถึงมีคนมาพบฉันตั้งมากมายและพวกเขาส่วนใหญ่ก็เรียกตัวเองว่าประธาน กรรมการฯลฯและพวกเขาก็ดูเหมือนจะคนใหญ่คนโต?”
หลินฟาน กล่าวว่า “พวกเขาทั้งหมด เป็นเพื่อนของผม”
หลิน ต้าเหว่ย กล่าวว่า “แล้วทําไมเธอถึงได้ไปมีเพื่อนมากมาย แถมทั้งหมดยังเป็นคนใหญ่คนโตขนาดนั้น?”
หลินฟานกล่าวว่า “อืม… ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อนมันไว้อีกก็ได้ๆผมจะบอกความจริงกับลุงสามในความเป็นจริงคือผมกําลังทําธุรกิจอยู่และพวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ทําธุรกิจร่วมกัน”หลินต้าเหว่ยออกจะประหลาดใจมาก : “อะไร? เสี่ยวฟานเธอกําลังทําธุรกิจแล้วทําไมเธอไม่บอกกับฉันก่อนหน้านี้ล่ะฉันก็ยังคิดว่าเธอเป็นคนส่งอาหาร”
หลินฟาน กล่าวว่า “ที่ผมไม่ได้บอกลุงสามก็เพราะกลัวว่าลุงสามจะเป็นห่วง แล้วเมื่อธุรกิจของผมเติบโตขึ้นผมก็พร้อมที่จะบอกกับครอบครัวของผม”
หลินต้าเหว่ยหัวเราะ : “เสี่ยวฟานเธอคิดผิดลุงสามของเธอคนนี้ มักจะมองเธอในแง่ดีอยู่เสมอเธอเป็นคนแรกในครอบครัวหลินของเราและเธอก็ฉลาดมาตั้งแต่เด็กเมื่อเธอท่าธุรกิจลุงสามก็จะสนับสนุนเธออย่างแน่นอนอย่างไรก็ตามเสี่ยวฟานเธอทําธุรกิจอะไรแล้วมันใหญ่แค่ไหน?”
หลินฟานกล่าวว่า“ผมทําธุรกิจขนส่งขนาดเล็กไม่ได้ใหญ่อะไร”
จ้าว เจียอี้ ที่อยู่ข้างๆ กําลังเหงื่อตกเทียนต้าแอร์ไลน์ทํามูลค่าตลาดทะลุ 100 พันล้านสร้างความอัศจรรย์ให้กับสายการบินเอกชน นี่เรียกว่าธุรกิจขนาดเล็กๆแล้วขนาดใหญ่ล่ะคืออะไร?อันที่จริงหลินฟานไม่ได้ต้องการทําให้ชายชราตื่นตกใจดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผยมัน
หลินต้าเหว่ยกล่าวว่า“ขนส่ง?ขายรถยนต์ไฟฟ้างั้นหรือโอ้.. ใช่ ตอนนี้คนในชนบทเราก็ชอบใช้รถยนต์ไฟฟ้าและเกือบทุกครัวเรือน ก็มีมัน”
หลินฟาน เหงื่อตกการเดาของลุงสามค่อนข้างไกลไปแล้วแต่เขาก็ไม่คิดที่จะแก้มันหลินต้าเหว่ยกล่าวชมว่า : “เสี่ยวฟานเธอรู้จักคนใหญ่คนโตมากมายทั้งๆ ที่เธอเพิ่งเริ่มทํา
ธุรกิจ เธอท่ามันได้ดีมาก”
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “ขอบคุณ ลุงสาม
ในเวลานี้ หลินฟานได้รับโทรศัพท์จาก จาง จิง ประธาน หัวซิน
หลินฟาน กดวางสาย เพราะเขากําลังพูดคุยกับลุงสามและไม่ต้องการให้ใครโทรมารบกวนหลักจากกดวางสายไปแล้ว จางจิงก็โทรกลับมาอีกครั้ง
หลิน ต้าเหว่ย กล่าวว่า “เสี่ยวฟานเพื่อว่าเขาติดต่อมาทําธุรกิจไม่ต้องเป็นห่วงฉันธุรกิจของเธอ สําคัญกว่า”
หลินฟาน ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “อืม ผมจะออกไปรับสาย
หลินฟาน เดินออกไปนอกห้อง และรับสายของ จาง จิง
จางจิงกล่าวว่า : “คุณหลินคุณเปิดเผยในการประชุมทางธุรกิจหยุนเฉิงในวันนี้ว่าเรากําลังร่วมมือกับจงเหว่ยและมีเทคโนโลยีผลิตชิปขนาด 5 นาโนเมตร ในระดับเดียวกับชั้นนําของโลกตอนนี้มีเสียงมากมายจากโลกภายนอกซึ่งส่วนใหญ่เป็นเสียงที่กังขาประธานซวี่เพิ่งโทรมาปรึกษาว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดี คุณหลินมีคําแนะนําอะไรไหม?”
หลินฟานกล่าวว่า“นี่ไม่ใช่ความลับอะไรเนื่องจากมีข้อสงสัยมากมายจากโลกภายนอกก็แค่ขจัดความสงสัยของพวกเขาทุกคนควรแถลงการณ์ออกไปอย่างไรก็ตามหัวซินและหยงจิ๋วจะออกแถลงการณ์ร่วมกัน”
จางจิงกล่าวว่า:“ตกลงฉันเข้าใจ ฉันจะจัดการเดี๋ยวนี้”
ไม่นานหลังจากนั้น คําแถลงของ จงเหว่ย และคําแถลงการณ์ร่วมกันของหัวซินและหยงจิ๋วก็ถูกปล่อยออกมาทําให้เกิดการค้นหาที่ร้อนแรงในที่สุดสิ่งนี้ ทําให้โลกตกตะลึง…