ตอนที่ 249

Black Tech Internet Cafe System

“ข้ายังสูบบุหรี่ไม่เสร็จ ..” ฟางฉีดูดบุหรี่ด้วยความเสียดาย “มันช่างเป็นการต่อสู้ที่สั้นมาก!”

 

ในขณะที่เขาพ่นควันออกมา หญิงสาวและคนที่อยู่ในเหตุการณ์ยังคงรักษาระยะห่างด้วยความตะลึง

 

“เราต้องอยู่ห่างไว้ ข้าต้องทำให้แน่ใจว่าเจ้าไม่ใช่ปีศาจเก่าที่ใช้วิธีอันชั่วร้ายรื้อฟื้นความเยาว์วัยของตัวเอง” รวนหนิงพูดด้วยน้ำเสียงกังวล

 

เจ้าล้อเล่นกับข้าหรือเปล่า? แม้ว่าปีศาจเลือดนรกจะถูกจำคุกและไม่สามารถใช้กำลังได้เต็มที่แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะสามารถจัดการได้ คำอธิบายสิ่งที่เห็นในตอนนี้ก็คือประธานสมาคมที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบเท่านั้น หรือแท้จริงแล้วในร่างเขาคือปีศาจเก่าที่สิ่งอยู่หลายร้อยปี!

 

บางคนในเมืองนี้มีท่าทางแบบนี้ พวกเขามีอายุน้อยและนิสัยเสีย ด้วยความคิดนี้รวนหนิงจึงรู้สีกไม่สบายใจ!

 

ฟางฉีเตือนให้เธอนึกถึงความผิดเก่าๆ ข้างในเมืองครึ่งอันน่าอับอายไปทั่วสถานที่ ในตอนนี้พวกเธอถูกจัดประเภทเป็นคนกลุ่มเดียวกับฟางฉีไปโดยอัตโนมัติ!

 

“เอ่อ ..” ฟางฉีกล่าว “งั้นข้าจะไม่เข้าใกล้เจ้า”

 

“อ่า! ทำไมเราถึงใกล้ชิดกับผู้ชายคนนี้!?” สามสาวเกือบกอดคอกันและกรีดร้อง เมื่อมองลงไปที่เท้าพวกเธอพบว่าตัวเองในตอนนี้กำลังยืนอยู่บนดาบที่ลอยบนท้องฟ้า

 

ดาบนั้นบินตามฟางฉีด้วยตัวมันเอง!

 

“เจ้าต้องการอะไร!?” ทั้งสามสาวเกิดความกลัวขึ้นจับใจ กลัวว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาดกินคน!

 

ฟางฉีเหวี่ยงนิ้วของเขาบนหน้าผากของพวกเธอ “เจ้าไม่รู้จักประธานสมาคมเจ้าหรือไง ปีศาจอะไรถ้ายังพูดอีกข้าจะปล่อยเจ้าทิ้งลงแน่ ข้าจะตั้งสมาคมได้อย่างไรหากไม่แข็งแกร่งพอ!?”

 

ทั้งสามคนเงียบไป

 

“ไม่ใช่จริงหรอ!?” ซูจิมองด้วยแววตาอันสดใส ขณะที่มองเขาไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้า “หรือว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมหรือว่านักบุญผู้ทรงพลัง?”

 

“อ๊ะ! นี่ ..” เจ้าของร้านดูเขินอาย “เจ้าอ่านนิยายมากเกินไปหรือเปล่า”

 

รวนหนิงพูดเสียงต่ำ “เขาจะต้องเป็นปีศาจเก่าที่ฟื้นความเยาว์วัยแน่ ลองคิดดูนะใครจะบอกความจริงกับคนอื่น?”

 

ซูจิและซูเหยาพยักหน้าเห็นด้วย ความรู้สึกชื่นชมก่อนหน้านี้เริ่มหายไป ฟางฉีทำหน้างงเมื่อได้ยินเสียงกระซิบของพวกเธอ ทำไมเป็นเช่นนี้ไปได้!?

 

ข้ายังเด็ก อายุของข้าก็แค่ยี่สิบ อายุจิตของข้าน้อยกว่าสามสิบอีก แต่พวกเจ้าเรียกข้าว่าปีศาจเก่าได้อย่างไร? ทำไมพวกเจ้าจ้องมาที่ข้าราวกับข้าเป็นคนผิด!?

 

“ตกลง! งั้นเรากลับไปคุยเรื่องกฏของสมาคมกันเถอะ!” ฟางฉีพูดด้วยความโกรธเคือง

 

 

อย่างไรก็ตามการทำลายร้านขายยาของเขาถือเป็นเหตุการณ์สำคัญดังไปถึงนอกเมือง!

 

ในช่วงยามกลางคืนกองกำลังเกือบทั้งหมดถูกถามเป็นเสียเดียวกันว่ากองกำลังใดกันเป็นผู้ทำลายร้านยานี้ ชั่วข้ามคืน .. ชื่อของสมาคมเกมแห่งสวรรค์ได้แพร่กระจายไปทั่วเมือง ทุกคนทราบถึงพลังที่เพิ่งสร้างขึ้นด้วยชื่อแปลกๆ และมันกำลังเติบโต แม้ว่าจะเป็นของใหม่ แต่มันถือเป็นพลังที่ใครๆ ไม่สามารถจับต้องได้!

 

.. ด้านปีศาจดำ

 

ปีศาจหัวใจเหล็กนั่งอยู่บนเก้าอี้กล้างที่ปกคลุมด้วยผ้าขนสัตว์เขาจ้องมองผู้ปลูกฝังหัวล้าน “เจ้ากำลังจะบอกว่าเจ้าพบคนที่ฆ่าหลี่หวังกวนแล้ว?”

 

“ใช่ ..” ผู้ปลูกฝังหัวล้านกำลังจะอธิบายต่อ แต่ถูกขัดจังหวะโดยปีศาจหัวใจเหล็ก “นำไป!”

 

“แต่ .. แต่ ..” ผู้ปลูกฝังหัวร้านประหม่าอย่างมาก

 

“หยุดทำไม!” ปีศาจหัวใจเหล็กตะโกน “นำข้าไปสิ!”

 

“ได้ ..”

 

ก่อนที่พวกเขาจะเดินออกจากประตู ผู้ปลูกฝังในชุดผ้าฝ้ายสีเทาเดินสวนเข้ามา

 

“หวังจิน?” ปีศาจหัวใจเหล็กพูดด้วยน้ำเสียงเหยือกเย็น “ข้าไม่ได้อนุญาตให้เจ้าเข้ามา!”

 

“ข้ามาพร้อมกับข้อความจากนายใหญ่” เขากล่าวต่อ “ปีศาจหัวใจเหล็กต้องอยู่ในสภาพเพาะปลูกที่สงบเป็นเวลาหนึ่งเดือนและจะไม่สามารถแยกตัวหรือออกมาได้หากไม่ได้รับการอนุญาตจากนายใหญ่!”

 

จากนั้นเขาหันไปอีกทาง

 

“มันหมายความว่าอย่างไร!?” ปีศาจหัวใจเหล็กหัวร้อน “เจ้าอธิบายมาสิ้!”

 

“ถ้าท่านมีคำถามใดโปรดนำคำถามของท่านไปยังนายใหญ่” เขาเสริม “ข้าเป็นแค่ผู้ส่งสาร”

 

“”บัดซบ! ปีศาจหัวใจเหล็กทุบประตูด้วยกำปั้นของเขา

 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีผลต่อความสนใจของผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองครึ่งอย่างมาก

 

“ร้านขายยาถูกทำลายในคืนเดียวอย่างราบคาบ? ฉินฮงหลินถูกทำลายพลังการฝึกฝนและไม่มีใครรู้เลยว่าเขาตายหรือยังมีชีวิตอยู่กันแน่ ดูเหมือนว่าเขาถูกตัดเป็นชิ้นๆ? โดยศัตรูผู้อาฆาตรแค้น?” ชายวัยกลางคนอ่านรายงานข่าวกรองในมือของเขาด้วยสีหน้าจริงจัง “ถ้าข้าจำไม่ผิด ฉินฮงหลินนี่คือผู้ปลูกฝังของอาณาจักรมหาสมุทรใช่มั้ย?”

 

“ใช่แล้วท่านพ่อ!” ซียื่อที่สวมเสื้อเขียวกระโปรงผ้าไหมยาวสีขาวการแต่งตัวดูเป็นคนชนชั้นสูงตอบ

 

“ข้าได้รับคำเชิญจากเพื่อนและบังเอิญเห็นเหตุการณ์นั้นพ่อดี” ปัญหาคือแม้จะรู้ว่าฉินฮงหลินถูกทำลายโดยง่ายดาย แต่มันก็ยากที่จะเชื่อ!

 

“เจ้าหมายถึง ..” ชายวัยกลางคนถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ร้านนั้นมีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังและชายคนนี้คือผู้ทำลายฉินฮงหลินงั้นหรือ?”

 

“เป็นไปได้มั้ยที่เขาอาจใช้กลไกหรือสมบัติทางจิตวิญญาณอันทรงพลัง?” พ่อของเธอเอ่ยถามอย่างสงสัย

 

“เป็นไปได้!” ซียื่อกล่าว​ “อย่างไรก็ตามร้านนี้เคยแสดงให้เห็นว่ามีผู้อยู่เบื้องหลังซึ่งเขาทรงพลังมาก ข้าไม่แน่ใจว่ามีสาขาเดียวหรือเปล่า?”

 

“มีอีกสาขาหรือ?” ซีเฉินโจทำหน้างง

 

“น่าจะ ..” ซียื่อพยักหน้า “ดูเหมือนว่าร้านหลักจะตั้งอยู่ในสถานที่ที่ชื่อว่าเมืองจิวหัวในตาจิน ..”

 

“อันที่จริงแล้วข้าก็ไม่เคยได้ยินชื่อเมืองนี้มาก่อนดูเหมือนที่นั้นไม่น่าใช่ประเทศเล็ก เนื่องจากร้านนี้มีลูกค้าเยอะใช่ย่อย”

 

“ร้านนี้ทำอะไร?” ซีเฉินโจในฐานะผู้บริหารสำนักงานมังกรม้วนต้องการรู้ทุกอย่างที่สำคัญ

 

“อืม ..” ไม่นานเธอก็เล่าเกี่ยวกับคาเฟ่ให้พ่อได้ฟัง

 

“ฆ่าไก่? ปล้นคน? ได้ความแข็งแกร่งในการเพาะปลูก?” ซีเฉินโจดูงุนงง

 

ซียื่ออธิบายต่อไปไม่ถูก

 

“การตามล่าหาสมบัติ? การผจญภัย? ของตก?”

 

มันคืออะไร!?

 

ซีเฉินโจไม่สามารถเข้าใจความเติมโตของการเพาะปลูกจากสิ่งที่ได้ยิน “เมื่อข้าทำธุระเสร็จแล้วพาข้าไปที่นั่นที!”

 

“รับทราบ” ซียื่อถามกลับ “ข้าขอเข้าร่วมสมาคมเกมแห่งสวรรค์ได้มั้ย?”

 

“เข้าอะไรนะ?” ซีเฉินโจคิดว่าหูของตัวเองฟาด

 

เจ้าไม่ต้องการจะอยู่ในสำนักงานมังกรม้วนที่ยิ่งใหญ่ แต่กลับอยากเข้าร่วมสมาคมเกมแห่งสวรรค์เนี่ยนะ!?

 

“ใช่! ..” ซียื่อรู้สึกไม่สบายใจนักที่ถามออกไป แต่เธอก็อยากมีส่วนร่วมกับผองเพื่อนของเธอ