หล่ง หล่ง หล่ง~
ยานอวกาศทั้งสามลำมีออร่าที่รุนแรงแผ่ออกมา จากนั้นพวกเขาก็ได้เข้ามาในโลกแห่งเมฆาโดยตรงและผ่านทางระบบการตรวจจับของพวกเขา พวกเขาก็พบว่าในเกาะหยานหวงนั้นมียอดฝีมือจำนวนมหาศาลที่รวมตัวกันอยู่ สถานที่แห่งนั้นจะต้องเป็นสถานที่สำคัญของชาวพื้นเมืองอย่างแน่นอน
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้เลือกเดินทางไปที่อื่นๆ แต่เลือกที่จะมุ่งหน้าไปยังเกาะหยานหวงโดยเฉพาะ
ในช่วงเวลานี้ ยานอวกาศทั้งสามลำได้มาถึงเหนือน่านฟ้าของเกาะหยานหวง เป็นเหมือนกับอสูรยักษ์สามตัวก็ว่าได้ ออร่าที่แผ่ออกมานั้นดูน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่ายานอวกาศจากปีที่แล้วเสียอีก
ทว่าผู้ที่อยู่อาศัยในเกาะหยานหวงนั้นได้ถูกอพยพออกไปในที่ปลอดภัยเป็นระยะเวลานานแล้ว ดังนั้นการปรากฏตัวของยานอวกาศจักรวาลสามลำนี้จึงไม่ได้สร้างความแตกตื่นให้กับผู้คนของเกาะหยานหวง
“เจ้าพวกชาวพื้นเมือง!”
ซือถู่กระตือรือร้นอย่างมาก ตะโกนออกมาโดยการใช้ที่ลำโพงขยายเสียง “รีบยอมจำนนซะ มัดมือมัดเท้าของตนเอง หากใครกล้าที่จะต่อต้าน ข้าจะฆ่าล้างทั้งเก้าชั่วโคตร แม้แต่หมูหมากาไก่ก็จะไม่มีเหลืออย่างแน่นอน!”
เขาได้บอกให้ผู้คนภายในเกาะหยานหวงยอมจำนนแต่โดยดี มีท่าทางที่เผด็จการอย่างมาก เหมือนกับว่าตนเองเป็นเทพเจ้าที่จุติลงมาก็ว่าได้
อีกทั้งก็ไม่แปลกที่ซือถู่จะยโสโอหังเช่นนี้ เพราะว่าการที่เขามียานอวกาศจักรวาลทั้งสามลำนี้ ชาวพื้นเมืองเหล่านี้ก็เป็นเหมือนกับชามเซรามิคที่แตกได้อย่างง่ายดาย ไม่สามารถที่จะต้านทานแม้แต่การโจมตีครั้งเดียว
เมืองๆหนึ่งก็สามารถที่จะหายไปได้ในพริบตาโดยการยิงปืนใหญ่ของยานจักรวาลเหล่านี้ แม้แต่เศษซากก็จะไม่มีเหลือ
ไม่ว่าจะมีจำนวนผู้คนมากแค่ไหน ต่อหน้ายานอวกาศทั้งสามลำนี้ มันก็เป็นเรื่องที่ไม่มีความหมายแม้แต่น้อย
กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงต่างก็รู้สึกภาคภูมิใจในตนเองอย่างมาก แสดงสีหน้าที่ดุร้ายออกมา เหมือนกับว่าพวกเขาได้นึกถึงท่าทางของกลุ่มชาวพื้นเมืองที่หวาดกลัวจนขวัญกระเจิง ไม่มีความกล้าหาญที่จะต่อสู้ได้อีก
“ระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ ทำลายมันซะ!”
ในตอนนี้ เซี่ยปิงก็ล่วงรู้ว่าเวลาได้มาถึงแล้ว เขาได้ถ่ายทอดคำสั่งออกไปสู่ระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ทันที ทันใดนั้นสัญญาณทั่วทั้งโลกแห่งเมฆาก็ถูกควบคุม กลายเป็นพื้นที่เขตต้องห้าม
ต่อให้ยานอวกาศจักรวาลทั้งสามลำจะต้องการส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือออกไป ก็ยังคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!!!
ภายในพริบตา บนอากาศก็มีพลังงานรังสีสีทองที่ได้ตกลงมา เป็นเหมือนกับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ก็ว่าได้ ปกคลุมยานอวกาศจักรวาลทั้งสามลำอย่างกะทันหัน
“ศัตรูโจมตี กัปตัน ศัตรูโจมตี อ๊าก!”
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงคนหนึ่งเห็นพลังงานรังสีสีทองนี่ทันที ทันใดนั้นก็หวาดกลัวจนวิญญาณหลุดออกจากร่าง ตะโกนออกมาเสียงดัง หวาดกลัวจนขวัญกระเจิง เขารู้สึกได้ถึงออร่าแห่งความตายที่กำลังจะมาถึง
“โจมตีสวนกลับ โจมตีสวนกลับไปทันที!”
ซือถู่ก็ได้ตอบสนองเช่นกัน คำรามออกมาเสียงดัง สีหน้าแดงก่ำ กระวนกระวายใจอย่างมาก
“กัปตัน ไม่พบตัวศัตรู ไม่สามารถที่จะหาทิศทางของการโจมตีได้ ไม่สามารถที่จะหาอาวุธของศัตรูได้” โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็รู้สึกงุนงง พวกเขาไม่รู้ว่าศัตรูโจมตีออกมาจากทิศทางไหน
ระบบตาข่ายแห่งสวรรค์นั้นกำลังปกปิดอยู่ในความว่างเปล่า ยิงออกมาจากระยะที่ห่างไกลออกไปอย่างมาก การโจมตีนี้อยู่เหนือขอบเขตจินตนาการของพวกเขา การที่ต้องการจะหาระบบตาข่ายแห่งสวรรค์นั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ นี่มันเทียบได้กับการโจมตีจากอีกห้วงมิติหนึ่งก็ว่าได้
“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้น? อันที่จริงเกิดอะไรขึ้นกัน?! ที่นี่ไม่ใช่ดินแดนพื้นเมืองหรือ ไม่ใช่ว่าชาวพื้นเมืองไม่สามารถที่จะออกเดินทางไปในจักรวาลได้ด้วยซ้ำหรือ? ทว่าทำไมถึงได้มีอาวุธที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ ทำไมกัน?”
ซือถู่รู้สึกงุนงงอย่างแท้จริง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนหน้านี้เขาเพียงประกาศออกมาได้ครู่เดียว จากนั้นยานอวกาศของตนเองก็ถูกโจมตีเข้ามาอย่างกะทันหัน
ยิ่งไปกว่านั้นการโจมตีเช่นนี้ก็น่าสะพรึงกลัวเกินไป แม้แต่ตำแหน่งของศัตรูก็ไม่สามารถที่จะหาได้ เป็นไปได้อย่างไรที่จะโต้ตอบกลับไป
“ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือทันที บอกให้ผู้อาวุโสส่งกองกำลังออกมาช่วยเหลือพวกเรา” ซือถู่ตะโกนออกมา
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงคนหนึ่งก็ตะโกนออกไป “ส่งสัญญาณไม่ได้กัปตัน สัญญาณถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้อยู่เหนือจินตนาการของพวกเราไปมาก พวกเราหลงกลแล้ว พวกเราหลงกล อ๊าก!”
สีหน้าของเขาแตกตื่นอย่างถึงที่สุด เดิมทีคิดว่านี่จะเป็นสงครามที่เหมือนกับการออกมาเดินเล่น สามารถที่จะบดขยี้ชาวพื้นเมืองเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย
ทว่ามีที่ไหนที่จะเป็นเช่นนั้น ในดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้มีพยัคฆ์ร้ายที่กำลังหลับใหล ก่อนหน้านี้แสร้งทำเป็นกระต่ายที่ใสซื่อบริสุทธิ์ รอให้พวกเขาเผลอ จากนั้นก็จะจับพวกเขาทั้งหมดกิน
ตึบ ตึบ ตึบ!!!
ไม่ทันรอให้พวกเขาหาวิธีทางแก้ไขปัญหา ยานอวกาศจักรวาลทั้งสามลำก็ถูกรังสีสีทองเจาะทะลวงเข้าไปทันที เป็นเหมือนกับการผ่าตัดที่แม่นยำก็ว่าได้ ไม่ได้ทำลายส่วนประกอบหลักของยานอวกาศเหล่านี้ ทว่าเพียงแต่ทำให้ระบบการบินและระบบอาวุธล้มเหลวเพียงเท่านั้น
บางคนที่อยู่ภายในยานอวกาศอยู่ในตำแหน่งที่โชคร้ายอย่างมาก ถูกรังสีสีทองเจาะทะลวงเข้าไปอย่างกะทันหัน ทั่วทั้งร่างกายเปลี่ยนกลายเป็นควันเลือด แม้แต่การที่จะส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างน่าสมเพชก็ไม่สามารถทำได้
หล่ง หล่ง หล่ง~
เมื่อสูญเสียระบบการบิน ยานอวกาศทั้งสามลำก็ได้ตกลงไปในน้ำทะเล ผู้คนที่อยู่ข้างในต่างก็สั่นสะเทือนไปมาเพราะการกระแทกของยานอวกาศ พวกเขาต่างก็บาดเจ็บสาหัส หมดสติไปเป็นจำนวนมาก
“ไปกันเถอะ จับตัวพวกเขามาทั้งหมด”
เซี่ยปิงได้นำทัพด้วยตนเอง นำกองกำลังของราชันจำนวนมากออกไป มาถึงที่ตรงหน้ายานอวกาศทั้งสามลำ จับตัวโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่อยู่ภายในทั้งหมด
ทว่าก็เป็นเพราะว่าการพังทลายของยานอวกาศทั้งสามลำนั้น ทำให้เหล่าโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่อยู่ข้างในได้รับความเสียหายในระดับหนึ่ง ยังคงมีชีวิตอยู่ ทว่าก็บาดเจ็บสาหัส ไม่มีพลังอำนาจที่จะต่อต้านแม้แต่น้อย
นอกจากนี้เซี่ยปิงก็ได้นำทัพด้วยตนเอง ต่อให้จะมีบางคนที่แสร้งทำเป็นว่าตนเองบาดเจ็บสาหัส ทว่าภายใต้การสัมผัสของทักษะการเชื่อมโยงจิตใจนั้น มันก็ไม่สามารถที่จะตบตาเขาได้ ถูกจัดการไปทั้งหมด
หลังจากนั้นประมาณสิบนาที โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่ยังคงมีชีวิตอยู่ก็ถูกจับตัวมาทั้งหมด เมื่อนับคร่าวๆก็มีประมาณ1,500คน ซึ่งอีก1,500คนนั้นเสียชีวิตไปในระหว่างการโจมตีเมื่อครู่นี้
“ท่านเซี่ย คาดการณ์ได้ว่านี่คือกัปตันของยานอวกาศทั้งสามลำ”
ราชันมนุษย์คนหนึ่งยกตัวซือถู่ขึ้นมา ทั่วทั้งร่างกายนั้นถูกตรวนไว้ด้วยโซ่ ไม่สามารถที่จะขยับเขยื้อนได้แม้แต่ก้าวเดียว
“อ๊ากก เจ้าพวกชาวพื้นเมืองบัดซบ อันที่จริงพวกเจ้าทำอะไรพวกข้า พวกเจ้าทำอะไรกับพวกข้ากัน ทำไมยานอวกาศทั้งสามลำถึงถูกทำลายเช่นนี้ ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับ ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องนี้ อ๊าก!” ซือถู่เงยหน้ามองท้องฟ้า เห็นเพียงแค่ศีรษะที่เปียกของเขา ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล บาดเจ็บสาหัส มีสภาพที่น่าสมเพชอย่างมาก
เขานั้นไม่เต็มใจอย่างมาก ตนเองนั้นเป็นถึงผู้บ่มเพาะในระดับหล่อหลอมสมบัติ มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่ง อีกทั้งยังมียานอวกาศจักรวาลสามลำ ซึ่งพลังอำนาจเช่นนี้เพียงพอที่จะกวาดล้างอิทธิพลใดๆของชาวพื้นเมืองได้
ทว่าตอนนี้กลับถูกชาวพื้นเมืองเหล่านี้จับตัวไปอย่างไม่คาดคิด กลายเป็นนักโทษ เขานั้นรู้สึกไม่พึงพอใจและโศกเศร้าอย่างมาก
“ปฏิเสธที่จะยอมรับ นั่นมันก็เรื่องของเจ้า!”
เซี่ยปิงไม่ต้องการที่จะพูดจาไร้สาระอะไรกับซือถู่ เขาได้ใช้ฝ่ามือตบเข้าไปทันที ตบจนกระแทกลงไปกับพื้น
“ท่านเซี่ย ที่นี่มีชิปที่ดูทันสมัยเป็นจำนวนมหาศาล แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกมันใช้งานอย่างไร” กลุ่มของราชันมนุษย์ยกกล่องสีเงินขาวขึ้นมา ข้างในมีชิปเป็นจำนวนมหาศาล
ทว่าพวกเขาก็ไม่รู้ว่าพวกมันคืออะไร
ซือถู่ที่เห็นชิปเหล่านี้ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที เหมือนกับว่าตื่นตระหนกขึ้นมา ทว่าก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขากำลังแอบอธิษฐานอยู่ในใจไม่ให้ชาวพื้นเมืองเหล่านี้ค้นพบว่าพวกมันคืออะไร
“นี่คือชิปทาส”
ถึงแม้ว่าเซี่ยปิงจะไม่รู้ ทว่าข้างกายของเขานั้นก็ยังคงมีแมวนักปราชญ์ที่เป็นเหมือนกับสารานุกรมก็ว่าได้ ล่วงรู้ได้อย่างกะทันหันว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร “คงจะเป็นสิ่งที่กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเตรียมไว้เพื่อทำให้พวกเราตกเป็นทาส”
“หากติดตั้งชิปทาสนี้ภายในร่างกาย คนๆนั้นก็จะกลายเป็นทาส หากต้องการหลบหนีออกไป มันก็จะจุดชนวนระเบิดทันที แม้แต่กระดูกก็จะไม่มีเหลือ”
เขามองซือถู่อย่างดูถูก “บางทีการที่ใช้ชิปทาสเหล่านี้กับพวกเขาก็เป็นความคิดที่ดีเหมือนกัน ทำให้โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้ตกเป็นทาส ปกครองพวกเขาด้วยวิธีการของพวกเขาเอง”
“ม่ายยย!!!”
ซือถู่กรีดร้องออกมา เขาเดินทางมาที่นี่เพื่อจับชาวพื้นเมืองมาเป็นทาส ไม่ใช่ทำให้ตนเองกลายเป็นทาสของชาวพื้นเมือง
เขาพยายามที่จะต่อต้านขัดขืน ทว่าก็ถูกราชันมนุษย์ที่อยู่ใกล้ๆกระแทกจนหมดสติไปอย่างกะทันหัน