ตอนที่ 252

Black Tech Internet Cafe System

เมื่อวานเถากุนและเหล่าชนชั้นสูงของศาลาหยวนเฮงได้ทำการฝึกฝนการมาอย่างยาวนานเพื่อเตรียมความพร้อมในการต่อสู้ในช่วงเวลาแบบนี้!

 

วิธีที่ดีที่สุดในการปูรากฐานให้มั่นคงในสถานที่ใหม่คือการสยบผู้มีอำนาจให้สงบลง! การฝึกฝนนั้นยากเสมอแต่หากเรามีเป้าหมายไว้แม้จะยากยังไงเราก็จะไปให้ถึง ในตอนนี้มีใครบางคนได้เข้ามาเหยีบจมูกพวกเขาและคนพวกนั้นเองสาบานว่าจะฆ่าทุกคนที่มาจากอาณาจักรดวงดาว!

 

แม้จะเป็นกองทัพจากจิวหัวที่เรียกว่าเป็นการร่วมพลังของเหล่านักรบ แต่สำหรับสายตาพวกเขาคนจากจิวหัวก็ยังดูอ่อนแอใหนสายตาอยู่ดี .. ในทางตรงกันข้ามทหารชั้นยอดในเมืองครึ่งนั้นล้วนเป็นถึงผู้ปลูกฝัง!

 

นั่นเป็นเหตุผลที่เขามั่นใจในการเลือกที่จะสยบกองทัพจิวหัวเพื่อเป็นก้าวย่างในการสร้างชื่อเสียงของเขา!

 

ท้ายที่สุดในสายตาของเหล่าผู้ฝึกฝนทั้งหลาย พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาเหนือกว่าเหล่านักรบเสมอ!

 

“ผู้ฝึกฝนจากศาลาหยวนเฮงและหวังชานได้เดินเข้าไปในพื้นที่ว่างเปล่าระแวกใกล้หุบเขา” หยวนเฮงตะโกนในห้องพูดคุยในกลุ่ม “วันนี้เราต้องเอาชนะพวกเขาและแสดงพลังของอาณาจักรทะเลดวงดาวของเราให้พวกเขาได้ประจักษ์!”

 

ขณะเดียวกันจิวหัวเองยกผู้คนประมาณห้าถึงหกสิบคนมารวมตัวกันที่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน!

 

กงฉีตะโกน “พวก! เหล่าบรรดาผู้คนจากอาณาจักรทะเลดวงดาวกำลังก้าวข้ามเส้น! พวกเขาปล้นทรัพยากรของเราและฆ่าพวกผองพี่น้องแปดคนที่เล็ดลอดออกมาจะให้เรายืนอยู่เฉยได้อย่างไร!”

 

“ใช่!”

 

“ลุย!”

 

“คำขวัญของกองทัพเราคืออะไร?”

 

“กองทัพจิวหัวรวมกันเป็นหนึ่ง!”

 

“ฆ่ามัน!” กงฮีชี้ดาบเหล็กของเขาไปทางทิศของหุปเขา “วันนี้เราต้องสังหารพวกเขาทั้งหมดและทำให้พวกเขาสยบตรงหน้าเรา!” ภายใต้คำสั่งของกงฮีพวกเขาพุ่งหน้าไปทางทิศของหุปเขาทันที

 

 

ใกล้กับหุปเขางูพิษกองทัพหยวนเฮงเองก็กำลังกำจัดเหล่าสัตว์ประหลาดกันอย่างเพลิดเพลิน

 

หยวนเฮงกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ศิษย์น้องหวังเราต้องควบคุมและรวมพลังกัน ข้าหวังว่าผู้คนจากตระกูลหวังและพวกข้าเราจะเข้ากันได้ดี!

 

“แน่นอน!” หวังชานตะโกนในช่องพูดคุยทันที “สมาชิกของเราทั้งหมดที่อยู่ใกล้หุบเขางูพิษ โปรดรับฟังคำขอของคนจากศาลาหยวนเฮง!”

 

เถากุนผงกหัวพอใจ “ผู้คนจากตระกูลหวังเราขอให้พวกท่านไปทางซ้ายและจัดแถว!”

 

“พวกเขามากันแล้ว!” เหล่าสมุนจากศาลาหยวนเฮงตะโกนคุยกันในช่องพูดคุยของ QQ

 

“พวกมันอยู่ห่างจากลูกไฟเราไปร้อยก้าว!”

 

“ห้าสิบก้าว!” เถากุนตะโกน “นักเวทย์ทุกคนเตรียมพร้อม ลัทธิเต๋าถอย!”

 

 

อีกฝั่งด้านกงฮีรองผู้บังคับบัญชาของจิวหัวตะโกนว่า “อีกไม่นานพวกเราจะเข้าสู่ห้วงของลูกไฟ! ลัทธิเต๋าเตรียมเทคนิคการฮีลเลือดให้พร้อม นักรบเราจะเก็บพวกมันทั้งหมด ส่วนนักเวทย์เราต้องสกัดกั้นสกิลของพวกมันด้วยลูกไฟ!”

 

นักรบประมาณยี่สิบคนแยกออกไปด้านข้างขณะที่ทั้งสองฝ่ายต่างขว้างลูกไฟเข้าหากัน จุดไฟจำนวนมากกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ส่วนลูกไฟที่ถูกเสกบนอากาศที่กำลังล่วงหล่นนั้นมองดูคล้ายกับดาวตก!

 

“สัทธิเต๋า! ฮีล!” ผู้บัญชาการของทั้งสองฝ่ายตะโกน

 

เกมได้แตกต่างไปจากครั้งเดิมก่อนหน้านี้ระหว่างการต่อสู้พวกเขาต้องใช้การดื่มยาเพื่อเพิ่มเลือดซึ่งนั้นทำให้เสียสมาธิในการต่อสู้ ดังนั้นเทคนิคการรักษาของลัทธิเต๋าในตอนนี้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด!

 

นักรบและนักเวทย์ที่ได้รับบาดเจ็บจำนวนมากเมื่อได้รับการฮีลจะมีแสงออกมา

 

 

“ส่งนักรบออกมาแล้วฆ่าสองคนกลางกลุ่ม ลงมือเดี๋ยวนี้!” คำสั่งจากผู้บังคับบัญชาจากจิวหัว

 

 

“พวกนักเวทย์เข้ามาใกล้แล้ส ตั้งสมาธิเพื่อโจมตีพวกคนกลางกลุ่ม!” นี่คือคำบัญชาจากผู้บังคับฝั่งหยวนเฮง

 

 

ทันทีที่สองฝ่ายเริ่มต่อสู้กันในระยะใกล้!

 

“ลัทธิเต๋าเดินหน้าเข้าไปเพื่อช่วยนักเวทย์!”

 

“นักรบเข้าไปฆ่าพวกนักเวทย์!”

 

“ทุกคน! โจมตี!”

 

“บ้าเอ้ย! มาดูกันใครจะแน่กว่านั้น!”

 

ในความโกลาหลนี้ หยวนเฮงถูกแทง! “ใครมันแทงข้า!”

 

กงฮีเอง “แม่งเอ้ย ใครมันขว้างลูกไฟใส่ข้า!”

 

มันเป็นความวุ่นวายไปหมด!

 

… สามนาทีต่อมา

 

“พี่น้องที่เกิดในหมู่บ้านรีบออกมาช่วยพวกเราด่วน ช่วยด้วย!

 

… ห้านาทีต่อมา

 

“คนที่เพิ่งเกิดอยู่ไหน!?”

 

พวกชนชั้นสูงรายงานว่า “เรามีการต่อสู้ระหว่างทาง”

 

ผู้บัญชาของกองทัพทั้งสองเกาหัว เนื่องจากมันไม่เคยมีกรณีดังกล่าวเกิดขึ้นเลยในชีวิตจริง พวกเขาตะโกนว่า “ดึงการต่อสู้มาที่เกิด มาที่นี่ให้หมด!”

 

คนที่ถูกฆ่าตายตอบโต้อย่างรวดเร็วว่า “ระวังผู้รักษาประตูเมืองด้วย!”

 

 

ระหว่างทางไปหุบเขางูพิษ เยเสี่ยวเย้และเหล่าสาวกจากกลุ่มโอเชียนที่เพิ่งออกมาจากหมู่บ้านมือใหม่ก็พบกับสถานการณ์อันเร่าร้อน

 

“พวกเขาไม่ได้เป็นผู้ปลูกฝังจากอาณาจักรทะเลดวงดาว ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นนักเวทย์ที่อ่อนแอ!” นักรบบางคนจากจิวหัวชี้ไปที่เหล่าสาวกจากโอเชียนที่เพิ่งออกจากหมู่บ้าน

 

“เจ้าทำอะไร? ทำไมถึงมาฆ่าพวกเรา?” คนจากกลุ่มโอเชียนล้มลงกับพื้นทันที

 

หลังจากเกิด พวกเขารู้สึกสับสนใจหัวและออกมาจากหมู่บ้านอีกครั้ง

 

“พวกเขาสามคนเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังจิวหัวหรือไม่? ข้าไม่เคยเห็นพวกเขามาก่อน” ผู้ฝึกฝนบางคนจากอาณาจักรทะเลดวงดาวขว้างลูกไฟใส่พวกเขา

 

ทั้งสามคนล้มลงอีกครั้ง!

 

“แม่งเอ้ย! พวกเจ้าเป็นบ้าหรอ?” หยุนเหลียนระเบิดความโกรธ “กำจัดพวกมัน!”

 

ในเวลาเดียวกันผู้พิทักษ์ที่มาถึงที่นี่เพื่อเอาของมาขายก็กำลังเดินออกจากหมู่บ้าน

 

“มีคนอีกหรอ?”

 

กองทัพทั้งสองเข้าสู่สงครามอย่างจริงจังมากเกินไป ในหัวพวกเขาตอนนี้มีแต่การล้างแค้น “ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใครฆ่าพวกเขาให้หมด!”

 

 

ขณะนี้จีวูและคนอื่นๆ กำลังฆ่าเหล่างูพิษในหุบเขางูพิษ

 

“พวกเขาควรจะถึงที่นี่แล้วนี่?” จียูมองเวลา

 

“ไหนให้ข้าดูหน่อย” จีวูวางหูฟัง VR ลงและดูหยกสื่อสารของเขา “พวกเขาอยู่ที่นี่ สงสัยกำลังเตรียมของละมัง”

 

อย่างไรก็ตาม หลายคนเองยังคงไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นรอบๆ หมู่บ้านมือใหม่ …

 

… นอกหมู่บ้านมือใหม่

 

“เจ้าเป้นใคร? เจ้ากล้าฆ่าทหารองครักษ์ใช่มั้ย?”

 

“ปู่ของเจ้าไง!” นักรบจากหยวนเฮงตอบกวนโอ้ยพลางขว้างลูกไฟใส่นักรบครักษ์

 

“เจ้ากำลังมองหาความตาย!” ทหารองครักษ์ที่เพิ่งเดินออกมาจากหมู่บ้านโกรธจัด “ตาย!”

 

 

ณ หมู่บ้านชื่อแดง

 

ร่างที่ชั่วร้ายที่สุดและดุร้ายที่สุดของทั้งสองกองทัพจะถูกส่งตัวมาที่นี่

 

“สถานการณ์ในหมู่บ้านมือใหม่คืออะไร? รายงายให้ข้า ข้าอยู่ในหมู่บ้านชื่อแดง!” หยวนเฮงตะโกนในช่องพูดคุย

 

ทำนองเดียวกันผู้บัญชาการจากฝั่งจิวหัวกงฮีก็ตะโกนเช่นกัน “ข้ากำลังจัดการและสั่งสอนคนในหมู่บ้าน ส่งคนที่เหลือมาที่นี่! ”

 

ขณธเดียวกัน ณ​หมู่บ้านมือใหม่

 

ผู้เล่นจากสำนักซียี่ตะโกนขึ้น “บ้าเอ้ย ใครมันฆ่าข้า เจ้าหรือเปล่า!?”

 

เกิดคลื่นลูกใหม่ของการทำลายขึ้น!

 

ทหารองครักษ์ตะโกนว่า “ใครฆ่าเรา? พวกเจ้ากำลังมองหาความตาย บ้าจริง! ทำไมไม่หยุดสักที!”

 

พวกเขาถูกฆ่าสิ่งของกระจัดกระจาย .. พวกเขาฟาดฟันกันอย่างดุเดือด

 

“โอ้ย .. ของของข้าถูกพวกมันเอาไปหมดเลย!” เยเสี่ยวเย้ที่เพิ่งได้ไอเทม ทำหน้าเศร้าตอนนี้เธอเหลือแค่ชุดผ้าฝ้ายเท่านั้น ดาบไม้ของเธอก็หลุดมือทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนั่งเศร้าวนไป

 

“แม่ง!” หยุนเหลียนและคนอื่นๆ จากกลุ่มโอเชียนหัวร้อน “พี่น้องแห่งโอเชียนเรามาแก้แค้นเพื่อน้องสาวของเรา!”

 

“วังหลิวหยุนมาช่วยพวกเราด้วย” มีคนตะโกน

 

 

ในหมู่บ้านชื่อแดงเวลานี้ คนจากหยวนเฮงเองเริ่มสงสัยว่าทำไมมีคนเกิดมากมายที่นี่

 

“เยอะมาก!?”

 

ใบหน้าของหยวนเฮงเปลี่ยนไปทันที “ส่งคนมาที่นี่เพิ่ม!”

 

“อ่า!”

 

เสียงกรีดร้องดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีคนถูกฆ่า

 

“บ้าเอ้ย! ไปรับทีมรักษาความปลอดภัยมาให้ข้าอีกร้อยคน!” หยวนเฮงตะโกนขึ้นด้วยอารมณ์โกรธจัด

 

แย่จริง! เขาไม่เคยถูกประณามขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!