“ต้องการคนเพิ่มหรือไม่?” รวนหนิงที่ยืนมองพวกบ้าคลั่งตะโกนขึ้นมาด้วยความสงสัย ในความคิดเธอเข้าใจว่าพวกเขารู้สึกอย่างไร มันทนไม่ได้จริงๆ ที่เห็นพวกผองของตัวเองถูกโจมตีและเต็มไปด้วยคราบเลือดนองหน้า
หากสถานการณ์ยังคงดำเนินต่อไปจะมีที่นั่งเหลือพอหรือไม่ คิดไปมาหรือว่าข้าต้องเรียกพวกน้องให้มาซะเลยตอนนี้ ..
เธอรีบส่งข้อความถึงซีบื่อ, ซูจิและซูเหยาทันที “มาเลยตอนนี้ หัวหน้าใหญ่ของศาลาหยวนเฮงกำลังจะพาคนมาเล่นเกมเพิ่มอีกร้อยคนถ้าพวกเจ้ามาช้าจะไม่มีที่นั่ง!”
ณ สำนักมองกรม้วนซียื่อพูดอย่างกระวนกระวาย “ท่านพ่อ! ข้าต้องไปที่ร้านตอนนี้ ..”
“ตอนนี้?” ซีเฉินโจดูงุนงง
“หนิงหนิงบอกว่าหัวหน้าใหญ่ของศาลาหยวนเฮงกำลังเรียกคนมาเพิ่มอีกร้อยคนและถ้าเราไปช้าที่นั่งจะไม่เหลือ ..” เธอตอบพ่ออย่างไม่เข้าใจเช่นกัน เธอเองก็สงสัยว่าทำไมหยวนเฮงถึงต้องเรียกคนมาที่ร้านมากมายขนาดนั้นทั้งๆ ที่เกมก็ไม่ได้มีราคาถูกเลย
…
ในไม่ช้าการต่อสู้ในหมู่บ้านมือใหม่ก็ได้ย้ายไปยังหมู่บ้านชื่อแดง นอกจากคนทั้งสองกลุ่มที่ย้ายไปแล้วยังรวมไปถึงผู้บริสุทธิ์บางคนที่ผ่านไปมาด้วย หากนับเหล่าผู้พิทักษ์และเหล่าสาวกจากกลุ่มต่างๆ ในหมู่บ้านชื่อแดงรวมแล้วได้ประมาณกว่าสองร้อยคน
ผู้เล่นส่วนใหญ่รวมไปถีงผู้เล่นใหม่ที่โดนลูกหลงต่างลงมากองรวมอยู่กันที่นี่ .. สงครามอันวุ่นวายในหมู่บ้านมือใหม่เริ่มน้อยลงในขณะที่ผู้เล่นที่บ้าสงครามถูกส่งไปยังหมู่บ้านชื่อแดงทีละคนสองคน!
หมู่บ้านชื่อแดงแดงตอนนี้ได้คล้ายกับเมืองเล็กๆ เข้าไปทุกที ที่นี่ไม่มีมาตรการด้านความปลอดภัยใดๆ ไม่มีทั้งการป้องกันและทหารรักษาประตู นี่เป็นการเพิ่มความวุ่นวายของสถานการณ์ยิ่งกว่าเดิม!
“ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! คนที่ถูกฆ่าจะต้องเกิดใหม่และสู้ต่อทันที” หยวนเฮงตะโกนอย่างดุเดือดในช่องพูดคุย “จัดการข้าต้องการร้อยคนที่นี่!”
ในช่องพูดคุยของกองทัพจิวหัวกงฮีเองก็ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “จัดการ ที่นี่เปิดรับคนเพิ่ม แล้วนั้นทำไมคนเยอะกว่าเดิม?”
ปู้เล่นอิสระที่ไม่ได้เปิดใช้ QQ ตะโกนในช่องคุยในเกม “จัดการ พวกมันต้องตกนรก!”
“เจ้ากล้าฆ่าข้าก็เข้ามาเลย!”
“ข้ากลับมาแล้ว มาสู้กันเถอะ!”
“…”
วุ่นวายเหลือเกิน
…
จีวูทำหน้าผิดหวัง “หัวหน้ายูของข้าอยู่ไหน? ทำไมเราถึงขาดการติดต่อกับเขา?”
องค์หญิงจียูก็ผิดหวังไม่แพ้กัน “นี่ข้าขาดการติดต่อกับคนของข้าเช่นกัน ..”
“เกิดอะไรขึ้น? คนข้าของอยู่ที่ไหน?” องค์ชายสองทำหน้าเศร้า “ข้ากำลังรอเงิน!”
…
ณ หมู่บ้านชื่อแดง
“ทหารองครักษ์มารวมตัวกันที่นี่ มาที่นี่!”
“อ๊ะ!” คนที่ตะโกนถูกฆ่าตายทันที
“เจ้าต้องการรวมตัวหรือไม่!?” สมาชิกจากสองกลุ่มจะโกนถามตาขว้าง “ยังงี้พวกเ้จาก็ฆ่าเราได้นะสิ!”
หลังจากวางชุดหูฟัง VR ลงหัวหน้ายูก็หยิบหยกสื่อวสารขึ้นมา ใบหน้าของเขาซีดเผือดมีข้อความมากมาย!
เขารีบตอบกลับหน้าของเขาเวลานี้เต็มไปด้วยเหงื่อที่ค่อยๆ ผุดขึ้นทีละเม็ด “ท่านจักรพรรดิ ข้าและเหล่าองครักษ์ถูกกักขังอยู่ในจุดเกิดเหตุที่หมู่บ้านชื่อแดง .. ที่นี่มีคนมากมาย”
“อะไรนะ?” ใบหน้าของจีวูดูสับสน “กี่คน!?”
“ประมานสองร้อยคน โดยคนร้อยกว่าคนที่อ้างตัวว่ามาจากอาณาจักรดวงดาวโจมตีพวกเราทุกครั้งที่เห็น!”
“…”
“ท่านพ่อ ..เราจะทำอย่างไรดี!?” องค์ชายสองกล่าวอย่างหงุดหงิด พวกเขากำลังรอเงินเพื่อนำมาซื้อยาและเก็บค่าประสบการณ์เพื่อเพิ่มเวลต่อ เขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ทีมที่รับผิดชอบในการแลกเปลี่ยนเหรียญนั้นถูกกักขังในหมู่บ้านชื่อแดงหรือไม่ ..
“เราควร .. หาคนมาที่นี่เพิ่มมั้ย?” องค์ชายห้าจี๋หยางแนะนำ
จียูส่ายหัว “พวกเขาอยู่ไกลเกินไปและคงไม่สามารถช่วยแก้ไขปัญหาที่เร่งด่วนในเวลานี้ได้”
“บอกอันหูเว้ยให้รับยามสองร้อยคนมาเล่นเกม” จีวูตะโกน “ข้าอยากจะเห็นว่าคนจากอาณาจักรดวงดาวจะแข็งแกร่งขนาดไหน!”
…
“หนิงหนิง!” ซียื่อ, ซูจิและซูเหยาเดินเข้ามาในร้าน
“มาๆ เล่นกัน” รวนหนิงเอ่ยชวนเพื่อนและหันไปถามฟางฉีขณะที่กำลังเปิดเกม “นี่เจ้าจะบอกเราว่าไปยังสถานที่หาสมบัติวันนี้ใช่มั้ย?”
“หนิงหนิงวันนี้เจ้าไม่เฝ้าร้านหรอ?” ซียื่อถาม
“ข้าปิดร้าน! พรุ่งนี้ข้าจะจ้างคนมาดูร้านให้ข้า!” รวนหนิงตอบ
“…”
ณ เมืองครึ่ง
ชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีฟ้าและหมวกทรงสีเหลือเดินเข้ามาในร้านพร้อมคนร้อยคน “อาจารย์!”
เถากุนวางหูฟัง VR และกล่าวว่า “ท่านอาจารย์เป็นผู้บังคับบัญชาการต่อสู้ในเวลานี้ ทุกคนตอนนี้มีชื่อเป็นสีแดงพวกเขากำลังรวมตัวกันอยู่ในหมู่บ้านชื่อแดง”
จากนั้นเขาอธิบายวิธีการเล่นให้สมุนทุกคนฟัง .. สิบนาทีต่อมาคนร้อยคนได้ลงมายังหมู่บ้านชื่อแดง
ระดับของพวกเขาต่ำ แต่ไม่ใช่ปัญหาเพราะใครก็ตามที่ติดอยู่ที่นี่จะถูกลดระดับให้อยู่ในสภาวะเดียวกัน .. คนสองร้อยคนเริ่มต่อสู้ ส่วนอีกสองร้อยคนเก็บกวาดการต่อสู้
ในบรรดาเหล่าคนสองร้อยคนในกลุ่ม มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เป็นองครักษของจิวหัวที่สามารถจัดระเีบยบกันผ่านห้องพูดคุยใน QQ ส่วนคนอื่นๆ นั้นพวกเขาไม่สามารถสั่งทหารองครักษ์หรือผู้เล่นอิสระได้เลย เนื่องจากวิญญาณความบ้าสงครามเข้าสิ่ง!
“จงยึดมั่นอดทน!” ในช่องพูดคุยของกองทัพจิวหัวกงฮีตะโกนอย่างบ้าคลั่งเพราะนี่เป็นสงครามที่เกี่ยวข้องกับเกียรติยศของกองทัพจิวหัว!
“กำลังเสริมกำลังมา!” อันหูเว้ยมาพร้อมกับทหารอีกสองร้อยคน!
…
ณ คาเฟ่ที่เมืองครึ่ง
“พวกเขายังต่อต้านอยู่” เถากุนกล่าว “เวลาเล่นของเราใกล้จะหมดแล้ว!”
“พายามจากหยวนเฮงมาร้อยห้าสิบคนที่นี่เพื่อนมาแทนที่เรา!” หยวนเฮงพูดด้วยเสียงเยาะเย้ยเมืองเห็นว่าชัยชนะเริ่มเข้ามาใกล้แล้ว “ข้าจะให้พวกเราได้เห็นว่าเราต้านทานได้มากแค่ไหน!”
…
ณ คาเฟ่ในจิวหัว
อันหูเว้ยเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับทหารอีกสองร้อยคน “เสี่ยวหยู เปิดคอมพิวเตอร์ให้เราด้วย!”
“เอ่อ .. ท่านอันหูเว้ย” เจียงเสี่ยวหยูยืนนิ่ง “เหลือที่นั่งเพียงไม่กี่ที่เท่านั้น”
“อ๋อ!” หันหูเว้ยสงสัยว่าคอมพิวเตอร์เกือบหกร้อยเครื่องเต็มได้ยังไงกัน
“เหลือเท่าไร!?”
“ประมาณสิบสองเครื่อง ..”
ที่นี่คาเฟ่หลักที่จิวหัวมีเกมมากขึ้นแถมผู้เล่นก็มากขึ้นตามเวลา นับตั้งแต่มีการแข่งขัน Diablo และ CS ตอนนี้เกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพเองก็ได้รับความนิยมจำนวนมากแม้จะมีที่มากแค่ไหนในตอนนี้ก็แทบจะถูกจับจองหมด
…
ในช่องพูดคุยของกองทัพจิวหัวกงฮีตะโกนอย่างหนักหน่วง “กำลังเสริม! กำลังเสริมอยู่ไหน? เราจะต้านไม่ได้นาน!”
“มีสิบสองคนมาถึงแล้ว!” กำลังเสริมตอบ
“สิบสองคน? มันเกิดอะไรขึ้น!?”
“ไม่มีคอมพิวเตอร์เหลือแล้ว!”
“บ้าชิบ!” กงฮีสบถ “มีคอมพิวเตอร์หกร้อยเครื่องทำไมมันเต็มทั้งหมด? บอกให้คนอื่นออกแล้วทิ้งคอมไว้ให้พวกเรา!”
“รองผู้บังคับบัญชากง! เราจะไม่ไหวแล้ว พี่น้องของเราเริ่มถดถอย!”
“มีคนจากวังหลิวหยุน, กลุ่มโอเชียนและคนจากสามสำนัก” กองกำลังรายงานในช่องพูดคุย “บางคนดูเหมือจะเป็นผู้พิทักษ์”
“…”
“ร่วมมือกัน เรายังสามารถต่อสู้กับพวกเขาได้!” กงฮีตะโกนด้วยสายตาอาฆาต “เราจะต้องทนได้ เราจะรวมตัวกัน!”
“จัดการพวกมัน!”
“ท่านอาจารย์ตัง!” หวังชานอุทาน “พวกเขากำลังสบประมาทเราในช่อง QQ”
สงครามยังไม่จบอย่างเพิ่งนับศพทหาร!