บทที่ 263 เขาแทบอยากจะทำให้เธอตายอยู่แล้ว!

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 263 เขาแทบอยากจะทำให้เธอตายอยู่แล้ว!
พี่ภา?

นี่เธอถูกพากลับมาที่ตึกวังฬาหนึ่งแล้วหรือ?

ในที่สุดสติของเส้นหมี่ก็ค่อยๆ คืนกลับมา จากนั้นเธอที่นอนอยู่บนเตียง จึงเริ่มสำรวจบรรยากาศรอบๆ

สุดท้าย การมองสำรวจไปเรื่อยๆ แบบนี้ เธอดันเห็นว่าห้องนอนนี้มีสไตล์การตกแต่งด้วยโทนสีเย็นทั้งหมด ผนังสีเทาห้าสิบองศาแบบสามมิติ ด้านล่างเป็นพื้นกระเบื้องเคลือบหินอ่อนไวท์วอรากัสโทนสีเย็นเหมือนกัน ตู้เสื้อผ้าทำจากวัสดุแก้ว ไม่โปร่งใสนัก แต่บางครั้งก็สามารถมองเห็นเงาของเสื้อผ้าที่แขวนอย่างเรียบร้อยอยู่ด้านใน กลับทำให้มันดูมีคุณภาพอย่างมาก และหรูหราสุดๆ

ห้องนอนนี้……มันคือ……?

เส้นหมี่เบิกตาโตคู่นั้นทันที!

“คุณตื่นแล้วหรือ?”

เวลานี้เอง แสนรักที่ตกลงให้พี่ภาโทรหาหมออยู่ด้านนอก พอเข้ามาแล้ว เขาก็มองมาทางข้างเตียง เห็นเธอตื่นแล้ว

เส้นหมี่นิ่งไปอีกครั้งทันที

เธอคิดว่า ตอนนี้ตัวเองกำลังฝันเสียอีก

ถ้าเธอจำไม่ผิดล่ะก็ ก่อนเธอจะเสียสติไป พวกเขาสองคนแตกหัก เขาจับเธอ ส่วนเธอ ก็ยอมรับทุกอย่าง ปล่อยให้เขาฆ่า

งั้นตอนนี้เกิดอะไรขึ้น?

เส้นหมี่มองผู้ชายคนนี้อย่างงุนงง

กลับเห็นว่า พอเขาเห็นตัวเองตื่นมา ก็เข้ามาที่ข้างเตียงโดยตรง จากนั้นยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของเธอ

เส้นหมี่:“……”

“อุณหภูมิปกติแล้ว ไม่ต้องห่วง ไม่เป็นอะไรแน่”แสนรักชักมือกลับ เห็นผู้หญิงคนนี้เอาแต่จ้องตัวเองเหมือนคนโง่ จึงพูดปลอบไป

แน่นอนว่าเขาไม่พูดกับเธอว่า ช่วงที่เธอหลับใหล เขาดูแลเธออย่างไร

ตอนที่พากลับมา นอกจากบาดเจ็บทั้งตัวแล้ว เสื้อผ้าก็ไม่เหลือชิ้นดี ดังนั้นเขาได้แต่ให้แครอทมาแล้ว ตรวจดูสถานการณ์ของเธอ พอแน่ใจว่ายังไม่ตาย จึงช่วยทำความสะอาดตัวเธอด้วยตัวเอง

การปฏิบัติแบบนี้ นอกจากลูกของเขาแสนรักแล้ว เธอก็เป็นคนแรก

แสนรักไปเทน้ำอุ่นมาให้ วางไว้ที่ตู้หัวเตียง

เส้นหมี่:“……”

มองน้ำแก้วนี้ แล้วก็มองดูท่าทางของชายคนนี้อีกครั้ง ในที่สุด เส้นหมี่ก็จะนั่งขึ้นมาจากเตียง

แต่ว่า พอเธอขยับ จู่ๆ ความเจ็บปวดจากช่วงท้องของเธอก็เข้ามา เธอส่งเสียงร้อง“โอ๊ย——”แล้วคืนตัวกลับไปอีกครั้งทันที

“……”

ในเวลาสั้นๆ นี้ สายตาชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าเตียงเปลี่ยนไป จากนั้นโค้งตัวประคองเส้นหมี่ที่เหงื่อท่วมหน้า

“เจ็บหรือ?”

“อือ……”เส้นหมี่กะพริบตาจนน้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด ยอมรับ

คิดว่าเขาจะเห็นใจและสงสาร

ที่ไหนกันล่ะ พอเธอพูดจบ ชายหนุ่มที่ประคองเธอขึ้นมา และยังเอาหมอนมารองหลังเธอไว้ ก็พูดเสียดสีออกไปทันที

“ครั้งหน้าก็ทำให้ดีกว่านี้สิ แบบนี้ก็ไม่เจ็บแล้ว”

“อะไรนะ?”

เส้นหมี่ฟังไม่เข้าใจทันที

จนกระทั่งชายคนนี้หัวเราะอย่างเยือกเย็นอีกครั้ง จากนั้นหยิบแก้วน้ำนั้นไปที่ข้างริมฝีปากของเธอ เธอจึงได้สติคืนมาอย่างตระหนักได้

ผู้ชายระยำคนนี้ ปากร้ายจริงๆ

นี่แช่งเธอตายหรือ?

ครั้งหน้าทำแบบนี้อีก ชีวิตของเธอไม่เหลือแล้วแน่ เลยไม่เจ็บแน่นอน

เส้นหมี่ไม่พูดอะไรอย่างยอมรับชะตากรรม ตัวแข็งทื่อเอนตัวไปที่ข้างแก้วแล้วจิบน้ำ เงียบสักพัก จึงปลุกความกล้าขึ้นมามองไปที่ชายคนนี้

“ทำไมคุณ……พาฉันกลับมา?”

“ทำไม?ชอบไปข้างนอกกับชายอื่นจนชินแล้ว เลยไม่อยากกลับมาแล้ว?”แสนรักเสียดสีด้วยน้ำเสียงไม่ดีอีกครั้ง

เส้นหมี่รีบปฏิเสธ:“ไม่ใช่ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนี้ ฉันแค่คิดไม่ถึงเท่าไหร่ว่า ตัวเอง……จะยังสามารถกลับมาได้”

เธอก้มหน้าลง ใช้น้ำเสียงที่ดูขมขื่น พูดคำว่า“สามารถ”คำนี้

ที่จริงแล้ว ตอนเธออยู่ที่ตระกูลสิริศร ก็คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ เขาโกรธแค้นเธอขนาดนั้น รังเกียจเธอ ตอนนี้พบเรื่องใหญ่ขนาดนี้แล้ว และเธอยังเป็นคนก่อเรื่องด้วย

เขามีเหตุผลอะไรต้องปล่อยเธอ?

สีหน้าเส้นหมี่ซีดเล็กน้อย

ในที่สุดแสนรักก็เข้าใจ ดังนั้น เขาจึงยุกมุมปากขึ้นมาแล้วเสียดสีอีกครั้ง:“นั่นเพราะผมเห็นแก่ลูก!”

“……

“เส้นหมี่ คุณฟังผมให้ดีนะ ถ้าครั้งหน้าผมเห็นคุณไม่เชื่อฟังอีก แอบหนีออกไปอีก ผมรับรองได้เลยว่า ผมเอาคุณตายแน่!”

ในที่สุดน้ำเสียงของชายคนนี้ก็ดูโหดขึ้นมา!

สีหน้าเขาดูมืดมนและเย็นชา ใบหน้าหล่อเหลาภายใต้แสงสีส้มสลัวๆ ในห้อง ที่ดูเหมือนน้ำแข็ง เชื่อได้เลยว่า เขาไม่ได้กำลังพูดเล่น

เส้นหมี่กลืนน้ำลายอีกครั้ง……

เขาในแบบนี้ น่ากลัวมากจริงๆ

แต่ว่า เขาแค่บอกว่าไม่ให้เธอแอบออกไปอีกเท่านั้นหรือ?ไม่มีอย่างอื่นเลย?เขาไม่ถามเธอเกี่ยวกับหนังสือเล่มนั้น และเรื่องของสองคนน้าหลานแป้งร่ำเลย?

เส้นหมี่มองเขานิ่งๆ

แต่ว่า ผู้ชายคนนี้พูดทิ้งไว้ เขาก็ถือแก้วไปที่โซฟา

จากนั้น ก็เห็นเขาวางแก้วลง ไปหาชุดคลุมอาบน้ำมาตัวหนึ่งที่ตู้เสื้อผ้าแล้วก็เข้าไปในห้องอาบน้ำ

เส้นหมี่:“……”

มันยากที่จะเชื่ออีกแล้ว เวลานี้ เธอก็ยังสงสัยว่า เธอกำลังฝันอยู่หรือไม่?ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่มีทางเห็นภาพที่ไม่สอดคล้องกับเหตุผลขนาดนี้ใช่ไหม?

เส้นหมี่นั่งเงียบบนเตียงอยู่นาน

จนกระทั่งยี่สิบนาทีต่อมา ทันใดนั้นด้านล่างก็มีเสียงคนมาเยี่ยมเยียนยามวิกาลเข้ามา

“คุณผู้ชาย หมอแครอทมาแล้ว เอ๋?คุณเส้นหมี่ คุณฟื้นแล้วหรือคะ?”

เป็นพี่ภา เธอพาหมอคนนั้นมา

แต่ว่า พอเธอมาแล้วเห็นเส้นหมี่ฟื้นมาแล้ว เธอก็พาหมอคนนั้นเข้ามาโดยตรง

ดังนั้นเส้นหมี่นั่งอยู่บนเตียงแล้วหันหน้ามา ก็เห็นหมอผู้หญิงอายุไม่มากที่ผมหยักศกเป็นลอน และคิ้วก็ยังสวยมากเดินเข้ามา