กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 424
ดังนั้นอัลเบิร์ตจึงสลักคำให้ใหญ่ และลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้!
คำว่า “น่าสมเพช” ติดอยู่ครึ่งหนึ่งของหน้าผากของมาร์คัส
ยิ่งไปกว่านั้นอัลเบิร์ตยังเขียนคำนี้ได้แย่มาก! มันดูน่าเกลียดมาก!
วิธีการที่เขาเขียนคำว่า ‘น่าสมเพช’ นั้นไม่ได้อยู่ในระดับมาตรฐานของนักเรียนชั้นประถมศึกษาเลยด้วยซ้ำ!
เมื่ออัลเบิร์ตมองไปที่คำที่เขาสลักไว้บนหน้าผากของมาร์คัสแล้ว เขาก็หัวเราะก่อนจะพูดว่า “ขอโทษครับคุณเวด ที่จริงผมไม่คุ้นเคยกับการเขียนคำด้วยมีด มันน่าเกลียดจริง ๆ…”
ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะถามว่า “บอกความจริงกับผมมาเถอะอัลเบิร์ต คุณเรียนมากี่ปีแล้ว?”
อัลเบิร์ตหัวเราะอีกครั้งก่อนที่เขาจะตอบว่า “ผมศึกษามาหลายปีแล้วครับคุณเวด ผมเรียนจบชั้นประถมแล้วด้วยซ้ำ! แต่ผมต้องยอมรับว่าผมไม่ได้เรียนหนักในช่วงหกปีที่ผมอยู่ชั้นประถมศึกษา…”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “ไม่เป็นไร หากคุณแกะสลักคำให้สวยงามเกินไป คุณคงจะปล่อยให้เขาหลุดออกไปได้ง่ายเกินไป”
มาร์คัสรู้สึกราวกับว่าเขาหายใจไม่ออกเมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา
ความเจ็บปวดที่เขารู้สึกบนหน้าผากตอนนี้ไม่สำคัญเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือความจริงที่ว่าเขาเสียโฉมแล้ว!
อัลเบิร์ตมองไปที่หน้าผากที่เปื้อนเลือดของมาร์คัสก่อนที่เขาจะหยิบกระดาษชำระที่มีรอยยับออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และเช็ดเลือดออกจากหน้าผากแล้วพูดว่า “มา! ให้ฉันสลักคำอื่นต่อ!”
หลังจากนั้นอัลเบิร์ตก็เริ่มสลักคำที่สอง
คราวนี้อัลเบิร์ตยังสลักคำว่า ‘ไอ้ขี้แพ้’ ให้ใหญ่ และลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันสะดุดตามาก!
หลังจากที่เขาทำเสร็จแล้ว อัลเบิร์ตก็หันกลับมาพร้อมกับสีหน้าพึงพอใจก่อนที่เขาจะถามชาร์ลีว่า “คุณเวดคุณคิดยังไงกับงานของผมครับ?”
ชาร์ลีหยุดการบันทึกวิดีโอ และพยักหน้าขณะพูดว่า “ผมคิดว่าคุณทำได้ดีทีเดียว”
อัลเบิร์ตยิ้มก่อนจะถามอีกครั้งว่า “ทีนี้ผมจะจัดการกับยัยหน้าพลาสติกตรงนี้ยังไงดีล่ะครับคุณเวด?”
ชาร์ลีตอบอย่างใจเย็นว่า “ผมอยากให้คุณจับตาดูสองคนนี้ต่อจากนี้ ถ้ามาร์คัสกล้าที่จะลบคำเหล่านั้นที่สลักไว้บนหน้าผากของเขา หรือถ้าเขากล้าที่จะปกปิดคำเหล่านั้น ผมอยากให้คุณฆ่าเขาทันที ส่วนสาวหน้าพลาสติกนี่ถ้าเธอกล้าแก้จมูกเบี้ยว ๆ ล่ะก็ ผมอยากให้เธอเสียโฉมทั้งหน้า! นอกจากนี้ถ้าเธอกล้าที่จะไลฟ์สด หรือลงโซเชียลมีเดียในอนาคตอีก ผมก็อยากให้คุณหักขาทั้งสองข้างของเธอ!”
ทั้งสองคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นต่างก็สะดุ้งเมื่อได้ยินสิ่งนี้
ในความเป็นจริง มาร์คัสเคยคิดที่จะไปหาศัลยแพทย์ตกแต่งทันทีที่เขากลับบ้านเพื่อลบรอยแผลเป็นบนหน้าผากของเขา ยิ่งไปกว่านั้นเขาเคยคิดที่จะไว้ผมหน้าม้าให้ปกปิดรอยบนหน้าผากของเขาด้วย ใครจะไปรู้ว่า…
ที่ชาร์ลีต้องการให้เขามีคำว่า ‘ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช’ สลักไว้ที่หน้าผากของเขาให้ทุกคนได้เห็นไปตลอดชีวิตบนโลกนี้!
ยิ่งไปกว่านั้น หากยัยสาวใบหน้าพลาสติกยังคิดที่จะเข้าไปยังโซเชียลมีเดียของเธอ เพื่อลบวิดีโอที่อัลเบิร์ตโพสต์โดยเร็วที่สุด หลังจากนั้นเธอจะไปหาศัลยแพทย์ตกแต่งเพื่อแก้ไขจมูกที่หักเพื่อให้กลับมาดูสวยงามอีกครั้ง
โดยไม่คาดคิด ชาร์ลีไม่เพียงแต่ห้ามไม่ให้เธอแก้จมูกเท่านั้น แต่เขายังห้ามไม่ให้เธอใช้บัญชีโซเชียลมีเดียใด ๆ หรือทำการไลฟ์สดในอนาคตอีกด้วย เธอจะเป็นคนดังทางอินเทอร์เน็ตต่อไปได้อย่างไรในอนาคต? เธอจะโกหกแฟน ๆ ของเธอต่อไปได้อย่างไร? แล้วเธอจะหาผู้ชายที่ร่ำรวยกว่านี้ได้อย่างไร?
ทั้งสองยังคงร้องไห้ และร้องขอความเมตตา เพราะพวกเขาหวังว่าชาร์ลีจะไม่ทำลายอนาคตของพวกเขาแบบนั้น
ชาร์ลีนิ่งไม่ไหวติง และพูดกับอัลเบิร์ตว่า “อัลเบิร์ตจำสิ่งที่ผมสั่งให้คุณทำในวันนี้ ถ้ามีอะไรผิดพลาด ผมจะตามหาคุณแน่นอน!”
อัลเบิร์ตยืดหลังให้ตรงก่อนจะตอบอย่างจริงจังว่า “ครับคุณเวด! คุณไม่มีอะไรต้องกังวล ผมจะคอยจับตาดูสองคนนี้อย่างใกล้ชิดในอนาคต!”
หลังจากนั้นเขาก็กัดฟันก่อนจะจ้องไปที่ผู้ก่อเหตุทั้งสอง และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันอยากให้ทั้งสองคนจำสิ่งที่ฉันจะพูดตอนนี้ ฉันต้องการให้เธอทั้งสองมาเจอฉันทุกสัปดาห์นับจากนี้เป็นต้นไป หากพวกเธอคนใดคนหนึ่งไม่กล้ามาเจอฉันแม้แต่สัปดาห์เดียว ฉันจะออกคำสั่งไล่ล่าให้กับพวกเธอในเวลานั้น คนของฉันทุกคนในโอลรัส ฮิลล์ จะตามล่าพวกเธอ แม้ว่าพวกเธอจะพยายามหนีไปต่างจังหวัดหรือเมืองอื่นฉันก็จะส่งคนของฉันไปที่นั่นเพื่อตามล่าพวกเธอจนกว่าพวกเขาจะฆ่าพวกเธอให้ตาย! เข้าใจไหม?”