ตอนที่ 427 ไม่คิดทรยศตราบชั่วชี่วิต
“จริงหรอ “ซูฉิงที่ถามออกมาจากใจ เธอชอบบ้านหลังนี้มากจริงๆ พอเห็นแววตาของฮ่อหยุนเฉิงแล้วเธอก็เดินอ้าแขนเข้าไปกอดฮ่อหยุนเฉิง
“ขอบคุณนายนะ คิดถึงแต่ฉันตลอดเลย”
คำพูดที่เสียงดังราวกระซิบ แต่กลับเป็นความรู้สึกซึ้งใจและขอบคุณออกมาจากใจ
ฮ่อหยุนเฉิงก็รับเอาผู้หญิงตรงหน้าเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด เกยคางบนหัวของซูฉิงแล้วพูดเสียงเบา:”เธอชอบ ขอเพียงแค่เธอชอบอะไร ฉันก็จะหามาให้เธอ”
“อ้อ เธอยังจำสวนสนุกเมื่อครั้งก่อนที่เราเคยไปได้มั้ย ตอนนี้มันยังอยู่นะ และใหญ่กว่าเดิมด้วย เธออยากจะไปดูมั้ย”
ฮ่อหยุนเฉิงเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ ก็ผละออกจากตัวซูฉิงแล้วยิ้มพูดกับเธอ
ซูฉิงอึ้งตะลึง และเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ แววตาก็เผยความแปลกใจออกมากกว่าเดิม “อ้อ……ฉันคิดออกแล้ว! ที่แท้สวนสนุกนั่นก็ยังเปิดอยู่ งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ!”
ฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงก็ออกไปจากวิลล่า ขับรถตรงไปสวนสนุก ตอนนี้ที่ปารีสก็เป็นช่วงเวลาพลบค่ำ พอมาถึงสวนสนุกก็ใกล้จะปิดแล้ว
“ต้องขอโทษพวกคุณทั้งสองด้วย สวนสนุกใกล้จะปิดแล้ว ถ้าจะมาเที่ยวกับภรรยาของคุณละก็ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่นะ”ชายอายุประมาณสามสิบสี่สิบปีเห็นพวกเขาได้มา ก็เดินเข้ามาให้แล้วก็ยิ้มพูดอย่างขออภัย
“พวกเรา?”พอได้ยินอย่างนั้นทั้งสองก็สบตากัน แล้วก็หัวเราะออกมา ฮ่อหยุนเฉิงกระแอมลำคอแล้วก็ตั้งใจถาม”คุณรู้ได้ยังไงว่าเราเป็นคู่รักกัน”
“พวกคุณเหมาะสมกันขนาดนี้จะไม่ใช่ได้ยังไง”
พนักงานยักไหล่แล้วมองพวกเขา แววตาเต็มไปด้วยตักเตือและหวังดี คนฝรั่งเศสมีมนุษยสัมพันธ์ดีและโรแมนติกอยู่แล้ว เขาพูดอย่างนี้ซูฉิงก็ทำเพียงแค่
–ปล่อยมือออกจากมือของฮ่อหยุนเฉิง แล้วก็เปลี่ยนเป็นคล้องแขนแทน เพื่อให้ดูใกล้ชิดสนิทมากขึ้นกว่าเดิม
“ขอบคุณนะคะ เดือนหน้าพวกเราก็จะหมั้นกันแล้ว แฟนของฉันเขามาทำงานเป็นเพื่อนฉัน อ้อ เราเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง รู้ว่าที่สวนสนุกมีชิงช้าสวรรค์เปิดให้เข้าไปนั่ง ไม่รู้ว่ายังพอมีเวลานานมั้ยคะ”
“เอ่อ น่าจะอีกหนึ่งชั่วโมงครับ ถ้าหากพวกคุณอยากจะนั่งชิงช้าสวรรค์ ก็เดินเล่นแถวนี้ก่อน แถวนี้มีสถานที่ให้คู่รักได้เดินเล่นกันเยอะมาก อีกสักพักค่อยกลับมาอีก”
“ได้ครับ ขอบคุณมากครับ”
ฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงเอ่ยลาพนักงานอย่างสุภาพ พวกเขาตั้งใจมาเที่ยวอีกครั้ง แม้ตอนแรกจะเป็นภาพที่เคยเห็นมาแล้ว แต่ตอนนี้พอมาเจออีกครั้งก็ทำให้เกิดความรู้สึกแปลกใหม่
หลังจากที่ซูฉิงเดินจนเหนื่อยแล้ว ทั้งสองก็เข้าไปกินอาหารในร้านแถวๆ นั้น จนถึงเวลาเปิดชิงช้าสวรรค์ ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้พอซูฉิงกลับมาอีกครั้ง
หลังจากที่พวกเขาได้เข้าไปในชิงช้าสวรรค์แล้ว ซูฉิงทำหน้าเหมือนกับเด็กซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก มองเห็นอะไรก็ตื่นเต้นไปหมด ใบหน้ามีแต่รอยยิ้มตลอด ฮ่อหยุนเฉิงที่เห็นว่าชิงช้าสวรรว์เริ่มทำงานแล้วก็ฉุดให้ซูฉิงนั่งลง
ชิงช้าสวรรค์ก็ค่อยๆ หมุดไปเรื่อยๆ จนตู้กระเช้าของฮ่อหยุนเฉิงมาอยู่กลางอากาส ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็มีพลุดึงจุดสนใจของเธอ และเธอก็รู้สึกเซอร์ไพรส์และรู้สึกว่ามันสวยงามมาก
“พลุสวยมากเลย–”
ฮ่อหยุนเฉิงที่จ้องหน้าของซูฉิงตลอด ยกยิ้มออกมา แล้วพูดเบาๆ ว่า:”พลุข้างนอกสวยมาก แต่เธอสวยยิ่งกว่า”
“หืม? นายพูดอะไร “ซูฉิงที่ฟังไม่ชัด เธอแค่ได้ยินเสียงฮ่อหยุนเฉิง หันกลับไปมองด้วยความสงสัย และยังไม่ทันได้ถามต่อ ทันใดนั้นฮ่อหยุนเฉิงก็จับหน้าของเธอแล้วก้มลงมาจูบ
ตอนนี้ ตู้กระเช้าของพวกเขาก็หมุนมาอยู่จุดสูงสุดของชิงช้าสวรรค์แล้ว
จูบครั้งนี้ไม่เหมือนกับจูบครั้งไหนๆ ทั้งสองค่อยๆ จูบกัน แต่กลับเร่าร้อน จนหูของซูฉิงแดง ทั้งสองจูบกันอยู่นานถึงได้ผละตัวออกจากกัน ฮ่อหยุนเฉิงจ้องหน้าซูฉิงนิ่ง พร้อมกับจับมือของซูฉิง
“ซูฉิง ฉันอยากจะให้เธอรู้ว่า ชีวิตนี้ของฉันฮ่อหยุนเฉิง รักเพียงแต่เธอคนเดียวชั่วชีวิต ไม่คิดทรยศเธอตราบชั่วชีวิต”
ซูฉิงก็จ้องหน้าเขาอย่างจริงๆ เหมือนกัน นัยน์ตายิ้มเหมือนจะมีน้ำตาไหลออกมาด้วย
“ฉันเชื่อนาย และฉันก็เป็นอย่างนั้นด้วย”
ใจของทั้งสองคน ที่ขยับเข้ามาใกล้กันอีกก้าว
………….
ออกจากสวนสนุกได้ก็เวลาสามทุ่มแล้ว ตอนที่กลับมาถึงวิลล่า ซูฉิงก็นั่งแผ่ลงที่โซฟาหายาก “ฮู่ว…..เหนื่อยมากเลย แต่ว่าวันนี้ก็เที่ยวสนุกมากเลย”
“เห็นเธอวิ่งไปทั่ว คงหิวแล้วใช่มั้ย เมื่อตอนเย็นที่ร้านอาหารก็กินไปไม่เยอะ ฉันทำอะไรให้เธอกินดีกว่า”
“ดีเลย~”
ซูฉิงยิ้มตอบตกลง หลังจากที่เธอเห็นฮ่อหยุนเฉิงยุ่งกับการทำอาหาร ก็หันมองไปรอบๆ ทันใดนั้นก็นึกถึงเรื่องการแข่งขึ้นออกแบบขึ้นมา ตบหน้าผากตัวเองแล้ววิ่งไปในห้องทำงาน แล้วหยิบเอาโน้ตบุ๊กออกมาจากในตู้ เริ่มทำการออกแบบ
การแข่งขันที่ใกล้เข้ามาแล้ว เธอจะต้องตรวจดูแบบว่าจะต้องแก้ไขอะไรมั้ย จะมีข้อผิดพลาดไม่ได้
ฮ่อหยุนเฉิเปิดเตาปรุงอาหารอย่างชำนาญ แม้เขาจะเป็นท่านประธานใหญ่ของตระกูลฮ่อกรุ๊ป ที่ปกติงานยุ่งมาก แต่เมื่อยามจำเป็นตนก็ต้องทำอาหารเป็น และยิ่งตอนนี้มีซูฉิงเขาจะให้ผู้หญิงของเขาทนหิวได้ยังไง
ที่วิลล่าแม้จะไม่มีคนมา แต่หลังจากที่ได้รับแจ้งจากฮ่อหยุนเฉิง อย่าว่าแต่จะต้องทำความสะอาดใหม่เอี่ยมเลย แม้แต่ของในตู้เย็นก็มีครบครัน ไม่รู้เพราะคงคิดว่าพวกเขาจะมาย้ายมาอยู่ที่นี่แล้ว
ซูฉิงที่ตาจ้องอยู่ที่หน้าจอ เริ่มแก้ไขรายละเอียดของงานออกแบบ จนได้กลิ่นหอมของอาหาร สูบจมูกพร้อมกับพึมพำออกมา
“หอมจังเลย…….”
ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มเล็กน้อย รอให้อาหารในหม้อดูดน้ำพอประมาณก่อนถึงได้ปิดไฟ จากนั้นก็ตักใส่จานแล้วยกมาไว้บนโต๊ะอาหาร แม้แต่ถ้วยก็เตรียมให้กับซูฉิงเรียบร้อย
“เสร็จแล้ว ค่อยกลับไปออกแบบ มากินข้าวก่อนเร็ว”
ซูฉิงส่งเสียงตอบ แล้วเอาโน้ตบุ๊กวางไว้ข้างๆ แล้วเดินออกไปที่โต๊ะกินข้าวที่มีหมูผัดผักกาดขาวและยังมีผัดเปรี้ยวหวาน ยังมีมันฝรั่งผัดพริกอีก
“ทำไมนายทำอาหารเยอะจังเลย”
“ไม่ใช่กลัวเธอหิวหรอ เอาละ ล้วนเป็นของชอบของเธอ รีบมานั่งกินเร็ว”
ฮ่อหยุนเฉิงที่ไม่มีท่าทีสงสัยหรือโกรธ สำหรับเขาแล้ว ทำอะไรเพื่อซูฉิงเป็นสิ่งที่เขาควรทำอยู่แล้ว
……….
เมือง A
ช่วงนี้ยวี่น่าตื่นเช้า เพื่อที่จะได้มาดูแลหลินหนานที่โรงพยาบาล และเธอเป็นห่วงว่าแม่ของเธอกับแม่หลินจะทะเลาะกัน
เธอคิดไม่ถึงเลยว่าสักวันหนึ่งจะต้องไกล่เกลี่ยคนในครอบครัวที่ทะเลาะกัน คิดแล้วก็ปวดหัว
ยวี๋น่าที่หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว ก็หยิบเอาโทรศัพท์มาดูเวลา ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ฉียวี่ชูจะมาที่เมืองA
ตอนที่ 426 มีนายอยู่ก็ดีมากแล้ว
ตอนที่ 428 ขอร้องช่วยหลินหนานด้วย