“คนพวกนั้นไปไหนแล้ว?” หยูจิส่งคนไปสอดส่องหลังจากฟางฉีและทีมของเขาหายไปสักพัก พวกเขาไม่รู้เลยว่าอุโมงค์ลับนี้นำไปสู่ห้องโถ่งแห่งศพที่ถูกขุดพบโดยพ่อมดผีดิบ
“ค้นหาให้ทั่ว!” จีวูออกคำสั่งเขาคิดว่าผู้เล่นเหล่านั้นต้องมีสิ่งมีค่าเป็นแน่เพราะพวกเขาสามารถนำเหล่าสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังมาเป็นพรรคพวก
เขาจึงให้เหล่าทหารออกค้นหาในทันที!
…
“หนึ่งในพวกมันกำลังขัดขืน” ซีบื่อตะโกนเตือนหลังจากเดินเข้ามาสู่ห้องโถ่งซากศพ
“อันเชิญพวกมันแล้วใช้แสงแห่งมนตร์เสน่ห์ต่อไป” ฟางฉีเอ่ยเสียงเรียบ
หลังจากร่ายคาถาแสงมนตร์เสน่ห์เรียบร้อยแล้ว เมื่อใช้งานไปสักพักเธอสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของพวกมันและรู้สึกได้ว่าบางตัวกำลังขัดขืนและอาจหลุดจากคาถา
ณ ห้องโถ่งซากศพ คบเพลิงได้ทำหน้าให้แสงได้ส่องสว่างแก่ความมืด พวกเขาพบว่าที่แห่งนี้แต็มไปด้วยซากราชาศพ ดูเหมือนว่ามีบางคนสังเกตเห็นพวกเขาและวิ่งพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว!
ไอเทมของฟางฉีในตอนนี้ช่างแตกต่างจากตอนที่พวกเขาต่อสู้กับราชายักษ์ เป็นครั้งแรกที่เขาสามารถจัดการกับราชายักษ์โดยมีผู้ช่วยแค่ผู้พิทักษ์เขี้ยวเสือและผู้พิทักษ์นกเหยี่ยว เพียงแค่สามคนก็สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อย่างสบาย
“อะไรน่ะ? เกิดอะไรขึ้น?” หนึ่งชั่วโมงต่อมาให้ห้องโถ่งซากศพ เมื่อจัดการกับเหล่าซากศพเสร็จสิน ไอเทมก็ตกลงเต็มพื้น
แสงนรก, เกราะเวทย์มนตร์, ดาบพระจันทร์เสี้ยว ..
ฟางฉีมองดูหนังสือทักษะ ไม่พบสิ่งใดที่ต้องการเลย “บ้าเอ้ย!” ฟางฉีหยิบขึ้นมาแล้วส่งหนังสื อให้พวกสาวๆ “รับไว้ ไม่เห็นมีอะไรที่ตรงใจสักอย่าง!”
[เกราะเหล็ก
เกราะป้องกัน : 4-7
ป้องกันเวทย์ : 2-3
ความเสียหาย : 0-5]
“หืม! ความเสียหายบวกห้า!”
“สูงมาก!” หญิงสาวสองคนเดินเข้ามาทันทีเมื่อพบว่ามันสร้างความเสียหายได้ถึงห้าแต้ม! นอกจากชุดเกราะเหล็กแล้วยังมีสร้อบคอกันเวทย์ และของดีอีกสองสามชิ้นที่น่าสนใจ
หลังจากจัดสรรแบ่งสมบัติกันเรียบร้อยแล้ว ฟางฉีและลูกน้องของซีบื่อ ก็ช่วยพวกเขาฆ่าเหล่าสัตว์ประหลาดกันอย่างต่อเนื่อง มีลูกสมุนก็ดีแบบนี้เวลาเล่นเกมเพิ่มขึ้นประหยัดแรงไปอีก
“ข้ายังไม่อยากกลับบ้าน ..” เมื่อเห็นว่าฟางฉีและเจียงเสี่ยวหยูยังคงฆ่าสัตว์ประหลาดกันอย่างเมามัน รวนหนิงและสามสาวรู้สึกลังเลใจที่จะออกเกม
“แสงมนตร์เสน่ห์ของข้าสามารถหลอกล่อสัตว์ประลหาดได้หลายตัว ข้ายังไม่อยากให้เวลาหมดเลย!” ซียื่อทำหน้ามุ่ย
“นี่ศิษย์พี่หยู” ซูจิเอ่ยเรียก “แสงมนตร์เสน่ห์ของเจ้าทรงพลังมาก เจ้าสามารถนำมาใช้ในโลกแห่งความจริงได้หรือไม่? หากเจ้าทำได้สัตว์ในโลกแห่งความจริงคงจะหลงไหลในเจ้าเป็นแน่ ..”
“น่าสนใจ!” ซียื่อดวงตาเปล่งประกาย “ข้าจะลอง!”
“ข้าควรจะเริ่มจากใครดี .. ที่นี่ไม่มีสัตว์ประหลาดซะด้วยสิ” ซียื่อมองไปรอบๆ
รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป ซูโมรีบซ่อนตัวหลังเคาน์เตอร์ในทันที ซียื่อยังคงกวาดสายตาต่อไปไม่เห็นใครอีกแล้วในตอนนี้นอกเสียจาก .. ฟางฉี!
“อย่าแม้แต่จะคิด!” ฟางฉีทำหน้าเซง
“อย่าไปยุ่งกับปีศาจเก่าฟางฉี!” รวนหนิงเกลี้ยกล่ิมเธอ “ไปตามหาสัตว์ร้ายกัน!”
เด็กสาวสามคนขนหัวลุกทันทีเมื่อได้ยินคำว่า ปีศาจเก่าฟางฉี พวกเธอมองหน้ากันพลางนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา “หะ หัวหน้า ถ้าท่านไม่มีอะไรให้เราทำแล้วเราไปก่อนนะ” พวกเธอรีบชิงหนีออกมาทันที!
“บ้าเอ้ย ใครคือปีศาจเก่ากัน!” ฟางฉีสวน
“วิ่ง!”
“เจอกันพรุ่งนี้นะท่านหัวหน้าสมาคม!” ทั้งสามวิ่งหนีไปอย่างไม่คิด
“พวกเจ้านี่ ..” ฟางฉีทำหน้าเพลียเล็กน้อย
…
แม้ว่าเกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพจะได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง แต่ก็มีผู้เล่นบางกลุ่มเมื่อได้ลองแล้วกลับรู้สึกไม่ถูกใจการต่อสู้ในเกมเท่าไรนัก
ตัวอย่างเช่นซูเทียนจิ เธอเลิกเล่นเกมเมื่อได้ลองเล่นไปสองสามครั้งกับผู้อาวุโสและเหล่าสาวกจากหวังหลิวหยุน
สำหรับเธอแล้วหนึ่งเลยเธอรู้สึกไม่ชอบการต่อสู้กับผู้เล่นคนอื่นทุกวัน นอกจากนี้ทุกคนมีกิจกรรมสุดโปรดเป็นของตัวเองแถมยังมีของเล่นมากมายในคาเฟ่ของฟางฉี
ขณะเดียวกันเธอออกจากเกมด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย เนื่องจากผู้เล่นบางคนเดินทางเข้าสู่การเก็บค่าประสบการณ์ที่ขึ้นช้าแถมมีบทบาทน้อย ใน Diablo เธอสามารถลุยเดี่ยวได้โดยไม่ต้องรอใคร ส่วน CS เธอก็เพียงเล่นจบไป ละครตอนใหม่ก็ยังไม่มาสักที เธอเลยรู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูก
ส่วน QQ นั้นเธอได้ยินมาว่าคนจากอาณาจักรทะเลดวงดาวนั้นมีความก้าวร้าวและหัวรุนแรงเธอจึงไม่ได้เพิ่มเพื่อนพวกเขา เพื่อนจากเมื่อนั้นคนเดียวคือฟางฉีส่วนที่เหลือคือคนจากที่นี่
เธอจึงเลือกที่จะซื้อกล่องขนมแท่งรสเผ็ดแล้วนั่งเฉยๆ คิดไรไปเรื่อยๆ
“ท่านอาจารย์! ไม่เก็บค่าประสบการณ์หรอ!?” เฟงหัวที่นั่งข้างๆ เธอเอ่ยเรียกขณะกำลังไล่ล่าตะขาบด้วยลูกไฟ
ซูเทียนจิตอบกลับด้วยเสียงเหนื่อย “อาจารย์ของเจ้าแก่และเริ่มหมดแรง!” ด้วยความเกียจคร้านเธอวางหัวบนคีบอร์ด จู่ๆ หัวก็ไปโดนปุ่มสุ่มบน QQ เธอพบไอคอนแปลกๆ
“Qzone?” เธอมองด้วยความสงสัย “นี่อะไร?”
เธอเหลือบมองหน้าจอคิวโซนและพบว่าเธอสามารถเลือกบ้านเกิด, ที่อยู่ และสวนผัก ..
“แปลกจัง ..” ซูเทียนจิรู้สึกงงงวยกับหัวข้อที่ต้องเลือก สวนผักอะไร? เธอคือผู้เพาะปลูกที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้ทำไมเธอต้องไปปลูกผักแบบคนธรรมดาๆ
เธอเปิด QQ ขึ้นมาและทักฟาฟางฉีเพื่อหาคำตอบ
“นี่เจ้าหนุ่ม! คิวโซนมีไว้ทำอะไร?” ในร้านมีเพียงฟางฉีเท่านั้นที่ใช้การป้อนข้อมูลแบบแป้นพิมพ์เป็นส่วนคนอื่นๆ นั้นใช้การคุยโดยเสียง
ฟางฉีที่กำลังยุ่งอยู่กับการล่าสัตว์ประหลาดเห็นข้อความจาก QQ จึงตอบกลับ “มันคือใคร?” เขาเปิดอ่านข้อความของซูเทียนจิพลางคิดว่าเธอต้องการอะไร?
“คิวโซน?” ฟางฉีนิ่ง
“…” ฟางฉีเงียบ เขาเกาหัวเล็กน้อยเพราะมัวแต่สนใจเกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพ
“ข้าจะรู้ได้อย่างไง” เขาตอบกลับด้วยความใจร้อนเพราะถูกขัดจังหวะ
ซูเทียนจิขมวดคิ้ว “เจ้าไม่ใช่เจ้าของร้านใช่มั้ย?”
“มีอะไรสำคัญมั้ย?” ฟางฉีถามกลับ
(ผู้แปล : ผู้แปลอิ้งกล่าวว่าใน QQ มีมินิเกมที่ชื่อมีชื่อ แฮปปี้ฟาร์ม เป็นเกมเครื่อข่ายสังคมออนไลน์ เป็นการจำลองการจัดการฟาร์ม)