ในเวลาเดียวกัน เมื่อเซี่ยปิงได้ออกไปจากผืนป่าแห่งนี้ กองทัพขนาดใหญ่ของดราโกเนี่ยนก็ได้เดินทางเข้ามา เป็นกองทัพที่มีจำนวนนับหมื่นคน ไม่ว่าจะไปที่ไหน เหล่าอสูรดุร้ายก็จะหวาดกลัวและรีบวิ่งหนีออกไป ไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้กองทัพนี้

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็ได้มาถึงจุดที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนถูกสังหารไป

“ตาย ตายไปทั้งหมดจริงๆ ดราโกเนี่ยนระดับราชันทั้งสามคนตายไปเช่นนี้หรือ?!”

ชายวัยกลางคนที่สวมใส่ชุดคลุมที่หรูหรากัดฟันอย่างแน่น เมื่อเขาเห็นกลุ่มของทหารดราโกเนี่ยนและดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนที่กลายเป็นเศษเนื้อที่เละเทะนั้น เขาก็รู้สึกไม่พึงพอใจอย่างมาก

ก่อนหน้าที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้จะตายไปนั้น พวกเขาก็ล่วงรู้ว่าตนเองจะต้องตายอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงได้ใช้ทักษะลับของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ทักษะถ่ายทอดเสียงพันลี้ ถ่ายทอดข่าวการตายของตนเองไปสู่เมืองปีศาจทมิฬซึ่งเป็นเมืองของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน

นี่ส่งผลให้เหว่ยซื่อเท่อผู้ปกครองเมืองปีศาจทมิฬที่เป็นยอดฝีมือในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุดส่งกองทัพออกมาทันที ต้องการที่จะช่วยเหลือดราโกเนี่ยนระดับราชันทั้งสาม ทว่าเมื่อพวกเขามาถึง ก็กลับค้นพบว่าสถานที่แห่งนี้ได้กลายเป็นกองเศษซากของเลือดเนื้อ ดราโกเนี่ยนแต่ละคนนั้นมีสภาพการตายที่น่าสิ้นหวังอย่างมาก

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน? ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนถูกสังหารจนกลายเป็นกลุ่มของเนื้อบดเช่นนี้ ใครกันที่มีความกล้าหาญที่ใหญ่โตเช่นนี้ กล้าที่จะสังหารราชันของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของข้า”

ทหารดราโกเนี่ยนที่พูดออกมาอย่างโมโห ดราโกเนี่ยนระดับราชันที่ตายไปเช่นนี้ นี่มันช่างเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจินตนาการได้ ไม่รู้ครั้งล่าสุดที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเป็นระยะเวลาที่นานแค่ไหนแล้ว

“ตามข้อมูลที่ได้รับมา นี่เป็นฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้คนของเมืองร้อยลี้”

“เจ้าพวกบัดซบ เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ต่ำต้อยกล้าที่จะสังหารราชันของเผ่าพันธุ์ข้าอย่างนั้นหรือ นี่เป็นการที่พวกเขานำพาความตายไปสู่ตนเอง”

“เผ่าพันธุ์มนุษย์ช่างมีความกล้าหาญที่ใหญ่โตยิ่งนัก การที่พวกเขาสังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันของพวกเรา พวกเราก็จะต้องสังหารพวกเขาให้ได้ เลือดต้องแลกด้วยเลือด”

“พูดถูก ไม่คาดคิดว่ามนุษย์ที่ต่ำต้อยจะกล้าทำเช่นนี้ จะต้องให้พวกเขาชดใช้ด้วยเลือด”

ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากคำรามออกมา โมโหอย่างมาก ปกติแล้วมีแต่พวกเขาที่จะเป็นฝ่ายสังหารมนุษย์ มีที่ไหนที่จะมีเกิดเรื่องที่ถูกมนุษย์สังหารเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นนี่ก็เป็นดราโกเนี่ยนในระดับราชัน ถูกตบจนกลายเป็นก้อนเนื้อบดเช่นนี้

นี่มันช่างเป็นความอัปยศอดสูครั้งยิ่งใหญ่!

“ถ่ายทอดคำสั่งของข้าออกไป”

เหว่ยซื่อเท่อตะโกนออกไปอย่างโมโห “เรียกรวมพลดราโกเนี่ยนทันที เรียกเหล่าดราโกเนี่ยนระดับราชันที่อยู่ในบริเวณเมืองใกล้เคียงมา ให้พวกเขาเข้ามารวมตัวกัน พวกเราจะต้องส่งทหารไปที่เมืองร้อยลี้ พวกเราต้องการความยุติธรรมของพวกเรา”

“หากเผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ให้ความยุติธรรมกับพวกเรา พวกเราก็จะฆ่าล้างมนุษย์ทั้งเมือง แม้แต่หมูหมากาไก่ก็ไม่มีเหลือ!”

บนตัวของเขามีจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา แม้แต่หญ้าที่พื้นก็เหี่ยวเฉา เหล่าอสูรดุร้ายที่อยู่ในพื้นที่ระยะ50กิโลเมตรต่างก็หวาดกลัวจนสั่นเทา ไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้

การตายของดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนนั้น หนึ่งในนั้นก็มีน้องชายของเขาเช่นกัน

เรียกได้ว่านี่เป็นความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด เหว่ยซื่อเท่อไม่สามารถที่จะอดทนอดกลั้นได้ ต้องการที่จะส่งทหารไปที่เมืองร้อยลี้ทันที กำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก ล้างแค้นให้กับความบาดหมางครั้งนี้

“ใช่ ฆ่าล้างเมืองของพวกเขา ฆ่าล้างเมืองของพวกเขา!”

“พวกมนุษย์ชั้นต่ำ สังหารให้หมดสิ้น ไม่ให้มีใครเหลือ!”

“เลือดจะต้องล้างด้วยเลือด จะต้องทำการสังหารกลุ่มของมนุษย์เหล่านั้น!”

ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากก็คำรามออกมา หน้าอกของพวกเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่เต็มเปี่ยม ความอัปยศที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันถูกเผ่าพันธุ์มนุษย์สังหารไปนั้น พวกเขาจะล้างมันด้วยเลือดของมนุษย์เหล่านั้น

ในขณะที่พวกเขาระเบิดอารมณ์ออกมา ออร่าจิตสังหารก็เอ่อล้นออกมาเต็มทั่วทั้งอากาศ ผืนป่าแห่งนี้ปกคลุมไปด้วยออร่าจิตสังหารสีเลือด บนท้องฟ้ามีเมฆที่มืดครึ้มปกคลุมอย่างแน่นหนา เหมือนกับว่าจะเกิดลมฝนขึ้นมา

………….

ในตอนนี้ เซี่ยปิง บาหลีกวงและคนอื่นๆได้มาถึงที่เมืองร้อยลี้

“ที่นี่คือเมืองร้อยลี้หรือ?!”

เซี่ยปิงเงยหน้ามองขึ้นไป มองดูเมืองแห่งนี้ ดูยิ่งใหญ่และกว้างขวางจริงๆ มีกลิ่นของเลือดและเหล็ก กำแพงเมืองล้อมรอบทั่วทุกทิศทางเหมือนกับเป็นมังกรตัวยาวก็ว่าได้ ดูเหมือนกับเป็นกำแพงเหล็กกล้าที่ไม่สามารถทำลายผ่านไปได้

บนกำแพงนั้นมีร่องรอยของดาบและมีดอยู่ เห็นได้ชัดว่าเผชิญกับการต่อสู้ที่ดุเดือดมามากมาย

“บาหลีกวง”

ใกล้กับประตูทางเข้าเมือง มีผู้คุ้มกันเมืองที่กล่าวทักทายบาหลีกวง “เจ้าออกไปไล่ล่าเป็นระยะเวลานาน ครั้งนี้ได้เก็บเกี่ยวอะไรมาหรือไม่?” ท่าทางของเขานั้นอบอุ่นอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าสนิทสนมกับบาหลีกวง

“บาหลีไหล การเก็บเกี่ยวครั้งนี้ยิ่งใหญ่อย่างมาก พวกเราได้สังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันไปสามคน ดราโกเนี่ยนระดับมาควิสอีกสิบคนและดราโกเนี่ยนระดับทหารอีกนับสิบ อีกทั้งยังได้เนื้ออสุรดุร้ายมาในปริมาณหนึ่งเช่นกัน” บาหลีกวงที่พูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ การที่ระยะเวลาหลายวันนี้มีเซี่ยปิงอยู่ข้างกายพวกเขานั้น ต่อให้จะมีอสูรดุร้ายที่แข็งแกร่งโจมตีพวกเขา เซี่ยปิงก็สามารถที่จะสังหารพวกมันได้อย่างง่ายดาย

ถึงแม้ว่าเนื้อส่วนใหญ่นั้นจะถูกเซี่ยปิงกินเข้าไป ทว่าส่วนเล็กน้อยที่ยังเหลืออยู่นั้นก็ถูกมอบให้กับบาหลีกวงและคนอื่นๆ นี่ทำให้พวกเขามีความสุขอย่างมาก เพราะว่าถึงอย่างไรสำหรับพวกเขา นี่ก็ถือว่าเป็นการเก็บเกี่ยวที่ยิ่งใหญ่

หากพวกเขาต้องการที่จะล่าอสูรดุร้ายเหล่านั้นเอง ไม่รู้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมากแค่ไหนที่ต้องตายไปกว่าที่จะประสบความสำเร็จได้

“อะไรนะ?!”

ได้ยินเช่นนี้ ผู้คุ้มกันเมืองบาหลีไหลก็สะดุ้งขึ้นมาทันที “ไม่มีทาง สิ่งที่เจ้าพูดเป็นความจริงหรือ นี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เจ้าอย่าพูดตลกเช่นนี้”

การที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนได้ตายไปนั้น นี่เพียงพอที่จะเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเขา

ผู้คุ้มกันเมืองคนอื่นๆก็ตกตะลึงเช่นกัน ยากที่จะเชื่อในสิ่งที่ตนเองได้ยิน

“แน่นอนว่าเป็นความจริง เมื่อไหร่กันที่ข้าจะพูดติดตลกเมื่อเป็นเรื่องที่สำคัญเช่นนี้ แน่นอนว่าผู้ที่สังหารพวกเขานั้นไม่ใช่ข้า ข้าไม่ได้มีความสามารถเพียงนั้น” บาหลีกวงมีสีหน้าที่เคร่งขรึมอย่างมาก บ่งบอกว่าตนเองไม่ได้กำลังพูดตลกอยู่

“เป็นฝีมือของท่านผู้นี้หรือ?”

บาหลีไหลมองออกไปรอบๆและค้นพบว่าคนส่วนใหญ่ที่นี่เป็นคนที่เขาคุ้นเคย ซึ่งความสามารถของคนเหล่านี้นั้นเขาก็ล่วงรู้เป็นอย่างดี เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่คนเหล่านี้จะสังหารดราโกเนี่ยนในระดับราชันได้

ทว่ารอบๆนั้นมีเพียงแค่คนๆหนึ่งที่เป็นคนแปลกหน้า เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นไปได้ว่าคือคนนี้ที่ได้สังหารยอดฝีมือระดับราชันไปสามคน

“ใช่ เป็นฝีมือของเซี่ย พลังอำนาจของเขานั้นเหนือธรรมชาติจริงๆ” บาหลีกวงพยักหน้า ยอมรับว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของเซี่ยปิง พวกเขาเพียงแค่ให้กำลังใจอยู่ด้านข้าง ไม่ได้ช่วยเหลือใดๆ

“เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างมาก ข้าจะต้องไปรายงานเรื่องนี้กับท่านผู้ปกครองเมือง ขออภัย ข้าต้องขอตัวก่อน” บาหลีไหลผู้คุ้มกันเมืองคำนับเซี่ยปิงทันที จากนั้นก็เดินออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อรายงานเรื่องนี้กับผู้ปกครองเมืองของเมืองร้อยลี้

………….

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง เซี่ยปิง บาหลีกวงและคนอื่นๆก็ถูกเชิญชวนไปที่บ้านของผู้ปกครองเมืองร้อยลี้

ในตอนนี้ บ้านของผู้ปกครองเมืองเต็มไปด้วยผู้คน เจ้าหน้าที่ระดับสูง ผู้บัญชาการและผู้ที่มีตำแหน่งอื่นๆของเมืองร้อยลี้ต่างก็ปรากฏอยู่ที่นี่ แม้แต่บาหลีหู่ผู้ปกครองเมืองก็ปรากฏตัวอยู่ที่นี่เช่นกัน

“นี่คือยอดฝีมือระดับราชันที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันหรือ?”

“ว่ากันว่าเขาลงมือสังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนด้วยตนเอง!”

“นี่เป็นเรื่องจริงหรือ นั่นคือดราโกเนี่ยนสามคน ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังอยู่ในระดับราชัน เขาสามารถที่จะเอาชนะได้หรือ?!”

“ร่างกายของเขาดูอ่อนแอจริงๆ เขาจะมีพลังอำนาจถึงขั้นที่สามารถสังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนได้อย่างนั้นหรือ?”

เจ้าหน้าที่จำนวนมากต่างก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม พวกเขาต่างก็วิพากษ์วิจารณ์เซี่ยปิง เพราะว่าการที่คนๆเดียวสามารถที่จะสังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันได้ถึงสามคนนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก นี่เป็นเหตุการณ์ที่พวกเขาไม่เคยพบไม่เคยเจอมาก่อน

ดังนั้น พวกเขาจึงสงสัยในตัวของยอดฝีมือระดับราชันที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันผู้นี้

เป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องมีบางคนที่สงสัยในเรื่องนี้ เพราะว่าข้อเท็จจริงนี้เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไป พวกเขาต่างก็คิดว่ากลุ่มของบาหลีกวงนั้นพูดจาโอ้อวดและแต่งเรื่องขึ้นมา

แต่ไม่ว่าอย่างไร พวกเขาก็ได้เดินทางมาที่นี่ ต้องการที่จะรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไร