ตอนที่ 326 ส่งลูกบอลมา ทุกคนคุกเข่าลง
ชายหนุ่มหัวทองคนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นหัวหน้าแก๊งนี้ และทัศนคติของเขาก็เท่ากับทัศนคติของแก๊ง
หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่เพียงแต่คุณควรที่จะขอโทษเท่านั้น แต่น้ำเสียงของคุณควรให้เกียรติมากขึ้นกว่านี้ด้วยแล้วก็ลูกบอลลูกนี้ผมจะขอยึดไว้ก่อน”
ชายหนุ่มผมทองโกรธขึ้นมาทันทีและกล่าวว่า“ไอ้สารเลวนี้มันมาจากไหนกันรู้ไหมว่าเราเป็นใครกล้ายั่วยุเรางั้นเหรอฉันคิดว่าแกมันกําลังค้นหาความตาย!”
ชูเสี่ยวเซียวรู้สึกกลัวเล็กน้อยและกระซิบบอกหลินฟานว่า:“ครูหลิน ลืมมันไปดีกว่าคนพวกนี้เป็นพวกอันธพาลนอกโรงเรียนอย่าไปยุ่งกับพวกเขาดีกว่า”
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า“ไม่มีอะไรหรอก”ไอ้เด็กบ้าพวกนี้เขาแทบไม่อยากจะใส่ใจด้วยซ้ำ
เมื่อเห็นว่า หลินฟาน ยังคงปฏิเสธที่จะโยนลูกบอลมากลุ่มคนหนุ่มสาวที่กําลังโกรธจัดและชายหนุ่มหัวทองที่เป็นผู้นําก็รีบวิ่งเข้ามาหา หลินฟาน
เมื่อนักเรียนเห็นก็เกิดความกังวลเล็กน้อยครูหลินต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มคนพวกนี้ที่มีจํานวนมากกว่าแต่กับพวกอันธพาลพวกนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือใครก็ตามที่กล้าสร้างปัญหาให้กับคนพวกนี้ก็จะถูกรังแกแม้ว่าครูหลินจะเป็นครูก็ตามและถ้าเขาไม่มีกําลังมากพอเขาก็จะถูกคนพวกนี้รังแก
ชายหนุ่มหัวทองรีบนํากลุ่มคนมาที่หลินฟานและเข้าล้อมรอบ หลินฟานและชูเสี่ยวเซียว“เอาลูกบอลมา!”ชายหนุ่มหัวทองตะโกนออกมา
หลินฟาน กล่าวว่า “ขอโทษมาก่อน”
“ไอ้ชาติหมานี่ คิดจะให้ฉันขอโทษ!”ชายหนุ่
มหัวทองดุด่าจบ ก็รีบวิ่งเข้าไปคว้าลูกบอลหลินฟานเคลื่อนไหวเล็กน้อยก็หลบได้โดยปล่อยให้ชายหนุ่มหัวทองพุ่งไปข้างหน้าแทนชายหนุ่มหัวทองโกรธอย่างมากดังนั้นเขาจึงต่อยไปที่หน้าของ หลินฟาน
เมื่อทุกคนเห็นก็ตกใจชายหัวทองคนนี่คิดจะตีคนจริงๆครูหลิน กําลังจะถูกทุบตี
โดยไม่คาดคิดเมื่อเห็นชายหนุ่มหัวทองที่กําลังจะเข้ามาใกล้ๆเขา หลินฟานก็ตีเข่ากระแทกหน้าท้องของชายหนุ่มหัวทองไปในทันที
ชายหนุ่มหัวทองนั้นเจ็บปวดมากจนดวงตาของเขาแทบถลนออกมาและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินในทันทีร่างกายของเขาโค้งงอเป็นกุ้งและล้มลงไปกับพื้น
ชายหนุ่มคนอื่นๆวางแผนที่จะเข้าไปพร้อมกันแต่เมื่อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปด้วยความตกใจและพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปตาย
หลินฟาน แข็งแกร่งเกินไปเขาสามารถจัดการ ชายหนุ่มหัวทอง ได้ในหนึ่งวินาทีทุกคนตะลึงตอนนี้ครูหลินเขาช่างหล่อเกินไปแล้ว ไม่คิดว่าครูหลินจะแข็งแกร่งขนาดนี้!หลินฟานเหยียบหัวของชายหนุ่มหัวทองที่นอนอยู่บนพื้นเขายิ้มแล้วพูดว่า“แล้วคุณยังอยากจะขอโทษอยู่ไหม?”
ชายหนุ่มหัวทองที่ศักดิ์ศรีของเขาในตอนนี้ถูกกวาดทิ้งไปหมดแล้วต่อหน้าหลินฟานเขาไม่สามารถแม้แต่จะต่อสู้ได้เขาถูกเหยียบย่ําอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้และท้องของเขาก็ยังเจ็บอยู่
ชายหนุ่มหัวทอง ดูตกใจ และตระหนักว่าเขาไม่ควรยุ่งกับคนๆนี้
“ขอโทษฉันขอโทษ”ชายหนุ่มหัวทองร้องขอความเมตตาอย่างรวดเร็วเท้าของหลินฟานหนักเท่าภูเขาหากไม่ยอมแพ้เขากลัวว่าเขาจะถูกหลินฟานกระทืบลงมาที่หัวเขาจนมันระเบิดไปจริงๆ
หลินฟานปล่อยเท้าของเขาและปล่อยให้ชายหนุ่มหัวทองลุกขึ้น
ด้วยความช่วยเหลือจากสหายของเขาชายหนุ่มหัวทองก็ลุกขึ้นมาได้
“เพื่อนนักเรียนคนนี้ฉันขอโทษเราเกือบจะทําร้ายคุณไปแล้วและเราขอโทษที่ทําให้คุณขุ่นเคืองเราเสียใจจริงๆยกโทษให้ฉันด้วย” ชายหนุ่มหัวทองก้มศีรษะให้ชูเสี่ยวเซียว
คนอื่นๆ ก็รีบขอโทษเช่นกัน
ใบหน้าของ ชู เสี่ยวเซียว แดงขึ้นเล็กน้อย แต่เธอรู้สึกเหมือนกําลังกินขนมอยู่ในใจขอบคุณครูหลินถ้าไม่ใช่เพราะครูหลิน พวกอันธพาลเหล่านี้จะก้มหัวให้เธอเหรอกลัวว่าไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่ขอโทษแต่พวกเขาจะรังแกเธอด้วยซ้ำ
เธอพยักหน้าและบอกว่าเธอไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้
กลุ่มคนหนุ่มสาวที่เห็น ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ชู เสี่ยวเซียว ยกโทษให้พวกเขาแล้วจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่หลินฟาน พร้อมกับนึกถึงเหตุการณ์ที่หลินฟานกระทําก่อนหน้านี้เนื่องจาก ชู เสี่ยวเซียวให้อภัยพวกเขาแล้วหลินฟานควรที่จะคืนลูกบอลให้กับพวกเขา หลินฟานกล่าวว่า“นั่นคือสิ่งที่ถูกต้องถ้าคุณทําอะไรผิด คุณก็ควรที่จะขอโทษก่อนหน้านี้คุณพูดว่าอะไรนะฉันไม่มีเรี่ยวแรง และเล่นมันไม่เป็น?”
ชายหนุ่มหัวทองและคนอื่นๆเหงื่อเย็นไหลออกมาอย่างเงียบๆใช่ ตอนนั้นพวกเขาพูดกับหลินฟานไปแบบนั้น
ชายหนุ่มหัวทอง พูดอย่างรวดเร็วว่า : “ฉันขอโทษ”
หลินฟาน หัวเราะและโยนลูกบอลออกจากมือของเขาไปเขามีแคปซูลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย ต้องบอกว่าความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้นั้น ยอดเยี่ยมมากลูกบอลพุ่งออกไปในทันที และส่งเสียงแหวกอากาศในเวลาเดียวกัน
โชคระดับสุดยอดก็เริ่มทํางาน!
ลูกบอลพุ่งเข้าหาห่วงบาสฝั่งตรงข้าม และทําประตูได้จริงๆ
ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
มันเป็นไปได้ยังไงที่จะขว้างมันออกไปได้ไกลขนาดนี้….
ตุบๆ …
ชายหนุ่มหัวทอง และคนอื่นๆ คุกเข่าลงโอ้.. พระเจ้า พวกเขาไปยั่วยุคนๆ นี้ได้ยังไง!
เมื่อกี้ หลินฟาน ยิงแรงมาก แม้แต่นักกีฬาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกก็ยังทําไม่ได้!
แม้ว่า หลินฟาน จะฟลุก ที่โยนมันเข้าห่วงไปได้แต่ก็ไม่มีใครโชคดีขนาดนั้น ที่จะขว้างมันจากระยะไกลขนาดนี้ได้
“ไปกันเถอะ” หลินฟานหันหน้าไปทางชูเสี่ยวเซียวและในสายตาของทุกคนเขาน่าชูเสี่ยว
เซียว เข้าไปในอาคารเรียน
“หล่อมาก ครูหลิน หล่อมาก!”
นักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งต่างก็คลั่งไคล้และเฝ้ามองแผ่นหลังของ หลินฟานอยู่ครู่หนึ่งพวกเธอต่างก็อิจฉาชูเสี่ยวเซียวโดยหวังว่าตอนนี้พวกเธอจะถูกทําร้ายและเป็น หลินฟานที่เข้ามาช่วยเหลือพวกเธอ
“เขาเป็นใครกันแน่?” ชายหนุ่มหัวทองเหงื่อตก
ตั้งแต่นั้นมา เรื่องที่เขาโยนลูกบอลลงห่วงจากระยะไกลก็ถูกเผยแพร่ในโรงเรียน และหลินฟานได้กลายเป็นดั่งพระเจ้าในสายตาของเหล่านักเรียน
มีเพียง หลินฟานเท่านั้นที่รู้ว่าเหตุการณ์ที่น่าทึ่งนี้ เป็นเพราะโชคระดับสุดยอดที่เขาได้มาเดิมทีการยิงก็ต้องใช้โชคกันบ้างโดยเฉพาะการยิงจาก
ระยะไกล แม้แต่นักกีฬาอันดับหนึ่ง ของโลก ก็ยังไม่กล้ายืนยัน
ในโลกบาสเกตบอล มีค่ากล่าวเกี่ยวกับอัตราการยิงนั่นคือจํานวนช็อตที่สามารถทําได้ตัวอย่างเช่นถ้าคุณโยนไปเป็น 100 ลูก และลงแค่ 10 และนั่นคืออัตราการยิงที่ทําได้ 10% หากท่าอัตราการยิงสูงถึง 50% ก็เป็นนักกีฬาชั้นนําของโลกแล้ว
ดังนั้นการยิงจึงไม่ใช่แค่เทคนิคเท่านั้นแต่ยังขึ้นอยู่กับโชคด้วย
หลินฟาน มีโชคระดับสุดยอด หากใช้โชคระดับนี้เพื่อเปรียบเทียบกับช็อตการยิงกับนักกีฬาบาสเกตบอลระดับโลกก็ควรกล่าวว่าเขาสามารถเอาชนะนักกีฬาระดับโลกได้อย่างง่ายดาย…
ถาม
ด้วยสิ่งนี่ จอร์แดน เคอร์รีเจมส์…ก็จะกลายเป็นแค่น้องชายของเขา
ด้วยโชคระดับสุดยอดตราบใดที่มันยังอยู่กับเขา หลินฟานก็อยู่ยงคงกระพัน
เขาสมควรที่ได้รับชื่นคนที่โชคดีที่สุดในโลกแล้ว
หลินฟาน พา ชู เสี่ยวเซียวออกไปและเข้ามาในห้องเรียน
“เสี่ยวเซียว วันนี้คุณอยู่ที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง?คุณเคยคิดที่จะกลับบ้านไหม?”หลินฟาน
ชู เสี่ยวเซียวย้ายมาอยู่ในโรงเรียนก็เพราะเรื่องครอบครัวเธอผิดหวังกับแม่และพ่อเลี้ยงมาก
พวกเขาพยายามบังคับให้เธอออกจากโรงเรียนและแต่งงานเธอไม่สามารถให้อภัยพวกเขาได้
ชูเสี่ยวเซียวกล่าวว่า“ฉันไม่อยากกลับบ้านฉันอาศัยอยู่ในโรงเรียนก็ดีอยู่แล้ว” หลินฟานเข้าใจและกล่าวว่า“โอเคถ้าอย่างนั้นคุณก็ใช้ชีวิตในโรงเรียนต่อไป”สําหรับเรื่องนี้หลินฟานไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้เพราะถ้าเปลี่ยนมาเป็นเขาเขาก็ไม่มีวันยกโทษให้พ่อกับแม่ของเขาเช่นกัน
“แต่…” ชู เสี่ยวเซียว พูดว่า“ฉันอยากพบน้องชายของฉันฉันได้ยินมาจากอาจารย์ใหญ่ว่าเขาได้เข้าโรงพยาบาลแล้ว
น้องชายของชูเสี่ยวเซียวเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวและไม่มีค่ารักษาพยาบาลมาก่อนหน้านี้ดังนั้นพ่อแม่ของเธอจึงคิดที่จะให้ชูเสี่ยวเซียวแต่งงานและใช้เงินจากของหมั้นเพื่อนํามาช่วย
ชูเสี่ยวหมิง
ต่อมาฉู่หยูเฟยพี่สาวต่างมารดาของชูเสี่ยวเซียวที่สัญญาว่าจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ทําให้เรื่องต่างๆคลี่คลายลง
หลังจากได้รับเงินแล้วชูเสี่ยวหมิงก็ถูกจัดให้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพื่อทําการปลูกถ่ายไขกระดูก
หลินฟาน ถามว่า “โรงพยาบาลไหน?”
ชู เสี่ยวเซียว กล่าวว่า“โรงพยาบาลประชาชนเขตหยุนเฉิง ครูหลิน คุณช่วยพาฉันไปที่นั่นจะได้ไหมฉันไม่ต้องการพบพวกเขาเพียงลําพัง”
เธอหมายถึงแม่ของเธอ เหอ หม่ยฟางและพ่อเลี้ยงของเธอชู หยวนหาง
หลินฟาน เข้าใจความรู้สึกของเธอเขาพูดว่า“ตกลงผมจะพาคุณไปโรงพยาบาลทันทีหลังจากที่ผมสอนเสร็จ”
เขาจะได้แวะไปเยี่ยมลุงสามของเขา หลิน ต้าเหว่ย ด้วยเลย
ดังนั้นทั้งสองจึงแยกจากกันชั่วคราวและตกลงที่จะพบกันที่หน้าประตูโรงเรียนและหลินฟานก็ตรงไปที่ชั้นเรียนที่เขาจะต้องไปสอน
หลังจาก หลินฟาน สอนเสร็จก็เป็นเวลาเที่ยงวันแล้วหลินฟานมาถึงหน้าประตูโรงเรียนและเห็นชูเสี่ยวเซียวยืนรอเขาอยู่ที่นั่นแล้ว
หลินฟาน ตรงไปรับชูเสี่ยวเซียวและเธอก็กําลังจะขึ้นรถ
ทันใดนั้น ไม่ไกลจากที่พวกเขาอยู่ก็เห็นกลุ่มชายหนุ่มและเด็กสาว กําลังผลักเด็กชายคนหนึ่งโดยหัวหน้ากลุ่มก็คือชายหนุ่มหัวทอง คนนั้น
กลับกลายเป็นแก๊งอันธพาลที่โดนหลินฟานจัดการที่สนามบาสเกตบอลในวันนี้