เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1185 ความสุขที่ได้รับมาโดยไม่คาดคิด
แปลโดย iPAT
“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ฟางหยวนรู้สึกสับสน
ภายใต้ความร่วมมือของจิตวิญญาณแผ่นดิน ฟางหยวนสามารถกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงได้อย่างไม่มีปัญหา
ชายหาดของแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงปรากฏขึ้นในภาคเหนือน้อย
แอ่งน้ำตื้นยังเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตทุกชนิด
มีอสรพิษแดงชมพูจำนวนมากเคลื่อนไหวอยู่รอบๆ
สิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงก็คือมีอสรพิษแดงชมพูเดียวดายตัวหนึ่งอยู่ท่ามกลางพวกมัน
มันนอนหลับอยู่รอบๆโหดหิน กระทั่งแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงจะถูกกลืนกิน มันก็ยังไม่ตื่นขึ้น
ในสถานการณ์ทั่วไป หากฟางหยวนต้องการนำทรัพยากรเหล่านี้เข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิ เขาต้องขุดทะเลสาบและสร้างที่อยู่อาศัยให้กับพวกมัน
หากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าแตกต่างจากสภาพแวดล้อมเดิม พวกมันอาจเหี่ยวเฉาหรือตายเช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อฟางหยวนนำทรัพยากรมาจากถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน
แต่ด้วยการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตง มันสามารถแก้ปัญหามากมายให้กับฟางหยวน ทรัพยากรและสภาพแวดล้อมทั้งหมดถูกย้ายเข้ามาโดยตรง
ด้วยวิธีนี้ฟางหยวนจึงสามารถครอบครองทรัพยากรของแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงได้อย่างเต็มที่
‘แดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงสร้างสิ่งมีค่าได้เพียงอย่างเดียว นั่นคืออสรพิษแดงชมพู แม้มันจะเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับต่ำแต่มันก็พัฒนามาถึงจุดที่โดดเด่น’
ตอนนี้ฟางหยวนสามารถรับสืบทอดธุรกิจของผู้พเนจรฮันตงและขายอสรพิษเหล่านี้
ฟางหยวนประเมินและตระหนักว่าผลประโยชน์ของมันเหนือกว่าทุ่งหญ้าสะเก็ดดาวที่อยู่บนสวรรค์สีน้ำเงินน้อย
ฟางหยวนทิ้งทรัพยากรเหล่านี้ไว้ก่อนเพราะมีบางสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจ
นั่นก็คือจิตวิญญาณแผ่นดินอสรพิษแดงชมพูยังปรากฏตัวอยู่ที่นี่
มันยังไม่ตาย!
“ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ”
อสรพิษแดงชมพูส่ายศีรษะด้วยความสับสน
แดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงถูกผนวกเข้ากับมิติช่องว่างอื่นไปแล้ว โดยปกติจิตวิญญาณแผ่นดินจะสูญสลายไป
แต่ผู้ใดจะคิดว่าจิตวิญญาณแผ่นดินอสรพิษแดงชมพูจะยังมีชีวิตอยู่
สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของฟางหยวนก่อตัวเป็นร่างมนุษย์เดินเข้าไปที่ชายหาด
อสรพิษแดงชมพูส่งเสียงทักทายอย่างมีความสุข “ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ”
“นายท่าน! เกิดสิ่งใดขึ้น? ข้ายังไม่ตาย ข้ายังมีชีวิตอยู่ นายท่านช่างยอดเยี่ยมนัก!”
ฟางหยวนหัวเราะ “แน่นอน นี่เป็นผลงานและความลับที่ยิ่งใหญ่ที่ข้าสร้างขึ้น ไม่มีผู้อมตะคนใดบนโลกใบนี้สามารถทำสิ่งเดียวกันนี้ เจ้าคิดว่าข้าจะทำร้ายเจ้าจริงๆงั้นหรือ? แต่เจ้ามีความภักดีต่อข้าอย่างแท้จริงและเต็มใจที่จะเสียสละตนเองเพื่อข้า นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก”
ดวงตาของอสรพิษแดงชมพูส่องประกายขึ้น “ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ”
“เจ้านายของข้ายอดเยี่ยมที่สุด พรสวรรค์ของท่านสูงส่งยิ่งกว่าสวรรค์! ข้ามีความสุขมากที่ได้รับใช้เจ้านายเช่นท่าน!”
ฟางหยวนพยักหน้า “เอาล่ะ แม้ข้าจะสร้างวิธีการผนวกแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ขึ้นมา แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าใช้จริง เจ้าสามารถควบคุมชายหาดแห่งนี้ได้มากน้อยเพียงใด?”
อสรพิษแดงชมพูตอบ “ไม่ต่างจากก่อนหน้า”
“โอ้” ฟางหยวนไตร่ตรองก่อนกล่าว “หากเป็นเช่นนั้น อสรพิษน้อย เจ้าสามารถควบคุมพื้นที่อื่นๆหรือไม่?”
อสรพิษแดงชมพูส่ายศีรษะ “ไม่ ข้าทำไม่ได้”
‘ดูเหมือนมันจะสามารถควบคุมเฉพาะอาณาเขตเดิมเท่านั้น’ ฟางหยวนคิดก่อนจะเปิดปากกล่าว “เช่นนั้นเจ้าสามารถออกจากชายหาดแห่งนี้หรือไม่?”
อสรพิษแดงชมพูทดลองทันที
แต่น่าเสียดายที่มันไม่สามารถ
‘ดังนั้นอสรพิษตัวนี้ก็สามารถดูแลชายหาดแห่งนี้เท่านั้น’ ฟางหยวนรู้สึกเสียดายเล็กน้อย
เขากำลังขาดแคลนบุคคลที่มีความสามารถในการจัดการมิติช่องว่างจักรพรรดิ ท้ายที่สุดแล้วมิติช่องว่างจักรพรรดิก็ใหญ่โตเกินไป สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของฟางหยวนต้องใช้เวลาไม่น้อยในการตรวจสอบและจัดการมัน
การปรากฏตัวของอสรพิษแดงชมพูถือเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจและน่ายินดี
ฟางหยวนต้องการใช้มันจัดการมิติช่องว่างจักรพรรดิ แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันจะมีข้อจำกัดค่อนข้างมาก
‘ลืมไปมันเถอะ สามารถดูแลชายหาดแห่งนี้ก็ถือว่าดีแล้ว เหตุใดข้าต้องไม่พอใจ?’
ฟางหยวนปัดเป่าความรู้สึกเสียดายออกไปและคิดต่ออย่างสงบ
จิตวิญญาณแผ่นดินอสรพิษแดงชมพูไม่ถูกทำลายแต่ยังคงอยู่ นี่เป็นเพียงบางแง่มุมที่ทำให้ฟางหยวนตกใจ
ยังมีเรื่องอื่นเช่นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า
‘ข้าสามารถดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงได้อย่างสมบูรณ์แบบ มันเกิดสิ่งใดขึ้น?’ ฟางหยวนรู้สึกงงงวย
ตามตรรกะของโลกผู้อมตะ เมื่อผู้อมตะกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้อื่น พวกเขาจะได้รับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากเป้าหมายน้อยมาก
แต่ฟางหยวนกลับได้รับทั้งหมด!
ก่อนกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตง ฟางหยวนใช้วิญญาณอมตะสัมผัสแห่งเต๋าตรวจสอบร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า ในแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตงมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด มันมีประมาณเจ็ดพันร่องรอย ตามมาด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งวารีและปฐพีอย่างละประมาณหนึ่งพันร่องรอย ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งห้วงมิติ เส้นทางแห่งไฟ และเส้นทางสายอื่นมีจำนวนที่แตกต่างกันไป บางชนิดมีไม่กี่ร้อยร่องรอยขณะที่บางชนิดมีไม่ถึงหนึ่งร้อยร่องรอย
อย่างไรก็ตามฟางหยวนสามารถดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าเหล่านี้ได้ทั้งหมดโดยไม่ขาดไปแม้แต่ร่องรอยเดียว
‘ข้าเข้าใจแล้ว’ ฟางหยวนไตร่ตรองและตระหนักถึงบางสิ่ง
สิ่งที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้เพราะร่างทารกอมตะไม่มีปัญหาเกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างพลังงานแห่งเต๋า
ผู้อมตะทั่วไปกระทั่งร่างสิบสุดยอดกายาเมื่อกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้อื่นจะเผชิญหน้ากับความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าชนิดต่างๆ
ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของผู้อมตะเหมือนเจ้าของบ้านขณะที่ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่มาทีหลังเหมือนแขก
หากแขกต้องการเป็นเจ้าของบ้านคนใหม่แต่เจ้าของบ้านคนเดิมไม่อนุญาต พวกมันก็จะถูกขับไล่ออกไป
ในที่สุดเจ้าของเดิมจะรับแขกจำนวนหนึ่งที่พวกเขาพึงพอใจเข้ามาเท่านั้น ในทางกลับกันแขกบางส่วนจะถูกขับไล่ออกไป
แต่ร่างกายของฟางหยวนแตกต่างออกไป
บ้านหลังนี้เปิดต้อนรับแขกทุกคน เนื่องจากเจ้าของเดิมอนุญาตให้แขกเข้ามาโดยไม่สร้างปัญหาใด
‘มันครอบคลุมร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าทุกชนิด กระทั่งจิตวิญญาณแผ่นดินยังถูกเชิญให้เข้ามา’ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ช่วยไม่ได้ที่ฟางหยวนจะรู้สึกชื่นชมความพิถีพิถันของเทพปีศาจจิตวิญญาณ
ร่างทารกอมตะถูกสร้างขึ้นโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ มันเป็นศูนย์รวมความเชื่อและความคิดทั้งหมดของเขา
นี่ทำให้ฟางหยวนต้องยกย่องเขาอยู่ในใจ ‘เทพปีศาจจิตวิญญาณก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดด้วยการสังหาร เขาสร้างเส้นทางแห่งจิตวิญยาณขึ้นมาและกลายเป็นเจ้าเหนือหัวของโลกใบนี้ กระทั่งเขาจะตายไปแล้วแต่เขายังสามารถทำลายขีดจำกัดของความตายและพยายามหวนคืนสู่ชีวิต ช่างน่าเหลือเชื่อนัก’
ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่ไม่ขัดแย้งกันทำให้ร่างกายของฟงหยวนบอบบางมากแต่มันก็มีข้อดีมากกว่าข้อเสีย
ฟางหยวนสามารถใช้วิธีป้องกันที่ทรงพลังเพื่อลบจุดอ่อนนี้แต่ด้านที่ดีของร่างทารกอมตะไม่มีผู้ใดสามารถทำซ้ำ!
ยังมีผลประโยชน์อื่นที่ฟางหยวนได้รับจากการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตง นั่นคือฟางหยวนสามารถก้าวข้ามภัยพิบัติ!
เขาประสบความสำเร็จ!
เดิมทีภัยพิบัติพิภพครั้งที่หกของเขากำลังจะมาถึง
แต่หลังจากกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ฮันตง เขาสามารถก้าวข้ามภัยพิบัติพิภพครั้งที่หกได้ทันที ในความเป็นจริงมันกระทั่งกระโดดไปข้างหน้าถึงสี่ภัยพิบัติ!
‘ตอนนี้ข้าก้าวข้ามภัยพิบัติมาได้อีกสี่ครั้ง นั่นหมายความว่าตอนนี้ข้าก้าวข้ามภัยพิบัติพิภพครั้งที่เก้ามาแล้ว ครั้งต่อไปจะเป็นภัยพิบัติสวรรค์ครั้งแรกของข้า!’
ความสำเร็จของฮันตงกลายเป็นความสำเร็จของฟางหยวน
แม้ฟางหยวนจะไม่เข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้อย่างชัดเจน แต่ผู้อมตะหลายคนก็พิสูจน์มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนตลอดระยะเวลาอันยาวนานว่าการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้อื่นจะช่วยให้ผู้อมตะก้าวข้ามภัยพิบัติของพวกเขา
นี่เป็นหนึ่งในวิธีก้าวข้ามภัยพิบัติ อย่างไรก็ตามในทางปฏิบัติ มันมีข้อจำกัดและเงื่อนไขมากมาย
และยังมีข้อเสียไม่น้อย
‘เห้อ…หลังจากกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์บนเส้นทางความแข็งแกร่งนี้ แม้ข้าจะได้รับประโยชน์อย่างมาก ข้าก็ยังสูญเสียโอกาสในอนาคตไปมากเช่นกัน’
ภายในภูเขาหม้อหยกของภาคใต้ ไห่ลั่วหลันประสบความสำเร็จในการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์
แต่การแสดงออกของนางยังดูมืดมนมาก