แดนนิรมิตเทพ บทที่ 443
เฉินโม่มีสีหน้านิ่งๆ นั่งลงที่ตำแหน่งหลักของห้องโถงอย่างไม่เกรงใจฉู่เหวินสง
“นี่คือน้ำชี่ทิพย์” เฉินโม่พูดนิ่งๆ
“คุณไปเอาต้นไม้มาสักกระถางหนึ่งสิ”
ฉู่เหวินสงก็รีบไปเอาต้นโบตั๋นที่พร้อมจะบานแล้ว มาวางไว้บนโต๊ะ
“เฉินไต้ซือครับ หลายวันมานี้ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ดอกโบตั๋นที่จะบานในอีกเดือนข้างหน้า มันกลับมาทีท่าว่าจะบานเร็วๆ นี้ ไม่ทราบว่าเกี่ยวกับท่านหรือเปล่า?”
เฉินโม่ไม่ได้ตอบ แต่ยื่นมือออกไปจับต้นโบตั๋นนั้นกลางอากาศ ดอกโบตั๋นที่กำลังจะบาน ก็เหี่ยวแห้งไปทันที
ฉู่เหวินสงก็ตกใจกับพลังที่เฉินโม่แสดงออกมา แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ค่อยเข้าใจ ขมวดคิ้วมองไป ไม่รู้ว่าเฉินโม่คิดจะทำอะไร
“คุณเอาน้ำชี่ทิพย์ในขวดนี้เทลงไปหนึ่งหยด” เฉินโม่สั่ง
ฉู่เหวินสงก็ทำตาม
น้ำชี่ทิพย์หนึ่งหยด ร่วงลงไปในกระถาง ต้นดอกโบตั๋นที่เหี่ยวแห้งก็ฟื้นกลับมาเป็นปกติทันทีอย่างน่าอัศจรรย์ และดอกที่เตรียมจะบาน ก็บานออกมาทันที ดอกไม้สีสดใสบานสะพรั่งในห้องโถงอย่างน่าประหลาด
“นี่มัน…..ตายแล้วฟื้นอย่างนั้นหรือ!” ฉู่เหวินสงหายใจเข้า เหมือนจะไม่เชื่อสายตาตนเองที่เห็น
“น้ำชี่ทิพย์นี้มีสรรพคุณที่ช่วยให้พืชตายแล้วฟื้นได้ แต่ไม่ได้มีผลอะไรกับคนมากนัก แต่ว่ากินไปเป็นเวลานาน สามารถทำให้หายจากอาการป่วยต่างได้ ทำให้อายุยืนได้!” เฉินโม่พูดนิ่งๆ
ฉู่เหวินสงตื่นตกใจ “รักษาโรคได้ ยืดอายุได้!”
ไม่ต้องพูดถึงยืดอายุเลย แค่มีสรรพคุณช่วยรักษาทุกโรค น้ำชี่ทิพย์นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนพากันเข้ามาแย่งชิงแล้ว
บวกกับสรรพคุณที่ช่วยยืดอายุ นั่นมันก็เหมือนกับเป็นยาเซียนที่เป็นยาอายุวัฒนะเลย ถ้ามีคนรู้เขา คงจะต้องยอมเอาสมบัติทั้งตระกูลไปแย่งกันซื้อมาแน่นอน
ฉู่เหวินสงก็มีสายตาโลภขึ้นมา ยิ้มพูดประจบว่า “เฉินไต้ซือครับ ไม่ทราบว่าน้ำชี่ทิพย์นี้ จะขายไหมครับ?”
“ถ้าคุณจะขาย ผมก็ยอมเอาทรัพย์สินของตระกูลครึ่งหนึ่งมาซื้อ” ฉู่เหวินสงยอมจ่ายมาก และมองเฉินโม่อย่างมีความหวัง
ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของเจ้าสัวใหญ่ของเมืองอู่โจว อย่างน้อยก็หลายร้อยล้าน เอามาแลกกับน้ำชี่ทิพย์หนึ่งขวด ดูเหมือนว่าจะขาดทุน
แต่จริงๆ ไม่ใช่ ฉู่เหวินสงฉลาดมาก ตอนนี้เขาอายุไม่น้อยแล้ว อาการบาดเจ็บที่ได้รับสมัยหนุ่มๆ มันกลับมาทรมานร่างกายของเขา ถ้าไม่ได้ยาเสริมจิตของเฉินโม่ ตอนนี้เขาคงต้องทรมานทุกวัน
แต่ว่า ถึงแม้ยาเสริมจิตจะสามารถฟื้นฟูร่างกายที่บาดเจ็บ แต่ไม่สามารถยืดอายุขัยได้ ถ้าหากชีวิตของฉู่เหวินสงมาถึงจุดจบ ต่อให้มีทรัพย์สมบัติมากมายแค่ไหน ก็ไม่สามารถเอาไปได้แม้แต่สตางค์แดงเดียว
ต่อให้ฉู่เหวินสงจะยอมเสียสมบัติครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งที่เหลือก็ใช้ไปหลายชาติก็ใช้ไม่หมด ใช้สมบัติของตระกูลครึ่งมาแลกกับอายุขัยหลายปีหรือหลายสิบปี การค้าครั้งนี้ถือว่าคุ้มมาก!
โลกนี้มันก็ช่างโหดร้ายแบบนี้นี่แหละ คนไม่มีเงินก็เอาชีวิตไปแลกกับเงิน คนมีเงินก็เอาเงินไปซื้อชีวิต ฉู่เหวินสงถึงเวลาที่จะเอาเงินไปแลกซื้อชีวิตแล้ว
เฉินโม่ส่ายหัว “ผมไม่ได้คิดจะขาย”
ฉู่เหวินสงก็นิ่ง สีหน้าเศร้าสร้อย แล้วเริ่มขอร้องว่า “เฉินไต้ซือครับ เห็นแก่ที่ผมจงรักภักดีกับคุณ คุณก็เมตตาให้น้ำชี่ทิพย์ขวดนี้แก่ผมเถอะนะครับ!”
เฉินโม่ก็ไม่ได้ซาบซึ้งอะไรเลย แต่พูดนิ่งๆ ว่า “ฟังผมพูดให้จบ”
“น้ำชี่ทิพย์นี้ผมไม่ขาย เพราะว่าเจ้าสิ่งนี้ไม่ควรปรากฏขึ้นในโลกมนุษย์ ไม่อย่างนั้นจะทำให้เกิดความวุ่นวาย”
ฉู่เหวินสงก็คิดๆ แล้วก็เข้าใจความกังวลของเฉินโม่ น้ำชี่ทิพย์ที่สามารถรักษาโรคและยืดอายุได้นี้ ก็เหมือนกับยาอายุวัฒนะที่จิ๋นซีฮ่องเต้สูญเสียกำลังพลและทรัพยากรมากมายไปตามหา ถ้ามันปรากฏขึ้นบนโลก ก็จะทำให้พวกที่มีอำนาจสูงๆ ให้ความสนใจ แล้วจะเกิดสงครามใหญ่ได้