ตอนที่ 481 เย่เฉินจะต้องขอโทษ!
เดิมทีเย่เฉินก็รู้สึกดีกับฟางชิงไม่น้อย เพราะหล่อนทั้งหน้าตาสะสวย ดูแพง แถมยังทำอะไรดูยิ่งใหญ่สุดๆ
แต่ว่าในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิท คิดไม่ถึงว่าฟางชิงจะเยาะแย้ยและเหน็บแนมซูมู่ชิงในตอนที่หล่อนกำลังเสียหน้า
“เมียเราเมื่อกี้จะต้องโดหักหน้าที่นี่แน่ๆ! ฉันจะต้องฉีกหน้าหล่อนคืนบ้าง!”
เย่เฉินกำหมัดแน่น
พูดกันเอาไว้เสียดิบดีว่าจะทำให้ซูมู่ชิงได้หน้า แล้วจะปล่อยให้หญิงสาวโดนเพื่อนเยาะเย้ยได้อย่างไร!
เย่เฉินกล่าวกับพวกฟางชิง “พนักงานที่นี่อาจจะมาใหม่ หรือไม่ก็ตอนเพิ่งเลื่อนขั้นคนที่ดูแลรับผิดชอบที่นี่ยังไม่ได้บอกพวกเขาว่าเจ้าของร้านตัวจริงเป็นใคร ผมเรียกคนดูแลที่นี่ให้มาแล้ว เขากำลังจะมาถึงแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะอธิบายให้พวกคุณฟัง!”
ได้ยินเย่เฉินพูดแบบนี้ ฟางชิงก็หัวเสีย “อะไรนะ? นายเรียนคนดูแลที่นี่มาเหรอ? นายบอกว่านายเรียกเจ้าของบาร์มาไม่ใช่เหรอ?”
ที่จริงเย่เฉินไม่อยากใช้คำว่าเจ้าของนั่นเพราะว่าเจ้าของบาร์เหล้าตัวจริงก็คือเขาและซูมู่ชิง
ทว่าถ้าจะนับแค่บาร์เหล้าแห่งเดียวก็คงจะพอได้อยู่ เพราะอย่างไรเสียเย่เฉินและซูมู่ชิงเป็นเจ้าของทั้งกรุ๊ป ส่วนพวกเขาเป็นแค่เจ้าของร้านเหล้าแห่งเดียวเท่านั้น
เย่เฉินกล่าว “ถูกต้อง!”
“พรู้ด”
จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยหลุดหัวเราะ
“ฮ่าๆ ยังจะโกหกอีก”
“เย่เฉินนายรู้ไหมว่าเจ้าของบาร์เหล้าที่นี่คือใคร?”
ฟางชิงเองก็หลุดหัวเราะออกมา “แย่แล้ว บังเอิญจริงๆ ทำยังไงมู่ชิง? ถ้าเป็นเวลาอื่นฉันคงจะร่วมมือยอมแสดงละครกับสามีเธอไปแล้ว ไม่ว่าเขาพูดอะไรฉันคงจะเออออไปด้วย เขาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าของร้านฉันก็จะไม่แฉเขา แต่ว่าเจ้าของร้านนี้คือสามีฉัน เธอว่าจะให้ฉันแสดงต่อไปยังไง?”
สีหน้าซูมู่ชิงเรียบเฉย หล่อนไม่พอใจอย่างที่สุด เพราะเพื่อนหล่อนไม่ได้แฉเย่เฉินก็จริงแต่อีกฝ่ายจงใจพูดให้เย่เฉินเสียหน้า
แต่ว่าคำพูดพวกนี้กลับทำให้ซูมู่ชิงรู้สึกแย่มากทีเดียว!
ซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงที่รักหน้าตัวเองขนาดไหน?
จะให้หล่อนขอเพื่อนๆ ช่วยแสดงละครเพื่อจะเติมเต็มความทะเยอทะยานของสามีงั้นเหรอ!
แล้วหล่อนจะเผชิญหน้ากับเพื่อนคนอื่นๆ อย่างไร!
เย่เฉินตกใจ“สามีคุณเป็นคนดูแลที่นี่เหรอ?”
ฟางชิงกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ใช่สิ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะแหม บังเอิญจริงเลย ถ้ารู้แต่แรกคงจะย้ายร้านไปแล้ว ถ้านายอยากจะเสแสร้งแบบนี้เราก็จะร่วมมือด้วย ฮ่าๆ”
พอได้ยินคำว่าเสแสร้ง เย่เฉินก็ขมวดคิ้วมุ่นทันที!
คำพูดที่ไม่น่าฟังกว่านี้เย่เฉินก็เคยได้ยินมาก่อน
แต่ว่าคำๆ นี้กลับเสียดหูอย่างมากจากคำพูดหยาบคายทั้งหมดที่ออกมาจากปากของฟางชิง!
“คุณบอกว่าผมหลอกคุณเหรอ? ผมบอกคุณไว้เลยนะ ถ้าสามีคุณเป็นคนดูแลที่นี่จริงๆ ภายในสิบนาทีต่อให้คลานมา เขาก็ต้องคลานมาที่ร้านเหล้านี่!”
เย่เฉินเองก็เริ่มโกรธขึ้นมาบ้างแล้ว
และในตอนนี้เอง ชายฝรั่งที่หน้าตาหล่อเหลาทำผมเหมือนเดวิด แบ็คแฮมเปิดประตูร้านเหล้าแล้วเดินเข้ามา
ฟางชิงที่กำลังได้ใจก็นิ่งไปทันที “ที่…ที่รัก!”
จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยที่รู้จักสามีของของเพื่อนก็ชะงักไป “มาจริงๆ ด้วย!”
คนที่มาก็คือแมคโดนัลด์สามีชาวอังกฤษที่แสนร่ำรวยของฟางชิง !
เย่เฉินแค่นเสียงแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม
เหอะๆ ไม่เชื่อฉันเหรอ? คราวนี้เชื่อกันหรือยัง!
ซูมู่ชิงที่หน้าดำคล้ำในที่สุเก็เกิดการเปลี่ยนแปลง เริ่มมีรอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้า
ในที่สุดหล่อนก็ไม่ต้องทนโดนเพื่อนๆ เยาะเย้ยเหน็บแนมอีกแล้วใช่ไหม?
ในที่สุดหล่อนจะได้กลายเป็นควีนที่ทุกคนริษยาคนนั้นแล้วใช่ไหม?
หลังจากที่แมคโดนัลด์เดินเข้ามาแล้วก็จุมพิตภรรยาตัวเอง จากนั้นก็เดินไปทักทายจางเหมิง หลินเป้ยเป้ยและซูมู่ชิงโดยแตะแก้มเข้าหาพวกหล่อน
“พวกคุณจะต้องเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยของงภรรยาผมแน่นอนเลย ผมขอแนะนำตัวหน่อยนะครับ ผมชื่อแมคโดนัลด์”
ตอนที่แมคโดนัลด์เห็นซูมู่ชิงก็ตกใจ “อ้าว คุณซู ผมเคยเห็นรูปถ่ายคุณในมือถือของภรรยาผม! คิดไม่ถึงว่าคุณจะสวยกว่าในรูปภาพอีก ผมมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เขาหลงคุณมากเลยนะ! เขาคิดว่าคุณคือผู้หญิงที่สวยที่สุดในประเทศคุณเลย!”
ซูมู่ชิงขอบคุณอย่างมีมารยาท“ขอบคุณนะคะที่ชื่นชม”
แมคโดนัลด์เห็นเย่เฉิงนั่งในกลุ่มหญิงสาวก็ถาม “คุณคือ…”
ซูมู่ชิงรีบร้อนแนะนำ “อ้อ เขาคือสามีของฉันเอง เย่เฉินน่ะ คริส เย่”
“สวัสดีครับ คริส ยินดีต้อนรับสู่ประเทศอังกฤษนะครับ!” แมคโดนัลด์จับมือทักทายเย่เฉินอย่างมีมารยาท
เย่เฉินจับมือทักทายอีกฝ่ายแล้วถาม “คุณคือคนดูแลที่นี่เหรอครับ?”
แมคโดนัลด์ยิ้มกว้าง “ครับ ร้านนี้เป็นของผม!”
เย่เฉินหงุดหงิด กิการร้านเหล้าเป็นของตระกูลเย่ ตอนนี้ตระกูลเย่ยกให้ซูมู่ชิงแล้ว งั้นก็แปลว่าเป็นของซูมู่ชิง
อะไรเรียกว่าร้านเหล้านี้เป็นของคุณ?
เย่เฉินจึงกล่าว “คุณครับผมหวังว่าพนักงานที่ร้านทุกคนจะรู้ว่าเจ้าของร้านเป็นใครกันแน่ คุณทำงานได้ไม่ครบถ้วนนะ ทว่าคุณเป็นสามีของเพื่อนภรรยาผม ผมเลยจะให้โอกาสคุณอีกสักครั้ง”
แต่พอได้ยินแบบนี้แล้ว ฟางชิงก็ตบโต๊ะเสียงดังอย่างไม่พอใจ “มู่ชิง เธอลองฟังดูสิว่าสามีเธอพูดอะไรออกมา!! นี่มันเหมือนเจ้านายสั่งลูกน้องเลยนะ เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดกับสามีฉันแบบนี้! ฉันขอสั่งให้สามีเธอขอโทษสามีฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
เย่เฉินจึงกล่าว “ก็ผมเป็นหัวหน้าเขา เขาเป็นคนดูแลที่นี่ ผมกับซูมู่ชิงเป็นเจ้าของที่นี่ ผมพูดแล้วมันผิดตรงไหน?”
นั่นเพราะความประมาทของคนดูแลร้านเหล้าแห่งนี้ทำให้ซูมู่ชิงต้องร้องไห้
ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเป็นสามีของเพื่อนภรรยา มีสายสัมพันธ์เพียงเศษเสี้ยวน้อยๆ กับภรรยา เย่เฉินคงจะไล่เขาออกไปนานแล้ว!
แต่แมคโดนัลด์กลับเถียง“นี่ ไอ้น้อง แกพูดเหลวไหลอะไรกัน? แกบอกว่าแกเป็นหัวหน้าใคร? ฉันไม่รู้จักแกด้วซ้ำไป!”
เย่เฉินเองก็แปลกใจไม่น้อย ต่อให้ชิงหลงไม่ได้บอกเขา แต่ในฐาะที่เป็นผู้ดูแลที่นี่ก็ไม่มีทางจะไม่รู้ว่าเย่เฉินเป็นใคร
เย่เฉินจึงถาม “ชิงหลงบอกให้คุณมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ? เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ?”
แมคโดนัลด์หัวเราะเสียงดัง “ชิงหลงบ้าบออะไร! ผมไม่เห็นเคยได้ยินชื่อนี้เลย!”
เย่เฉินจึงสงสัยในตัวอีกฝ่าย “งั้นสรุปแล้วคุณใช่คนดูแลที่นี่ไหม?”
ชิงหลงได้แจ้งผู้ดูแลที่นี่แล้ว และยังบอกอีกฝ่ายว่าเย่เฉินกำลังจะมาที่ร้านเร็วๆ นี้
ถ้าหากแมคโดนัลด์ไม่รู้ว่าชิงหลงเป็นใครงั้นแปลว่าเขาไม่ใช่คนดูแลของที่นี่!
ฟางชิงทนดูต่อไปไม่ไหว “เย่เฉิน! สามีฉันเป็นสุภาพบุรุษดังนั้นถึงได้มีมารยาทและให้อภัยคุณ แต่คุณกลับสงสัยในตัวเขาแถมยังพูดจาเสียมารยาทกับเขาด้วย! ซูมู่ชิง ฉันทนไม่ได้นะที่จะมีคนดูถูกสามีฉันในถิ่นฉันเนี่ย! ฉันขอสั่งให้สามีเธอขอโทษสามีฉันเดี๋ยวนี้!”
จางเหมิงเองก็กล่าว“ฉันเห็นด้วยกับฟางชิงนะ! เย่เฉินทำน่าเกลียดจริงๆ ทำผู้ชายประเทศเราขายหน้าจริงๆ ขี้โม้ก็ช่างเถอะ แต่เจ้าของร้านตัวจริงมาแล้ว ยังไม่ยอมรับอีกคิดไม่ถึงว่าจะสั่งเจ้าของร้านอีก น่าเกลียดจริงๆ!”
หลินเป้ยเป้ยเองก็กล่าว “ฟางชิงกับสามีของหล่อนจะเลี้ยงเหล้าราคาหลายพันปอนด์เลยนะ ก่อนมานายรับปากเสียดิบดี แต่พอมาแล้วคนดูแลรับรองเราเป็นฟางชิงทั้งนั้น เย่เฉินนายจะต้องขอโทษสามีฟางชิง!”