ณ ห้องโถงจัดงานเลี้ยงของบ้านผู้ปกครองเมือง
สาวรับใช้ดราโกเนี่ยนจำนวนมากกำลังยุ่งวุ่นวาย ถืออาหารมากมายเดินไปเดินมาอย่างไม่หยุดหย่อน ขนย้ายอาหารจากห้องครัวมาสู่ห้องแห่งนี้ ผู้หญิงที่แต่งตัวงดงามก็กำลังดูแลและให้บริการคนอื่นๆ บรรยากาศรอบๆดูเหมือนลุ่มหลงในความฟุ้งเฟ้อ สำมะเลเทเมา
ในความเป็นจริง เมื่อเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนอยู่ในจุดที่ทรงอำนาจมาเป็นระยะเวลานานเช่นนี้ ไม่มีตัวตนของศัตรูจากภายนอกที่คุกคามได้นั้น ปกติแล้วเจ้าหน้าที่ระดับสูงก็อยู่ในสภาวะที่ผ่อนคลาย ปล่อยตัวตามสบาย เพราะว่าถึงอย่างไรนอกจากสร้างความเพลิดเพลินให้กับตนเองนั้น พวกเขาก็ไม่มีเรื่องอื่นใดที่ต้องทำอีก
ในตอนนี้บาตะผู้ปกครองเมืองเขามังกรได้เริ่มพูดออกมา “วันนี้การที่เชิญชวนทุกๆคนมาในวันนี้ ก็ไม่ได้มีเรื่องอื่นใด นอกจากที่จะพูดถึงเรื่องคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนที่ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้สั่งการเมื่อไม่นานนี้”
“เชื่อว่าทุกๆคนก็คงจะรู้ดีถึงผลประโยชน์ของคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนนี้ หากสามารถที่จะทำสำเร็จ ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็จะตอบรับความปรารถนาของพวกเรา ไม่ว่าจะปรารถนาสิ่งใดๆ แม้แต่การที่จะกลายเป็นผู้ปกครองของอาณาจักรดราโกเนี่ยนก็ตาม”
ได้ยินเช่นนี้ ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็มีสายตาเป็นประกาย หัวใจสั่นระรัว นี่คือผลประโยชน์ระดับสุดยอดของคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยน
เมื่อใดที่ทำสำเร็จ จะสามารถรับผลประโยชน์มากมายที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มอบให้ ดังนั้นนี่จึงทำให้ดราโกเนี่ยนจำนวนนับไม่ถ้วนคลุ้มคลั่งขึ้นมา ต้องการที่จะสังหารศัตรูจากคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนนี้ให้ได้
“แน่นอนว่าการที่กลายเป็นผู้ปกครองของอาณาจักรดราโกเนี่ยนนั้นก็เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย สำหรับพวกเราดราโกเนี่ยนระดับราชันนั้น พลังอำนาจและอิทธิพลเป็นสิ่งที่สามารถหามาได้อย่างง่ายดาย ไม่ใช่สิ่งที่ต้องคำนึงถึงแม้แต่น้อย มีเพียงแค่การที่กลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่พวกเราโหยหามาทั้งชีวิต”
บาตะกำหมัดขึ้นมา
นี่คือสิ่งที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันทุกคนปรารถนา เพราะว่าเมื่อบรรลุคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนได้นั้น ความปรารถนาก็จะได้รับการตอบรับจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ดังนั้นจึงสามารถที่จะให้จักรพรรดิทั้งหกของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนมอบสติปัญญาและความรู้ให้ได้ ซึ่งมีส่วนช่วยในการก้าวผ่านขีดจำกัดและเลื่อนขั้นขึ้นไป
การที่มีความช่วยเหลือจากจักรพรรดิเหล่านี้นั้น พวกเขาที่เป็นยอดฝีมือในระดับราชันขั้นสูงสุดก็จะมีโอกาสที่จะเลื่อนขั้นเพิ่มขึ้นมาถึง30% นี่เป็นโอกาสที่มีค่ายิ่งกว่าสมบัติใดๆในทวีปแห่งนี้
ในความเป็นจริง การที่ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิคนที่หกได้ถือกำเนิดขึ้นมานั้น ก็เป็นเพราะว่าฝ่ายตรงข้ามได้บรรลุภารกิจคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนและได้รับความรู้และสติปัญญาจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าจนเลื่อนขั้นไปสู่ระดับจักรพรรดิได้!
นี่ก็ทำให้บรรดาดราโกเนี่ยนระดับราชันขั้นสูงสุดที่ติดอยู่ในจุดก้าวผ่านเป็นระยะเวลานานมีโอกาสในการเลื่อนขั้นขึ้นไป ตราบใดที่บรรลุคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนได้ จากนั้นพวกเขาก็จะมีโอกาสในการก้าวเข้าสู่ระดับจักรพรรดิ
“สบายใจได้ ท่านผู้ปกครองเมืองบาตะ การที่ท่านเชิญชวนพวกเรามาที่นี่ พวกเราต่างก็ล่วงรู้เป็นอย่างดี”
“ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่ต้องการรวบรวมพลังอำนาจของพวกเราเพื่อช่วยท่านในการสังหารเจ้าเซี่ยปิงของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนั้น หลังจากนั้นก็จะมอบผลประโยชน์ต่างๆนาๆให้กับพวกเราเป็นการตอบแทน อันที่จริงพวกเราเบื่อหน่ายกับพิธีรีตองเช่นนี้มาก ท่านสามารถที่จะพูดกับพวกเราได้ตรงๆ”
“พูดถูก ท่านผู้ปกครองเมืองบาตะ ปกติแล้วท่านก็ดูแลพวกเรามามากมาย ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้หากพวกเราไม่ช่วยเหลือท่าน แล้วใครจะช่วยเหลือท่านอีก”
“ใช่ หากผู้ปกครองเมืองบาตะกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ พวกเราที่อยู่ข้างหลังก็จะพลอยได้รับผลประโยชน์ไปเช่นกัน”
“การที่จะสังหารมนุษย์ที่ต่ำต้อยเพียงคนเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
“ใช่ การที่พวกเราเคลื่อนไหวออกไปนั้น ภารกิจนี้จะเสร็จสิ้นได้ในระยะเวลาไม่นาน นี่มันเป็นเหมือนกับการที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้มอบโอกาสให้กับท่านผู้ปกครองเมืองก็ว่าได้”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็ตะโกนออกมา ตบหน้าอกของตนเอง แสดงท่าทางที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดี
ทว่าดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากก็มีสายตาเป็นประกายเช่นกัน ยิ้มอย่างมีเลศนัย ในความเป็นจริงพวกเขาก็กำลังคิดหาทาง ต้องการที่จะรอให้ถึงช่วงเวลาที่สำคัญและอาศัยจังหวะนั้นตัดหัวของเจ้ามนุษย์เซี่ยปิง ทำภารกิจให้สำเร็จ
เพราะว่าถึงอย่างไรผู้ที่ต้องการกลายเป็นจักรพรรดินั้น ไม่ใช่มีเพียงแค่บาตะเท่านั้น พวกเขาก็มีความคิดเช่นเดียวกัน
การที่มัวแต่ช่วยเหลือให้คนอื่นๆได้เลื่อนขั้นไปในระดับจักรพรรดินั้น มีที่ไหนที่ตนเองจะสามารถเลื่อนขั้นไปในระดับจักรพรรดิได้
แน่นอนว่าแผนการเหล่านี้พวกเขาจะไม่พูดออกมา เพราะว่าถึงอย่างไรก็จำเป็นต้องอาศัยอิทธิพลของผู้ปกครองเมืองบาตะเช่นกัน สามารถที่จะรวบรวมดราโกเนี่ยนระดับราชันมาได้จำนวนมากขนาดนี้เพื่อจัดการสังหารเจ้าเซี่ยปิงของเผ่าพันธุ์มนุษย์นั่น
“เยี่ยม เยี่ยมมาก ไม่ผิดหวังจริงๆที่ข้าไว้ใจพวกท่าน เชื่อว่าการที่มีความช่วยเหลือของพวกท่านอยู่ แผนการนี้จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน” บาตะหัวเราะออกมา มีอารมณ์ที่สบายใจอย่างมาก
เขานั้นเหมือนกับเห็นภาพของตนเองที่ได้กลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ยืนอยู่ในระดับสูงสุด อยู่เหนือดราโกเนี่ยนจำนวนนับไม่ถ้วน
“ขอรายงาน!”
ในตอนนี้ ทหารดราโกเนี่ยนคนหนึ่งได้วิ่งเข้ามาในงานเลี้ยงแห่งนี้อย่างเร่งรีบ มาถึงที่ข้างกายของผู้ปกครองเมืองอย่างรวดเร็วพร้อมกับตะโกนเสียงดังออกมา “ท่านผู้ปกครองเมือง มีเรื่องด่วนที่ต้องรายงานให้ทราบ”
“เรื่องด่วนหรือ? มีเรื่องอะไรกัน?” บาตะขมวดคิ้ว เขาก็ล่วงรู้ว่าหากไม่มีเรื่องที่สำคัญจริงๆ ทหารคนนี้ก็คงจะไม่รีบวิ่งเข้ามารายงานตนเองเช่นนี้
“มีกองทัพของพวกเราที่ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากนอกเมือง บอกว่าเป็นเรื่องที่เร่งด่วนอย่างมาก”
ทหารดราโกเนี่ยนคนนั้นพูดออกมาทันที “ข้อมูลบ่งบอกว่ามียอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่บุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของพวกเรา ตอนนี้มีเจ้าหน้าที่สามคนที่ได้ตายไปในการต่อสู้ อีกทั้งทหารดราโกเนี่ยนจำนวนนับพันก็ได้ถูกกวาดล้างไปทั้งหมด ทาสมนุษย์จำนวนมหาศาลได้ถูกปล่อยตัวไป”
“ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์บุกรุกเข้ามาหรือ? มนุษย์บัดซบคนไหนกันที่มีความกล้าหาญที่ใหญ่โตเช่นนี้ ไม่คาดคิดว่าจะกล้าเข้ามาที่เมืองเขามังกรของข้าเพื่อสร้างปัญหา เบื่อหน่ายกับชีวิตอย่างนั้นหรือ?” ได้ยินเช่นนี้ บาตะก็เดือดระอุขึ้นมาทันที
เมืองเขามังกรนั้นถือว่าเป็นเมืองทางผ่านไปสู่เมืองเทพเจ้ามังกร การที่สามารถกลายเป็นผู้ปกครองเมืองของเมืองเขามังกรได้นั้นแน่นอนว่าเป็นตำแหน่งที่มีเกียรติ ถือว่าเป็นเจ้าของเมืองก็ว่าได้ ไม่รู้ว่าดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากแค่ไหนที่ต้องการครอบครองตำแหน่งนี้
ทว่าตำแหน่งที่มีเกียรติเช่นนี้ก็ย่อมที่จะมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ หากเกิดอุบัติเหตุใดๆกับเมืองเขามังกร บางทีเขาบาตะก็อาจจะไม่สามารถรับประกันศีรษะของตนเองได้
“เป็น…เป็นเจ้ามนุษย์เซี่ยปิง!”
ทหารดราโกเนี่ยนพูดตะกุกตะกักออกมา
“อะไรนะ?!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันที่อยู่รอบๆต่างก็สะดุ้งขึ้นมา ให้ตายพวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินชื่อนี้ออกมาจากปากของทหารดราโกเนี่ยนคนนี้ เพราะว่าก่อนหน้านี้พวกเขายังวางแผนที่จะไล่ล่าเจ้าเซี่ยปิงนี่อยู่เลย
ทว่าตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามกลับถวายตนเองมาถึงที่อย่างไม่คาดคิด มาถึงที่เมืองเขามังกร พวกเขาไม่จำเป็นที่จะต้องตามหาอีก
“เป็นมนุษย์ที่ยโสโอหังจริงๆ”
บาตะเดือดระอุขึ้นมาทันที “ล่วงรู้ว่าเผ่าดราโกเนี่ยนของข้าได้ออกคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยน กลายเป็นมนุษย์ที่ถูกเผ่าพันธุ์ดราเนี่ยนของข้าไล่ล่า ทว่าเขากลับไม่หลบซ่อนอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างขี้ขลาด หลบซ่อนโดยที่ไม่ออกมาอีกทั้งชีวิต”
“ไม่คาดคิดว่าตอนนี้เจ้าบัดซบนั่นจะกล้าเดินทางมาที่เมืองเขามังกรโดยตรง บุกรุกเข้ามาที่อาณาเขตของพวกเรา ท้ายที่สุดแล้วความกล้าหาญของเขามันมากมายเพียงใดกัน?!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็พยักหน้า ทั้งชีวิตนี้พวกเขาไม่เคยเห็นมนุษย์ที่ยโสโอหังเช่นนี้มาก่อน ไม่เคยเห็นมนุษย์ที่กล้าบุกรุกเข้ามาในเมืองเขามังกร ในประวัติศาสตร์นับหมื่นๆปีของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้น ไม่เคยมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นมาก่อน
เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วใครกันที่จะไม่รู้ว่าเมืองเขามังกรและเมืองเทพเจ้ามังกรเป็นสถานที่ที่อันตรายแค่ไหน ใครกันที่จะกล้าเข้ามารนหาที่ตาย
ทหารดราโกเนี่ยนคนนั้นพูดออกมาอีกครั้ง “ความยโสโอหังของเขาก็ไม่ใช่มีเพียงแค่นั้น เหมือนกับว่าเจ้ามนุษย์เซี่ยปิงคนนั้นจะต้องการบุกรุกเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรเช่นกัน ต้องการที่จะตามหาท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เพื่อลองประมือดู“
“ประมือตูดข้าสิ!”
บาตะโมโหขึ้นมาและต่อว่าทันที “ต้องการที่จะเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกร เห็นเมืองเขามังกรของข้าเป็นที่ไหนกัน เป็นสวนหลังบ้านของเขาที่สามารถเดินเข้าออกได้ตามใจชอบหรือ?!”
“หากเขากล้าที่จะเข้ามาในเมืองเขามังกร พ่อจะทำให้เลือดของเขาสาดกระเซ็นไปไกลสามร้อยเมตร!”
การที่จะเข้าไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรนั้น จะต้องก้าวผ่านเมืองเขามังกรไปก่อน ในอีกคำพูดหนึ่งก็คือพวกเขาบรรดาราชันของเมืองเขามังกรนั้นก็คือไก่กระเบื้องสุนัขดินเผา ไม่ได้อยู่ในสายตาของเจ้ามนุษย์คนนี้แม้แต่น้อย คิดที่จะผ่านก็จะผ่านไป
ในฐานะดราโกเนี่ยนระดับราชัน แต่ละคนต่างก็มีศักดิ์ศรีและภาคภูมิใจในตนเองเป็นอย่างมาก มีที่ไหนที่จะสามารถอดทนอดกลั้นกับการเหยียดหยามเช่นนี้ได้?!
ตึบ!
ในตอนนี้เกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ทั่วทั้งเมืองเขามังกร เหมือนกับเกิดแผ่นดินไหวระดับเก้าก็ว่าได้ ทำให้ราชันจำนวนมากในบ้านผู้ปกครองรู้สึกหวาดกลัว สิ่งของที่วางอยู่บนโต๊ะต่างก็ตกหล่นลงมา แตกกระจายไปตามพื้น
“นี่มันเกิดเรื่องอะไรกัน?”
บาตะถามขึ้นมาอย่างตื่นตระหนก
“ท่านผู้ปกครองเมือง ประตูเมือง ประตูเมืองถูกเตะจนระเบิด มียอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่บุกรุกเข้ามา ศัตรูโจมตี ศัตรูโจมตี อ๊าก!” ทหารดราโกเนี่ยนคนหนึ่งที่วิ่งพร้อมกับตะโกนเข้ามา มีสีหน้าที่แตกตื่นอย่างมาก