ตอนที่ 287

Black Tech Internet Cafe System

“พวกเขา ..​ ยังไม่ตายหรอ?” กงซูเกามองดูผู้ฝึกฝนของตาจินที่ถูกกลืนหายไปในแสงสังหารพร้อมกำแพงที่แตกสลาย แต่จู่ๆ ก็มีแสงสีทองปรากฏขึ้นรอบๆ คนเหล่านี้อีกครั้ง

 

เขาไม่รู้ว่าตัวช่วยวิเศษนี้มาจากเกมเจ้ากระบี่ขั้นเทพผู้คนส่วนมากรอดชีวิตจากการต่อสู้มากมายด้วยเวทย์มนตร์คาถาเหล่านี้

 

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” จีวูหัวเราะเยาะและชี้นิ้วไปที่กงซูเกาที่กำลังยืนขนาบข้างกับกงหยางจุนบนเรือรบจิตวิญญาณ “หลายปีที่ข้าข้าเป็นกังวลกับความฝันในฝันข้ากลัวมากที่ผู้ฝึกฝนจากดินแดนหยุนเตียนจะบุกเข้ายึดดินแดนและสังหารพลเมืองของข้า!”

 

“แต่วันนี้ข้าจะแสดงความจริงให้เจ้าเห็น!” จีวูคำราม “ตาจินไม่ได้เป็นเป็นเหยื่อที่ต้องกลัวใครอีกต่อไป ตาจินของข้า ที่นี่กำลังจะเป็นดินแดนที่สูงขึ้น!”

 

เขาออกคำสั่ง “ทุกคนจัดการ!”

 

“นักรบแห่งกองทัพตาจินสู้เว้ย!” สิ้นเสียงตะโกนของยูจินักรบหลายคนต่างกระโดดขึ้นไปบนเรือจิตวิญญาณของหยุนเตียน

 

เรือรบที่เหลืออยู่ไม่กี่ลำของหยุนเตียนพร้อมด้วยเรือขนส่งที่อยู่เบื้องหลังตอนนี้บนเรือนั้นสั่นคอนไปด้วยความวุ่นวาย

 

รัศมีของนักรบพาลาดินนั้นถูกขับเคลื่อนออกมาอย่างแท้จริงโดยการเปิดใช้งานนี่จึงเป็นเหตุหนึ่งที่เหล่านักรบของตาจิน มีความแข็งแกร่งเป็นสองเท่าของนักรบกองทัพอื่น ผู้เล่น Diablo กลุ่มแรกอย่างกงฮีและอันหูเว้ย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เรียรู้ทักษะทั้งหมดของพาลาดินแต่พวกเขาก็ได้รับความเชี่ยวชาญมากไม่น้อยเช่นกัน

 

นี่คือข้อได้เปรียบที่เห็นได้ชัด

 

“เปิดใช้สกิลป้องกัน!”

 

สาระสำคัญทางจิตวิญญาณจำนวนมากได้กระจายตัวออกไปด้านนอกรอบๆ ตัวพวกเขา มันไหลเวียนไปทั่วร่างกายและสร้างออร่ารอบเท้าของพวกเขา สีของออร่านั้นแตกต่างกันอย่างชัดเจน พวกเขาเหวี่ยงดาบออกไปด้วยความว่องไวราวกับพายุมันพุ่งเข้าใส่ผู้ฝึกฝนของหยุนเตียนก่อนที่พวกเขาจะทำการโต้กลับ

 

“ปิดกั้นพวกเขา! บล็อกพวกเขาให้หมด!” กงหยางจุคำรามด้วยเสียงแหบแห้ง เขามั่นใจว่านักรบเหล่านี้เอาชนะผู้ฝึกฝนของเขาไม่ได้แน่นอน!

 

ผู้ฝึกฝนของหยุนเตียนไม่ได้สนใจกับนักรบที่กำลังพุ่งเข้ามา พวกเขามัวแต่จดจ่ออยู่กับการร่ายคาถาเปลวละอองสีน้ำเงินค่อยๆ ปรากฏขึ้นรอบล้อมรอบตัวพวกเขาจากทุกทิศทาง

 

กงหยางจุนมั่นใจว่าสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณของเขาจะสามารถปกป้องเหล่าผู้ฝึกฝนจากนักรบได้เป็นเวลาระยะหนึ่ง ท้ายที่สุดแล้วสิ่งประดิษฐ์ของครอบครัวกงหยางยังสร้างจากสิ่งที่ดีที่สุด

 

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!

 

“สกัดกั้นเรา?” กงฮีหัวเราะเยาะ “เจ้าจะปิดกั้นพวกเราได้อย่างไร!?”

 

นักรบในแถวหน้านั้นทำการเจาะเกราะพลังป้องกันด้วยดาบยาวพลังงานดาบเจาะทะลุกำแพงเกราะของพวกเขาและเฉือนเข้ากับร่างของผู้ฝึกฝนของหยุนเตียนที่ยังคงร่ายเวทย์ต่อไป ผู้ฝึกฝนหลายคนของหยุนเตียนที่อยู่แถวหน้าได้รับบาดเจ็บไม่น้อย

 

พลังของเทคนิคดาบนั้นสามารถเป็นทั้งเกราะป้องกันและทำลายเกราะป้องกันแบบทั่วไปได้เกือบทั้งหมด

 

“ฆ่ามัน!” เหล่าทหารจำนวนมากของตาจินตะโกนเรียกขวัญ เห็นได้ชัดว่าหยุนเตียนกำลังจะพ่ายแพ้ในไม่ช้า

 

ผู้ฝึกฝนแห่งดินแดนหยุนเตียนระดับสูงที่เคยดูถูกคนอื่นๆ ในที่สุดพวกเขาก็ตกอยู่ในสภาพที่ไม่คาดคิดมาก่อน น่าตกใจที่สุดเมื่อพบว่ากองกำลังของตาจินที่เคยแพ้ราบคาบนั้นแตกต่างจากกองกำลังอื่นๆ เพราะที่นี่พวกเขาไม่สามารถเอาชนะคนจากตาจินได้

 

ขณะที่ฝั่งผู้ฝึกฝนของหยุนเตียนใช้พลังไปเกือบทั้งหมดที่มีแล้ว พลังการโจมตีของตาจินควรจะลดลงบ้างแต่ไม่เลย การโจมตีของพวกเขากลับเพิ่มขึ้นราวกับว่าสงครามเพิ่งเริ่ม!

 

“ฮ่าๆๆๆๆ” พวกเจ้าต้องเผชิญกับความพ่ายแพ้ที่ใกล้เข้ามา กงซูเกายังคงหัวเราะด้วยความบ้าคลั่งและเหยียดหยาม เขาจ้องมองที่กองทัพตาจินและกล่าวว่า “ช่างน่าประหลาดใจเสียจริงที่กองทัพของผู้ฝึกฝนผสมกับเหล่านักรบสามหมื่นคนจะมาสามารถเอาชนะผู้ฝึกฝนชั้นสูงของหยุนเตียนน่ะหรอ”

 

เหล่าผู้นำและผู้อาวุโสแห่งตระกูลกงซูและตระกูลกงหยางได้ลอยตัวขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้าขณะที่ลมแรงพัดปะทะพวกเขา

 

พวกเขาแต่ละคนมีระดับที่ไม่ธรรมดา บางคนอยู่ในระดับสี่ของอาณากมหาสมุทรอันศักดิ์สิทธิ์ สำหรับกงซูเกาและกงหยางจุนทั้งสองอยู่ในระดับเจ็ดของอาณาจักรมหาสมุทร

 

ขณะเดียวกันเหล่าปรมาจารย์แห่งอาณาจักรมหาสมุทรอันศักดิ์สิทธิ์กำลังบินว่อนวนอยู่บนท้องฟ้าและปล่อยพลังที่น่ากลัวอันทรงพลังราวกับพวกเขาเพิ่งลงมาสู่โลก

 

“ช่างไรเดียงสาจริงๆ ที่คิดว่าตัวเองจะเอาชนะข้าได้!” กงซูเกาหัวเราะ “พวกเจ้าคิดว่าจะสามารถเอาชนะปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่จากทั้งสองครอบครัวของเราได้เรอะ?”

 

“เจ้าคิดอย่างไง?” ซูเทียนจิที่ยืนลอยอยู่ในอากาศพลางชูสองนิ้วขึ้นสู่ท้องฟ้า กระแสสาระสำคัญทางจิตวิญญาณอันน่ากลัวนับไม่ถ้วนมารวมสถิตอยู่รอบตัวเธอจากทุกทิศทาง เธอกำลังรวบรวมก้อนเมฆบนท้องฟ้าและดึงสายฟ้าลงมาจากสวงสวรรค์!

 

ทุกสิ่งทุกอย่างถูกดึงดูดโดยพลังลึกลับดูเหมือนสภาพแวดล้อมภายนอกจะแปรปวนอย่างรุนแรง

 

“มีใครในหยุนเตียนกล้าที่จะบล็อกการประท้วงของข้ามั้ย?” ซูเทียนจิเอ่ยถามด้วยสีหน้าเยือกเย็น ท่าทีของเธอที่ยืนอยู่บนอากาศราวกับนางฟ้าที่โรยตัวลงมาจากสวรรค์ เธอชูสองนิ้วชี้ไปที่ดาบอันใหญ่มหึมา มันเป็นดาบแห่งสวรรค์ซึ่งเป็นเทคนิคขั้นสูงสุดของภูเขาชู มันถูกย่อลงเพื่อให้เธอได้จับอย่างถนัดมือ

 

เวลาเดียวกันดาบสวรรค์อีกเล่มหนึ่งก็ถูกย่อลงตามที่เยซงเต๋าร่ายเวทย์ เขาตะโกนก้อง “มีใครในดินแดนหยุนเตียนที่กล้าจะหยุดข้ามั้ย?”

 

พวกเขาเป็นผู้อาวุโสและหัวหน้าของกองกำลังมีความสามารถสูงมากนอกจากนี้ยังเป็นผู้เล่นกลุ่มแรกสุดของเซียนกระบี่พิชิตมาร พวกเขาเข้าใจและเชี่ยวชาญในเทคนิคดาบสวรรค์ขั้นสุดท้ายเนื่องจากได้ทำความเข้าใจจากหนังสือสวรรค์จากละครเรื่องกระบี่เทพสังหาร

 

ขณะเดียวกันจุนหยางชีโบกแขนของเขาราวกับว่าส่งสัญญาณท้องฟ้าขณะนี้เต็มไปด้วยเปลวไฟสีฟ้าอ่อนราวกับว่าโลกทั้งใบถูกปกคลุมไปด้วยไฟ!

 

“ข้าไม่เคยทดสอบทักษะของกลุ่มบลูเฟรมเลยหลังจากที่ขเาได้ปรับปรุงมัน ข้าต้องการให้ข้าลองทดสอบกับพวกเจ้ามั้ย?”

 

เวลาเดียวกันผู้อาวุโสจากกลุ่มพันธมิตรวู่เว้ยเองและนายพลของกองทัพตาจินก็ได้เปิดเผยความแข็งแกร่งในการฝึกฝนของพวกเขา ทันใดนั้นพลังที่น่ากลัวของผู้อาวุโสก็ได้ส่งกระแสคลื่นอันดังสะนั่นไปทั่วท้องฟ้า

 

“น่าประหลาดใจมากที่ดินแดนหยุนเตียนช่างอ่อนแอมาก!”

 

“พวกท่านกล้าที่จะต่อสู้กับเรา?”

 

การแสดงออกของกงซูเกาและกงหยางจุนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด “ล่าถอย! ผู้คนจากหยุนเตียนล่าถอยทัพ!”

 

เมื่อเห็นเหล่าศัตรูของเขาเปิดใช้งานพลังจากสวรรค์จิตใจของพวกเขาทรุดลง

 

“หยุด!”

 

“อย่าวิ่ง!”

 

พวกเขามองย้อนกลับไปทางต้นเสียงและเห็นดาบแห่งสวรรค์ที่น่ากลัวสองเล่มกำลังพุ่งเจ้าหาพวกเขา .. ใช่! พวกเขาวิ่งโกยเร็วกว่าเดิม

 

กงซูเกาที่วิ่งไม่คิดชีวิตตะโกน “ใช้เทคนิคหลบหนีเร็ว เราจะต้องปลอดภัยเมืองกลับไปหยุนเตียน!” เขารีบโกยบินหนีไปยังเมืองด้วยความรวดเร็ว เขาเร็วในการหนีนั้นรวดเร็วกว่าความเร็วสฦูงสุดของเรือจิตวิญญาณ ในไม่ช้าเขาก็กลับมาถึงยังดินแดนเกิดพร้อมกับกงหยางจุนและผู้อาวุโสบางคน

 

“เรากลับเข้าไปยังดินแดนส่วนกลางเมื่อไร ข้าจะขอให้คนจะตระกูลกงยีส่งกองกำลังไปยังตาจินเพื่อฆ่าพวกเขาให้หมด!” นัยน์ตาของพวกเขาตอนนี้มีแต่ความโกรธแค้นและไร้อายธรรมใดๆ

 

ขณะที่เขากำลังพูดนั้นเสียงหัวเราะและเสียงพูดเป็นชุดลอยมา

 

เสียงหนึ่งดังขึ้นว่า “สายลมจากสวรรค์นำดาบเล่มนี้เพื่อไปขจัดความชั่วร้ายในสิ้นโลก”

 

เสียงสอง “ข้าจะดื่มน้ำจากทะเลสาบและแม่น้ำจากนั้นก็กลืนดวงอาทิตย์และดวงจันทร์”

 

“ข้าคือดาบแห่งเหล้าอมตะผู้เดียวที่ยังคงอยู่!”

 

ด้วยคำพูดที่ถูกปลุกขึ้นจากผู้ฝึกฝนหลายคนของกลุ่มพันธมิตรวู่เว้ยที่ลอยตามลมติดตามดาบ จากนั้นดาบพุ่งลงและบล็อกศัตรูของพวกเขาทันที