ตอนที่ 359 เป็นอย่างไรบ้างคุณนักกีฬากรีฑาตอนนี้คุณยังวิ่งได้อยู่อีกไหม?
ชายที่หย่าร้างคนนี้ เป็นคนอารมณ์ร้ายและคิดว่าตัวเองเป็นโค้ชฟิตเนสเขาไม่เคยเอาจริงเอาจังอะไรกับบุคคลภายนอกในการแต่งงานครั้งก่อนชายที่หย่าร้างคนนี้ก็ได้ทุบตีอดีตภรรยาของเขาบนถนนเพราะเขาไม่ยินยอมที่จะหย่ากับอดีตภรรยาของเขาและเมื่อหลินฟานได้ผ่านเข้ามาเห็นเขาก็เข้าไปหยุดแต่ชายที่หย่าร้างคนนี้กับทุบตีหลินฟานไปด้วย
ต่อมาตํารวจได้มาลากตัวชายที่หย่าร้างคนนี้ออกไป ชายที่หย่าร้างก็ได้ไปต่อสู้คดีกับอดีตภรรยาแต่เนื่องจากมีการทําร้ายร่างกายกันเกิดขึ้นผู้พิพากษาจึงตัดสินใจให้หย่าร้างกันอย่างเด็ดขาด
ภายหลังชายที่หย่าร้างคนนี้ก็ได้แต่งงานใหม่เป็นครั้งที่สองและจบลงด้วยการหย่าร้างอีกครั้งในวันนี้แล้วต่อมาชายที่หย่าร้างคนนี้ก็โกรธขึ้นมาและคิดที่จะทุบตีภรรยาของเขา
แต่สิ่งที่ชายที่หย่าร้างคนนี้คาดไม่ถึงก็คือเขาได้พบกับหลินฟาน อีกครั้งคราวที่แล้วก็เป็นไอ้เด็กคนนี้ที่ยังไม่สํานึกถึงบทเรียนที่เขาเคยให้ไว้ในครั้งสุดท้ายแต่กลับกล้าเข้ามายุ่งเรื่องของตัวเขาเองอีกครั้ง
“ถ้าตํารวจไม่ได้มาทันเวลาในครั้งสุดท้ายนั้นฉันคงได้ฆ่าแกไปนานแล้ว!”ชายที่หย่าร้างคนนี้พูดออกมาอย่างเย่อหยิ่งโดยไม่สนใจหลินฟานเลย
อย่างไรก็ตามหลินฟานไม่ได้กลัวชายที่หย่าร้างคนนี้ซึ่งทําให้ชายที่หย่าร้างคนนี้รู้สึกรําคาญอย่างมากไอ้เด็กเวรคนนี้ดูไม่กลัวที่จะถูกเขาทุบตีซึ่งมันดูน่ารําคาญจริงๆ
ชายที่หย่าร้างคนนี้เกิดอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาในทันทีหลินฟานเข้ามาถึงที่หน้าประตูชายที่หย่าร้างคนนี้จึงได้ตัดสินใจที่จะจัดการกับ หลินฟานก่อน
เมื่อทุกคนเห็นสิ่งนี้พวกเขาก็เกิดกังวลเล็กน้อยสําหรับหลินฟาน หลินฟานไม่ใช่ว่ากําลังสร้างปัญหาให้กับตัวเองหรอกหรือเมื่อเทียบกับอีกฝ่ายแล้วเขาจะเอาอะไรไปสู้!
อย่างไรก็ตามทุกคนต่างชื่นชมในความกล้าหาญของหลินฟานถึงเขาจะรู้ว่าตัวเองไม่มีกําลังพอที่จะสู้แต่เขาก็ยังก้าวไปข้างหน้าในสังคมปัจจุบันนี้ก็มีคนหนุ่มสาวเลือดร้อนเช่นนี้น้อยลงไปเรื่อย ๆ ในสังคม
ดูผู้คนเหล่านี้สิจริงๆแล้วไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้าเพื่อห้ามปรามเพราะพวกเขากลัวว่าจะถูกทุบตีไปด้วย อย่างไรก็ตามชายที่หย่าร้างคนนี้ช่างดูแข็งแกร่งเสียจริงๆ
ชายที่หย่าร้างคนนี้ยกกําปั้นของเขาขึ้นมาและชี้ไปทางหลินฟาน และพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมาว่า“ตอนนี้ฉันเป็นโค้ชฟิตเนส แต่ฉันก็เคยเป็นนักกีฬากรีฑาด้วยแกกล้าที่ยั่วยุฉันแต่เมื่อเทียบกระดูกของแกแล้ว.. แกมันกล้าดียังไงวะถึงได้มากล้าที่จะมายั่วยุฉันอีกครั้ง!”หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า“นักกีฬา?ฉันหวังว่าคุณจะวิ่งเร็วพอนะ”
ชายที่หย่าร้างคนนี้ไม่ถือคําพูดของหลินฟานเป็นจริงเป็นจังอะไร
เขาอยู่ต่อหน้า หลินฟาน แล้วในตอนนี้และเขาก็กําลังจะต่อยไปที่ หลินฟาน
“ฉันจะจัดการกับแกภายในสามนาที!”
ชายที่หย่าร้างคนนี้ ตะโกนขึ้นมา
ครั้งสุดท้ายที่เขาได้ต่อสู้กับหลินฟานหากให้พูดโดยทั่วไปแล้ว หลินฟานเองที่ได้ถูกเขาทุบตีและหลินฟานก็ต่อสู้กับเขาได้ไม่นาน เพียงสองสามหมัดเขาก็จัดการกับหลินฟานได้แล้วชายที่หย่าร้างคนนี้มีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของเข้าอย่างมากหลังจากที่เขาได้เล่นฟิตเนสมาเป็นเวลานานคงจะใช้เวลาไม่เกิน 3 นาทีในการจัดการกับหลินฟานได้
แต่อย่างไรก็ตาม……
ก่อนที่หมัดของชายที่หย่าร้างคนนี้จะปล่อยออกไปถึงใบหน้าของ หลินฟาน หลินฟานก็ได้ยกเข่ากระแทกหน้าท้องของชายที่หย่าร้างคนนี้ไปแล้ว
ด้วยการยกเข่าเพียงเล็กน้อยของ หลินฟาน ที่ดูเหมือนมันจะไม่ได้มีแรงใดๆ แม้แต่น้อยชายที่หย่าร้างคนนี้ดูเจ็บปวดมากจนตาของเขาแทบถลนออกมา เขาคุกเข่าลงกับพื้นและร่างกายของเขาก็โค้งงอเหมือนกุ้งและครู่หนึ่งดูเหมือนว่าวิญญาณของเขาหลุดออกจากร่างไปด้วยการโจมตีของหลินฟาน
ฝูงชนในตอนนี้ถึงกลับตกตะลึงไปแล้ว
เรื่องนี้มันเป็นไปอย่างไรกัน?
ผู้หญิงคนนั้นหยิบมือถือออกมาแล้วกําลังจะโทรแจ้งตํารวจ แต่เธอก็ต้องหยุดอย่างกะทันหันดูเหมือนว่าเธอไม่จําเป็นต้องโทรหาตํารวจอีกต่อไปแล้วสามีที่แข็งแกร่งราวกับหมีของเธอ.. ถูก
หลินฟานทุบตีไปแล้ว!
ชายที่หย่าร้างคนนี้ดูตกใจอย่างมากเช่นกันเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า.. นี้มันเป็นความจริงเกิดบ้าอะไร!เขาจะถูกหลินฟานจัดการลงได้ยังไง?
นี่มันต้องไม่ใช่เรื่องจริงมันคือภาพลวงตาใช่มันคือภาพลวงตา!
เขาต้องการที่จะลุกขึ้นและเข้าต่อสู้กับหลินฟานอีกครั้ง
แต่ทําไม่ฉันถึงขยับอะไรไม่ได้เลยวะ!อวัยวะภายในของฉันดูเหมือนว่ามันกําลังจะแตกออกความรู้สึกเจ็บปวดก็ทะลวงขึ้นมาในทันที!
“ไอ้ห่าเอ้ย! มันเกิดอะไรขึ้นกับเล่าจื้อ(1)วะ?แล้วมันเป็นไปได้ยังไง?เล่าจื๊อคนนี้จะโดนไอ้เด็กเวรนี้ล้มลงได้อย่างไร?”ชายที่หย่าร้างคนนี้ไม่เข้าใจเขาพยายามที่จะยืนขึ้น
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า“นี่คุณยังต้องการต่อสู้อยู่อีกงั้นเหรอ มันคงจะดีกว่าที่คุณจะต้องคุกเข่าลงอยู่อย่างนี้”
ขณะที่เขาพูดหลินฟานก็ได้วางมือบนไหล่ของชายที่หย่าร้างคนนี้
ชายที่หย่าร้างคนนี้ในทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนมีภูเขาได้กดทับร่างกายของเขาไว้
ชายที่หย่าร้างคนนี้มีเหงื่อไหลออกมาอย่างมากและในที่สุดเขาก็รู้ว่า หลินฟานแข็งแกร่งและเขาก็แข็งแกร่งอย่างน่ากลัวในเวลานี้เขามองไปที่หลินฟานด้วยความหวาดกลัวในเวลานี้เขาทําหน้าตาราวกับเห็นผีและอยากจะลุกขึ้นวิ่งหนีออกไปโดยเร็วแต่เขา.. ก็ไม่
สามารถลุกขึ้นได้
หลินฟานกล่าวว่า“เป็นอย่างไรบ้างคุณนักกีฬากรีฑาตอนนี้คุณยังวิ่งได้อยู่อีกไหม?”ในที่สุดชายที่หย่าร้างคนนี้ก็เข้าใจในสิ่งที่หลินฟานพูดขึ้นมาในตอนนั้นแต่น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้วแม้ว่าเขาจะเคยเป็นนักกีฬากรีฑาแต่เขาก็ไม่สามารถวิ่งได้อีกต่อไป และในเวลานี้เขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะหาทางหลบหนี
ชายที่หย่าร้างคนนี้ส่ายหัวด้วยความหวาดกลัวเขาไม่เข้าใจจริงๆ ทําไมหลินฟานถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?
หลินฟาน กล่าวว่า “ภรรยาของคุณต้องการที่หย่ากับคุณ เพราะคุณนอกใจเธอตอนที่เธอกําลังตั้งท้องนี่เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
ชายที่หย่าร้างคนนี้กล่าวว่า“มัน.. เป็นความจริง”
หลินฟาน มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วกล่าวว่า : “เขาไม่สามารถทุบตีคุณได้แล้วในตอนนี้คุณสามารถให้เหตุผลกับเขาได้”
ผู้หญิงคนนั้นเอาข้อตกลงการหย่าร้างออกมาแล้วยื่นให้กับชายที่หย่าร้างคนนี้ : “นี่เป็นเอกสารข้อตกลงการหย่าร้างฉันไม่มีข้อกําหนดอื่นใด ฉันเพียงต้องการได้สิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกถ้าคุณเห็นด้วยก็รีบเซ็นชื่อลงไปแต่ถ้าคุณไม่เห็นด้วยเราก็ค่อยไปพบกันในศาลผู้ชายที่หย่าร้างคนนี้เขาคิดอยากจะเซ็นชื่อที่ไหนกันเขาแค่อยากจะทุบตีผู้หญิงคนนี้แต่ด้วยหลินฟานเขาจะกล้าทุบตีเธอได้อย่างไร
เมื่อมองไปที่ หลินฟานชายที่หย่าร้างคนนี้ไม่รู้จะตอบสนองอย่างไรในชั่วขณะหนึ่งเขาก็ไม่ต้องการที่จะหย่าแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะโกรธขึ้นมาเช่นกัน…
หลินฟานกล่าวว่า“คุณเป็นพวกที่ชอบใช้ความรุนแรงถ้าคุณเลี้ยงดูลูกของคุณเองแล้วถ้าคุณเกิดไม่พอใจอะไรขึ้นมาในอนาคตฉันเกรงว่าคุณอาจจะทุบตีลูกของคุณเองได้แล้วถ้าคุณรักลูกของคุณจริงๆฉันคิดว่ามันคงจะปลอดภัยกว่าที่จะฝากลูกของคุณไว้กับภรรยาของคุณคุณคิดเห็นอย่างไร?”
ชายที่หย่าร้างคนนี้จะกล้าพูดขัดหลินฟานได้อย่างไรถ้าเกิดหลินฟานคิดที่จะเตะเขาขึ้นมาละเขาอาจจะถูกทุบตีจนตายนับประสาอะไรกับเลี้ยงลูกชีวิตของเขาคงอยู่ได้อีกไม่นาน..“ถูกต้องฉันอาจจะตีเด็กก็ได้โอเคได้ๆฉันจะเซ็นให้”ชายที่หย่าร้างคนนี้พูดขึ้นมา เขากัดฟันและหยิบปากกาขึ้นมาเซ็น
ผู้หญิงคนนี้นั้นดูมีความสุขมากแต่ในขณะเดียวกันเธอก็เกิดกังวลเล็กน้อย
“น้องชายขอบคุณมากนะฉันมีเรื่องที่จะขออีกอย่างฉันจะไปขอใบหย่ากับเขาในตอนนี้น้องชายช่วยรอฉันหน่อยได้ไหม?”ผู้หญิงคนนี้ถามออกมา
เธอกังวลว่าทันทีที่หลินฟานจากไปผู้ชายคนนี้นั้นก็จะหันหน้ามาทําร้ายเธออีกครั้ง
หลังจากส่งพระพุทธเจ้าไปทางทิศตะวันตก(2)แล้วหลินฟานก็พยักหน้าเพียงเล็กน้อยแล้วกล่าวไปว่า : “ได้ครับแต่ผมขอเข้าไปข้างในไปส่งของก่อน แล้วจะกลับมารอคุณที่นี่”
ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปพร้อมกับผู้ชายที่หย่าร้างคนนี้
หลังจากที่ หลินฟาน ส่งพัสดุเสร็จแล้วไม่นานเขาก็เห็นทั้งสองคนเดินออกมา พวกเขาได้หย่าร้างกันเสร็จเรียบร้อยแล้วและได๋ใบหย่ามาแล้ว
ชายผู้นี้ดูไม่เต็มใจ เขาไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ที่จะหย่า แต่เมื่อเห็น หลิน ฟาน ยังคงอยู่ที่นี้ เขาก็ไม่กล้าที่จะสร้างปัญหาดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงต้องหย่ากับผู้หญิงคนนี้อย่างเชื่อฟังในก่อนหน้านี้เท่านั้น
“ท่าเรื่องหย่าร้างเสร็จแล้ว” หลินฟาน ถามด้วยรอยยิ้ม
ผู้หญิงคนนั้นพูดตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข :“ฉันได้รับใบหย่าแล้ว”
ผู้หญิงคนนั้นแสดงใบหย่าในมือให้ หลินฟานได้เห็น
หลินฟานพยักหน้ามองไปที่ชายที่หย่าร้างคนนี้ แล้วกล่าวว่า“ถ้าคุณยังกล้าที่จะทุบตีผู้หญิงคนนี้อีกในอนาคตคงจะรู้นะว่าหลังจากนั้นมันจะเป็นอย่างไรและฉันจะทําให้คุณ… ไม่สามารถดูแลตัวเองได้อีก.. ตลอดชีวิตที่เหลือของคุณไปเถอะฉันจะให้เวลาคุณสามนาทีและรีบหายตัวไปต่อหน้าต่อตาฉัน”
ก่อนหน้านี้ชายที่หย่าร้างคนนี้อ้างว่าจะจัดการกับหลินฟาน ภายใน 3 นาทีแต่ในครั้งนี้หลินฟานกลับตอกย้ำค่าพูดในครั้งนั้นของเขากลับ
ชายที่หย่าร้างคนนี้ไม่กล้าพูดอะไรอีกเขาหันหลังกลับแล้ววิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้เขาแค่อยากจะรีบๆหายไปต่อหน้าหลินฟานโดยเร็วที่สุดหลินฟานบอกให้เขาหายไปภายในสามนาที กลัวว่าหากเขาช้าไปเพียงหนึ่งวินาทีอาจจะทําให้หลินฟานไม่พอใจ
แน่นอนว่าเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยภายในสามนาทีจริงๆ
หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า:“ตามที่คาดไว้สําหรับนักกีฬากรีฑาแล้ว เขาวิ่งได้ไวมากจริงๆ”ผู้หญิงคนนี้ดูมีความสุขมากขึ้นกว่าที่เคย แล้วในขณะนี้เธอเองก็ประสบความสําเร็จในการหย่าร้างกับผู้ชายคนนี้ที่ได้นอกใจเธอและสิทธิ์การเลี้ยงดูลูกก็ตกมาอยู่ที่เธอแล้ว ตอนนี้เธอได้ทํามันสําเร็จแล้ว…
“ขอบคุณน้องชายมากนะถ้าไม่มีคุณฉันคงทํามันไม่สําเร็จ”ผู้หญิงคนนี้เข้ามาและพูดขอบคุณหลินฟาน
หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า“ไม่เป็นไรครับมันเป็นแค่ความพยายามเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”
ผู้หญิงคนนั้นขอบคุณเขาแล้วก็จากไป
เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้จบลงแล้วหลินฟานเองก็วางแผนที่จะออกไปส่งของต่อ..
ในเวลานี้เอง ก็เห็นสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาและผู้หญิงคนนี้ก็พูดตรงๆ ออกมาว่า“น้องชายคุณใจดีเหลือเกินฉันเองก็ได้เห็นทุกอย่างแล้วและฉันเองก็มีเรื่องที่จะขอร้องคุณได้โปรดช่วยอะไรฉันหน่อยจะได้ไหม?”
หลินฟาน เหลือบมองผู้หญิงคนนี้เธอดูสวยมากจริงๆและดูตัวเธอเองก็แต่งตัวดีเธอดูไม่เหมือนผู้หญิงธรรมดาๆทั่วไป
“มีอะไรให้ผมช่วยงั้นเหรอครับ?”หลินฟานถาม
หญิงสาวคว้าข้อมือของ หลินฟานแล้วพูดว่า “ฉันต้องการแต่งงานกับคุณ” (1)[เล่าจื้อ (7)] – คํานี้ส่วนใหญ่จะพบเจอในรูปประโยคในนิยาย หรือคําพูดในสํานวนต่างๆมากจริงๆแล้วคําพูดนี้จะหมายถึง “ตัวข้า”, “พ่อของเจ้า”,“ปู่ของเจ้า”
อะไรพวกนี้แหละครับ
(2)[หลังจากส่งพระพุทธเจ้าไปทางทิศตะวันตก()] -เป็นหนึ่งในคําสุภาษิตจีนคือคําอุปมาสําหรับผู้คนที่ได้ทําความดี