ตอนที่ 155 สถานการณ์อันตราย
เมื่อหยวนนั่งลงผู้อาวุโสซวนยังคงพูดต่อไป
“เนื่องจากการกระทําของเจ้าที่หอคอย ทําให้มันได้รับความสนใจจากหลายๆคน และผู้เชี่ยวชาญจากนิกายชั้นยอดอื่นๆกําลังมาที่นิกายแก่นมังกรแม้ในขณะที่เรากําลังพูดคุยกันอยู่ตอน
“อย่างนั้นเหรอ…” หยวนพึมพําด้วยน้ําเสียงเรียบๆ โดยที่ยังไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้”
ผู้อาวุโสชวนส่ายหัวและถอนหายใจ
” ข้ารู้ว่าเจ้าคงไม่เข้าใจสถานการณ์อันตรายที่อยู่ในตอนนี้ ดังนั้นข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังอีกครั้ง”
“เจ้าจําสิ่งที่เราบอกเจ้าเกี่ยวกับการปิดบังตัวตน และความสามารถจนกว่าถึงดินแดนลึกลับได้หรือไม่ หากเจ้ามีความสามารถมากเกินไปผู้คนจะอิจฉา และพวกเขาจะทําทุกอย่างเพื่อทําลายเจ้าเพื่อที่เจ้าจะไม่กลายเป็นภัยคุกคามในอนาคต อย่างไรก็ตามที่ดินแดนลึกลับ หากเจ้าสามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนที่จัดการงานได้ พวกเขาจะสามารถปกป้องเจ้าได้ และเจ้าอาจจะสามารถขึ้นสู่ดินแดนต่อไปได้ นั่นคือสวรรค์วิญญาณ!”
“สถานที่ที่เราอยู่ในขณะนี้ เรียกว่าสวรรค์ชั้นล่างและดินแดนถัดไปเรียกว่าสวรรค์วิญญาณซึ่งมีผู้ฝึกฝนเหนือปรมาจารย์วิญญาณอยู่” ผู้อาวุโสซวนกล่าว
“อย่างไรก็ตามนั้นก็ไม่สําคัญ ในตอนนี้สิ่งที่สําคัญคือความปลอดภัยของเจ้าศิษย์หยวน นิกายอื่นๆจะกดดันให้เราเปิดเผยตัวตนของเจ้าอย่างแน่นอน แต่เจ้าสามารถมั่นใจได้ว่าเราจะไม่ให้ชื่อของเจ้ากับพวกเขาแม้ว่าเราจะต้องสู้ก็ตาม”
“ข้าขอโทษผู้อาวุโสชวน ข้าไม่คิดว่าข้าจะทําให้เกิดความปั่นป่วนเช่นนี้ โดยการเข้าร่วมการท้าทาย เนื่องจากข้าพยายามที่จะสัมผัสกับนิกายเหมือนศิษย์ทั่วไปเท่านั้น” หยวนถอนหายใจในภายหลัง
ผู้อาวุโสชวนพูดไม่ออกทันที อันที่จริงมันไม่ใช่ความผิดของหยวนที่ไปที่หอคอย เพราะในที่สุด ศิษย์ทุกคนจะท้าทายมันอย่างน้อยหนึ่งครั้ง และไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ว่าหยวนจะจัดการทั้ง 100 ชั้นได้ และพวกเขาไม่สามารถคาดเดาได้ว่าหอคอยจะตอบสนองในลักษณะนี้เมื่อมีคนเคลียร์ชั้นที่ 100 อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
“เจ้าไม่จําเป็นต้องตําหนิตัวเองสําหรับเรื่องนี้ศิษย์หยวน เราต้องการให้เจ้ามีประสบการณ์ชีวิตในฐานะศิษย์ธรรมดาต่อไป แม้หลังจากนี้ แต่เจ้าควรหลีกเลี่ยงสิ่งต่างๆในนิกายที่มีการจัดอันดับ” ผู้อาวุโสซวนกล่าว
“สําหรับนิกายชั้นยอดอื่นๆ…พวกเขาจะแค่กดดันเราเท่านั้น และข้าสงสัยว่าอาจจะไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้นจริงๆเพราะวิหารแก่นมังกรของเราไม่ได้อ่อนแอและคนอื่นๆก็รู้เรื่องนี้ พวกเขาจะไม่เสี่ยงที่จะทําสงครามกับเราเพียงเพราะศิษย์คนเดียวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าพวกเขาไม่รู้จักตัวตนของเจ้า”
“ถ้านิกายมีปัญหาเพราะข้าจริงๆ ข้าจะทําอะไรกับมันเอง” จู่ๆหยวนก็พูดขึ้น
“หือ? เจ้าหมายความว่าอย่างไร…”
ดวงตาของผู้อาวุโสซวนเบิกกว้างขึ้นทันทีเมื่อเขาเพิ่งตระหนักได้ถึงออร่าที่มาจากหยวน
“นักรบวิญญาณระดับสอง?! แต่เจ้าควรจะกินยาแห่งการปกปิด! หมายความว่าตอนนี้เจ้าอยู่ในระดับสูงสุดแล้วหรือ!?!” ผู้อาวุโสชวนอุทานด้วยน้ําเสียงตกใจอย่างที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าหยวนจะเพิ่มระดับการฝึกฝนของเขาขึ้นสู่ระดับในวันเดียว
“นี่เป็นผลมาจากการท้าทายหอคอยทั้ง 100 ชั้นใช่มั้ย??” ผู้อาวุโสซวนอดไม่ได้ที่จะถาม
หยวนพยักหน้าและพูดว่า
“ข้าคิดอย่างนั้น”
“เจ้าบอกข้าได้ไหมว่าเจ้าประสบปัญหาอะไรในหอคอย โดยเฉพาะที่ชั้น 100”
“ได้สิ” หยวนเล่าประสบการณ์ของเขาในหอคอยให้ผู้อาวุโสชวนฟัง
“ความยากระดับมังกรพักเพียง 15 นาทีสําหรับทุกๆ 10 ชั้นสัตว์วิเศษ 100,000 ตัวในระดับนักรบวิญญาณสูงสุด” ผู้อาวุโสชวนเริ่มมีเหงื่อออกกลางคันจากประสบการณ์ของหยวน
‘มันบ้ามาก! ข้าไม่คิดว่าข้าจะสามารถเอาชนะสัตว์วิเศษ นักรบวิญญาณระดับสูงสุด 100,000 ตัวได้ในเวลาอันสั้น แม้ในระดับปัจจุบันของข้า! แต่ชายหนุ่มคนนี้ที่อยู่ในระดับนักรบวิญญาณ ระดับ 5 ในเวลานั้นก็สามารถบรรลุความสําเร็จที่น่าพึ่งเช่นนี้ได้ภายในวันสั้นๆ!’ ผู้อาวุโสซวนมองหยวนด้วยความชื่นชมอย่างสุดซึ้งภายในสายตาของเขา
“ไม่คิดว่าเจ้าจะได้สัมผัสประสบการณ์การเดินทางแบบนี้…ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้ก่อตั้งเรียกชั้น ที่ 100 ว่า ‘น่ากลัว’” ผู้อาวุโสซวนถอนหายใจโดยไม่รู้ตัวว่า ผู้ก่อตั้งมีความท้าทายอื่นซึ่งง่ายกว่าที่หยวนต้องอดทนเพราะหยวนไม่ได้เอ่ยถึงผู้ยิ่งใหญ่ที่เปลี่ยนความท้าทายให้เขา
“อย่างไรก็ตามข้าจะแจ้งให้ผู้นํานิกาย ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อเขาจัดการกับแขกของเรา ในระหว่างนี้เจ้าสามารถอยู่ที่นี่ได้จนกว่าพวกเขาจะออกไป” ผู้อาวุโสซวนกล่าวกับเขา
“ข้าไม่อยากเสี่ยงอะไร”
“ตกลง ข้าขอโทษอีกครั้งสําหรับปัญหา…” หยวนพูดกับเขา
“เจ้าไม่จําเป็นต้องขอโทษ เพราะนี่เป็นเพียงวิธีการในของโลกแห่งการฝึกฝนเท่านั้น” ผู้อาวุโสซวนกล่าวกับเขา ก่อนออกจากอาคารเพื่อไปรวมกลุ่มกับหลงอี้จุนและผู้อาวุโสในนิกายอื่นๆเพื่อที่เขาจะได้ช่วยเหลือ ในกรณีที่มีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อผู้อาวุโสชวนจากไปแล้ว เสียงของเฟิงยู่เชียงก็ดังก้อง
“ไม่ต้องห่วงนายน้อย หากใครกล้าพยายามทําร้ายท่าน ข้าจะเผาพวกมันทั้งเป็นจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก!”
“เจ้าไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการปกป้องพี่หยวน เพราะเสี่ยวฮัวคนเดียวก็เพียงพอที่จะปกป้องเขา” เสี่ยวฮัวกล่าวในภายหลัง
“มันจะไม่มีปัญหาอะไรจริงๆหรอ ถ้าจู่ๆราชาวิญญาณอย่างท่านพี่เริ่มสังหารผู้ฝึกฝนในสวรรค์ชั้นล่าง ท่านพ่อาจจะได้รับการลงโทษจากสวรรค์ได้…” เฟิงยู่เชียงกล่าว
“ข้าคิดว่ามันจะปลอดภัยกว่าถ้าข้าซึ่งเป็นปรมาจารย์วิญญาณปกป้องนายน้อย ท้ายที่สุดเพียงแค่ข้าก็เพียงพอแล้วที่จะปกป้องเขาจากภัยคุกคามส่วนใหญ่ในสวรรค์ชั้นล่าง”
“เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเสี่ยวฮัว เสี่ยวฮัวได้รับอนุญาตให้อยู่ในสวรรค์ชั้นล่าง และการฆ่าผู้ฝึกฝนไม่กี่คนจะไม่ส่งผลกระทบต่อเสี่ยวฮัว” เธอตอบด้วยน้ําเสียงเรียบๆ
“ทําไมพวกเราถึงแข่งขันกันเองว่าใครควรปกป้องนายน้อย?” เฟิงยู่เชียงถอนหายใจ
ในขณะเดียวกันในสํานักงานใหญ่ของผู้นํานิกาย หลงอี้จุนนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขา ในขณะที่ผู้อาวุโสในนิกาย ยืนอยู่ข้างๆเขาเหมือนกลุ่มบอดี้การ์ด และที่นั่งอยู่ต่อหน้าพวกเขาเป็นกลุ่มผู้เชี่ยวชาญปรมาจารย์วิญญาณแต่ละคน สวมเครื่องแบบของนิกายที่แตกต่างกัน