ตอนที่ 157 คําสาบานด้วยเลือด
เมื่อผู้นํานิกายต่างๆลังเลหลังจากได้ยินคําว่า “คําสาบานด้วยเลือด” หลงอี้จุนก็เย้ยหยันอย่างเย็นชา
“ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะทําได้เพียงแค่เห่า ถ้าทําไม่ได้ก็ลืมไปซะ! ข้าไม่เคยคาดหวังอะไรจากพวกท่านอยู่แล้ว!
“เดี๋ยวก่อนท่านผู้นําหลง!?! ในเมื่อเจ้ามั่นใจเช่นนั้น จงดูศิษย์ของข้าที่จะเอาชนะและผ่านหอคอย 100 ชั้นไปได้! และข้าก็ตระหนักดีว่าเจ้ากําลังพยายามทําอะไรอยู่ที่นี่ อย่าคิดว่าเจ้าจะได้รับสมบัติมากมายอย่างง่ายดาย เพราะตราบใดที่ศิษย์คนหนึ่งจากนิกายของเราจัดการผ่านทั้งหมด 100 ชั้นมันจะเป็นชัยชนะของเรา! ” ผู้นําหวังอุทาน
หลงอี้จุนพยักหน้าและกล่าวว่า
“อย่างไรก็ตามแต่ละนิกายสามารถนําศิษย์เข้าร่วมได้เพียงสามคนเท่านั้น ข้าไม่มีเวลาให้ศิษย์ทุกคนในนิกายของเจ้าท้าทายหอคอย”
“ศิษย์สามคนจากแต่ละนิกาย พวกเจ้าคิดว่ายังไง?”
ผู้นําหวังหันไปมองผู้นํานิกายอื่น ๆ
“ฮึ่ม! เจ้าเป็นคนใจกว้างมากกว่าที่ข้าคาดไว้ผู้นําหลง เจ้าเป็นคนใจกว้างพอที่จะให้โอกาสพวกเราแต่ละคนสามครั้งแทนที่จะเป็นเพียงครั้งเดียว ข้าจะไม่ยอมแพ้! เจ้าขุดหลุมลึกให้ตัวเองมากขึ้น โดยให้โอกาสเรามากขึ้น เนื่องจากเป็นเช่นนั้นข้าจึงเต็มใจที่จะสาบานด้วยเลือด! “
” ข้าก็เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเจ้ามีเพียงศิษย์คนเดียวเท่านั้นที่เคลียร์ทั้ง 100 ชั้นได้”
ไม่กี่อึดใจต่อมา หลงอี้จุนก็กล่าวว่า
“ดีมาก! ถ้าอย่างนั้นให้ข้าเป็นคนแรกที่สาบานด้วยเลือดของข้า!”
จู่ๆหลงอี้จุนก็ลุกขึ้นยืน และใช้กระบี่สังหารมังกรเฉือนไปที่นิ้วหัวแม่มือของเขา ก่อนที่จะพูดออกมาดัง ๆ ขณะจ้องมองไปที่เพดาน
“ข้าหลงอี้จุน ภายใต้คําสาบานด้วยเลือดนี้ และมีสวรรค์เป็นพยานสาบานว่าหากศิษย์คนเดียวจากนิกายที่เป็นของบุคคลเหล่านี้ จัดการผ่านทั้ง 100 ชั้นในหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรได้ข้าจะมอบกระบี่สังหารมังกรของข้าให้กับพวกเขา! ”
หลงอี้จุนปล่อยให้หยดเลือดของเขาตกลงบนพื้น หลังจากที่ประโยคของเขาจบลง แต่น่าแปลกที่เลือดไม่ได้สัมผัสพื้นและกระเซ็นอย่างที่ใครๆคาดคิด แต่เลือดกลับไหลไปทั่วพื้นและหายไปที่ไหนสักแห่ง
“ข้าได้ทําคําสาบานด้วยเลือดของข้าแล้ว ถ้าเจ้ากล้าที่จะเข้าร่วมในการเดิมพันนี้ จงสาบานด้วยเลือด!”
หลงอี้จุนมองไปที่ผู้นํานิกายที่นั่นและพูดด้วยน้ําเสียงที่ก้องกังวาล
จากนั้นผู้นําหวังก็ก้าวไปข้างหน้าและสาบานว่า
“ข้าหวังหมิงชิงภายใต้คําสาบานด้วยเลือดนี้ และมีสวรรค์เป็นพยาน ขอสาบานว่าหากไม่มีศิษย์คนใดจากนิกายของเราสามารถกวาดล้างหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรได้ทั้ง 100 ชั้นได้ ข้าจะมอบหอกไม้ไผ่ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในมือนี้ให้กับเขา!”
ผู้นําหวังหยดเลือดของเขาลงบนพื้น และมันก็หายไปที่พื้นเหมือนกับเลือดของหลงอี้จุน
ผู้นําอีกนิกายที่นั่นก้าวไปข้างหน้า และเริ่มคําสาบานด้วยเลือดอีกครั้ง
“ข้าชางห่ายภายใต้คําสาบานด้วยเลือดนี้ และมีสวรรค์เป็นพยานขอสาบานว่าหากไม่มี ศิษย์คนใดจากนิกายของเราสามารถกวาดล้างหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรทั้ง 100 ชั้นได้ ที่ข้าจะริบมีดพระจันทร์สีเลือดนี้ให้กับเขา!”
ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเกือบทุกนิกายสาบานด้วยเลือด
” พวกเจ้ากําลังรออะไรอยู่ ถ้าพวกเจ้าเข้าร่วม เราจะมีโอกาสมากขึ้น แม้ว่าเราจะต้องแบ่งปันกระบี่สังหารมังกรกับพวกเราทุกคนที่นี่ มันจะคุ้มค่าอย่างแน่นอน! และไม่มีทางที่ศิษย์ของเราจะไม่สามารถจัดการการท้าทายที่ไร้เดียงสาเช่นนี้ได้! ”
ผู้นําหวังมองไปที่ผู้นํานิกายที่นั่นซึ่งไม่ต้องการเข้าร่วม และให้กําลังใจพวกเขา
อย่างไรก็ตามผู้นําของนิกายเหล่านี้ ยังคงลังเลและสงสัยเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมด ในขณะที่ไม่มีใครรู้ว่าหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรนั้นยากเพียงใด แต่พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่เป็นลางไม่ดีที่มาจากการแสดงออกที่เฉยเมยของหลงอี้จุน
” ถ้าเจ้ากลัวที่จะเข้าร่วมก็ไม่ต้องเข้าร่วม! นั่นจะหมายความว่าเราจะมีคนจํานวนน้อยที่จะแบ่งปันความมั่งคั่งด้วยในภายหลัง” ผู้นําหวังหัวเราะเยาะ
“ดังนั้น ทั้งหมด 4 นิกาย จะเข้าร่วมในการเดิมพันนี้ใช่ไหม ดีมากส่งศิษย์ของเจ้ามาที่นี่ เพื่อท้าทายหอคอยก่อนสิ้นเดือนนี้ เพราะข้าอยากจะแก้ไขปัญหานี้ก่อนที่ดินแดนลึกลับจะเริ่มขึ้น”
“ฮึ่ม! ไม่ต้องกังวล พวกเขาจะมาที่นี่เพื่อเอากระบี่สังหารมังกรของเจ้าไปอย่างแน่นอน!”
อาจารย์หวังกล่าวก่อนที่จะหันหลังกลับและออกจากสถานที่ไป
“เจ้าจงทําความสะอาดกระบี่สังหารมังกรรอได้เลย ก่อนที่จะต้องส่งมอบให้พวกเรานิกายเซียนหลงฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
ผู้นําชางหัวเราะออกมาดัง ๆ ขณะที่เขาเดินจากไป
ในเวลาต่อมาเมื่อแขกหายไป หลงอี้จุนก็กลับไปนั่ง และหลับตาลงในความคิดของเขา
ผู้อาวุโสของนิกายก็นั่งเก้าอี้ของตัวเอง
ไม่กี่อึดใจทุกคนในห้องก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คนโง่พวกนี้เชื่อจริงๆว่าศิษย์ของพวกเขาสามารถผ่านหอคอยทั้ง 100 ชั้นได้! คนโง่ พวกนี้ไม่รู้เลยว่าพวกเขากําลังทําอะไรอยู่!” ผู้อาวุโสไป๋หลิงหัวเราะออกมาดังๆ
“ครั้งนี้เราจะคุ้มค่ามากจริงๆ! คิดว่าเราจะได้รับสมบัติระดับเทพ 4 ชิ้นโดยไม่ต้องทําเรื่องเลวร้ายนี้เป็นเงินฟรีจริงๆ”
ผู้อาวุโสซินหมิงตบขาของเขาขณะที่เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ในเวลาต่อมาผู้อาวุโสชานพูดว่า
“แม้ว่าการได้รับสมบัติระดับเทพ 4 ชิ้นจะเป็นสิ่งที่ดี แต่ผู้นําหวังและคนอื่นๆจะไม่ยอมถูกริบสมบัติของพวกเขาง่ายๆอย่างแน่นอน เราอาจจะได้รับความเป็นปรปักษ์จากพวกเขาได้ในภายหลัง”
“ผู้อาวุโสชานพูดถูก”
หลงอี้จุนพยักหน้าและพูดต่อ
” พวกเขาจะทําทุกวิถีทาง เพื่อเอาสมบัติกลับคืนมาอย่างแน่นอน เมื่อพวกเขาเสียมันไป ดังนั้นเราจะต้องเตรียมพร้อมสําหรับสิ่งนั้น โชคดีสําหรับเราแม้ว่าพวกเขาจะเป็นนิกายชั้นยอด แต่พวกเขาก็ไม่ใช่พลังที่เราจะไม่สามารถจัดการได้ และข้าสงสัยว่าพวกเขากําลังจะเริ่มทําสงครามกับเราทันที่เพื่อแย่งชิงสมบัติระดับเทพ”