บทที่ 218 ควีนซามะมาทวงสัญญาล่ะ!
ชื่อ : วู่หยาน
ความสามารถ : สายเลือดแท้(True Ancestor) ปรมาจารย์อาหาร ความจำ
สมบูรณ์(Perfect Memory) ดาราพลิกสวรรค์ Electro Master LV.5
อุปกรณ์ : นิเอโทโนะ โนะ ชานะ(C) เกราะมังกรไร้ลักษณ์(C) Night of
Meteor(B)
ซัมมอน : มิซากะ มิโคโตะ คัตซึระ ฮินางิคุ อิคารอส แอสเทรีย
แต้มอุปกรณ์ : 21,000 (ก่อนช้อปปิ้งมี 171,000)
แต้มไอเท็ม : 400,000 (ก่อนช้อปปิ้งมี 7,400,000)
แต้มอบิลิตี้ : 1,000 (ก่อนช้อปปิ้งมี 201,000)
แต้มอัญเชิญ : 220,000 (ก่อนช้อปปิ้งมี 220,000)
เลเวล : 66
…………
ตูกลับมาจนอีกแล้ว…….
สายเลือดแท้ใช้ไป2แสนแต้มอบิลิตี้ ไอเท็มลดราคากับแปะก๊วยอีก7ล้านแต้มไอ
เท็ม Night of Meteorอีก1.5แสนแต้มอุปกรณ์!
ตอนนี้จากเดิมแต้มไอเท็มที่มีเยอะที่สุดในทุกแต้มก็เหลือแค่4แสน ส่วนแต้ม
อุปกรณ์ก็เหลือ21,000ที่น่าสงสารมากที่สุดก็คือแต้มอบิลิตี้เหลือแค่1,000 เรียก
ได้ว่ามีก็เหมือนไม่มี พันเดียวมันไม่พอแลกอะไรเลยด้วยซ้ำ
โชคยังดี ที่แต้มอัญเชิญยังอยู่ดีอยู่ นี่ได้ปลอบประโลมหัวใจอันบอบเช้าของวู่หยาน
…….
แต่ว่ามันก็คุ้มกับสิ่งที่ได้มามาก อย่ามองวู่หยานที่เลเวล66 ตอนนี้พลังในการต่อสู้
ของเขาสูงขึ้นอย่างมาก!
มีสายเลือดแท้ ทำให้วู่หยานเป็นอมตะ นอกจากนี้ยังมี Night of Meteor ธนูสั่ง
ตาย ต่อให้เขาต้องไปสู้แอคเซราเรเตอร์อีกครั้งแบบตัวๆ วู่หยานก็ไม่กลัว!
ชำเลืองตามองจำนวนแต้มที่น่าสงสารอีกครั้ง ก่อนจะปิดหน้าจอระบบไป ไม่มอง
มันจะดีที่สุดเห็นแล้วปวดใจชะมัด จากนั้นวู่หยานก็ชู Night of Meteor ในมือ
ขึ้นมา
ตัวธนูมีสีดำทว่าในเวลาเดียวก็โปร่งใสด้วยดูเหมือนคริสตัลสีดำ พอมองเข้าไปข้าง
ในจะเห็นจุดแสงเล็กๆราวกับกำลังมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาว
สวยมาก…..งดงามจริงๆ…..
วู่หยานมองธนูในมือด้วยสายตาเลื่อนลอย ถ้าไม่มองว่ามันเป็นธนูระดับB เขาก็
สามารถมองเป็นงานงานศิลที่ยอดเยี่ยมชิ้นหนึ่งได้เลย!
ถ้าคิดว่า Night of Meteor มีดีแค่ความสวยงามล่ะก็มันคนนั้นได้ตายอย่างอนาถ
แน่ ระดับของธนูนี้เหมือนกับอพอลโล่ของอิคารอส เป็นยุทธภัณฑ์ฟ้าขั้นสูงสุดที่
เกือบจะนับได้ว่าเป็นยุทธภัณฑ์ตำนาน! ถ้าเทียบกันด้านพลังโจมตีแล้วธนูนี่ยัง
เหนือกว่าอพอลโล่ด้วยซ้ำ!
ยิ่งไปกว่านั้น Night of Meteor ยังมีฟังก์ชั่นติดตามศัตรูอัตโนมัติ เข้าใจง่ายๆก็
คือวู่หยานไม่จำเป็นต้องเล็ง ตราบใดที่ลูกศรได้ล็อกเป้าหมายแล้ว มันก็จะติดตาม
ไปยันสุดขอบโลกถึงไหนถึงกัน จนสุดท้ายศัตรูก็ต้องโดนศรของNight of
Meteor!
มือลูบไปตามตัวธนู วู่หยานพยักหน้าพึงพอใจอย่างยิ่ง โดยที่ยังไม่เห็นด้วยตา
ตัวเอง เขาก็นึกภาพพลังทำลายของมันไม่ออกจริงๆ ถึงแม้จะรู้ว่ามันมากกว่าอ
พอลโล่ของอิคารอสก็เถอะ
แน่นอนว่าวู่หยานไม่ได้เป็นคนสมองตายที่จะลองทดสอบยิงมันซะที่นี่ ถึงจะบอก
ว่านึกภาพไม่ออก แต่พลังทำลายล้างของอพอลโล่เขาได้เห็นเต็มสองตาแล้ว!
ให้พูดตรงๆล่ะก็ ถ้าอิคารอสใช้อพอลโล่ยิงลูกศรใส่เมืองแห่งการศึกษา เมืองทั้ง
เมืองได้โดนลบหายไปแน่!
แล้วนับประสาอะไรกับ Night of Meteorที่มีพลังมากกว่า ถ้าวู่หยานยิงธนูจาก
ที่นี่ เขามั่นใจว่าหลังจากนี้อเลสเตอร์มันต้องมาเอาคืนเขาแบบไม่คิดชีวิตแน่ บวก
กับตัวเขาไม่มี แอบโซลูทดีเฟนซ์สเฟียร์ เหมือนอิคารอส ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถ
ป้องกันตัวเองจากคลื่นที่ตามมาหลังระเบิดได้…..
“เป็นธนูที่สวยมาก……”
ขณะที่กำลังวู่หยานกำลังจดจ่อกับความสวยงามและพลังทำลายของ Night of
Meteorทันใดนั้นก็มีเสียงนุ่มนวลชวนลื่นหูดังออกมาจากข้างตัวเขา ทำให้วู่หยาน
สะดุ้ง มือที่จับธนูอยู่กระตุกจนเกือบทำมันตก
วู่หยานยกมือตบอกตัวเองด้วยความใจสั่น เขากำธนูแน่นเพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่
เผลอทำมันตก วู่หยานไม่ต้องการให้ธนูที่งดงามแบบนี้ตกพื้น ถึงแม้ว่ามันจะเป็น
อุปกรณ์ระดับB ที่ต่อให้เป็นอิคารอสโจมตีเต็มที่ก็ไม่สามารถทิ้งรอยไว้บนผิวมันได้
แต่เขาก็ไม่อยากทดลองมันหรอกนะ
หลังจากเห็นว่าคนข้างตัวเองเป็นใคร วู่หยานก็กรอกตาแล้วมองค้อนใส่ “ควีนซา
มะ เธอช่วยเลิกเล่นทำคนอื่นเขาตกใจได้มั้ย?”
โชคุโฮไม่สนใจคำบ่นของวู่หยาน เธอมองธนูด้วยสายตาเบลอๆ ก่อนจะเอื้อมมือ
ไปสัมผัสมัน “นี่นายไปขโมยธนูที่สวยขนาดนี้มาจากที่ไหนเนี่ย……”
ได้ยิน วู่หยานก็สำลักน้ำลายทันที “ขมงขโมยอะไร นี่เป็นของฉัน! ฉันได้มาด้วยวิธี
ขาวสะอาดนะ!”
“จริงเหรอ?” โชคุโฮมองวู่หยานแววตาสงสัย ทว่าการมองนี่ทำให้เธอช็อค
สายตาเธอเป็นประกายแล้วพูดด้วยความฉงน “ตานายเปลี่ยนเป็นสีแดงได้ยังไง?”
“ห๊ะ? ตาฉันเป็นสีแดง?” ได้ยินคำพูดโชคุโฮ วู่หยานตอบสนองด้วยสีหน้าตกใจ
เขาอยากจะตรวจสอบแต่ก็ทำไม่ได้ถ้าไม่พึ่งอุปกรณ์ภายนอก
โชคุโฮไม่พูดอะไร แต่หยิบกระจกจากกระเป๋าขึ้นมา แล้วชูขึ้นมาตรงหน้าวู่หยาน
ภาพที่เห็นคือชายผมดำนัยน์ตาสีแดง นี่ทำให้เสน่ห์ของเขาเพิ่มขึ้นมาอีกหลาย
ส่วน จากที่เดิมทีมีหน้าตาธรรมดา
“จริงด้วย….” ยกมือลูบตา วู่หยานคิดเล็กน้อยก็เข้าใจ นี่เป็นจากสายเลือดแท้
เขาในตอนนี้ได้กลายเป็น แวมไพร์ สายเลือดแท้(True Ancestor)!
“หล่อดีแหะ….”วู่หยานไม่ตอบคำถามก่อนหน้านี้ของโชคุโฮ ยังไงซะเธอก็สงสัย
อยากรู้ในตัวเขาอยู่แล้ว เพิ่มเรื่องที่อยากรู้ไปอีกอย่างจะเป็นไรไป
ไม่ใช่มีประโยคนี้อยู่เหรอ? ที่ว่าเมื่อผู้หญิงเริ่มสนใจตัวเรา นั่นก็หมายความว่าเธอ
อยู่ห่างกับคำว่าตกหลุกรักอีกไม่ไกลแล้วน่ะ….
ถึงไม่รู้ว่าคำพูดนี้จริงมากน้อยแค่ไหน แต่วู่หยานไม่แคร์ถ้าจะทำให้มันเกิดขึ้นจริง
กับตัวเอง เพราะตอนนี้ตัวเขาก็ยังมีเควสดันเจี้ยนที่ต้องหารสาวๆอีกไม่น้อยกว่า3
คนเพื่อสำเร็จเควส…..
บางทีเป้าหมายแรกควรเป็นควีนซามะ……
มองดูนัยน์ตาสีแดงของวู่หยาน โชคุโฮยังคงตาเป็นประกาย แต่เธอรู้ว่าคำถามของ
ตัวเองจะไม่ได้คำตอบจากผู้ชายตรงหน้า
โชคุโฮลุกขึ้นยืนทันที ขณะที่วู่หยานคิดว่าเธอจะอาละวาดด้วยความหัวเสีย แต่
ใครจะไปรู้ล่ะโชคุโฮกลับหยิบรีโมทคอนโทรขึ้นมาและกดใช้กับวู่หยาน!
“เปร๊ยะ!”
เสี้ยววินาทีหลังจากควีนซามะกดปุ่ม ตรงหน้าวู่หยานก็เกิดประกายไฟฟ้าแล่บอ
อกมา ทำเขาพูดไม่ออก “ควีนซามะ เธอช่วยบอกฉันทีว่าเมื่อกี้เธอไม่คิดจะ
ควบคุมฉัน….”
“ใช่!” โชคุโอไม่คิดปกปิดความคิดตัวเองเลย เธอตอบกลับมาตรงๆ นัยน์ตา
ดวงดาวจ้องเข้าไปที่ตาคู่สีแดงของวู่หยาน “ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากจะใช้ Mental
Out ขุดเอาความลับทุกอย่างของนายออกมา!”
ได้ยินแบบนี้ วู่หยานก็กรอกตาแวมไพร์ของตัวเอง “เธอไม่เคยได้ยินคำพูดนี่เหรอ
ไง? ที่ว่าผู้ชายลึกลับน่ะจะมีเสน่ห์มากที่สุด!”
“คำพูดนี่มันไว้ใช้สำหรับผู้หญิงย่ะ! ผู้ชายน่ะตรงกันข้ามเลย!”
“อย่าคิดมากน่า!”
พลิกมือ Night of Meteor ก็หายไป วู่หยานเก็บใส่แหวนมิติ เห็นแบบนี้โชคุโอยก
คิ้ว แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เธอรู้ดีว่าถึงถามไปเขาก็จะไม่ตอบแน่นอน
ดังนั้น เธอจึงทำแค่ยิ้ม “น่าเสียดายธนูสวยๆแบบนี้จังเลยนะ ถ้ามันมาอยู่ในมือฉัน
คงจะดีกว่านี้!”
ได้ยินแบบนี้ วู่หยานก็ยิ้มอ่อนๆให้โชคุโฮ “ควีนซามะ เธอรู้มั้ยว่าไอ้ ‘ธนูสวยๆ’ ที่
เธอพูดน่ะ ถ้าธอดึงสายมันล่ะก็สามารถทำลายเมืองแห่งการศึกษานี่ได้เลยนะ!!”
โชคุโฮตกใจ ก่อนจะยิ้มออกมา “Ara อำกันเล่นอีกแล้วนะ”
“ตามใจเธอสิ ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ…..”วู่หยานหัวเราะเบาๆ ทว่าครั้งนี้โชคุโอยิ้มไม่
ออกแล้ว ด้วยความเข้าใจที่เธอมีต่อวู่หยาน ดูท่าคำพูดนี้จะจริง!
โชคุโอยกมือขึ้นปิดปาก แล้วพูดว่า “….ถ้าจริงล่ะก็ ฉันต้องการมัน…..”
วู่หยานแบมือด้วยท่าทางหมดแรง พูดออกมาขณะที่ถอนหายใจ “ควีนซามะ ตก
ลงเธอมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่? คงไม่ใช่แค่มาเยี่ยมหรอกนะ?”
“Ara นี่ฉันไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่เหรอคะ?”
“….ไม่หรอก ยินดีต้อนรับเลยล่ะ….” ตอนที่พูดประโยคนี้ วู่หยานดูจนปัญญามาก
โชคุโฮหัวเราะคิกคัก แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าวู่หยาน “สัญญาน่ะ ยังจำได้
ใช่มั้ย?”
สีหน้าวู่หยานพังทลาย “นี่เธออยากให้ฉันไปเดทกับเธอตอนนี้เลย?”
“แหม่ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ……” โชคุโฮพูดขึ้น แล้วหันหลังเดินออกจากห้องไป
ทันที ตอนที่เธอกำลังผ่านประตูออกไปก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า
“พรุ่งนี้ 7โมงเช้า เจอกันที่หน้าหอพักโทคิวะได…….”