“อะไรกัน!”
ชายคนนั้นถูกตบหน้าไปเขาก็แสดงท่าทางโกรธออกมาใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวก่อนจะลุกขึ้นมาทันที “แกไอ้สารเลว…”
ก่อนที่คําด่าต่อไปจะหลุดออกจากปากของเขาเขาก็ต้องตกใจกลัวจนตัวสั่น!
เพราะเมื่อมองดีๆแล้วคนที่เข้ามาตบเขาก็คือคู่เว่ย!
หนึ่งในนายน้อยที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเมืองหลวง!
ชายคนนี้กลัวจนตัวสั่นก็เพราะว่าเขานั้นเป็นหัวหน้าทีมในโครงการชายหาดทางตอนเหนือซึ่งเป็นของ Roche Real Estateซึ่งเขายังต้องหากินกับมันอยู่!
และถ้าเขานั้นทําให้ลู่เว่ยโมโหเขาก็จะโดนเขี่ยทิ้งทันที่และความพยายามหลายปีที่ผ่านมาของเขาก็จะสูญสลายไป!
สาเหตุที่ทําให้ลู่เว่ยกล้าแสดงอํานาจของเขาออกมาในตอนนี้ก็ไม่ใช่อะไรนอกจากชายตรงหน้าเขาคนนี้เป็นหนึ่งในลูกน้องของเขาเองและลูกน้องของเขาเพิ่งจะด่าเจียง เฉินไปเขาจะไปยอมพูดคุยดีๆได้ยังไง?
สู่เว่ยไม่เพียงแต่ให้รางวัลลูกน้องของเขาด้วยการตบแต่ยังถามออกมาอีก “เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะไอ้สารเลวอะไรพูดออกมาใหม่สิ!”
ใบหน้าของชายคนนั้นบวมเป่งเขาไม่กล้าพูดออกมา
ภายใต้สายตาอาฆาตของลู่เว่ยที่กําลังจ้องมา จู่ๆก็มีความคิดเข้ามาในหัวของเขา
“ตอนนั้นผมแค่กําลังเห่า โฮ่งโฮ่งโฮ่ง- สวัสดีตอนเย็นครับเจ้านายลู่เว่ย!”
คนที่กําลังมองดูอยู่ต่างยกยิ้มให้
ฉลาดมาก!
ต่อให้โดนทุบตียังไงก็ยังรู้จักเห่าออกมาเพื่อกลบเกลื่อน!
ก่อนหน้านี้ก็มีคนที่พยายามลุกขึ้นมาเพื่อช่วยชายคนนั้นแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคือคู่เว่ยพวกเขาก็ถอยทันที!
และกลับไปแกล้งตาย..
แล้วแกล้งทําเป็นมองไม่เห็น!
บรรดาพี่น้องคนส่งพัสดุและครอบครัวฝ่ายเจ้าบ่าวต่างตกตะลึง!
เจียงเฉินมีความสามารถขนาดนี้เลยหรอ!
แขกฝ่ายเจ้าสาวนั้นมีแต่พวกคนใหญ่คนโตทั้งนักธุรกิจใหญ่มากมายแต่เขากลับยังด่าหญิงสาวคนนั้นว่าอีตัว
แม้คนจากฝ่ายเจ้าสาวจะไม่พอใจแต่ก่อนที่พวกเขาจะดีรุมต่อว่าเจียงเฉินสู่เว่ยก็ได้เข้ามาทําหน้าที่น้องชายของพี่ใหญ่สั่งสอนทั้งสองและจักการลงโทษด้วยการตบหน้าพวกเขา!
แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่รู้จักลู่เว่ยแต่เมื่อดูจากปฏิกริยาของชายคนนั้นที่เอาแต่นิ่งเงียบพวกเขาก็พอจะเดาได้ทันที
ผู้ชายคนนี้ที่ชื่อลู่เว่ยจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่!
อีกฝ่ายยังทําได้แค่แกล้งเห่าออกมา โดยที่ไม่กล้าขัดขืนเพียงแค่นี้มันก็ชัดเจนแล้ว!
ในเมืองหลวงนั้นมีแต่เสือหมอบมังกรซ่อนมากมายแม้แต่ชายคนนั้นยังได้แต่นิ่งเงียบเพียงเท่านี้ก็สะท้อนให้เห็นถึงความไม่ธรรมดาของเจียงเฉินแล้ว!
นี่ขนาดเป็นแค่น้องชายของเขายังมีอํานาจมากขนาดนี้แล้วตัวเขาที่เป็นพี่ชายล่ะ?!
ชายคนนั้นหลังจากโดนตบไปเขาเอาแต่นิ่งเงียบแต่กลับไม่ใช่กับผู้หญิงคนนั้นเธอไม่รู้จักลู่เว่ยและเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรด้วย!
เพราะเธอนั้นมีตระกูลของเธอเป็นเบื้องหลังของเธออยู่ดังนั้นยิ่งเธออับอายเท่าไหร่เธอก็ยิ่งโกรธมากเท่านั้น!
หญิงสาวจับใบหน้าที่ร้อนผ่าวของเธอแล้วมองไปที่ลู่เว่ยด้วยความตกตะลึงและโกรธ “นายกล้าตบฉันงั้นหรอ?นายรู้ไหทว่าฉันเป็นใคร?ฉันคือเฉินซื่อหยู!”
ลู่เว่ยที่มีเจียงเฉินคอยหนุนหลังอยู่ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวอะไร!
สู่เว่นยนั้นก็ได้สัมผัสประสบการณ์มาแล้วที่คฤหาสน์ Reign Wood และตอนนี้เขาก็รู้ดีว่าคนที่ทํางานให้กับเจียงเฉินเท่านั้นถึงจะอยู่รอดส่วนคนที่ต่อต้านจะต้องตาย!
ส่วนพี่ใหญ่เจียงก็จะอยู่รอดตลอดไป!
ในเมื่อตอนนี้ฉันมีพี่เฉินคอยหนุนอยู่ฉันจะไปกลัวทําไม?
สู่เว่ยพูดออกไป “ฉัน ลู่เว่ย! ฉันเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อให้บุกน้ําลุยไฟฉันก็จะทําเพื่อพี่ใหญ่ของฉัน! ในเมื่อเธอกล้ามาทําให้เขาเสียหน้าการตบแค่นี้ถือเป็นบทเรียนสําหรับเธอ เธอได้แต่ยอมรับมันเท่านั้นและไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ!”
นายน้อยสู่เว่ยในตอนนี้รู้สึกราวกับว่าตัวเองนั้นกําลังได้อาบแสงแห่งความรุ่งโรจน์อยู่
เฉินซื่อหยุร้องไห้ออกมาะสมมามะม
ตั้งแต่ที่เธอนั้นเป็นเด็กเธอนั้นไม่เคยโดนทุบตีมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวไม่ว่าเธอนั้นจะซนแค่ไหนก็ตาม และแน่นอนว่าเธอนั้นไม่เคยโดนสังคมทําร้ายอย่างรุนแรงแบบนี้ มาก่อนและด้วยสิ่งนี้เองมันก็คอยปลูกฝังความหยิ่งยะโสของเธอและเธอก็จะเยาะเย้ยใส่ครก็ตามที่เธอต้องการโดยไม่สนเหตุผลใดๆทั้งนั้น!”
“หืม? ลูกพี่ลูกน้อง!?”
ในเวลานี้เอง ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กําลังนั่งอยู่ด้านหน้าของงานเลี้ยงก็หันมาพร้อมกับกลิ่นอายของคนที่ดูมีอํานาจ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
แม้ว่าเขานั้นจะมีอายุพอๆกับหลี่เฉียงและลู่เว่ยแต่เขากลับดูทรงพลังกว่ามาก เขามาในสุดสูทอินตาลีจากแบรนด์ LV นาฬิกาข้อมือ Rolex และด้วยความสูงของเขาทําให้เขานั้นดูดีและน่าเกรงขามมาก!”
เขานั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฉินชื่อหยูหลิงหยุน!
หลิงหยุนนั้นมีอํานาจมากกว่าลู่เว่ยมาก!
เขานั้นเป็นหนึ่งในขาใหญ่ในเมืองหลวงแต่เขานั้นกลับไม่ได้สนใจเข้าไปเล่นกับกลุ่มนายน้อยทั้ง 7 ของเมืองหลวงแม้ แต่น้อย!
และจากจุดที่เขานั้นได้เข้าไปนั่งเห็นได้ชัดว่าสถานะของเขาสูงมากจนครอบครัวของฝ่ายเจ้าสาวต้องให้ความสําคัญ กับเขา!
ตอนแรกเขานั้นก็กําลังคุยโอ้อวดกับสาวสวยคนหนึ่งอยู่
“ก่อนหน้านี้ผมเพิ่งจะลงทุนไป 3 พันล้านเพื่อสร้างฟาร์มกังหันลมในทิเบตไปแล้วตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะเริ่มผ ลิตไฟออกมาแล้วคุณรู้ไหมว่าว่าพวกรัฐบาลของที่นั่นให้ค วามสําคัญกับโครงการนี้มากจนพวกเขาต้องโทรหาผมทุกวันเลย”
“โอ้ โครงการอสังหาริมทรัพย์งั้นหรอ? แน่นอนว่าผมเองก็สนใจด้านนี้ผมเองก็เคยลองไปสํารวจโครงการอสังหาริมทรัพย์ที่เมืองฉิงหม่ายมาแล้วและตอนนี้ผมก็พร้อมที่จะ เข้าซื้อพวกมันมาที่นั่นเราจะสร้างโรงแรมหรูสําหรับคนจีน โครงการนี้เราจะใช้เนื้อที่กว่า 160,000 ตารางเมตรและเราจะขายมันออกในราคา 1.6 พันล้านหยวน!”
“โอ้ คุณก็มีแมนชั่นในเมืองลอสแองเจลิสด้วยหรอ? บังเอิญจริงๆผมเองก็เพิ่งจะซื้อคฤหาสน์ในย่านสุดหรูของที่นั่นไปแล้วก็มีดาราคนหนึ่งอยากได้ที่นั่นมากแต่ก็ตกลงรา คากันไม่ได้ที่นั่นมีพื้นที่กว่า 2,000 ตารางเมตรและมีสระว่ายน้ําที่ยาวไป 100 เมตรพร้อมกับสวนที่ดูสวยงามถ้าจะเข้ามาอยู่ก็จะต้องจ่ายค่าเช่าเป็นเงิน 600,000 เห รียญสหรัฐต่อปี!
“เอ๋? คุณก็เล่นรถสปอร์ตด้วยหรอ? ผมไม่เล่นพวกรถสปอร์ตหรอก คนรวยในประเทศสหรัฐเขาไม่ เล่นรถกันเท่าไหร่หรอกเขาเล่นเรือยอทช์หรือไม่ก็เครื่องบินส่วนตัวกันมากกว่า! แล้วก็บังเอิญจริงๆที่ผมมี รือยอทช์มูลค่าหลายร้อยล้านเหรียญสหรัฐอยู่ด้วย แต่มันยังจอดไว้อยู่ที่อ่าวในซานฟรานซิสโกอยู่ถ้าคุณมีเวลาว่างก็ลองไปบอกชื่อของผมที่นั่นแล้วเอามันไปขับดูได้เลยผมไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลมันเท่าไหร่”
ไม่ว่าจะหญิงสาวคนไหนร่ํารวยเท่าไหร่เขาก็สามารถโอ้อวดออกมาได้อย่างไม่รู้จบ!
แม้แต่คนในโต๊ะก็ยังนั่งฟังแล้วหัวเราะไปด้วยกัน
แล้วด้วยความที่หลิงหยุนนั้นมีกลิ่นอายของคนที่ร่ํารวยก็ทําให้มีผู้หญิงไม่น้อยเลยต่างมองเขาด้วยแวบตาที่สดใส!
พวกเธอล้วนแต่ยกย่องเขา!
“หลิงหยุนคุณสุดยอดมากเลย!”
“เขาหล่อมากด้วยนะ!”
หลิงหยุนเองก็ยังไม่หยุดแล้วก็โอ้อวดต่อไปะ–
ในเวลานี้เอง เขาก็ได้ยินเสียงเฉินซื่อหยุร้องไห้ดังมาจากข้างหลัง
หลิงหยุนขมวดคิ้ว
ให้ตายเถอะ ใครกันกล้ามารังแกลูกพี่ลูกน้องของเขา?
ทํากันอย่างนี้มันไม่ใช่การตบหน้าของเขาอย่างงั้นหรอ?
หลิงหยุนพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา!
ในความคิดของเขานี่มันก็แค่งานเลี้ยงธรรมดาๆ ถ้าเขาต้องการจะเดินคนก็ต้องหลบทางให้เขา!
หรือต่อให้คนๆนั้นจะมีอํานาจมากแต่ก็ไม่มีทางมากเท่าเขาคนนี้ดังนั้นเขาจึงไม่เกรงใจใครในงานนี้ทั้งนั้น!
“ใครกัน?! ใครกล้ามารังแกลูกพี่ลูกน้องของฉัน? ลูกพี่ลูกน้องมาผมเดี๋ยวผมจัดการเอง!”
หลิงหยุนยืนขึ้นแล้วพูดออกมา
เฉินซื่อหยูรู้สึกมีความสุข!
“ลูกพี่ลูกน้อง! นายก็อยู่ที่นี่ด้วยเยี่ยมไปเลย!”
เฉินซื่อหยุในตอนแรกก็กังวลเพราะเธอนั้นไม่มีโอกาศโต้กลับอีกฝ่ายแม้แต่น้อยแต่เมื่อเธอเห็นหลิงหยุนเธอก็เข้าไปแล้วร้องไห้ออกมาเพราะความคับข้องใจของเธอ
“ลูกพี่ลูกน้องฉันถูกรังแก! ลู่เว่ยคนนั้นตบฉันเพราะฉันไปเยาะเย้ยคนที่เขารู้จักก็เท่านั้นเอง!”
เธอนั้นเกลียดทั้งเจียงเฉินและลู่เว่ย!
หลิงหยุนลูบหัวเธออย่างอบอุ่น “ไม่เป็นไรมีผมอยู่ตรงนี้ไม่ต้องกลัวใครมารังแกหรอก!”
มีเสียงพูดคุยดังไปทั่ว
“พระเจ้า- หลิงหยุนนี่ยักใหญ่ของจริงเลยนะ!”
“ทรัพย์สินของคนๆนี้ไม่ต่ํากว่าหมื่นล้านเชียวนะ!”
“แม้ว่าบางครั้งเขาจะชอบโอ้อวดไปหน่อย แต่ความสามารถของเขาเป็นของจริง!”
“แล้วเขาก็ชอบปกป้องลูกพี่ลูกน้องของตัวเองด้วย!ครั้งก่อนเฉินซื่อหยุขับรถไปชนคนเห็น ได้ชัดเลยว่าเธอนั่นแหละที่ผิดแต่ตอนนั้นเขากลับบังคับให้ครอบครัวของเหยื่อต้องมาคุกเข่าขอโทษเธอ!”
“พระเจ้า นี่ถ้าฉันมีเงินมีอํานาจฉันจะทําอะไรก็ได้งั้นหรอ?”
“หลินหยุนคนนี้ต่างจากคนรวยทั่วๆไป! คนๆนี้ทําธุรกิจมากมายอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาและในเมืองหลวงมันก็แค่ส่วนน้อยสําหรับเขา!
ใบหน้าของลู่เว่ยมืดมนลงเมื่อเขาได้เห็รหลิงหยุน!
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเฉินซื่อหยูจะเป็นใครแต่เขานั้นรู้จักหลิงหยุนดี
แม่งเอ้ย! ซวยแล้ว!
คาดไม่ถึงจริงๆว่าหลังจากที่สุนัขไปแล้วแต่เจ้าของที่โผล่ออกมาจะเป็นหลิงหยุน!
สู่เว่ยรู้จักอีกฝ่ายดี!
ถ้าจะให้จัดอันดับทรัพย์สินหลิงหยุนคนนี้ก็คงอยู่อันดับที่ 7 ของเมืองหลวงซึ่งมีทรัพย์สินมากมายนับหมื่นล้าน!
ถ้าตามปกติแล้วลู่เว่ยก็คงจะต้องยอมถอยให้กับหลิงหยุน!
เพราะยังไงซะอีกฝ่ายก็แข็งแกร่งกว่าตัวเขามาก!
แต่!
วันนี้เขามีพี่ใหญ่เจียงหนุนหลังอยู่
อํานาจของเจียงเฉินนั้นมีอยู่อย่างกว้างขวางทั้งด้านธุรกิจทนายความ ตํารวจอาชญากรรม โรงพยาบาลบาร์ ไม่ว่าจะขาวหรือดําก็จะต้องมีเจียงเฉินคนนี้เกี่ยวข้อง
เมื่อมีแบบนี้แล้วเขาจะยังกลัวหลิงหยุนไปทําไมกัน?
และที่มากไปกว่านั้นลู่ฉ่ซวนเองก็กําลังดูอยู่ด้วย!
สู่เว่ยมองกลับไปก่อนจะพูดออกมา “ที่! หลิงหยุนปรากฏว่ายัยผู้หญิงที่ไม่ได้รับการศึกษาคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของนายงั้นหรอ? เธอทั้งเห่าไปทั่วแถมยังเห่าได้ห่วยแตกมากจริงๆ!ฉันก็เลยตบเพื่อเรียกสติเธอหน่อยคงจะไม่ว่าอะไรนะ?”
เฉินซื่อหยูกดออกมา “ฉันก็แค่ทําให้ไอ้คนส่งพัสดุมันขุ่นเคืองไม่ใช่รึไง? แต่แกกลับตบฉันเนี่ยนะ? งั้นฉันคงต้องให้ลูกพี่ลูกน้องฉันจัดการกับแกแล้ว!”
เมื่อหลิงหยุนเห็นลู่เว่ยดวงตาของเขาก็หดแคบและเต็มไปด้วยความเย็นชาเขายิ้มอย่างดูถูกในใจของเขา
ฮ่าฮ่า ลู่เว่ยแกเองก็มีดีอยู่ แต่เมื่อมาเทียบกับฉันแล้ว…แกมันห่วยกว่าเยอะ!
หลิงหยุนนั้นมักจะไปทําธุรกิจที่ต่างประเทศมากกว่าทําให้เขามักจะมีชื่อเสียงตามประเทศนั้นๆแต่วันนี้เขาเองก็อยากจะสร้างชื่อของตัวเองเอาไว้ในจีนบ้าง!
ดังนั้นเขาจึงวางแผนจะใช้ลู่เว่ยเป็นหินให้เขาเหยียบขึ้นไปในวันนี้!
ฉันหลิงหยุนจะต้องเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในงานแต่งงานวันนี้
และจะต้องไม่มีใครเหนือกว่าฉัน!