แคว้นแห่งลม
ในสำนักงาน คาเสะคาเงะ
คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 กำลังมองดูที่โต๊ะด้านหน้าของเขาพร้อมกับนินจาระดับสูง ที่โต๊ะมีแผนที่ของ แคว้นแห่งฝน และมีธงที่แสดงถึงตำแหน่งของ กองกำลังของหมู่บ้านอื่น ๆ ในแคว้นแห่งนี้ ปักอยู่มากมาย
หมู่บ้านซึนะ ก็เข้าร่วมสงครามครั้งนี้ และพวกเขาก็มีค่ายอยู่ใน แคว้นแห่งฝน ด้วยเช่นกัน
แม้ว่า แคว้นแห่งฝน จะมีขนาดเล็ก แต่จริง ๆ แล้วมันมีอาณาเขตติดกับ 5 แคว้นใหญ่ และยังมี ฮันโซแห่งซาลามานเดอร์ ที่มีความสามารถที่เก่งกาจเป็นผู้ปกครองแคว้นแห่งนี้!
หลังจากที่พวกเขาได้ ประดาบกับ ฮันโซ ไป 2 ครั้ง พวกเขาก็พบว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะเอาชนะเขาได้
คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 ยืนกอดอกแล้วมองไปที่อีกด้านหนึ่งของแผนที่
อีกด้านหนึ่งมีทั้ง ค่ายโคโนฮะ และ ค่ายอิวะ
“โคโนฮะ กับ อิวะ ได้ประกาศสงครามกันแล้ว ตามข้อมูลที่เราได้มา พวกเขามีจำนวนทหารใกล้เคียงกัน คาดว่าสงครามระหว่างพวกเขาจะเป็นการสูญเสียทั้ง 2 ฝ่าย…ถ้าเราทำให้ ฮันโซ ล่าถอยออกไปได้ เราก็จะเป็นผู้ชนะในสงครามครั้งนี้”
เมื่อ คาเสะคาเงะ พูดจบ ทันใดนั้นก็มี นินจา ที่มีสีหน้าตกใจรีบวิ่งเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างรวดเร็ว
“ท่านคาเสะคาเงะ มีข้อมูลเร่งด่วนจากแนวหน้ามาแจ้งให้ทราบครับ!”
“ว่ามา”
คาเสะคาเงะ ขมวดคิ้ว เขาคิดในใจว่า ข้อมูลเร่งด่วนอะไรที่ทำให้นินจาคนนี้ตกใจมากขนาดนั้น เพราะพวกเขาได้ประเมินสถานการณ์เอาไว้แล้ว จึงไม่น่าจะมีอะไรที่น่าตกใจเกิดขึ้นในตอนนี้
“หมู่บ้านอิวะ พ่ายแพ้ให้กับ หมู่บ้านโคโนฮะ พวกเขาถูกฆ่าตายทั้งหมด หน่วยสอดแนมของเรารายงานมาว่า กองทัพอิวะ มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 1,000 คนครับ!”
เมื่อ คาเสะคาเงะ ได้ยินประโยคนี้ เขาก็แสดงสีหน้าที่ตกใจออกมาอย่างชัดเจน จากนั้นก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นและสนุกสนาน
การต่อสู้ของ หมู่บ้านอิวะ และ หมู่บ้านโคโนฮะ ดุเดือนกว่าที่เขาคิดไว้!
ทั้ง หมู่บ้านอาเมะ และ หมู่บ้านซึนะ คาดการว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นเพียงแค่ความขัดแย้งเล็กน้อยเท่านั้น และทั้ง 2 ฝ่ายก็คงจะไม่ส่งทหารลงสู่สนามรบมามากกว่า 100 คน แน่นอน
อย่างไรก็ตาม หาก หมู่บ้านอิวะ สูญเสียนินจาไปมากกว่า 1,000 คน นั้นก็หมายความว่า หมู่บ้านอิวะ เสียกำลังรบไปเป็นจำนวนมาก และพวกเขาคงจะต้องถอนตัวออกจากสงครามครั้งนี้…และเนื่องจากการสูญเสียเป็นจำนวนมากของ หมู่บ้านอิวะ นั้นก็แสดงว่าสถานการณ์ของ หมู่บ้านโคโนฮะ ก็คงจะไม่ต่างกัน!
ดังนั้นในตอนนี้ พวกเขาจึงได้รับผลประโยชน์จากการต่อสู้ในครั้งนี้ไปแบบเต็ม ๆ !
“แล้ว โคโนฮะ ละ มีนินจารอดชีวิตมาได้กี่คน แล้วจำนวนผู้เสียชีวิตเป็นเท่าไร?”
คาเสะคาเงะ มั่นใจมากว่า กองทัพของโคโนฮะ ก็จะต้องสูญเสียมากด้วยเช่นกัน เขาถามคำถาม แต่ในหัวของเขาก็รู้คำตอบแล้ว
“การสูญเสียของฝ่ายโคโนฮะ เป็น 0 ครับ!”
“เยี่ยมยอด นินจาโคโนฮะก็ตายไปหมด พวกมันถูกทำลายจนหมด และนี้ก็จะเป็นข้อได้เปรียบของเรา!”
ความสุขบนใบหน้าของ คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 นั้นชัดเจนมาก
“และนอกจากนี้ยัง…”
แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจำรายงานแรกได้ว่า นินจาอิวะ ถูกฆ่าจนหมด
แล้วถ้า กองทัพโคโนฮะ ก็ตายหมดเช่นกัน หากเป็นอย่างนั้น หมู่บ้านอิวะ จะพ่ายแพ้ได้อย่างไร?!
คาเสะคาเงะ คิดว่านินจาคนนั้นรายงานข้อมูลผิด เขาจึงจ้องไปที่นินจาคนนั้นและรอให้ นินจาคนนั้นอธิบาย
นินจาคนนั้น ลังเลอยู่สักครู่ แล้วเขาก็รายงานข้อมูลใหม่อีกครั้ง
“ท่านคาเสะคาเงะ กองทัพโคโนฮะ ไม่ได้ถูกทำลาย การล้มตายของพวกเขาเป็น 0 ซึ่งนั้นก็หมายความว่า พวกเขาไม่ได้รับการสูญเสียเลย พวกเขาแค่ได้รับบาดเจ็บเล็ดน้อยเท่านั้น…”
“…”
ทันใดนั้น การแสดงออกของ คาเสะคาเงะ ก็เปลี่ยนไปทันที
การแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยและไม่อยากเชื่อ
ล้อกันเล่นหรือเปล่า?!
กองทัพอิวะ ตายเกือบหมด แต่ กองทัพโคโนฮะ ไม่ตายเลยสักคน?
เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ แม้ว่า ฝ่ายโคโนฮะ จะแข็งแกร่งมากกว่าก็ตาม
“เป็นไปไม่ได้! โคโนฮะ ส่งกองทัพที่มีแต่ โจนิน เขาสู่สนามรบอย่างนั้นเหรอ?”
ถึงแม้ว่า คาเสะคาเงะ จะรู้ว่า นินจาคนนี้ จะไม่บอกข้อมูลดังกล่าวแก่เขาแน่ หากมันไม่เป็นความจริง แต่เขาก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี
เพรามันน่าเหลือเชื่อมาก!
“ท่านคาเสะคาเงะ โคโนฮะ ไม่ได้ส่งกองทัพที่มีแต่ โจนิน แต่…สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพราะผู้ชายคนเดียวที่ทำให้ โคโนฮะ ได้รับชัยชนะ”
หลังจาก นินจาคนนี้ รายงานข้อมูลเหล่านี้เสร็จแล้ว เขาก็ลังเลเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเบา ๆ ว่า “และดูเหมือนว่าชายคนนี้จะมี ดาบคุซานางิ ไว้ในครอบครอง…”
คาเสะคาเงะ ยังไม่ทันได้ตั้งสติจากข้อมูลแรกที่เขาได้รับ แต่เขาก็ต้องตกใจขึ้นไปอีก หลังจากที่เขาได้รับข้อมูลที่ 2 เขามองดูนินจาคนนั้นและทำอะไรไม่ได้นอกจากตะโดนออกมา
“ดาบคุซานางิ งั้นเหรอ?! มันเป็นไปไม่ได้!!”
“มันเป็นคนที่ชิงดาบของ คินจิน ไปงั้นรึ?”
ภายใต้ความตกใจของ คาเสะคาเงะ เขาถามกลับไปในทันที
เมื่อ คาเสะคาเงะ ได้ยินข้อมูลนี้ จิตใจของเขาก็เหมือนกำลังจะระเบิดออกมา เขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า
เขาคิดว่า คินจิน ยังคงอยู่ที่นั่นเพื่อปฏิบัติภารกิจลอบสังหารของเขาอยู่ แต่เมื่อเขารู้อีกที คินจิน ก็ถูกฆ่าไปแล้ว!
และตอนนี้ ดาบคุซานางิ ก็ได้ตกไปอยู่ในมือของ โคโนฮะ เรียบร้อยแล้ว!
“มันเป็นไปได้ยังไง นินจาคนนั้นมันเป็นใคร เรามีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับมันบ้าง?”
“มีครับ”
นินจาคนนี้ รู้ว่าเขาจะต้องถูก คาเสะคาเงะ ถามคำถามนี้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงดึงม้วนข้อมูลเกี่ยวกับ ไนโตะ ออกมา และส่งให้ คาเสะคาเงะ ในทันที
ถึงแม้ว่า ข้อมูลเกี่ยวกับหน่วยลับที่มีชื่อรหัส ยูจิน เป็นความลับสุดยอด แต่ข้อมูลเกี่ยวกับคนที่ชื่อ ไนโตะ นั้นเป็นเรื่องง่ายที่จะหาได้
เมื่อ คาเสะคาเงะ มองไปที่ บรรทัดแรกของม้วนข้อมูล เขาก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมาทันที
ไนโตะ ? แกะนิน ?
เรื่องไร้สาระ!
มันไม่มีทาง
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาดูข้อมูลอย่างละเอียดมากขึ้น การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป
ข้อมูลที่เขาได้มายังไม่สมบูรณ์ มันมีบอกถึงแค่ อายุของ ไนโตะ และข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวกับวิธีที่เขาสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนนินจาก่อนเวลา และข้อมูลเกี่ยวกับวิธีที่เขาชนะในการปะลองและกลายเป็นเด็กอัจฉริยะที่สุดในประวัติศาสตร์ของหมู่บ้านโคโนฮะ
ข้อมูลนี้ยังไม่สมบูรณ์และข้อมูลของเขาก็มีเพียงแค่ข้อมูลก่อนหน้านี้ 1 ปีเท่านั้น
ดูเหมือนว่า ไนโตะ จะเป็นเพียงแค่ เกะนิน จริง ๆ!
แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรกันละ?
คาเสะคาเงะ ยังคงจ้องมองไปที่กระดาษแผ่นนี้อยู่เป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็สงบลงและกลับไปนั่งที่เก้าอี้ของเขาและโยนกระดาษข้อมูลนั้นลงบนโต๊ะ
“โคโนฮะ…พวกเจ้าไปเอาสัตว์ประหลาดตัวนี้มาจากไหนกันแน่?!”
……
ณ หมู่บ้านคิริ
มิซึคาเงะ โยนเอกสารข้อมูลลงบนโตะอย่างแรง
“ล้อเล่นกันใช่ไหม?! ไม่มีทางที่เรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน!”
มิซึคาเงะ โกรธเป็นอย่างมาก เขามองไปที่นินจาที่ส่งรายงานให้เขาและตะโกนว่า “ไปซะ! แล้วไปตรวจสอบข้อมูลนี้อีกครั้ง! ปีศาจจากโคโนฮะ เอาชนะ กองทัพของอิวะ ได้ทั้งหมด จะบ้ารึเปล่า!!”
แต่ไม่ว่า มิซึคาเงะ จะให้คนของเขาตรวจสอบข้อมูลนี้อย่างไร ทุกครั้งที่นินจามารายงานข้อมูล เขาก็จะได้รับข้อมูลแบบเดิมทุกครั้ง จนในที่สุด เขาก็ต้องยอมเชื่อ
“มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 นี้กำลังจะจบลงแล้ว…เราจะดำเนินการสังเกตต่อไป…สั่งให้ กลุ่ม 7 ดาบนินจา เตรียมความพร้อมและปกป้องดาบของตนเอาไว้ หากผู้ชายคนนั้นกล้ามาที่ หมู่บ้านคิริ แห่งนี้ พวกเขาจะต้องสังหารมันให้ได้ เราจะไม่ยอมให้ดาบของเราตกไปอยู่ในมือของ โคโนฮะ โดยเด็ดขาด”
…….
ณ หมู่บ้านคุโมะ
ไรคาเงะ กำลังดูข้อมูลที่อยู่ในมือของเขา
“โคโนฮะ มีนินจาอัจฉริยะที่เก่งกาจจริง ๆ แต่ถ้าฉันอยู่ที่นั่นเขาก็คงจะไม่ทันได้ทำอะไรแม้แต่ขยับนิ้ว แล้วถ้าเขากล้ามาที่ หมู่บ้านคุโมะ ของเรา ฉันจะเป็นคนฆ่าเขาเอง!”
ดวงตาของ ไรคาเงะ รุ่นที่ 3 ดูแข็งกร้าว และแสดงให้เห็นถึงการดูถูกเหยียดหยามเล็กน้อย เขาไม่สนใจในสิ่งที่ ไนโตะ ทำ เพราะเขามั่นใจว่าเขาแข็งแกร่งกว่า
เขามีวิชา อาภรณ์สายฟ้า ที่สมบูรณ์แบบมาก เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ขั้นที่ 3 ของวิชานี้มาได้หลายปีแล้ว ร่างกายของเขาแข็งแรงมาก…และเขาพัฒนาไปจนถึงขั้นที่ว่า คาถานินจา ไม่มีผลกับร่างกายของเขาแล้ว ไม่มีอะไรสามารถระคายเคืองผิวหนังของเขาได้!
ไรคาเงะ รุ่นที่ 3 แข็งแกร่งมากจนเขาสามารถจัดการกับ 8 ห่าง ได้ด้วยตัวเอง!
อย่างไรก็ตาม แม้แต่คนที่มีอำนาจขนานนี้ ก็รู้สึกวิตกในตัวของ ไนโตะ แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความรู้สึกนี้ออกมาให้ใครได้เห็นเลยแม้แต่น้อย เขาต้องรักษากำลังใจของคนทั้งหมู่บ้านไว้
เขาไม่สนใจว่าตอนนี้ ไนโตะ จะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่การที่ ไนโตะ มีความแข็งแกร่งมากขนาดนี้ด้วยอายุเพียงเท่านี้ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขาตกใจ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ยังไม่มีใครที่แข็งแกร่งเท่ากับเขาในยุคนี้ และเขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนที่เหมือนเขาปรากฏตัวออกมาในยุคเดียวกัน